Από την πολύ καλή σελίδα Newagemama.com
Ευχαριστούμε τη φίλη μας την Παναγιώτα που μας το έστειλε και για τα καλά της λόγια.
Αφιερωμένο εξαιρετικά στους πραγματικά θαρραλέους δασκάλους, αυτούς που ανοίγουν δρόμους στις ζωές των παιδιών μας, με μεράκι, δημιουργικότητα και πνευματική γενναιοδωρία!
Στους δασκάλους αρέσει η ησυχία
και η καθαριότητα
και οι πολλές εικόνες
και οι εθελοντές
και τα εκκολαπτόμενα αυγά
και η περιέργεια
και η δημοκρατία
και το να ταξινομούν και να στοιβάζουν
και τα σχήματα και τα χρώματα
και το να οργανώνουν και να κατατάσσουν και να διαβάζουν δυνατά
και οι ερωτήσεις και οι απαντήσεις
και η ανακύκλωση
και η έμπνευση
και οι Παρασκευές
και ο ήχος της ίδιας τους της φωνής
και η πρόοδος
και η συνεισφορά
κι ένα παιδί μ΄ ένα βιβλίο
και η ηρεμία
και τα πρωϊνά
και το να φτιάχνουν έξι πράγματα ταυτόχρονα (και να τα καταφέρνουν)
και το να τους επιτρέπουν να πουν “δεν ξέρω”
και τα χαμόγελα και οι ξαφνικές αγκαλιές
και το να κάθονται σε κύκλο
και το να μαθαίνουν από τα παιδιά
και το να ακούνε
και το να τρώνε μικρά γλυκάκια
και τα μπουκαλάκια κόλλας που δεν είναι τρύπια
και η ησυχία
και το να τους κάνουν έκπληξη
και το να βλέπουν παλιούς τους μαθητές
και η ιερότητα που έχει η απορία των παιδιών
και το να τους αγαπάνε τα παιδιά!
Επιτρέψτε μου να αφιερώσω ιδιαίτερα την ανάρτηση αυτή σε αγαπημένα ιστολόγια εκπαιδευτικών που παρακολουθώ και που πιστεύω πως αποδεικνύουν πως μια πραγματική καλή δασκάλα ή δάσκαλος κάνουν ”θαύματα” με το μαγικό ραβδάκι της δημιουργικότητας και της γνώσης! Για σας λοιπόν αστροπελέκι, χαρταετοί, παρεούλα, εκπαιδευτική φωνή, 4ο νηπιαγωγείο Πειραιά που με εμπνεέτε σα γονιό και με βοηθάτε να μη χάνω την ελπίδα μου για ένα καλύτερο σχολείο!
Πηγή: Λαμπρίτα Γκίλμπερτ, Το παιδί αγγίζει, συνδυάζει και μαθαίνει (εκδόσεις Πατάκη,1996). Oι νεραϊδούλες της ανάρτησης είναι έργα της Myrea Pettit.
Newagemama.com
Κυριακή 27 Φεβρουαρίου 2011
Παρασκευή 25 Φεβρουαρίου 2011
Ετήσιος χορός Μορφωτικού Εκπολιτιστικού Ομίλου Παλαιογρατσάνου
Το ΔΣ του Μορφωτικού Εκπολιτιστικού Όμιλου Παλαιογρατσάνου καλεί τα μέλη και τους φίλους του
στον ετήσιο χορό
το Σάββατο 26 Φεβρουαρίου και ώρα 21:00
στο κέντρο 'Μετόχι' στο Βελβεντό.
στον ετήσιο χορό
το Σάββατο 26 Φεβρουαρίου και ώρα 21:00
στο κέντρο 'Μετόχι' στο Βελβεντό.
Ετικέτες
Μορφωτικός Παλαιογρατσάνου
Πέμπτη 24 Φεβρουαρίου 2011
Πατέρας και γιος (Ένα πραγματικό Μάθημα ζωής)
Ένας πατέρας γυρίζει σπίτι από την εργασία αργά, κουρασμένος και εκνευρισμένος , για να βρει τον πέντε ετών γιο του να τον περιμένει στην πόρτα.
Γιος: «Μπαμπά, μπορώ να σε ρωτήσω κάτι;»
Πατέρας: «Ναι βεβαίως , τι είναι;»
Γιος: «Μπαμπάς, πόσα παίρνεις στη μια ώρα;»
Πατέρας: «Αυτό δεν είναι δική σου δουλειά. Γιατί ρωτάς ένα τέτοιο πράγμα;» ρώτησε θυμωμένα.
Γιος: «Θέλω ακριβώς να ξέρω. Παρακαλώ πες μου, πόσα παίρνεις στη μια ώρα;»
Πατέρας: «Εάν πρέπει να ξέρεις παίρνω $50 την ώρα.»
Γιος: «Ωχ, απάντησε το παιδί, με το κεφάλι του κάτω.
