Γυρίζοντας με το λεωφορείο από τους σχολικούς αγώνες μπάσκετ,στο δρόμο Κοζάνης-Λάρισας,μας σταμάτησε η τροχαία και αντικρίσαμε μπροστά μας μια σειρά αυτοκινήτων,ενός και περισσότερο του χιλιομέτρου.Η αιτία;Ένα μεγάλο φορτηγό μετέφερε ένα μηχάνημα,συνοδευόμενο από δυο περιπολικά.Καθυστερήσαμε περίπου ένα εικοσάλεπτο.
Και βέβαια δεν μας πείραξε ο χρόνος της καθυστέρησης,αλλά η μεγάλη επικινδυνότητα του δρόμου.Ένας δρόμος που αν περάσει ένα μεγαλύτερο όχημα,πρέπει να σταματήσει όλη η κυκλοφορία.Ένας δρόμος τόσο στενός,τόσο κακοφτιαγμένος και με πολύ μεγαλύτερη κίνηση από τότε που έκλεισαν τα Τέμπη.
Θυμήθηκα και την πρόσφατη δήλωση μεγαλο-πολιτικού σε συνέντευξη στην τηλεόραση σχετικά με το θέμα του δρόμου αυτού,που είπε ότι "έγιναν μερικά ατυχήματα αλλά ευτυχώς τον τελευταίο καιρό μόνο ένα με θύματα".Δεν ξέρω τι θα έλεγε αν στο ένα αυτό ατύχημα ήταν η γυναίκα του,η μάνα του...
Είκοσι χρόνια ακούω για το δρόμο αυτό.Για όσους δεν ξέρουν είναι διεθνής δρόμος Κοζάνης-Λάρισας.Είκοσι χρόνια και δεν έγινε τίποτα.Μόνο μερικά κομματάκια,που κάποιοι τα βαφτίζουν μεγάλα έργα.Δυστυχώς, δεν έχουν το θάρρος να ρίξουν μια μούντζα στον εαυτό τους,όπως έκανε ο Κωνσταντάρας στη γνωστή ταινία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου