Η εφημερίδα των συντακτών για το Βελβεντό

Του Γιώργου Σταματόπουλου

 Κάτι, αλήθεια, συμβαίνει εδώ… Ο Δήμος Βελβεντού δεν υπάρχει στον νέο αυτοδιοικητικό χάρτη της χώρας. 
Παραμένει με απόφαση των δημοτών έξω από τον Καλλικράτη, που τον ήθελε να ενσωματωθεί ή να συγχωνευθεί στον νέο καλλικρατικό Δήμο Βελβεντού-Σερβίων. Με εσωτερικό δημοψήφισμα, στις 4 Ιουλίου 2010 αποφάσισαν να απόσχουν από τις εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση με το πρωτοφανές ποσοστό του 98% !. Με το επίσης ασύλληπτο 96% απείχαν από τις εκλογές του Νοεμβρίου, έχοντας πριν συγκεντρώσει 3.040 υπογραφές (τελευταία απογραφή 4.016), κατά της κατάργησης του δήμου. Η κοινωνία του Βελβεντού απαιτεί, έως σήμερα, την επανασύσταση του Δήμου Βελβεντού και την αυτονομία του.
 Γιατί επιμένουν; Τι ακριβώς είναι ο δήμος; Μάλλον, πως ήταν πριν από τη βίαιη έλευση του Καλλικράτη; Πρότυπο αυτονομίας Στην προ-καλλικρατική εποχή υπήρχαν στο Βελβεντό δύο αγροτικοί συνεταιρισμοί, αναπτυσσόμενοι και οικονομικά εύρωστοι και συναλλαγματοφόροι. Ο δήμος λειτουργούσε σε επίπεδο άμεσης δημοκρατίας με λαϊκές συνελεύσεις προγραμματισμού αλλά και λογοδοσίας της δημοτικής αρχής προς τους πολίτες και άλλες θεσμικές συμμετοχικές δραστηριότητες της κοινωνίας, με τον πολίτη στο κέντρο, ενεργό και συμμέτοχο στη λήψη αποφάσεων και στους σχεδιασμούς ανάπτυξης. Οι καλλιεργητές είχαν εξασφαλισμένη την τιμή των αγροτικών προϊόντων που τη διαπραγματεύονταν οι συνεταιρισμοί και προέβαιναν σ” εξαγωγές απ” ευθείας, πάλι μέσω συνεταιρισμών, σε Ρωσία, Πολωνία, Ουκρανία, Λευκορωσία, Αγγλία, Γερμανία και Αραβικά Εμιράτα. Συμμετείχαν σε διεθνείς εκθέσεις κι έχουν αποσπάσει 5 διεθνή βραβεία. Αρδεύουν με ηλεκτρονική υδροληψία, εξοικονομώντας νερό, και έχουν κατασκευάσει υδροηλεκτρικούς σταθμούς 1,9 ΜW για την προστασία του περιβάλλοντος.
 Υπάρχουν τρία επισκέψιμα οινοποιεία και έξι αποστακτήρια τσίπουρου. Από τις αμπελοκαλλιέργειες, 5% είναι επιτραπέζια σταφύλια και 95% οινοπαραγωγοί (τα άλλα φρούτα, πρώτης ποιότητας, που διακινούνται μέσω συνεταιρισμών είναι ροδάκινα, νεκταρίνια και μήλα που έχουν επισκιάσει τις φράουλες). Υπάρχει και γυναικείος συνεταιρισμός μεταποίησης φρούτων. 
Ο Δήμος Βελβεντού (π.Κ.) έχει το προνόμιο της αφθονίας υδάτων. Πρώτον με την (τεχνητή) λίμνη Πολυφύτου, ένα από τα τέσσερα φράγματα του Αλιάκμονα, και το φαράγγι της Λάφιστας (ή Σκεπασμένο)με τους 17 εντυπωσιακούς καταρράκτες και την πυκνή βλάστηση. Σε τούτη τη βλάστηση έχουν διαμορφώσει δύο γήπεδα ποδοσφαίρου, όπου προπονούνται αθλητικά σωματεία απ” όλη τη χώρα, έχουν κλειστό γήπεδο μπάσκετ, στίβο, γήπεδα βόλεϊ. 
Επίσης: βρεφονηπιακό σταθμό (κάποτε οι κάτοικοι της Κοζάνης εκεί πήγαιναν τα παιδιά τους), δημοτικό, γυμνάσιο με περίπου 480 μαθητές. Το δε Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, ένα εξαίσιο οίκημα, φιλοξενεί ετησίως 3.200 εκπαιδευόμενους από όλη την Ελλάδα. Στο επίσης πανέμορφο οίκημα του Πνευματικού Κέντρου δραστηριοποιείται ο Πολιτιστικός Σύλλογος Βελβεντού, ο οποίος καυχιέται για: μπάντα, ωδείο, εφημερίδα μηνιαία, χορωδία, τμήματα ζωγραφικής, χορού, μουσικής, θεάτρου. Πολύ ωραίο και το λαογραφικό μουσείο, προσεκτικά στημένο, το οποίο επισκέπτονται σχολεία της επικράτειας. Οι αγιογραφίες της εκκλησίας που αποκαλύφθηκαν μετά από πολλά πολλά χρόνια είναι ένα μικρό εικονογραφικό θαύμα, όπως και το ξυλόγλυπτο τέμπλο. 
Υπάρχει μια μακρά παράδοση στον κοινοτιστικό τρόπο ζωής της περιοχής του Βελβεντού, από την Τουρκοκρατία. Αυτή η παράδοση έχει μπολιάσει τους κατοίκους με τις αρχές της επικουρικότητας, της εγγύτητας και της αναπόφευκτης τοπικής δημοκρατίας. Οι συνεταιρισμοί είναι το άλφα και το ωμέγα της περιοχής και οι λαϊκές συνελεύσεις σύνηθες φαινόμενο με τη σχεδόν μαζική συμμετοχή των κατοίκων. Το βλέπεις στα μάτια όλων, αλλά και στα λόγια τους ότι είναι υπερήφανοι για τούτη την κληρονομιά, την οποία υπερασπίζονται με την καθημερινή τους παρουσία στα προβλήματα που έχουν ανακύψει μετά την άρνησή τους να συμπεριληφθούν στον νέο καλλικρατικό δήμο, δουλεύοντας εκ περιτροπής στην καθαριότητα και όπου παρουσιαστεί ανάγκη. Ετσι, με τον εθελοντισμό, αντιμετωπίζουν το κενό διοίκησης και με την ίδρυση μιας Αστικής Μη Κερδοσκοπικής Εταιρείας που αριθμεί 2.300 ενήλικους πολίτες-μέλη. Αγώνας για ανεξαρτησία.
 Οι κάτοικοι είναι ξεχασμένοι από τους ανθρώπους της εξουσίας. Ακριβώς διότι τους χάλασαν τη «σούπα» των μεγαλεπήβολων (άκρως καταστροφικών, όπως αποδείχτηκε) σχεδίων τους για μεγέθυνση των δήμων και συρρίκνωση έως αφανισμού όποιου δήμου παρουσίαζε ευρωστία και αυτάρκεια. Πεπεισμένοι όλοι για το δίκιο τους δεν αποδέχονται την άδικη αντιμετώπιση εκ μέρους του θεσμού του Καλλικράτη και έχουν αποδυθεί δύο χρόνια τώρα σ” έναν αγώνα να δικαιωθεί η πεποίθησή τους και να επανασυσταθεί ο Δήμος Βελβεντού (νέοι, γυναίκες, φορείς, παραγωγικές τάξεις, συνεταιρισμοί, σύλλογοι, σωματεία, άπαντες…). Δεν μπορούν να αποδεχτούν πως, αντί να επιβραβεύεται η αναπτυξιακή προσπάθεια τόσων χρόνων, μέσω αμεσοδημοκρατικών διαδικασιών (που είναι και το ζητούμενο για την Αυτοδιοίκηση) και ενώ έφτασαν σε σημείο να αποτελούν παράδειγμα για όλους τους δήμους της χώρας, πως λοιπόν τους πέταξαν μικροκομματικές, καλλικρατικές σκοπιμότητες σε χαράδρες απομόνωσης και αδιαφορίας. Αλλά, ως φαίνεται, η Πολιτεία δεν θέλει υγιείς δήμους, ανεξάρτητους. Διότι σ” αυτούς μέσα καλλιεργούνται εκείνες οι αξίες που υπηρετούν την όντως δημοκρατία, και όχι αυτή των ξοφλημένων, αλλοτριωμένων εκπροσώπων. 
Στον νεοσυσταθέντα Δήμο Σερβίων Βελβεντού απουσιάζουν εκπρόσωποι του πρώην Δήμου Βελβεντού. Ακόμη ένα πρωτοφανές γεγονός: ο νέος δήμος είναι, προφανώς, ο μοναδικός στην Ελλάδα με ελλιπές δημοτικό συμβούλιο! Το γαλατικό χωριό. Οι κάτοικοι του Βελβεντού μπορεί να νιώθουν μόνοι τους (καίτοι πείσμονες), αλλά δεν είναι. Εχουν μαζί τους το νέο πνεύμα που γεννιέται από τα κινήματα της κοινωνίας, τα κινήματα «από τα κάτω». Πρωτίστως έχουν με το μέρος τους το δίκιο, το δίκιο της δημοκρατίας, τη δυναμική των ανερχόμενων κοινωνικών ρευμάτων και ιδεών, που σηματοδοτούν την πολιτική της αντίστασης και του αιτήματος για πραγματική δημοκρατία. Εχουν μαζί τους την επανεμφάνιση της αλληλεγγύης και του εθελοντισμού, του ριζοσπαστικού σεβασμού προς τον ανίσχυρο πάσχοντα, τους ακτιβιστές των νέων συλλογικοτήτων. 
Ολα αυτά, αλλά, κυρίως, την ομόνοιά τους. Θα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον όταν οι τρεις συγκυβερνώντες στρέψουν τα βλέμματά τους στη μακρινή (όχι και τόσο) δημοκρατία του Βελβεντού. Αλλά και όλοι οι δήμοι και όλα τα κόμματα και όλοι μας πρέπει να μάθουμε αυτή τη δημοκρατία. Πολλά πολιτικά οφέλη θα αποκομίσουμε… Βελβεντούδε, σούμπιτοι…gstamatopoulos@efsyn.gr
------------------------------
Και ένα δεύτερο κείμενο από την ίδια εφημερίδα:
Εφημερίδα των συντακτών 13-6-2013