Γιος: «Μπαμπά σε παρακαλώ μπορείς να μου δανείσεις $25;»
Ο πατέρας εξαγριωμένος, «εάν ο μόνος λόγος που εσύ ρώτησες είναι, ώστε να δανειστείς κάποια χρήματα για να αγοράσεις ένα ανόητο παιχνίδι ή κάποιες άλλες αηδίες, τότε να πας κατ' ευθείαν στο δωμάτιό σου και στο κρεβάτι σου. Σκέψου γιατί είσαι τόσο εγωιστής. Δεν εργάζομαι σκληρά καθημερινά για τέτοιες παιδαριώδεις επιπολαιότητες.»
Tο μικρό παιδί πήγε ήσυχα στο δωμάτιό του και έκλεισε την πόρτα.
Ο μπαμπάς κάθισε σκεπτόμενος την ερώτηση του παιδιού και νευρίαζε περισσότερο. Πώς τόλμησε να υποβάλλει τέτοια ερώτηση για να πάρει μόνο κάποια χρήματα;
Μετά από μια περίπου ώρα, ο μπαμπάς είχε ηρεμήσει και είχε αρχίσει να σκέφτεται:
Ίσως είναι κάτι που πρέπει πραγματικά να αγοράσει ο μικρός με τα $25.00 και δεν ζητάει χρήματα πολύ συχνά. Πήγε στην πόρτα του δωματίου του παιδιού και άνοιξε την πόρτα.
«Κοιμάσαι γιε μου;» Ρώτησε.
«Δεν κοιμάμαι » απάντησε το αγόρι.
«Σκεφτόμουν ,ότι ίσως ήμουν πάρα πολύ σκληρός μαζί σου νωρίτερα» είπε ο μπαμπάς .«Ήταν μια μεγάλη ημέρα και έβγαλα την κούραση μου σε σένα. Εδώ είναι τα $25 που μου ζήτησες .»
Το παιδί έτρεξε κατ' ευθείαν επάνω του χαμογελώντας . «Σε ευχαριστώ μπαμπά!» φώναξε. Κατόπιν, πάει στο μαξιλάρι του και βγάζει από κάτω κάποια τσαλακωμένα χρήματα.
Ο πατέρας μόλις βλέπει ότι το παιδί έχει ήδη κάποια χρήματα, αρχίζει να νευριάζει.
Το μικρό παιδί αρχίζει να μετράει σιγά τα χρήματά του, και κοιτάζει τον μπαμπά του.
«Γιατί θέλεις περισσότερα χρήματα εφόσον έχεις ήδη μερικά;» ο πατέρας του γκρινιάζει .
«Επειδή δεν είχα αρκετά, αλλά τώρα έχω,» το μικρό παιδί απάντησε.
«Μπαμπά, έχω $50 τώρα. Μπορώ να αγοράσω μια ώρα του χρόνου σου;
Σε παρακαλώ έλα νωρίς αύριο σπίτι . Θα ήθελα πολύ να φάμε μαζί.»
Ο πατέρας συντρίφθηκε. Αγκάλιασε τον μικρό γιο του και ικέτευσε για τη συγχώρεσή του.
Είναι ακριβώς μια σύντομη υπενθύμιση σε όλους σας που εργάζεστε τόσο σκληρά στη ζωή. Δεν πρέπει να αφήσουμε το χρόνο να περνάει από τα χέρια μας χωρίς να περνάμε χρόνο με εκείνους που πραγματικά σημαίνουν κάτι για εμάς , εκείνους που είναι κοντά στις καρδιές μας. Θυμηθείτε να μοιραστείτε εκείνη την αξία $50 του χρόνου σας με κάποιους που αγαπάτε.
"Εάν πεθάνουμε αύριο, η επιχείρηση για την οποία εργαζόμαστε θα μπορέσει εύκολα να μας αντικαταστήσει μέσα σε λίγες ώρες . Αλλά η οικογένεια και οι φίλοι που αφήνουμε πίσω θα αισθανθούν την απώλεια για το υπόλοιπο της ζωής τους. "
Γιος: «Μπαμπά, μπορώ να σε ρωτήσω κάτι;»
Πατέρας: «Ναι βεβαίως , τι είναι;»
Γιος: «Μπαμπάς, πόσα παίρνεις στη μια ώρα;»
Πατέρας: «Αυτό δεν είναι δική σου δουλειά. Γιατί ρωτάς ένα τέτοιο πράγμα;» ρώτησε θυμωμένα.
Γιος: «Θέλω ακριβώς να ξέρω. Παρακαλώ πες μου, πόσα παίρνεις στη μια ώρα;»
Πατέρας: «Εάν πρέπει να ξέρεις παίρνω $50 την ώρα.»
Γιος: «Ωχ, απάντησε το παιδί, με το κεφάλι του κάτω.
Γιος: «Μπαμπά σε παρακαλώ μπορείς να μου δανείσεις $25;»
Ο πατέρας εξαγριωμένος, «εάν ο μόνος λόγος που εσύ ρώτησες είναι, ώστε να δανειστείς κάποια χρήματα για να αγοράσεις ένα ανόητο παιχνίδι ή κάποιες άλλες αηδίες, τότε να πας κατ' ευθείαν στο δωμάτιό σου και στο κρεβάτι σου. Σκέψου γιατί είσαι τόσο εγωιστής. Δεν εργάζομαι σκληρά καθημερινά για τέτοιες παιδαριώδεις επιπολαιότητες.»
