Εισήγηση της Κίνησης Γυναικών Βελβεντού στη λαϊκή συνέλευση

ΚΙΝΗΣΗ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΒΕΛΒΕΝΤΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ

(Εισήγηση για τη λαϊκή συνέλευση 5 / 10 / 2012)

        Κυρίες και κύριοι, φίλες και φίλοι, καλησπέρα σας.

        Γυναίκα! Θηλυκό ον. Δημιουργεί. Βοηθάει με την ύπαρξή της στη συνέχιση της ζωής. Και η συνέχιση της ζωής προσφέρει ελπίδα. Ελπίδα για κάτι καλύτερο. Κάθε άνθρωπος πάντα αγωνίζεται για να ξεπεράσει τoν πρόγονό του  και να φανεί αντάξιος συνεχιστής της ατέρμονης πορείας του μέσα στο ιστορικό γίγνεσθαι.

        Η γυναίκα προσφέρει την ύπαρξή της για να θεμελιωθεί ο συνεχιστής άνθρωπος. Προσφέρει. Μια λέξη, μια έννοια που φανερώνει αγάπη, συνέχιση, πρόοδο, θέληση, εθελοντισμό. Χωρίς αυτά δεν θα ήταν δυνατή η διαιώνιση του ανθρώπινου είδους.

        Και η Κίνηση γυναικών Βελβεντού από τέτοιες γυναίκες απαρτίζεται. Γυναίκες που με τη δράση τους και την προσφορά τους καλύπτουν πολλά  από τα κενά που αφήνει το κενό διοίκησης που υπάρχει στον τόπο μας.

        Βέβαια δεν είναι μόνο οι γυναίκες που αγωνίζονται για την ποιότητα της ζωής στον τόπο μας. Υπάρχουν πολλές ομάδες πολιτών που συμβάλλουν στην προσπάθεια να σταθεί ο τόπος μας όρθιος και να αντιμετωπίσει την δύσκολη κατάσταση που ζούμε.

        Όμως εμείs, ως γυναίκες αναφερόμαστε στις προσπάθειες που κάνουμε και είναι πάρα πολλές. Έχουμε κατά καιρούς οργανώσει διάφορες εκδηλώσεις και αγωνιστικού και κοινωνικού περιεχομένου.

        Αγωνιζόμαστε για την ανεξαρτησία του δήμου, αλλά η ζωή μας συνεχίζεται. Και το βάρος των δραστηριοτήτων που άλλοτε οργανώνονταν από το δήμο μας τώρα θα πρέπει να το αναλάβουν οι διάφορες ομάδες: ΜΚΟ, κίνηση γυναικών Βελβεντού για την ανεξαρτησία του δήμου, νεολαία, και οι διάφοροι φορείς και σύλλογοι. Αλίμονο αν ατονήσουμε! Εθελοντισμός, λοιπόν και πάλι εθελοντισμός.

        Η προσφορά σε εθελοντική βάση δεν απαιτεί απαραιτήτως επιστημονικές γνώσεις ούτε ρητορική δεινότητα. Πόσοι από τους πατεράδες μας και τους παππούδες είχαν τελειώσει πανεπιστήμιο; Ελάχιστοι. Πολλοί απ’ αυτούς ούτε καν το δημοτικό. Κι όμως μας παρέδωσαν έναν τόπο για τον οποίο καμαρώνουμε. Εμείς, σήμερα, διαθέτουμε περισσότερες ικανότητες και μέσα για να συνεχίσουμε το έργο τους. Προσφέροντας λίγο απ’ τον ελεύθερο χρόνο μας, διάθεση για εργασία και πολλή αγάπη μπορούμε όλοι μας να βάλουμε ένα λιθαράκι για να διατηρήσουμε τον τόπο μας ζηλευτό (το Βελβεντό, το ζηλευτό, όπως λέει κι ο ποιητής μας). Να τον παραλάβουν και να τον χαρούν και τα παιδιά μας έτσι, όπως τον χαρήκαμε και τον χαιρόμαστε και μεις.

        Ο αγώνας μας χρειάζεται υπομονή και επιμονή. Επιθυμία όλων μας είναι να επανέλθει το Βελβεντό στην προηγούμενη κατάσταση. Δεν πρέπει να απογοητευόμαστε και να απελπιζόμαστε. Άλλωστε η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία. Με τον αγώνα κερδίζει κανείς πολλά και εμείς δείξαμε ως τώρα ότι είμαστε δυνατοί και ότι αγαπάμε αυτόν τον τόπο που τόσο αδικήθηκε. Είναι ωραία αίσθηση να λες ότι αγωνίζεσαι για κάτι παρά να αφήνεσαι στις άδικες αποφάσεις άλλων. Κάνουμε έναν δίκαιο και τίμιο αγώνα που αποσκοπεί στο καλό όλων μας. Όλοι μας θα ωφεληθούμε από τη δικαίωση του αγώνα μας.

        Οι δυσκολίες πάντα θα υπάρχουν. Όμως εμείς μάθαμε να τις αντιμετωπίζουμε, να τις παλεύουμε και να προσπαθούμε να τις ξεπερνάμε. Αποδεικνύουμε έτσι ότι έχουμε ψυχή και θέληση. Στεκόμαστε απέναντι στα προβλήματα και τα αντιμετωπίζουμε. Δεν καθόμαστε με σταυρωμένα τα χέρια ούτε περιμένουμε τον από μηχανής θεό να μας τα λύσει.

        Οι εκδηλώσεις – δραστηριότητες που έχουμε κάνει στο διάστημα της ύπαρξής μας πραγματοποιήθηκαν με τη δική μας συμμετοχή. Όσο υπάρχει θέληση υπάρχει και συμμετοχή. Μερικές φορές, βέβαια, έρχεται η κούραση να δοκιμάσει τις αντοχές μας. Δεν πειράζει! Είναι παροδική. Ο στόχος μας που είναι ένα Βελβεντό ποιοτικό, όπως ήταν πάντα, είναι ο φωτεινός φάρος που φωτίζει τα βήματά μας και διώχνει από πάνω μας την κούραση.

        Θα συνεχίσουμε και μπορούμε να πραγματοποιήσουμε πολλά πράγματα ακόμα. Λάθη θα κάνουμε. Και ίσως κριθούμε αρνητικά για τα λάθη μας. . Αυτό δεν πρέπει να μας πτοεί. Λάθη δεν κάνει μόνο αυτός που δεν κάνει τίποτα. Κι εμείς δεν ανήκουμε και δεν θέλουμε να ανήκουμε σ’ αυτήν την κατηγορία ανθρώπων. Μέσα από τα λάθη μας μαθαίνουμε, βελτιωνόμαστε. Έτσι συνεχίζουμε με περισσότερη θέρμη και συμβάλλουμε στην  πρόοδο του τόπου μας. Γι’ αυτό συμμετέχουμε και πρέπει να συμμετέχουμε όσο το δυνατόν περισσότεροι. Η χαρά της προσφοράς σ’ έναν τόπο που την έχει ανάγκη είναι πιο δυνατό συναίσθημα από τις τυχόν μικροαπογοητεύσεις. Σ’ όποια ζυγαριά και να τη  βάλουμε πάντα  αυτή θα κερδίζει. Στο τέλος όλοι μέσα μας θα έχουμε τη γλυκιά γεύση του αγώνα.

        Επομένως συμμετέχουμε. Όλοι μαζί μπορούμε. Κι ας μην ξεχνάμε ποτέ πως ενωμένοι θα τα καταφέρουμε.