Πολλά ερωτήματα εγείρονται διαβάζοντας κανείς τι συμβαίνει στην καλλικρατική Τοπική Αυτοδιοίκηση εξ αφορμής της ιδιάζουσας περίπτωσης του πρώην Δήμου Βελβεντού, τώρα απέχοντος από τον νεοσυσταθέντα Δήμο Σερβίων-Βελβεντού. 
Είναι να απορεί η κοινωνία με την πολιτική της κυβέρνησης. Έχουμε ως δεδομένο έναν δήμο που λειτουργεί άψογα, με οικονομική ευμάρεια, διοικητική αυτονομία, εκδήλωση πολλαπλών πολιτιστικών εκδηλώσεων, πνεύμα αλληλεγγύης και ανάπτυξη συλλογικότητας. Όντως  ο Δήμος Βελβεντού, χαμηλού πληθυσμού (περί τους 4.000 κατοίκους), κουβαλά μια μακρόχρονη παράδοση κοινοτιστικού τρόπου ζωής, η οποία θα όφειλε να είναι πρότυπο για μια αποκεντρωμένη διοίκηση.
 Βάση της κοινωνίας αυτής είναι οι συνεταιρισμοί της, οι οποίοι, απογαλακτισμένοι από κάθε κομματική εξάρτηση, κατόρθωσαν να επιτύχουν οικονομική αυτάρκεια με εξαγωγές και συναλλαγματοφόρα έσοδα που θα τα ζήλευαν δήμοι από όλο το ευρωπαϊκό κοινωνικο-πολιτικό τόξο. Αυτό, ως φαίνεται, δεν είναι αρεστό στη «φιλοσοφία» της φιλελεύθερης πολιτικής της τρικομματικής κυβέρνησης. Γιατί; Διότι αναδεικνύονται οι υγιείς δυνάμεις της κοινωνίας και η εναλλακτική πρόταση των αστικών και αγροτικών περιοχών στη λαίλαπα της καπιταλιστικής «λογικής», που θέλει τον πλούτο να συσσωρεύεται στον πλούτο και όχι να ισομοιράζεται (αναλογικώς) στα κοινωνικά στρώματα, με συνακόλουθα αποτελέσματα τη συνείδηση αλληλεγγύης και ενδυνάμωσης της δημοκρατίας απ” άκρου εις άκρον της χώρας.
 Η Τοπική Αυτοδιοίκηση μόνο ως σχέδιο επί χάρτου καταγράφεται στην κυβερνητική πολιτική. Δεν εξηγείται διαφορετικά η σημαντική μείωση της επιχορήγησης (έως και 60%!) προς τους δήμους της χώρας: Ο Δήμος Βελβεντού καταδεικνύει αφ” ενός την ανεπάρκεια του κρατικού μηχανισμού, αφ” ετέρου -που είναι και το βασικότερο- τη δυναμική της αυτάρκειας που μπορεί να εκδιπλώσει ένας δήμος όταν οι κάτοικοί του είναι εμποτισμένοι στα νάματα της αλληλεγγύης και του συνεταιρίζεσθαι, όταν η παράδοσή τους (μιλάμε για γενεές…) βασίζεται στη δημοκρατία της κοινότητας, στον εκούσιο και όχι εξαναγκαστικό εθελοντισμό.
 Η περίφημη αποκέντρωση δεν είναι λόγια κενά ή προεκλογικές ρητορείες” είναι (όφειλε να είναι) βασική κατευθυντήρια γραμμή της κυβέρνησης και πρότυπο για την τουριστική, αγροτική ανάπτυξη, άμα τε και πολιτιστική, εάν οι τοπικές κοινωνίες εκπαιδεύονταν και διδάσκονταν την ιστορία τους και τον πολιτισμό τους (όλη η Ελλάδα είναι, ως γνωστόν, ένας απέραντος αρχαιολογικός – γεωτουριστικός χώρος). Στον Δήμο Βελβεντού η Τοπική Αυτοδιοίκηση δείχνει τον δημοκρατικό της χαρακτήρα και προκαλεί την κοινωνία και την Πολιτεία να στρέψουν εκεί το ενδιαφέρον τους.

Αθανασίου: «Πρέπει να γίνουν διορθωτικές κινήσεις στο νόμο ‘Καλλικράτη’»

Συνέντευξη στην εκπομπή «Άκρως Ραδιοφωνικό και Απόρρητο» με τον Παναγιώτη Τσούτσια.

«Αυτό δεν υπάρχει μόνο στο τραπέζι του υπουργείου ως ενδεχόμενο να αλλάξει, αλλά είναι και στα προγράμματα των κομμάτων που στηρίζουν την κυβέρνηση, κυρίως της ΝΔ, ότι όπου δημιουργήθηκαν δυσλειτουργίες από την εφαρμογή του Καλλικράτη, δηλαδή όσον αφορά τα διοικητικά όρια των δήμων, και δε μπορούν να λειτουργήσουν οι δήμοι, λόγω των μεγάλων αποστάσεων ή του πληθυσμού ή αν είναι ορεινοί δήμοι ή μεγάλης εκτάσεως, αυτές οι διορθωτικές κινήσεις πρέπει να γίνουν» δήλωσε στη ΝΕΤFM ο Αναπληρωτής Υπουργός Εσωτερικών Χαράλαμπος Αθανασίου για την τροποποίηση του νόμου «Καλλικράτη».

Τέτοιες διορθώσεις θα κάνουμε, και μερικές άλλες που θα μας υποδείξει και η περιφέρεια, οι περιφερειάρχες, αλλά και η ΚΕΔΕ, η Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδος. Μάλιστα, ζητήθηκε από το υπουργείο μας να καταγράψουν τα προβλήματα που έχει δημιουργήσει ο Καλλικράτης, όχι ότι ο Καλλικράτης αυτός καθαυτός πρέπει εκ προοιμίου να λέμε ότι θα τροποποιηθεί, θα καταργηθεί και θα γίνει ένας καινούριος. Όχι, γιατί έχει πάρα πολύ καλές διατάξεις, σωστές. Αυτές που δημιούργησαν προβλήματα και συνεπώς θα κάνουμε παρεμβάσεις μόνο όπου χρειάζεται να βελτιωθεί.»

Αλλαγές στον Καλλικράτη

 

του Ηλία Σιδέρη*

Από http://kozanimedia.gr

Αλλαγές στο πρόγραμμα του “Καλλικράτη” για ακόμη μια φορά, προκειμένου να δημιουργηθούν περισσότεροι δήμοι ώστε να διοικηθεί καλύτερα ο τόπος, αποτελεί προτεραιότητα της νέας ηγεσίας του Υπουργείου Εσωτερικών. Αυτό ανακοίνωσε ο αναπληρωτής υπουργός, πρώην ανώτατος δικαστής, Χαράλαμπος Αθανασίου, ο οποίος λίγο μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, υποστήριξε πως οι επόμενες εκλογές το 2014 θα γίνουν σε νέο αυτοδιοικητικό χάρτη. Οι αλλαγές θα αφορούν μόνο τον πρώτο βαθμό τοπικής αυτοδιοίκησης και όχι της περιφέρειες.

Ο κ. Αθανασίου εξήγησε ότι μέχρι το τέλος του έτους θα έχει ολοκληρωθεί η ανταλλαγή απόψεων με τους φορείς της αυτοδιοίκησης και τις τοπικές κοινωνίες, ώστε να έχει αποφασιστεί πώς θα διαμορφωθεί αυτός ο νέος χάρτης της αυτοδιοικητικής διαίρεσης. Σκοπός του υπουργείου είναι να ακουστούν οι κοινωνίες και να βελτιωθεί η παροχή υπηρεσιών προς τον πολίτη με σκοπό την ευκολότερη συναλλαγή με το δημόσιο.

Στόχος της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου εσωτερικών είναι μια “δημόσια διοίκηση με ισχυρή τοπική αυτοδιοίκηση που θα έχει στο επίκεντρο τον πολίτη”. Προβλήματα υπάρχουν κυρίως στα νησιά, όπου ισχύει το ένα νησί – ένας δήμος, όπως πχ σε όλο το Ιόνιο, αλλά και σε μεγαλύτερα νησιά όπως πχ η Λέσβος. Είναι χαρακτηριστικό ότι στη Λέσβο το Ινστιτούτο Τοπικής Αυτοδιοίκησης εισηγήθηκε την κατάργηση του ενός και την δημιουργία πέντε δήμων!

Ίσως και στη περιοχή της Κοζάνης θα έπρεπε από τώρα να αρχίσει ο δημόσιος διάλογος για την διάσπαση των Δήμων που δεν μπορούν να λειτουργήσουν και υδροκεφαλίζουν… Ο δημόσιος διάλογος είναι υποχρέωση και όχι δικαίωμα. Γιατί όταν θα βγουν οι αποφάσεις και κάποιος θα έχει αποφασίσει ερήμην μας, δεν θα έχουμε το δικαίωμα να φωνάζουμε, να αρνούμαστε να ψηφίσουμε και να διαμαρτυρόμαστε, εάν πρώτα -τουλάχιστον- δεν έχουμε εκφραστεί. Είναι βέβαιο ότι και ο Δήμος Κοζάνης είναι τεράστιος. Η άποψη μου είναι ότι πρέπει να διασπαστεί σε 3 δήμους: Στον πρώην Αιανής, στον πρώην Ελλησπόντου και όλα τα υπόλοιπα στον Δήμο Κοζάνης. Και αυτό είναι βέβαιο γιατί οι κάτοικοι πχ του Τετράλοφου ή του Ρύμνιου, θα μπορούσαν να εξυπηρετηθούν καλύτερα αν είχαν την έδρα του δήμου τους πιο κοντά τους. Είναι, όμως και θέμα δημοκρατίας και εκπροσώπησης. Εκπροσωπούνται όλες οι τοπικές κοινότητες στο νυν Δημοτικό Συμβούλιο; Η απάντηση ότι έχουν τα τοπικά τους συμβούλια, χωρίς δικαίωμα ψηφου, δεν αρκεί, ακριβώς για αυτό το λόγο: δεν έχουν δικαίωμα ψήφου. Ποίος, όμως, από τους έχοντες εξουσία θέλουν να την μοιράσουν; Ποίος από τους “άρχοντες” θυμάται πάντοτε ότι “κυβερνάει ανθρώπους, ότι πρέπει να διαχειρίζεται την εξουσία σύμφωνα με το νόμο και ότι δεν θα κυβερνάει αιώνια”; Ας αρχίσει ο διάλογος γιατί ο νόμος ακολουθεί την κοινωνία και όχι το αντίθετο.

 *Ηλίας Σιδέρης

Δικηγόρος Αθηνών και Πρόεδρος του Ινστιτούτου Ευρωπαϊκών Μελετών

---------------------------

Σχόλιο:

Και φυσικά Δήμος Βελβεντού γιατί:

1). Ο νέος δήμος Σερβίων-Βελβεντού είναι αχανής και πολύ δύσκολο να διοικηθεί.

2). Στον ενάμιση χρόνο του "Καλλικράτη" φάνηκαν τα μεγάλα προβλήματα που δημιουργήθηκαν στην καθημερινότητα του πολίτη.

3). Πρέπει η πολιτεία να ακούσει τη φωνή του αγώνα του Βελβεντού, που διεξάγεται εδώ και δυο χρόνια.

4). Ο Δήμος Βελβεντού ήταν ένας δήμος υγιής, που άξιζε επιβράβευσης και όχι της άδικης αντιμετώπισης που είχε.

5). Δυο δήμοι σε αυτήν την περιοχή θα μπορούσαν να διεκδικήσουν με περισσότερες αξιώσεις αναπτυξιακά έργα και θα είχαμε καλύτερη παροχή υπηρεσιών προς τους πολίτες.

6). Έχουμε τις υποσχέσεις από βουλευτές όλων των κομμάτων της βουλής για τη στήριξη του δίκαιου αιτήματός μας.Τώρα είναι η ώρα να τηρήσουν τις υποσχέσεις τους.

Δυο χρόνια αγώνα

ΟΧΙ στον καλλικρατισμό

Το παρακάτω ποίημα μου το έδωσε μια κυρία 70 χρονών για να το βάλω στο blog.
«Έγραψα ένα ποίημα μου είπε. Δεν ξέρω πολλά γράμματα, αλλά το έγραψα με την καρδιά μου. Βάλτο να το διαβάσουν οι υπουργοί στην Αθήνα»
Μακάρι, αγαπητή μου κυρία η φωνή της καρδιάς σου να φτάσει στα αυτιά τους.

