Βελβεντινό τραγούδι-Εμπρός χαρούμενα παιδιά

«Εμπρός χαρούμενα παιδιά»

Το τραγούδι αυτό γράφτηκε από τον Νικόλαο Φυλαχτό, μουσικό της εποχής του μεσοπολέμου. Φοιτητής στην Αθήνα το έγραψε νοσταλγώντας την πατρίδα του, το Βελβεντό και το χάρισε στο δάσκαλο και φίλο του Κλέαρχο Αντωνιάδη. Οι δάσκαλοι  το δίδαξαν σε εμάς, εμείς με τη σειρά μας στους μαθητές μας και  ελπίζουμε στο μέλλον τα παιδιά μας να το διδάξουν στα δικά τους  παιδιά.

Το τραγούδι ηχογραφήθηκε στο πλαίσιο της δράσης: «Τραγουδάμε για τον τόπο μας» και υπάρχει και στην ψηφιακή διαδραστική πλατφόρμα  «ΠΑΙΔΙΑ ΠΑΜΕ ΕΛΛΑΔΑ».

Τραγουδούν οι μαθητές του Δημοτικού Σχολείου Βελβεντού.

Οι στίχοι του τραγουδιού:

Εμπρός χαρούμενα παιδιά,

στην εξοχή να τρέξουμε παντού,

τώρα που φουντωμένα ισκιώνουν τα κλαδιά,

τις ομορφιές να τραγουδήσουμε του Βελβεντού.

Για ιδές εκεί, για ιδές,

νερών πηγές μουρμουριστές,

λουλουδιασμένες αχλαδιές

και πρασινάδες γελαστές.

Κορυδαλλοί, αχ όμορφη ζωή!

και χελιδόνια ψέλνουν βράδυ και πρωί

κι απ’ το βουνό στα χαμηλά παντού

φλογέρα αντιλαλεί μικρού βοσκού.

Πλάι πλάι στου Πάικου πέρα ως τον Αηλιά,

γλυκολαλούνε χίλια δυο μικρά πουλιά,

γαλάζιος ουρανός χαμογελά,

ποτάμι αλαργινό καθάριο αργοκυλά.

Παντού χαρά και στα νερά

τρυγόνια ζευγαρώνουν τώρα τρυφερά

κι ο κούκος ξεφωνίζει στις βουνοπλαγιές,

στις λυγαριές τ’ αηδόνια σκαρφαλώνουν στις φωλιές.

Πεταλουδίτσες, ω!

πετούν στον ήλιο χαρωπές,

έχουν κι εκείνες στο φτερό

χαρές κι ελπίδες μυστικές.

Λεύκες ψηλώνουνε φανταχτερά,

για ιδέ στου Πάικου απάνω ατέλειωτη σειρά,

 πυκνά πλατάνια και νερά παντού,

χαρά σε μας παιδιά του Βελβεντού.

Και το πουρνάρι τούτο τον καιρό

γελάει στον ήλιο κι ας είναι αγκαθωτό

κι αν είναι αλλιώς κοτσύφι του βουνού

 μαρτύρα το, αν μπορείς κι ας πάω κατά γκρεμού.