Ο "Καλλικράτης" μέσα από τη σοφία των παππούδων μας και των γιαγιάδων μας

Γεια σας φίλοι και φίλες του Βελβεντού.
Καλώς κάμιτι.
Σήμερα θα δούμε την άδικη απόφαση της συνένωσης του Δήμου μας με άλλους δήμους, μέσα από τη σοφία των παππούδων μας και των γιαγιάδων μας.
Επειδή πολλοί δεν ήθελαν τον υγιή Δήμο Βελβεντού στο χάρτη και λίγο ή πολύ έβαλαν το χεράκι τους να μπούμε στο νέο Δήμο, οι παλιότεροι θα έλεγαν «οι πουλλές οι μαμές βγαν’ του μ’κρό γκαβό».
Ένας νέος δήμος που είναι καταδικασμένος ν’ αποτύχει γιατί «όψιμ’ παντρειά, πρώιμα ουρφανά» ή το άλλο «Του μισιακό γουμάρ’ του τρώει ου λύκους».
Πολλοί ζηλεύουν την πορεία του Βελβεντού και κυρίως αυτοί που στους δήμους τους είχαν μεγάλα χρέη, αλλά «κάλλιου να σι ζλεύν’ παρά να σι λυπούνται». Πολλοί λένε, πάτε να πάρετε εσείς το νέο δήμο, χωρίς να γνωρίζουν ότι «του παραπανήσιου, χαλνάει κι του ίσιου».
Βλέποντας αυτούς που θέλουν να μας μαντρώσουν στα μεγάλα σχήματα χωρίς γνώμη και γνώση, θα έλεγαν οι πρόγονοί μας, «γάιδαρους διμένους, αγάς σιγουριμένους».
Οι αντίπαλοί μας βέβαια θα πουν «Όλ’ αντάμα κι ου κασιδιάρς αχώρια», αλλά εμείς θα τους απαντήσουμε «Αρνί που γλέπ’ η Θιος, η λύκους δεν του τρώει» και ακόμα «Η πείνα δεν περνάει στου κατιό του δουλευτάρ,».
Σ’ αυτούς που είναι αντίθετοι με τη θέληση του λαού του Βελβεντού, οι παλιότεροι θα μπορούσαν να τους ¨στολίσουν¨ με πολλά ονόματα όπως «χλιάρα, βιράγκους, άπλυτου αγγειό, τσιμπλιάρας, σιαρσέμς, τρικούλα, ντότσας,σκλι παραδουμένου…».
Στους αγωνιστές και εθελοντές της αυτονομίας του Βελβεντού να τους ευχηθούμε «Πέτρα ν’ αξαμώντς, μάλαμα να γένιτη» και σε ορισμένους πονηρούς να πούμε «να σοι φάει η λύκους», αν και ίσως κάποιοι θα προτιμούσαν το «Άραμ σα σοι αμπώξου, δα δα φας τα γραβαλίδια σ’»
Να χαρίσουμε τέλος σε όλους το γνωστό βελβεντινό τραγούδι
«Στο Βελβεντό το ζηλευτό περνάμε λεβεντιά….
Χαρεί-χαρείτε Βελβεντινοί κι ομορφονιές κι ομορφονοί
η ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ δεν αργεί, ο καθένας ας χαρεί».
Κι σ’ άλλα μι γεια!!!