Όμορφο μου Βελβεντό, ξακουστό και ζηλευτό
με το Δήμο μας τον προοδευτικό.
Θέλουν να σε καλλικρατήσουν, να σου πάρουν τα δικαιώματα
και να σε υποβαθμίσουν.

Όλοι ενωμένοι, κάναμε την πορεία μας δίχως κομματισμό,
όλοι αγαπημένοι.
Το σύνθημά μας είναι ΟΧΙ στον καλλικρατισμό,
ΝΑΙ στην αυτονομία,
γι’ αυτό και παραδώσαμε τις κάλπες πάνω στη Νομαρχία.

Αγαπητοί μου Βελβεντινοί,
όλοι μικροί μεγάλοι, με τη νεολαία μας μπροστά,
μ’ ανθρώπους μορφωμένους και μ’ ανοιχτά μυαλά,
θα πάμε αν χρειαστεί και στα δικαστήρια τα Ευρωπαϊκά.

Εμείς θα το παλέψουμε, με νύχια και με δόντια,
να μείνει ο Δήμος μας αυτόνομος όπως πρώτα.
Περήφανε Βελβεντινέ, μη σκύβεις το κεφάλι,
Θα’ ρθει η ώρα κι η στιγμή ο Δήμος μας αυτόνομος να’ ναι πάλι.

Το τοπικό, το αληθές και η πολιτική ανυπακοή των Βελβεντινών

Spina nel cuore

Του δασκάλου Γιώργου Παπαδόπουλου

"... Όπου βρεθούνε δέκα Ρωμιοί φτειάνουν κοινότητα. Συνάζουν πρώτα χρήματα για την εκκλησιά. Άμα τη χτίσουνε φέρνουν παπά. Έπειτα και τις γυναίκες τους. Ύστερα, με τους δίσκους της εκκλησιάς, συνάζουν χρήματα και φτειάνουνε σκολειό. Τέλος φέρνουνε δάσκαλο για τα παιδιά τους –και νάτην η κοινότητα... Ο Ελληνισμός είναι μια οικογένεια από Ελληνικές κοινότητες... Το έθνος μας ολάκερο πάλι με κοινότητες πρέπει να κυβερνηθή, και μόνο με κοινότητες θα προκόψη...»
Ίων Δραγούμης

Όποια ανάγνωση κι αν κάνει κανείς στη μη συμμετοχή των Βελβεντινών στις εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης του 2010, το γεγονός είναι ένα κομβικό σημείο στην ευρύτερη ιστορία της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Η αποχή της πλειοψηφίας των Βελβεντινών από τις εκλογές, αυτή η πολιτική ανυπακοή, μέσα σ’ ένα περιβάλλον δηλητηριωδών αερίων, επιβαλλόμενου και μη, συγκεντρωτισμού, ήρθε σαν αέρας ελευθερίας. Θα αδικούσαμε την αποχή από τις εκλογές, αν την περιορίσουμε σ’ ένα τοπικό χαρακτήρα. Και βέβαια έχει κοινωνικές πτυχές, αλλά είναι ενταγμένη στο νέο πνεύμα ελευθερίας από συγκεντρωτικά και ολοκληρωτικά μορφώματα πολιτικής, διοίκησης, οικονομίας, παιδείας, πολιτισμού εν γένει. Με σύγχρονους όρους, θα λέγαμε ότι οι Βελβεντινοί, στάθηκαν ως συνειδητοποιημένοι πολίτες του κόσμου. Με το συνεργατισμό, την αγάπη για την παιδεία, την προστασία της κοινής περιουσίας κ.ά. μπόλιασαν ένα τέτοιο πνεύμα στην περιοχή.
Αυτόν τον τρόπο που πολλοί τον μελέτησαν, πρέπει να τον γνωρίσουμε σε βάθος να φωτίσουμε τα πραγματικά γεγονότα πέρα από μύθους και ιδεοληψίες, να δούμε πώς αυτοί, που οι κάτοικοι της περιοχής Σερβίων και της Κοζάνης τους ονομάζουν ως τους μεγαλύτερους τοπικιστές, έγιναν οι συνειδητοποιημένοι πολίτες-δημότες με τη μεγαλύτερη έμπρακτη (κι όχι μόνο θεωρητική) συμμετοχή στα κοινά σ’ όλη την ελλαδική επικράτεια. Αυτή η ιστορία μόνο περήφανους μπορεί να μας κάνει.
Αυτή την αποχή για την οποία πρέπει, λοιπόν, να είμαστε υπερήφανοι και πρέπει να την πουλάμε έξω σαν κομβικό γεγονός αντίστασης στον παγκόσμιο συγκεντρωτισμό, οι μεταπράτες βουλευτές μας, το συμβούλιο της ΤΕΔΚ και τα νέα συμβούλια των δήμων, τη συρρικνώνουν σ’ ένα τοπικής σημασίας γεγονός, σ’ έναν απλό καβγά Βελβεντινών-Σερβιωτών, διανθισμένο με μύθους και άδεια συνθήματα για εγχώρια κατανάλωση.
Η αποχή, και η αντίδραση εν γένει στον εμπαιγμό, δεν είναι κάτι σαν τοποθέτηση των λουλουδιών στο βάζο. Και βέβαια υπήρξαν και ίσως υπάρξουν μικροπρέπειες , μνησικακίες, όλα όσα η ανθρώπινη φύση παράγει. Δεν υπάρχει αντίδραση ανθρώπινη χωρίς τις εκάστοτε μικροπρέπειες κι ούτε θα απολυμάνουμε την κίνηση από τα γεγονότα, να την ακρωτηριάσουμε γιατί θα την μετατρέψουμε σε κίνηση χωρίς νόημα.
Δε θα ράψουμε κουστούμι για το γεγονός της αποχής και της μέχρι σήμερα αντίδρασης στη νέκρωση της αυτοδιοίκησής μας, στα μέτρα εμπόρων ψήφων, σταλινολιθικών ιδεοληψιών, σαράφηδων, ορεγόμενων των κορβανά των δημόσιων και ευρωπαϊκών επιχορηγήσεων και της ιδιωτικής εκμετάλλευσης των φυσικών πόρων.
Δε θα φτιάξουμε νέους πολίτες-δημότες ανιστόριτους, αμμέτοχους, που δε θα μπορούν να εκτιμήσουν το μεγάλο αυτοδιοικητικό γεγονός του Βελβεντού, που έγινε Spina nel cuore (αγκάθι στην καρδιά) του πολιτικού συγκεντρωτισμού. Πρέπει να πούμε παντού ότι δεν είναι ένας τοπικός καβγάς με τους γείτονες κατοίκους των όμορων δήμων και κοινοτήτων, με κάποιους άλλους που δήθεν τους φοβόμαστε με τους οποίους είμαστε συνάνθρωποι, παιδιά ενός Θεού, αφού μας επέλεξαν και μας επιλλέγουν, τους επιλέξαμε και τους επιλέγουμε ως τεχνίτες, ως εμπόρους, ως συνεταιριστές, ως δασκάλους, ως κουμπάρους, ως συζύγους, ως κοινωνούς από ένα Ποτήρι. Το γεγονός λοιπόν πρέπει να το εντάξουμε εκεί που πραγματικά ανήκει, στο δικαίωμα κάθε οικιστικής κοινότητας, παντού στον κόσμο, να αυτοδιοικείται.
(συνεχίζεται)

Η νέα νίκη των πολιτών του Δήμου Βελβεντού

ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΤΣΙΟΥΚΑΡΔΑΝΗ
Φίλες και φίλοι, δεν είχαμε πρόθεση να μιλήσουμε για τις «αυτοδιοικητικές εκλογές», αλλά αυτά που συμβαίνουν και κυρίως γράφονται τις τελευταίες μέρες για τη στάση των πολιτών του Δήμου Βελβεντού, που εκφράστηκαν δημοκρατικά με την αποφασιστικής σημασίας, εκπληκτική όσο και πρωτοφανή αποχή που έφτασε το 97%, είναι εξοργιστικά! Αν ήταν μόνο ανόητα και κακεντρεχή θα τα προσπερνούσαμε, όπως κάναμε συνειδητά με δεκάδες άρθρα και σχόλια που έχουν γραφτεί τους τελευταίους μήνες – ενίοτε ειρωνικά και εμπαθή - εναντίον της κοινωνίας του Βελβεντού, εναντίον της σχεδόν απόλυτης πλειοψηφίας των πολιτών του Δήμου Βελβεντού. Είναι όμως και επικίνδυνα. Επικίνδυνα όχι για το Βελβεντό, αλλά για την ίδια τη Δημοκρατία. Έστω και για αυτήν την ψευδεπίγραφη δημοκρατία. Την αντιπροσωπευτική δημοκρατία. Την Κοινοβουλευτική μας δημοκρατία.
Η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι, όπως συνηθίζουμε να λέμε, την αφορμή δηλαδή, μας της έδωσε ο κ. Χρήστος Κολοβός, Δρ. Μεταλλειολόγος Μηχανικός ΕΜΠ, την Τρίτη, 30 Νοεμβρίου 2010, με το άρθρο του που είχε ως τίτλο: «Η νέα νίκη του Γιώργου Δακή».
Γράφει λοιπόν ανάμεσα στα άλλα ο κ. Κολοβός: «…Η αποχή όμως ποτέ δεν δικαιώθηκε ιστορικά και τις αποφάσεις τις παίρνουν αυτοί που συμμετέχουν στις διαδικασίες. Κάπως έτσι π.χ. ο Βελβεντός έγινε ο πιο «κόκκινος» Δήμος στην Ελλάδα : 73,21% για τη «Λαϊκή Συσπείρωση» την 1η Κυριακή, με μόνο 123 ψήφους επί 4.821 εγγεγραμμένων. Όσοι νομίζουν ότι με την αποχή συμβάλλουν στην αλλαγή ή και στην ανατροπή των κακώς κειμένων σφάλλουν οικτρά : στις ΗΠΑ η συμμετοχή στις εκλογές έχει πέσει στο 35-38% και ο Πρόεδρος εκλέγεται από το 18-19% του εκλογικού σώματος. Για τους υπόλοιπους, αν και είναι το 62-65%, δεν νοιάζεται κανείς, αφού το σύστημα λειτουργεί. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και σε πολλές χώρες της Δυτ. Ευρώπης. Όμως οι πολίτες που ενδιαφέρονται για την περιοχή, αλλά είτε απείχαν από την εκλογική διαδικασία είτε επέλεξαν το άκυρο/λευκό, πρέπει να αναζητήσουν τρόπους συμμετοχής. Και είναι προφανές ότι μια εκλογική νομοθεσία που δημιουργεί συνδυασμούς των 200+ υποψηφίων ουδόλως συμβάλλει στην προσέλκυση των πολιτών στα κοινά. Όπως δεν συμβάλλουν ούτε τα όσα συνέβησαν το καλοκαίρι με τα κομματικά «χρίσματα» ούτε και η άκριτα κατευθυνόμενη σταυροδοσία που παρατηρήθηκε : στο δίλημμα «ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε», οι κομματικοί «μηχανισμοί» έδωσαν ομόφωνα και ηχηρά την απάντηση : «εμείς πάντως δεν αλλάζουμε …».»
Ο κ. Κολοβός λοιπόν, αφού στην αρχή του κειμένου του, βεβαίως, πλέκει το εγκώμιο του απερχόμενου Νομάρχη και νέου Περιφερειάρχη Δυτικής Μακεδονίας κ. Γιώργου Δακή, και παραθέτει μία εντελώς υποκειμενική ανάλυση – πώς αλλιώς - του εκλογικού αποτελέσματος, καταλήγει: …«Πέρα πάντως απ’ τους αριθμούς, που πάντα επιδέχονται πολλαπλές αναγνώσεις, εκείνο που μένει είναι η πολιτική ουσία.».
Μάλιστα. Η πολιτική ουσία. Για να δούμε την πολιτική ουσία!
Η πολιτική ουσία είναι λοιπόν για τον κ. Κολοβό, όσον αφορά το Βελβεντό, ότι «...ο Βελβεντός έγινε ο πιο «κόκκινος» Δήμος στην Ελλάδα : 73,21% για τη «Λαϊκή Συσπείρωση» την 1η Κυριακή, με μόνο 123 ψήφους επί 4.821 εγγεγραμμένων.»!!! Μάλιστα! Εκπληκτικό! Εύγε! Η ανάγνωση από μέρους του των αποτελεσμάτων και η πολιτική ουσία που εξάγεται είναι εξαιρετική! Ακόμα και σήμερα η Γ.Γ. του ΚΚΕ, η αξιότιμη κ. Αλέκα Παπαρήγα, εξακολουθεί να πανηγυρίζει! Απίστευτο! Η «Λαϊκή Συσπείρωση» 73,21%! Ανεπανάληπτο! Φοβερό! Αν είναι δυνατόν! «...ο Βελβεντός έγινε ο πιο «κόκκινος» Δήμος στην Ελλάδα»!
Συγνώμη, είχαμε εκλογές για το Δήμο Βελβεντού και δεν το γνωρίζαμε εμείς στο Βελβεντό; Πότε γίναμε και πάλι Δήμος; Πότε έγινε αυτό το πολυπόθητο γεγονός και μεις δεν πήραμε κοινώς χαμπάρι;
Και μόνο από αυτή του τη «διαπίστωση», φίλες και φίλοι, φαίνεται ότι μόνο ο αξιότιμος κ. Κολοβός δεν πήρε χαμπάρι την πολυδιαφημιζόμενη νέα «Διοικητική Μεταρρύθμιση», τον περιβόητο Νόμο του «Καλλικράτη» ή όπως πρέπει να λέγεται ορθότερα τη μεταρρύθμιση «Ραγκούση».
(Ανοίγουμε παρένθεση) Το σωστό βέβαια είναι να τη λέμε μεταρρύθμιση του Ραγκούση και όχι του «Καλλικράτη». Ο αρχαίος πρόγονός μας δεν έχει καμιά σχέση με τη μεταρρύθμιση. Δεν πήρε μέρος στις διαβουλεύσεις και τα παζάρια, ούτε υπαγόρευσε κανόνες εύρυθμου σχεδιασμού. Συνεπώς, γιατί θέτουμε σε δοκιμασία τη φήμη του άνδρα; Αυτός ήταν αρχιτέκτονας που δε σχεδίαζε στο ποδάρι, αλλά με το Χρυσό Κανόνα. Ο αρχαίος συμπατριώτης μας – είχαμε αναφερθεί και παλιότερα σχετικά - είχε υιοθετήσει το χρυσό κανόνα στην αρχιτεκτονική, ενώ τώρα με πολιτικές σκοπιμότητες και παρεμβάσεις ισχυρών ανθρώπων μέσα στον κυβερνητικό και όχι μόνο χώρο χτίστηκε, ή μάλλον χτίζεται ακόμα, μια αρχιτεκτονική της Τοπικής Αυτοδιοίκησης που έχει το στοιχείο της αυθαιρεσίας και επιτρέπει παρεμβάσεις. Όπως και οι άλλες κατασκευές μας, τα έργα και η πολιτεία μας.
Οι πολιτικοί όμως χρόνια τώρα ούτε ρωτούν ούτε ακούν. Περιορίζονται στις συμβουλές μιας ομάδας ακριβοπληρωμένων συμβούλων.
Ούτε όμως υιοθετούν αυτό που κάνουν, για παράδειγμα, στις ΗΠΑ. Δηλαδή, κάθε μεταρρύθμιση ή Νόμος ξεκινά από κάποιους εκλεγμένους αντιπροσώπους της Βουλής και έτσι τηρείται η αρχή της ανεξαρτησίας των επιπέδων εξουσίας (η Βουλή πραγματικά και ουσιαστικά να νομοθετεί). Όταν ο Νόμος παίρνει την τελική μορφή και ψηφίζεται, φέρει τα ονόματα των πρωτεργατών του. Και όταν κάτι πρόκειται να φέρει το όνομά σου, όπως αντιλαμβάνεστε, είσαι προσεκτικός και θέλεις να κάνεις κάτι που θα αντέξει στο χρόνο. Όχι σαν αυτά τα εκατοντάδες νομοσχέδια που πέρασαν και περνούν από την Ελληνική Βουλή με τροποποιήσεις της τελευταίας στιγμής.
Ο πολίτης λοιπόν δεν έχει καταλάβει τι είναι ο «Καλλικράτης» και οι αιρετές αρχές της περιφέρειας, τη στιγμή που η έκδηλη πολιτική κρίση έχει ως κύρια παράμετρό της το «δεν με υπολογίζει κανείς». Υποτίθεται ότι το νέο θεσμικό πλαίσιο της διευρυμένης Αυτοδιοίκησης έχει ως κανονιστική αρχή του την επίτευξη της «αποτελεσματικότερης» αντιπροσώπευσης του πολίτη. Υποτίθεται. Γιατί αν περιμέναμε τις προηγούμενες εβδομάδες της προεκλογικής περιόδου να ακούσουμε λόγους και επιχειρήματα για το τι σημαίνουν τα νέα διακυβεύματα εξουσίας που οριοθετούνται από τον «Καλλικράτη» και τις νέες αιρετές περιφερειακές αρχές, αν περιμέναμε να ακούσουμε λόγους και αντίλογους για τη νέα διάταξη εξουσίας στην καθημερινή μας ζωή, αν περιμέναμε τους λόγους για τους οποίους θα πρέπει να πάνε οι πολίτες να ψηφίσουν, ακόμα θα περιμέναμε.
Αντιθέτως, αυτό που κυριάρχησε στις πάμπολλες μετρήσεις κοινής γνώμης - εκτός του μνημονίου βέβαια - που ήρθαν καταιγιστικά στη δημοσιότητα τις προηγούμενες εβδομάδες, για τις «αυτοδιοικητικές εκλογές», ήταν ποιος προηγείται έναντι ποιου στις περιφέρειες και τους μεγάλους δήμους. Και έτσι εκπλήρωσαν την επαγγελματική ρουτίνα τους. Το ερώτημα, ωστόσο, που δεν μπόρεσε ν' απαντηθεί από αυτές τις έρευνες κοινού, είναι το γιατί και το πώς της απορύθμισης του πολιτικού συστήματος και τον τρόπο που αυτή η απορύθμιση συναρτάται με κριτήρια πολιτικής συμπεριφοράς. Και για να το πούμε διαφορετικά πόσο μπόρεσε άραγε να προβλεφθεί η συμπεριφορά ενός πολιτικού σώματος σε απόγνωση και πλήρη αποξένωση από τη δημόσια αναγνώρισή του;
Θεωρητικά, ο «Καλλικράτης» ξεκίνησε ως μεταρρύθμιση αναγκαία, επιτακτική, που θα δημιουργούσε τις προϋποθέσεις για μακροπρόθεσμες στρατηγικές, για οικονομίες κλίμακας, για ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης με μέτρο το περιβάλλον, κάτω από την παρέμβαση και τον άγρυπνο έλεγχο των τοπικών κοινωνιών.
Αντ’ αυτού μοιάζει πια, όλο και περισσότερο, με συγχώνευση της διαφθοράς και των ελλειμμάτων, με ενοποίηση της γραφειοκρατίας, με γεωγραφική επέκταση του τοπικού παραγοντισμού. Η κυβέρνηση που τον λανσάρισε τον βλέπει περισσότερο ως προέκταση του μνημονίου σε περιφερειακή κλίμακα, μια «εξειδίκευσή του σε τοπικό επίπεδο». Και η αντιπολίτευση αρκείται να τον καταγγείλει, υπεραμυνόμενη προφανώς του σημερινού χρεοκοπημένου(;) μοντέλου. Ο «Καλλικράτης» μεταβάλλεται, όπως προδιαγράφεται, δυστυχώς για τις Τοπικές Κοινωνίες, σε όργανο επιτήρησης των δημοσιονομικών προσαρμογών και του μνημονίου, και όχι όπως θα περίμεναν κάποιοι σε μηχανισμό δημιουργίας και αναδιανομής των πόρων υπέρ του λαού και της ελληνικής οικονομίας. «ΔΝΤ: Θετική η έκθεση για τον «Καλλικράτη» 17/7/2010».
Η παραπειστική πρόταση του «Καλλικράτη», επιμένουμε, μάς επιβλήθηκε. Σε ένα βλοσυρό περιβάλλον οικονομικής κακοδαιμονίας της χώρας μας το εμφάνισε ο «τεχνοκρατισμός» του κεντρικού κράτους ως επιβεβλημένη μεταρρύθμιση, μαζί με όλες τις άλλες, που φιλοδοξούν να βάλουν σε τάξη την Ελλάδα. Εδώ όμως νομίζουμε ότι δεν πείθουν για την αναγκαιότητα αυτή. Δεν είναι η οικονομία που «σώζεται» και που την κραδαίνουν ως μέγα επιχείρημα. Καμιά πενηνταριά δήμοι περισσότεροι στην Ελλάδα δεν θα βούλιαζαν τον προϋπολογισμό. Αντιθέτως, δήμοι με χαρακτηριστικά όπως του Δήμου Βελβεντού, είναι βέβαιο ότι θα συνέβαλαν θετικά στην ανάπτυξη και στην εξέλιξη της ελληνικής οικονομίας. Και στη βάση αυτή ποτέ δεν είναι αργά να γίνει επιτέλους μια ουσιαστική δημόσια συζήτηση.
Ο οικονομικός λόγος δεν είναι αποδεκτός «παρά μόνο εξαιτίας της στιγμιαίας σύγκλισής του με εκείνον των ανθρωπίνων τελικών σκοπών». Και όπως έλεγε και ο Μολιέρος: «Πρέπει να φάμε για να ζήσουμε και όχι να ζούμε για να τρώμε». Αυτή η φράση θα μπορούσε να είναι μια απλή απάντηση στην προσπάθεια κυριαρχίας του οικονομικού λόγου.
Και, δεν είναι φυσικά μόνο το Νομοσχέδιο του «Καλλικράτη» αυτό καθ' εαυτό, αλλά ο «θριαμβικός» τρόπος επιβολής του. Η αντίδραση αποκτά την αξία αναγκαίας πράξης για να ανακτήσει κανείς, με κάθε τρόπο, έστω και βίαια, την αξιοπρέπειά του. Τότε ο καθένας καλείται να δοκιμάσει ανιχνευτικά τα όρια αντίδρασής του.
Η ψήφιση ενός νομοσχεδίου δεν συνεπάγεται και την εφαρμογή του. Υπάρχουν ου ολίγα παραδείγματα. Αυτό απαιτεί και συναίνεση και διαβούλευση και ουσιαστική ενημέρωση της κοινής γνώμης.
«Ο «Καλλικράτης» είναι κώδικας, ο οποίος καταργεί την αυτοδιοίκηση και την κρατικοποιεί. Διότι: α) Καταργεί τη διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια των οργανισμών της αυτοδιοίκησης, την κατοχυρωμένη από το Σύνταγμα (άρθρο 109 παράγραφος 2). Είναι, συνεπώς, αντισυνταγματικός. β) Καταργεί την ισονομία των πολιτών. γ) Καταργεί την όποια δυνατότητα, όχι συμμετοχής του πολίτη στα κέντρα λήψης των αποφάσεων, αλλά και συνάντησης με τον δήμαρχο. δ) Με την αναγκαστική συνένωση καταργεί την ελεύθερη βούληση των πολιτών και τους μετατρέπει σε υπόδουλους».
Μανώλης Γλέζος: «Ο «Καλλικράτης» μετατρέπει τους πολίτες σε υπόδουλους». Ελευθεροτυπία, Σάββατο 30 Οκτωβρίου 2010
Ο οποίος Νόμος του κ. Υπουργού μας τσουβάλιασε – όπως το έκανε και σε πολλές άλλες κοινωνίες – σε έναν αχανή, με τεράστια προβλήματα και ακυβέρνητο «Καλλικρατικό» Δήμο. Ένα «νέο» Δήμο σχεδόν όπως είναι και οι περισσότεροι από τους υπόλοιπους 324 Δήμους και όλοι μαζί αχανείς, απρόσωποι δήμοι! Δήμους με αντικρουόμενα συμφέροντα! Δήμους χωρίς χαρακτήρα, χωρίς ταυτότητα, χωρίς δυνατότητα επικοινωνίας με τον πολίτη!… (Κλείνει η παρένθεση)
Εκτός και αν ο κ. Κολοβός προσπαθεί να μας εμπαίξει – πράγμα που δεν θέλουμε επ’ ουδενί να πιστέψουμε. Ή εκτός και αν… Εκτός και αν ο κ. Κολοβός είναι μαζί μας! Δηλαδή δεν αποδέχεται τον «Καλλικράτη» και άρα θεωρεί το Δήμο μας ως έναν αυτόνομο και ανεξάρτητο Δήμο στη «Νέα Αρχιτεκτονική της Αυτοδιοίκησης»! Αλλιώς πώς «...ο Βελβεντός έγινε ο πιο «κόκκινος» Δήμος στην Ελλάδα»;
Λοιπόν. Για να σοβαρευτούμε λίγο, γιατί νομίζω ότι ο συντάκτης από τη μια πλευρά έχει …εκτραπεί και από την άλλη έχει μαύρα μεσάνυχτα για το Βελβεντό και τις κοινωνικές διεργασίες που έχουν συντελεστεί τους τελευταίους μήνες. Συνδέει και ταυτόχρονα συγχέει τόσο προκλητικά άστοχα - ή μήπως εσκεμμένα - μία αποχή των πολιτών–ψηφοφόρων σε πανελλαδικό επίπεδο και τα πολλαπλά μηνύματα που αυτή εμπεριέχει, με την αποχή των πολιτών–ψηφοφόρων του μοναδικού στην Ελλάδα Δήμου που αντιστέκεται ακόμα στον «Καλλικράτη». Του μοναδικού Δήμου στην Ελλάδα που αγωνίζεται με συνέπεια και συνέχεια τρία και πλέον χρόνια για την ανεξαρτησία και την αυτονομία του. Ουσιαστικά δηλαδή, για την πεμπτουσία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης που είναι μία και μόνο λέξη: Δημοκρατία. Όσο για το αν «σφάλλουμε οικτρά», όπως αναφέρει, «όσοι νομίζουμε ότι με την αποχή συμβάλλουμε στην αλλαγή ή και στην ανατροπή των κακώς κειμένων», αφήνουμε στον ίδιο να κατέχει την απόλυτη γνώση και αλήθεια. Με μία μικρή παρατήρηση: Όταν το Βελβεντό δικαιωθεί – και πιστεύουμε αρκετά σύντομα – να έχει το ίδιο θράσος και να παραδεχτεί δημόσια ότι αυτός έσφαλλε οικτρά! Και να ζητήσει δημόσια συγνώμη από όλες και όλους όσους απείχαν των «αυτοδιοικητικών εκλογών» του Νοεμβρίου, γιατί παραλληλίζει και εξομοιώνει σκοπίμως και εντέχνως «τη συμμετοχή και την αποχή που παρατηρείται στις εκλογές στις ΗΠΑ αλλά και σε πολλές χώρες της Δυτ. Ευρώπης», όπως σημειώνει, με τη συμμετοχή και την αποχή στις «αυτοδιοικητικές εκλογές» στην Ελλάδα: «…για τους υπόλοιπους, αν και είναι το 62-65%, δεν νοιάζεται κανείς, αφού το σύστημα λειτουργεί.»! Πρώτα απ’ όλα όμως ας ξεκαθαρίσει στον εαυτό του τι ακριβώς πιστεύει για τη συμμετοχή και την αποχή, για ποιο τελικά λόγο οι πολίτες απείχαν από τις εκλογές και όλα τα υπόλοιπα που αναφέρει γιατί βρίσκεται σε πλήρη σύγχυση και ανακολουθία με όσα υποστηρίζει.
Κύριε Κολοβέ, συγχαρητήρια και καλή δύναμη. Έχετε ακόμα πολλή δουλειά μπροστά σας…
Μ’ αυτά και μ’ αυτά μας άνοιξε όμως η… όρεξη και έτσι θα επανέλθουμε για τις «αυτοδιοικητικές εκλογές» και όχι μόνο. Ευχαριστούμε λοιπόν τον κ. Χρήστο Κολοβό για την «ώθηση» που μας έδωσε.
Τσιουκαρδάνης Νικόλαος
Πολίτης, δημότης και κάτοικος
του Δήμου Βελβεντού

Ο "Καλλικράτης" μέσα από τη σοφία των παππούδων μας και των γιαγιάδων μας

Γεια σας φίλοι και φίλες του Βελβεντού.
Καλώς κάμιτι.
Σήμερα θα δούμε την άδικη απόφαση της συνένωσης του Δήμου μας με άλλους δήμους, μέσα από τη σοφία των παππούδων μας και των γιαγιάδων μας.
Επειδή πολλοί δεν ήθελαν τον υγιή Δήμο Βελβεντού στο χάρτη και λίγο ή πολύ έβαλαν το χεράκι τους να μπούμε στο νέο Δήμο, οι παλιότεροι θα έλεγαν «οι πουλλές οι μαμές βγαν’ του μ’κρό γκαβό».
Ένας νέος δήμος που είναι καταδικασμένος ν’ αποτύχει γιατί «όψιμ’ παντρειά, πρώιμα ουρφανά» ή το άλλο «Του μισιακό γουμάρ’ του τρώει ου λύκους».
Πολλοί ζηλεύουν την πορεία του Βελβεντού και κυρίως αυτοί που στους δήμους τους είχαν μεγάλα χρέη, αλλά «κάλλιου να σι ζλεύν’ παρά να σι λυπούνται». Πολλοί λένε, πάτε να πάρετε εσείς το νέο δήμο, χωρίς να γνωρίζουν ότι «του παραπανήσιου, χαλνάει κι του ίσιου».
Βλέποντας αυτούς που θέλουν να μας μαντρώσουν στα μεγάλα σχήματα χωρίς γνώμη και γνώση, θα έλεγαν οι πρόγονοί μας, «γάιδαρους διμένους, αγάς σιγουριμένους».
Οι αντίπαλοί μας βέβαια θα πουν «Όλ’ αντάμα κι ου κασιδιάρς αχώρια», αλλά εμείς θα τους απαντήσουμε «Αρνί που γλέπ’ η Θιος, η λύκους δεν του τρώει» και ακόμα «Η πείνα δεν περνάει στου κατιό του δουλευτάρ,».
Σ’ αυτούς που είναι αντίθετοι με τη θέληση του λαού του Βελβεντού, οι παλιότεροι θα μπορούσαν να τους ¨στολίσουν¨ με πολλά ονόματα όπως «χλιάρα, βιράγκους, άπλυτου αγγειό, τσιμπλιάρας, σιαρσέμς, τρικούλα, ντότσας,σκλι παραδουμένου…».
Στους αγωνιστές και εθελοντές της αυτονομίας του Βελβεντού να τους ευχηθούμε «Πέτρα ν’ αξαμώντς, μάλαμα να γένιτη» και σε ορισμένους πονηρούς να πούμε «να σοι φάει η λύκους», αν και ίσως κάποιοι θα προτιμούσαν το «Άραμ σα σοι αμπώξου, δα δα φας τα γραβαλίδια σ’»
Να χαρίσουμε τέλος σε όλους το γνωστό βελβεντινό τραγούδι
«Στο Βελβεντό το ζηλευτό περνάμε λεβεντιά….
Χαρεί-χαρείτε Βελβεντινοί κι ομορφονιές κι ομορφονοί
η ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ δεν αργεί, ο καθένας ας χαρεί».
Κι σ’ άλλα μι γεια!!!

Επιστολή-Πρόταση του Δήμου Βελβεντού για το πρόγραμμα "ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ"

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Βελβεντό 13 Ιανουαρίου 2010
ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΔΥΤ. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

Αριθμ. Πρωτ: 112
ΝΟΜΟΣ ΚΟΖΑΝΗΣ
ΔΗΜΟΣ ΒΕΛΒΕΝΤΟΥ
Ταχ.Δ/νση : 504 00 Βελβεντό
Πληροφορίες: Δήμαρχος
Τηλέφωνο: (24643) 50306
Fax: (24643) 50311
Web: http://www.velvento.gr/

Email: info@velvento.eu



ΠΡΟΣ:

Υπουργό Εσωτερικών, Αποκέντρωσης &

Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης
κ. Γιάννη Ραγκούση
Βας. Σοφίας 15
106 74 ΑΘΗΝΑ

Θέμα: «Επιστολή-Πρόταση του Δήμου Βελβεντού ενόψει της Νέας
Αρχιτεκτονικής της Αυτοδιοίκησης-Πρόγραμμα ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ»

Αγαπητέ μου Υπουργέ,
Ενόψει της Νέας Αρχιτεκτονικής της Αυτοδιοίκησης απευθυνόμαστε σε σας εκ μέρους της Κοινωνίας και του Δήμου Βελβεντού για να σας αναφέρουμε μερικά, κατά την άποψή μας θεμελιώδη για μας ζητήματα.
1. Ο Δήμος Βελβεντού, έκανε τις απαραίτητες εθελοντικές συνενώσεις από το 1952 μέχρι και τον πρώτο Καποδίστρια για να πάρει τη σημερινή του έκταση των 126.000 στρ σε ένα άκρως ιδιόμορφο εδαφικό ανάγλυφο (εύρος υψομέτρου 450-2193 μ.-βουνό και λίμνη), με μια μεγάλη διασπορά των υφιστάμενων δημοτικών διαμερισμάτων του και με πληθυσμό 4.000 κατοίκων. Εκτός των ορίων του Δήμου, υπάρχουν και λειτουργούν η κοινωνία των ετεροδημοτών και η ομογένεια στις ΗΠΑ, την Ευρώπη και την Αυστραλία, που συμβάλλουν δυναμικά στην εξέλιξη της Κοινωνίας της γενέτειρας.
2. Ο Δήμος Βελβεντού είναι ένας εύρωστος ΟΤΑ με τη δική του ιστορία από το 4500 π.χ., με δική του «Ταυτότητα Κοινωνίας» και διαχρονικό πολιτισμικό απόθεμα, με εργονομική αυτοτέλεια, με υποδειγματικές αρχές αυτοδιοικητικής λειτουργίας, με πρότυπο συνεταιριστικό κίνημα, με υγιή οργάνωση της αγροτικής οικονομίας γύρω από δυο πρότυπους, υγιείς συναλλαγματοφόρους συνεταιρισμούς αγροτών και με μια διακριτή πολιτική καθαρής «πράσινης» ανάπτυξης.
3. Ο Δήμος μας στην διαχρονική του λειτουργία τήρησε με ευλάβεια τις ευρωπαϊκές αρχές της επικουρικότητας, της εγγύτητας και της τοπικής αυτονομίας, σε συνεργασία με τους τριάντα και πλέον μαζικούς φορείς, μέσα από τακτικές θεματικές Λαϊκές Συνελεύσεις με στόχο πάντα δυο πράγματα: Πρώτον οι αποφάσεις να λαμβάνονται όσο το δυνατόν πιο ανοικτά, πιο συμμετοχικά και εγγύτερα στους πολίτες και δεύτερον η αυτοδιοίκηση του τόπου μας να συντείνει στην τοπική και περιφερειακή ανάπτυξη, στην συνεχή ενεργοποίηση του πολίτη στα κοινά και στη διατήρηση και επέκταση της κοινωνικής συνοχής.
3. Ο Δήμος μας από τις αρχές του περασμένου αιώνα απέδειξε την ικανότητά του να αυτοοργανώνεται, να σχεδιάζει και να προχωρεί στο μέλλον χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα. Αξιοποίησε πολλές φορές τον εθελοντισμό και την συνεισφορά των μελών αυτής της κοινωνίας και της ομογένειας για να δημιουργήσει έργα και βασικές υποδομές. Ωστόσο ο Δήμος απορρόφησε για έργα, υποδομές και πρωτοβουλίες περισσότερα από 20 εκ € μόνο στην τρίτη κοινοτική περίοδο (Γ’ Κ.Π.Σ.- ΠΕΠ – Κοιν. Πρωτοβουλίες) με ιδιαίτερα σαφή φιλοπεριβαλλοντικό προσανατολισμό, προωθώντας την υγιή οικονομική ανάπτυξή του σε συνδυασμό με την ποιότητα ζωής των κατοίκων.
4. Σήμερα ο Δήμος είναι πανέτοιμος με μελέτες να απορροφήσει περισσότερα από 30 εκατ. ευρώ σε έργα υποδομών, που θα αναβαθμίσουν κι άλλο την καθημερινή ποιότητα ζωής των πολιτών και θα προωθήσουν περαιτέρω την ανάπτυξη. Εκείνο που περιμένει, όπως και ολόκληρη η χώρα είναι να ανοίξει επιτέλους το Εθνικό Στρατηγικό Πλαίσιο Αναφοράς, που διήνυσε τους 36 από τους 84 μήνες της διάρκειάς του μέσα στην απόλυτη εθνική απραξία.
5. Η Πολιτεία στο Δήμο μας επένδυσε σημαντικά κεφάλαια διαχρονικά για να στηρίξει τις προϋποθέσεις μιας δημιουργικής ανάπτυξης σε έναν μικρό –αλλά εύρωστο οικονομικά- επαρχιακό δήμο, όπως τόσοι και τόσοι αντίστοιχοι στην Ευρώπη. Οι κατά κεφαλήν επενδύσεις εθνικών και ευρωπαϊκών πόρων επέφεραν πολλαπλασιαστικές αποδόσεις, που αντανακλώνται στην καθημερινή ποιότητα ζωής, στην υγιέστατη τοπική αγροτική και τουριστική οικονομία με μια ελπιδοφόρα επιστροφή της νεολαίας στον τόπο της.
6. Ο Δήμος Βελβεντού αποτελεί έναν καλό και αυτοτελή λειτουργικό ΟΤΑ, που είναι βιώσιμος για πολλές δεκαετίες στο μέλλον. Δεν πρέπει ν΄ αποτελέσει δημοτικό διαμέρισμα ενός αχανούς και ουσιαστικά ακυβέρνητου Δήμου, όπως αυτό που σχεδίασε το 2008 το Ινστιτούτο Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Αυτό απαιτούν οι αρχές της Επικουρικότητας, της Εγγύτητας και της Τοπικής Αυτονομίας για να συνεχίσει ο Δήμος να λειτουργεί με υποδειγματικό τρόπο, όπως μέχρι σήμερα. Αυτό υπογραμμίζει η ιστορική πορεία του Βελβεντού και αξιώνει σύσσωμη η τοπική κοινωνία.
7. Η αξιολόγηση των κριτηρίων του «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ» για τους νέους Δήμους οφείλει να λάβει υπόψη ΟΤΑ όπως το Βελβεντό. Αποτελούμε παράδειγμα που υλοποιεί την ανάπτυξη και όχι τη συρρίκνωση της ελληνικής Περιφέρειας.
8. Ανακηρύξτε μας πρότυπο μικρό Δήμο και δώστε μας την ευκαιρία να συνεχίσουμε την πορεία μας χωρίς να επωμιστούμε υποχρεώσεις άλλων περιοχών.
9. Βάλτε μας ΔΕΙΚΤΕΣ και ΣΤΟΧΟΥΣ να τους πετύχουμε (με τη βεβαιότητα ότι θα τους πετύχουμε) και μετά ανακεφαλαιώνουμε.
10. Μην επιτρέψετε να «συρρικνωθούν» κοινωνίες που μπορούν να αντιμετωπίσουν αισιόδοξα, πολύπλευρα και παραγωγικά το μέλλον και τις προκλήσεις μιας περιφερειακής ανάπτυξης στην ελληνική ύπαιθρο.
Με δεδομένο το αξίωμα της Κυβέρνησής σας «ΠΡΩΤΑ Ο ΠΟΛΙΤΗΣ» αποστέλλουμε ψήφισμα της Λαϊκής μας Συνέλευσης, με 3040 υπογραφές δημοτών, το 100 % του εκλογικού σώματος, που καταγράφει τη βούλησή τους.
Βελβεντό 13 Ιανουαρίου 2010
Με τιμή
Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΒΕΛΒΕΝΤΟΥ

ΜΑΝΩΛΗΣ ΣΤΕΡΓΙΟΥ

Σχόλια του Δημάρχου Βελβεντού για το σχέδιο "Καλλικράτης"

Σχόλια του δημάρχου Βελβεντού κ.Μανώλη Στεργίου, στην ανοιχτή δημόσια διαβούλευση http:www.opengov.gr
ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 48. Η τολμηρή μεταρρύθμιση του «Ι. Καποδίστρια», που βελτίωσε αισθητά την Τοπική Αυτοδιοίκηση, δε δημιούργησε παρόλο αυτά αποτελεσματικούς Δήμους με οικονομική αυτάρκεια και δυνατότητα άντλησης ιδίων πόρων, ούτε διοικητική ικανότητα με καλά οργανωμένες υπηρεσίες και ανθρώπινο δυναμικό, που να αξιοποιούν τις νέες δυνατότητες και νέες τεχνολογίες για την παροχή ποιοτικά αναβαθμισμένων υπηρεσιών. Για αυτό άλλωστε μόνο σε 212 από τους 1034 πρωτοβάθμιους ΟΤΑ πιστοποιήθηκε η διαχειριστική επάρκεια, αναγκαία προϋπόθεση συμμετοχής στο ΕΣΠΑ. Αυτοί είναι οι λόγοι που πλήττουν την εύρυθμη λειτουργία αλλά και την εικόνα της Αυτοδιοίκησης και των αιρετών της στη συνείδηση των πολιτών, όπως καταγράφεται και στις ετήσιες Εκθέσεις του Συνηγόρου του Πολίτη, του Σώματος Επιθεωρητών – Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης και του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης.

ΣΧΟΛΙΟ ΔΗΜΑΡΧΟΥ
Η διαχειριστική επάρκεια ήταν δυστυχώς μια εφεύρεση της προηγούμενης κυβέρνησης με απώτερο στόχο να αποκλειστεί τύποις και ουσία η ελληνική περιφέρεια από τη συμμετοχή στις χρηματοδοτήσεις του ΕΣΠΑ. Αυτό είναι γνωστό τοις πάσι, ότι δηλαδή με τις προϋποθέσεις που έμπαιναν Τελικοί δικαιούχοι θα καθίσταντο μόνο δημόσιοι φορείς του Κέντρου.
Για παράδειγμα μέχρι το τέλος του 2009 ελάχιστοι ήταν οι φορείς, πιθανόν πέντε (5), που έχουν πάρει τη διαχειριστική επάρκεια για την εκτέλεση έργων του Εθνικού Στρατηγικού Πλαισίου Αναφοράς, όπως η Ν.Α. Κοζάνης, οί Δήμοι Κοζάνης και Πτολεμαϊδας, το ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας και η ΑΝΚΟ.
Στις αρχές του 2009 στην αίθουσα του Νομαρχιακού Συμβουλίου Κοζάνης ο τ. Υπουργός Μακεδονίας-Θράκης κ. Τζήμας μας διαβεβαίωνε ότι ακόμη και τότε το τέως ΥΜΑΘ, δεν είχε εξασφαλίσει διαχειριστική επάρκεια.
Τίθενται συνεπώς τα εξής ερωτήματα-θέματα:
1. Προς τι το ελληνικό εφεύρημα της διαχειριστικής επάρκειας, της οποίας η έλλειψη αποκλείει Δήμους οι οποίοι εκτέλεσαν με περισσή επιμέλεια και ακρίβεια αρκετά έργα του Γ' Κ.Π.Σ.; (Όπως για παράδειγμα ο Δήμος Βελβεντού).
2. Στις επικείμενες συνενώσεις δεν μπορεί να θεωρείται η έλλειψη διαχειριστικής επάρκειας λόγος να καταργηθεί ο Δήμος, αφού και ο νέος προτεινόμενος (έστω και κατά την πρόταση του ΙΤΑ) διευρυμένος Δήμος, δεν διαθέτει ούτε αυτός διαχειριστική επάρκεια.
3. Το γεγονός ότι ως Δήμος δεν διαθέτουμε ακόμα διαχειριστική επάρκεια, παρ' ότι ήμασταν διατεθειμένοι ως Δήμος να το κάνουμε από το 2007 και είχαμε ήδη προχωρήσει σε ανάθεση σχετικής μελέτης, οφείλεται στο ότι η ΤΕΔΚ του Νομού ανέλαβε το 2007 εξ ονόματος όλων των Δήμων του Νομού Κοζάνης να προχωρήσει τη σχετική πρόταση. Πράγμα που δεν έγινε ποτέ.

--------------------------------------------------
ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 52. Ο αριθμός των Δήμων σε όλη τη χώρα, με την εφαρμογή των κριτηρίων συνενώσεων περιορίζεται δραστικά και δεν θα υπερβαίνει τους 370. Συνεπώς η συγκρότησή τους σε πληθυσμιακά και χωρικά μεγαλύτερες γεωγραφικές μονάδες, διευκολύνει την ανάπτυξη ενός ισχυρότερου διοικητικού συστήματος, που ικανοποιεί δύο κυρίως στόχους: Οι Δήμοι αποτελέσουν έτσι ισχυρές μονάδες τοπικής ανάπτυξης και ταυτόχρονα εξελίσσονται σε αποτελεσματικούς διαχειριστές υπηρεσιών, ιδίως στην καθημερινή ζωή των πολιτών και στην ποιότητά της. Σε αυτή τη λογική η μείωση του αριθμού των Δήμων συμπεριλαμβάνει για πρώτη φορά και το σύνολο της Αττικής (σήμερα 102 δήμοι και 20 κοινότητες) και της Θεσσαλονίκης (45 δήμοι).

ΣΧΟΛΙΟ ΔΗΜΑΡΧΟΥ
Η μεγάλη μας απορία είναι σήμερα γιατί σε πάρα πολλές χώρες της Ευρώπης υπάρχει άλλη αντίληψη για την τάξη πληθυσμού των Δήμων, (μικρό πληθυσμιακό μέγεθος σε χιλιάδες Δήμους), οι οποίοι και λειτουργούν άψογα. Ενώ στην Ελλάδα συλλήβδην θεωρείται ψόγος το μικρό μέγεθος και δεν εξετάζονται τυχόν ιδιαιτερότητες, η ταχύτητα ανάπτυξης ενός μικρότερου Δήμου, τα έργα που εκτέλεσε από το Γ' Κ.Π.Σ., η Ταυτότητα Κοινωνίας κ.λ.π.
Χαρακτηριστική είναι η αναφορά δεδομένων α)στο περιοδικό ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ ΤΗΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ,τεύχος 124, σελ 23 και β)Στην έκδοση-βιβλίο του Υπουργείου Εσωτερικών, Αθήνα 2007 και αλλού.
Παραδείγματα:
Γαλλία 36.684 Δήμοι με μέσο όρο 1.720 κατ/Δήμο
Ισπανία 8.110 Δήμοι με μέσο όρο 5.430 κατ/Δήμο
Γερμανία 12.431 δήμοι με μέσο όρο 6.690 κατ/Δήμο
Ιταλία 8.101 Δήμοι με μέσο όρο 7.270 κατ/Δήμο
Ευρώπη των 15 χωρών συνολικά έχει 73.012 Δήμους με μέσο όρο 5.200 κατοίκων ανά Δήμο
Και η Ελλάδα σήμερα έχει 1034 ΟΤΑ με μέσο όρο 10.200 κατ/Δήμο.
Είμαστε ήδη ως χώρα σε σειρά πληθυσμιακής «υπεσυμπύκνωσης» του μέσου όρου πληθυσμού ανά Δήμο.
Και με την πρόταση των 370 Δήμων θα είμαστε με αναλογία 28.500 κατ/Δήμο.
Πέραν αυτών σημαντικός είναι και ο παρακάτω πίνακας, από τις ίδιες πηγές.
Γαλλία: Το 95% των Δήμων έχει πληθυσμό κάτω των 5.000 κατοίκων.
Γερμανία: Το 75% των Δήμων έχει πληθυσμό κάτω των 5.000 κατοίκων.
Ισπανία: Το 85% των Δήμων έχει πληθυσμό κάτω των 5.000 κατοίκων.
Ιταλία: Το 71% των Δήμων έχει πληθυσμό κάτω των 5.000 κατοίκων.
Φινλανδία: Το 50% των Δήμων έχει πληθυσμό κάτω των 5.000 κατοίκων.
Βεβαίως υπάρχουν και άλλες χώρες με άλλες αναλογίες. Αλλά και οι παραπάνω χώρες αποτελούν παράδειγμα για όλους μας. Το οποίο
Προς τι λοιπόν αυτή η σπουδή να καταργηθούν αναφανδόν όλοι οι μικρότεροι αλλά βιώσιμοι Δήμοι. Μας έχει κουράσει η μέχρι σήμερα η συνεχής και ψευδής επίκληση των ευρωπαϊκών δεδομένων, κυρίως από τα Μ.Μ.Ε. Τα ψευδή στοιχεία αδικούν και την αλήθεια και την προοπτική.

------------------------------------------------------
ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 54. Η αναδιάταξη μεγεθών από μόνη της δεν αποτελεί ικανή προϋπόθεση για την αναβάθμιση της τοπικής αυτοδιοίκησης, είναι αναγκαία όμως για την ανάληψη ενός νέου ρόλου από αυτήν. Η δημιουργία μεγαλύτερων ΟΤΑ συνοδεύεται από την συγκρότησή τους στη βάση ενδοδημοτικής αποκέντρωσης, με στόχο την παροχή διοικητικών υπηρεσιών όσο το δυνατόν πιο κοντά στο δημότη, δίνοντας δύναμη στο χωριό και τη γειτονιά. και ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 55. Στον ίδιο στόχο συμβάλλει και η εκπροσώπηση όλων των σημερινών Δήμων που συνδυάζεται με ένα νέο σύστημα διακυβέρνησης, το οποίο προωθεί τη συλλογική δράση, την αποσυμφόρηση και τη διαφάνεια.

ΣΧΟΛΙΟ ΔΗΜΑΡΧΟΥ
Ενδοδημοτική αποκέντρωση;
Όταν το 13μελές δημοτικό συμβούλιο του Δήμου μας καταργείται και η διοίκηση θα γίνεται πλέον από έναν Τοπικό Αντιδήμαρχο και ένα πεντεμελές ασπόνδυλο και χωρίς ουσιαστικές αρμοδιότητες τοπικό συμβούλιο;
Μια ολόκληρη κοινωνία στερείται τον συνεκτικό της ιστό που είναι το Δημοτικό της Συμβούλιο. Και αν σήμερα 13 Δημοτικοί Σύμβουλοι, μαζί με τους Τοπικούς Συμβούλους και το Δήμαρχο και όλους τους υπαλλήλους του Δήμου, παλεύουμε για την καθημερινότητα αλλά και για τα αναπτυξιακά έργα, και συχνα δεν προλαβαίνουμε, ποια θα είναι η αυριανή αντιμετώπισή μας;
Και επίσης στα μικρά χωριά κάτω των 500 κατοίκων, που είναι χιλιάδες στην Ελληνική Επαρχία και στα οποία κατοικούν και τα στηρίζουν οι ακρίτες της ελληνικής υπαίθρου, τα αναπλάθουμε και προσδοκούμε την ενεργοποίησή τους σε δράσεις κυρίως αγροτουρισμού και φυσικά πέραν των άλλων σε καθήκοντα δασοπροστασίας. εκεί λοιπόν καταργείται το τριμελές τοπικό συμβούλιο και γίνεται μονοπρόσωπο. Μα είναι δυνατόν;
Εδώ θα γίνουν οι οικονομίες κλίμακας; (Για 36 συνεδριάσεις το χρόνο ο Τοπικός Σύμβουλος παίρνει μόλις 282 ευρώ αποζημίωση).
Αντί να στηρίξουμε τη λειτουργία των μικρών χωριών της υπαίθρου, την απαξιώνουμε;
Εκτός κι αν οι προσδοκίες μας από τα μικρά ορεινά και πανέμορφα χωριά δεν είναι να τα κάνουμε ξανά πόλο έλξης και συμπληρωματικής ανάπτυξης, με νέες θέσεις εργασίας και με κύριο συντονιστή πρωτίστως το Τοπικό τους Συμβούλιο.

------------------------------------------------
ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 59. Έτσι, οι νέοι και ισχυροί δήμοι αναλαμβάνουν νέες αρμοδιότητες, μαζί με τους ανθρώπινους και οικονομικούς πόρους που προέρχονται από την καταργούμενη νομαρχιακή αυτοδιοίκηση, όπως:• η πρόνοια και η προστασία της δημόσιας υγείας,• η ανέγερση σχολικών κτιρίων,• η καταπολέμηση του κοινωνικού αποκλεισμού,• η ένταξη των μεταναστών,• οι πολεοδομικές εφαρμογές,• ο υγειονομικός έλεγχος,• η προστασία της παιδικής και της τρίτης ηλικίας,• οι λαϊκές αγορές• οι αδειοδοτήσεις και ο έλεγχος πολλών τοπικών, οικονομικών και κοινωνικών δραστηριοτήτων,• η πολιτική προστασίας, με την ένταξη των δήμων στον εθνικό σχεδιασμό με συγκεκριμένο ρόλο και αρμοδιότητες.

ΣΧΟΛΙΟ ΔΗΜΑΡΧΟΥ
Από τις μεταφερόμενες αρμοδιότητες των καταργούμενων Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων θα μεταφερθούν και οι αντίστοιχοι πόροι (ανθρώπινο δυναμικό, οικονομικοί πόροι και υλικοτεχνική υποδομή) στους Δήμους; Ή όλα θα παραμείνουν στις Περιφέρειες και οι Δήμοι θα περιμένουν τις χρονοβόρες διαδικασίες των προσλήψεων μέσω ΑΣΕΠ και την κατάρτιση των νέων υπαλλήλων μέσα από σεμινάρια που θα γίνουν στο μέλλον;
Και η εξυπηρέτηση των πολιτών στα ανάλογα αιτήματά τους από 1/1/2011;

-------------------------------------------------------
ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 62. Η λειτουργία των νέων δήμων βασίζεται στη χρησιμοποίηση πρότυπων οργανισμών ανάλογα με το μέγεθος και τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά τους, καθώς και το νησιωτικό ή ορεινό χαρακτήρα τους.

ΣΧΟΛΙΟ ΔΗΜΑΡΧΟΥ
Ο Δήμος Βελβεντού είναι ένας εύρωστος ΟΤΑ με τη δική του ιστορία από το 4500 π.χ., με δική του «Ταυτότητα Κοινωνίας» και διαχρονικό πολιτισμικό απόθεμα, με εργονομική αυτοτέλεια, με υποδειγματικές αρχές αυτοδιοικητικής λειτουργίας, με πρότυπο συνεταιριστικό κίνημα, με υγιή οργάνωση της αγροτικής οικονομίας γύρω από δυο πρότυπους, υγιείς συναλλαγματοφόρους συνεταιρισμούς αγροτών και με διακριτή πολιτική καθαρής «πράσινης» ανάπτυξης.
Ο Δήμος μας στην διαχρονική του λειτουργία τήρησε με ευλάβεια τις ευρωπαϊκές αρχές της επικουρικότητας, της εγγύτητας και της τοπικής αυτονομίας, σε συνεργασία με τους τριάντα και πλέον μαζικούς φορείς, μέσα από τακτικές θεματικές Λαϊκές Συνελεύσεις με στόχο πάντα δυο πράγματα: Πρώτον οι αποφάσεις να λαμβάνονται όσο το δυνατόν πιο ανοικτά, πιο συμμετοχικά και εγγύτερα στους πολίτες και δεύτερον η αυτοδιοίκηση του τόπου μας να συντείνει στην τοπική και περιφερειακή ανάπτυξη, στην συνεχή ενεργοποίηση του πολίτη στα κοινά και στη διατήρηση και επέκταση της κοινωνικής συνοχής. Ο Δήμος απορρόφησε για έργα, υποδομές και πρωτοβουλίες περισσότερα από 20 εκ € μόνο στην τρίτη κοινοτική περίοδο (Γ’ Κ.Π.Σ.- ΠΕΠ – Κοιν. Πρωτοβουλίες) με ιδιαίτερα σαφή φιλοπεριβαλλοντικό προσανατολισμό, προωθώντας την υγιή οικονομική ανάπτυξή του σε συνδυασμό με την ποιότητα ζωής των κατοίκων. Σήμερα ο Δήμος είναι πανέτοιμος με μελέτες να απορροφήσει περισσότερα από 30 εκατ. ευρώ σε έργα υποδομών, που θα αναβαθμίσουν κι άλλο την καθημερινή ποιότητα ζωής των πολιτών και θα προωθήσουν περαιτέρω την ανάπτυξη. Εκείνο που περιμένει, όπως και ολόκληρη η χώρα είναι να ανοίξει επιτέλους το Εθνικό Στρατηγικό Πλαίσιο Αναφοράς, που διήνυσε τους 36 από τους 84 μήνες της διάρκειάς του μέσα στην απόλυτη εθνική απραξία.
Μετά απ’ αυτά υπάρχει η εξής ερώτηση: Η προτεινόμενη παράγραφος 62 μήπως φωτογραφίζει στην κυριολεξία ακριβώς τον Δήμο μας, που επιθυμεί για όλους τους παραπάνω λόγους να κρατήσει την αυτονομία του; Μήπως είναι το παράδειγμα προς επιβράβευση και όχι προς κατάργηση;

-----------------------------------------------------
ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 72. Η διεύρυνση των αρμοδιοτήτων των δήμων καθώς και των ορίων τους επιβάλλει τον επανασχεδιασμό του συστήματος τοπικής διακυβέρνησης. Η ενσωμάτωση των νέων αρχών δημοκρατικής διακυβέρνησης οδηγεί στην αναβαθμισμένη συμμετοχή του πολίτη, στη διαβούλευση πριν τη λήψη των αποφάσεων, στη διαφανή άσκηση της εξουσίας και στην υποχρεωτική λογοδοσία όποιου ασκεί δημόσια εξουσία, επιβάλλει την επαναξιολόγηση των δημοτικών θεσμών διακυβέρνησης, την αναβάθμιση και τον εμπλουτισμό τους αλλά και την αποκεντρωμένη διάρθρωσή τους, ώστε να επιτρέπουν την αμεσότερη και αποτελεσματικότερη συμμετοχή και εξυπηρέτηση του δημότη.

ΣΧΟΛΙΟ ΔΗΜΑΡΧΟΥ
Η διαβούλευση μέσω διαδικτύου είναι προφανώς μια μέγιστη καινοτομία. Και την επικροτούν οι πάντες. Όμως στον τόπο μας η δημόσια διαβούλευση έχει και πρόσωπο και όνομα, πέραν της διαδικτυακής προσέγγισης. Και λέγεται ΛΑΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΩΝ ΔΗΜΟΤΩΝ. Η λαϊκή συνέλευση δεν φαίνεται πουθενά να απασχολεί τον ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ. Νομίζω ότι πρέπει η διεξαγωγή της να ισχυροποιηθεί περισσότερο.
Επίσης το Τοπικό Δημοψήφισμα του άρθρου 216 του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων δεν αναφέρεται πουθενά, ενώ αποτελεί σημαντικό εργαλείο Τοπικής Δημοκρατίας. Το τοπικό δημοψήφισμα σήμερα χωλαίνει λόγω μη έκδοσης των απαραίτητων Προεδρικών Διαταγμάτων, που θα διευκρίνιζαν τα διαδικαστικά διεξαγωγής, έγκρισης, νομιμότητας κ.λ.π. (παρ7, άρθρου 216, Ν3463/2006).

---------------------------------------------
ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 72. Η διεύρυνση των αρμοδιοτήτων των δήμων καθώς και των ορίων τους επιβάλλει τον επανασχεδιασμό του συστήματος τοπικής διακυβέρνησης. Η ενσωμάτωση των νέων αρχών δημοκρατικής διακυβέρνησης οδηγεί στην αναβαθμισμένη συμμετοχή του πολίτη, στη διαβούλευση πριν τη λήψη των αποφάσεων, στη διαφανή άσκηση της εξουσίας και στην υποχρεωτική λογοδοσία όποιου ασκεί δημόσια εξουσία, επιβάλλει την επαναξιολόγηση των δημοτικών θεσμών διακυβέρνησης, την αναβάθμιση και τον εμπλουτισμό τους αλλά και την αποκεντρωμένη διάρθρωσή τους, ώστε να επιτρέπουν την αμεσότερη και αποτελεσματικότερη συμμετοχή και εξυπηρέτηση του δημότη.

ΣΧΟΛΙΟ ΔΗΜΑΡΧΟΥ
Η αναβαθμισμένη συμμετοχή του πολίτη για τον Δήμο μας σημαίνει:
Κατάργηση του σημερινού 13μελούς Δημοτικού Συμβουλίου, δηλαδή του συνεκτικού ιστού της κοινωνίας μας, που λειτούργησε εδώ και πολλές δεκαετίες σεβόμενο τις αρχές Εγγύτητας, της Επικουρικότητας και της Τοπικής Αυτονομίας. Και επίσης σημαίνει κατάργηση των 3μελών τοπικών συμβουλίων.
Στη θέση τους μπαίνουν: Ένας Τοπικός Αντιδήμαρχος και ένα 5μελές Τοπικό Συμβούλιο για μικροτοπικής εμβέλειας θέματα. Και αντίστοιχα από ένας τοπικός σύμβουλος στους οικισμούς.
Με τα όργανα αυτά υποβαθμίζεται τελείως η συμμετοχή του πολίτη.
Και η λειτουργία της κοινωνίας απέχει παρασάγγας από τις βασικές αρχές της Εγγύτητας, της Επικουρικότητας και της Τοπικής Αυτονομίας.
Επίσης δεν αναφέρεται πουθενά ως θεσμός τοπικής δημοκρατίας η Λαϊκή Συνέλευση, που στον Δήμο μας λειτουργεί ανελλιπώς εδώ και 30 χρόνια και σ’ αυτήν παίρνονται οι σοβαρότερες αποφάσεις για τον τόπο μας, τις οποίες σέβεται το εκάστοτε Δημοτικό Συμβούλιο.
Δεν αναφέρεται πουθενά το Τοπικό Δημοψήφισμα ως θεμελιώδης θεσμός για την άσκηση της τοπικής δημοκρατίας.

-----------------------------------------------------------------
ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 85: Συγκροτούνται πενταμελή τοπικά συμβούλια σε όλα τα υπάρχοντα τοπικά διαμερίσματα, με πληθυσμό τουλάχιστον 1000 κατοίκων και τριμελή τοπικά συμβούλια για πληθυσμό μικρότερο των 1000 κατοίκων (για τοπικά διαμερίσματα με πληθυσμό κάτω από 500 εκλέγεται ένας τοπικός εκπρόσωπος). Ιδρύονται τοπικά διαμερίσματα και στην έδρα των σημερινών Δήμων με πληθυσμό έως 10.000 και συγκροτούνται αντίστοιχα τοπικά συμβούλια. Το Τοπικό Συμβούλιο εκλέγει Πρόεδρο, ο οποίος συμμετέχει στις συνεδριάσεις των Δημοτικών Συμβουλίων και της Εκτελεστικής Επιτροπής όταν συζητούνται θέματα που αφορούν το τοπικό τους διαμέρισμα και εισηγούνται σχετικά.
ΣΧΟΛΙΟ ΔΗΜΑΡΧΟΥ
Στους μικρούς οικισμούς κάτω των 500 κατοίκων πρέπει τα Τοπικά Συμβούλια να είναι τριμελή. Με τα τριμελή συμβούλια αποφεύγονται φαινόμενα αυταρχισμού και λαμβάνονται αποφάσεις μετά από συζήτηση, με δημοκρατικές διαδικασίες και πρακτικά, σε όλα τα θέματα ,είτε αυτά είναι ιεράρχηση προτεραιοτήτων για το τεχνικό πρόγραμμα, είτε τρόποι άμεσης και σωστότερης αντιμετώπισης καθημερινών προβλημάτων.
Τα μικρά χωριά της ελληνικής υπαίθρου τα αναπλάθουμε και προσδοκούμε την ενεργοποίησή τους σε δράσεις κυρίως αγροτουρισμού και φυσικά πέραν των άλλων σε καθήκοντα δασοπροστασίας.
Επίσης ακόμη και στην μονοπρόσωπη εκπροσώπηση, όπου ενδεχομένως ισχύσει για πολύ ειδικούς λόγους, που δυσκολευόμαστε να ανακαλύψουμε, δεν προβλέπεται ούτε καν ο αναπληρωτής.
Με πόση προχειρότητα έχει συνταχθεί το συγκεκριμένο άρθρο;

--------------------------------------------------------
ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 90: Στους νέους δήμους, εκλογικές περιφέρειες είναι οι πρώην Δήμοι και Κοινότητες που συνενώνονται καθώς και τα δημοτικά διαμερίσματα στους δήμους που διαθέτουν, οι δε έδρες κατανέμονται σε αναλογία με τον πληθυσμό της κάθε επιμέρους εκλογικής περιφέρειας. Οι υποψηφιότητες των δημοτικών συμβούλων αντιστοιχούν σε πρώην Δήμο / Κοινότητα ή σε δημοτικό διαμέρισμα μεγάλου δήμου, ενώ οι τοπικοί εκλογείς σταυροδοτούν τους αντίστοιχους τοπικούς υποψήφιους. Με αυτό το σύστημα διασφαλίζεται και η εκπροσώπηση των συνοικιών στις μεγαλουπόλεις.
ΣΧΟΛΙΟ ΔΗΜΑΡΧΟΥ
Θεωρούμε ότι τίθεται θέμα συνταγματικότητας και όχι μόνο δημοκρατικής νομιμότητας, όταν για το ενιαίο Δημοτικό Συμβούλιο περιορίζεται η δυνατότητα του ψηφοφόρου στην ψήφιση μόνον τοπικών υποψηφίων. Το άρθρο χρειάζεται επαναδιατύπωση.

Ένα πρώτο σχόλιο για το σχέδιο "Καλλικράτης"

"Με 'γεια το όνομα" λέμε στο Βελβεντό.Ωραία βαφτίσια έκαναν.Τον "Καποδίστρια" τον ονόμασαν τώρα "Καλλικράτη".Μπράβο στο νονό.
Οι Βελβεντινοί θα δώσουμε το δικό μας αγώνα.Όχι γιατί έχουμε διαφορές με γειτονικά χωριά,αλλά γιατί πιστεύουμε ότι ο δήμος μας όπως είναι λειτουργεί και θα λειτουργήσει καλύτερα.Ανεξάρτητα τι θα γίνει τελικά,αν γίνει συνέννωση ή όχι,το Βελβεντό θα συνεχίσει την ανοδική του πορεία.Το οφείλουμε στους παππούδες μας και στους γονείς μας,οι οποίοι με ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ,έφτιαχναν τους δρόμους,έχτισαν εκκλησιές,έκαναν αρδευτικά και υδρευτικά έργα,δημιούργησαν Μορφωτικό Όμιλο και πολιτισμό,συναιτερισμό .....Μια ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΠΟΥ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ και σήμερα,με τον δήμαρχο,τους αντιδημάρχους,το δημοτικό συμβούλιο,τα μέλη των συνεταιρισμών,του μορφωτικού,του αθλητικού...
Ο αγώνας αρχίζει τώρα.Ο κάθε Βελβεντινός και όσοι αγαπούν το Βελβεντό,ας δώσει το δικό του αγώνα,λιγότερο ή περισσότερο,όσο και με όποιο τρόπο μπορεί ο καθένας.

Συνενώσεις δήμων

Γραβατοεμπνευστές των γραφείων ωραίο χάρτη κάνατε. Αφού τραβήξατε με το «θεόπνευστο» χέρι σας τις γραμμές, βάλατε ποικιλοφανταχτερά χρώματα και χωρίσατε τους δήμους στο νομό Κοζάνης.
Αφήστε τις ανετοβολεμένες καρέκλες σας και ελάτε μια βόλτα στο Βελβεντό, να ρωτήσετε τον κόσμο αν θέλει την περιβόητη συνένωση. Κάντε και μια βόλτα στη γύρω περιοχή, να δείτε και να μας πείτε κι εμάς πόσο αναπτύχτηκε και ποια είναι τα μεγαλοπράγμονα έργα σας που έγιναν εκεί, με την εφαρμογή του Καποδίστρια 1.
Εμείς στο Βελβεντό ξέρουμε να ζωγραφίζουμε καλύτερους χάρτες και θα χαλάσουμε τις δικές σας κακοσύνθετες ζωγραφιές και τα ατελέσφορα σχέδιά σας.