Tο μικρό παιδί πήγε ήσυχα στο δωμάτιό του και έκλεισε την πόρτα.
Ο μπαμπάς κάθισε σκεπτόμενος την ερώτηση του παιδιού και νευρίαζε περισσότερο. Πώς τόλμησε να υποβάλλει τέτοια ερώτηση για να πάρει μόνο κάποια χρήματα;
Μετά από μια περίπου ώρα, ο μπαμπάς είχε ηρεμήσει και είχε αρχίσει να σκέφτεται:
Ίσως είναι κάτι που πρέπει πραγματικά να αγοράσει ο μικρός με τα $25.00 και δεν ζητάει χρήματα πολύ συχνά. Πήγε στην πόρτα του δωματίου του παιδιού και άνοιξε την πόρτα.
«Κοιμάσαι γιε μου;» Ρώτησε.
«Δεν κοιμάμαι » απάντησε το αγόρι.
«Σκεφτόμουν ,ότι ίσως ήμουν πάρα πολύ σκληρός μαζί σου νωρίτερα» είπε ο μπαμπάς .«Ήταν μια μεγάλη ημέρα και έβγαλα την κούραση μου σε σένα. Εδώ είναι τα $25 που μου ζήτησες .»
Το παιδί έτρεξε κατ' ευθείαν επάνω του χαμογελώντας . «Σε ευχαριστώ μπαμπά!» φώναξε. Κατόπιν, πάει στο μαξιλάρι του και βγάζει από κάτω κάποια τσαλακωμένα χρήματα.
Ο πατέρας μόλις βλέπει ότι το παιδί έχει ήδη κάποια χρήματα, αρχίζει να νευριάζει.
Το μικρό παιδί αρχίζει να μετράει σιγά τα χρήματά του, και κοιτάζει τον μπαμπά του.
«Γιατί θέλεις περισσότερα χρήματα εφόσον έχεις ήδη μερικά;» ο πατέρας του γκρινιάζει .
«Επειδή δεν είχα αρκετά, αλλά τώρα έχω,» το μικρό παιδί απάντησε.
«Μπαμπά, έχω $50 τώρα. Μπορώ να αγοράσω μια ώρα του χρόνου σου;
Σε παρακαλώ έλα νωρίς αύριο σπίτι . Θα ήθελα πολύ να φάμε μαζί.»
Ο πατέρας συντρίφθηκε. Αγκάλιασε τον μικρό γιο του και ικέτευσε για τη συγχώρεσή του.
Είναι ακριβώς μια σύντομη υπενθύμιση σε όλους σας που εργάζεστε τόσο σκληρά στη ζωή. Δεν πρέπει να αφήσουμε το χρόνο να περνάει από τα χέρια μας χωρίς να περνάμε χρόνο με εκείνους που πραγματικά σημαίνουν κάτι για εμάς , εκείνους που είναι κοντά στις καρδιές μας. Θυμηθείτε να μοιραστείτε εκείνη την αξία $50 του χρόνου σας με κάποιους που αγαπάτε.
"Εάν πεθάνουμε αύριο, η επιχείρηση για την οποία εργαζόμαστε θα μπορέσει εύκολα να μας αντικαταστήσει μέσα σε λίγες ώρες . Αλλά η οικογένεια και οι φίλοι που αφήνουμε πίσω θα αισθανθούν την απώλεια για το υπόλοιπο της ζωής τους. "
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΒΕΛΒΕΝΤΟΥ
Με ιδιαίτερη επιτυχία πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 23 Φεβρουαρίου 2011, σ’ ένα κατάμεστο Πνευματικό Κέντρο η Εκδήλωση – Ομιλία του Καθηγητή κου Κώστα Ζουράρι, μια πρωτοβουλία της Επιτροπής Νεολαίας με την υποστήριξη της ΜΚΟ «Κοινωνία των Πολιτών Βελβεντού» και της Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα.
Ο Κος Ζουράρις ανταποκρίθηκε με ενθουσιασμό στην πρόσκληση της Νεολαίας, αναγνωρίζοντας πολλά κοινά σημεία στον αγώνα που έδωσε η Κοινότητα Βραχασίου του Νομού Λασιθίου, η οποία διεκδίκησε και πέτυχε την αυτόνομη παραμονή της στο πλαίσιο του «Καπποδίστρια» και του αγώνα του Βελβεντού για την αυτοδιοικητική του ανεξαρτησία.
Ιδιαίτερη εντύπωση προκάλεσε στο κοινό η προσωπική του εμπειρία, ως Πρόεδρος της Επιτροπής Αγώνα Βραχασίου καθώς και οι προσωπικές του μαρτυρίες από τον πολυετή αγώνα, την αντιμετώπιση που είχαν από το τοπικό και κεντρικό πολιτικό κατεστημένο, τις δυσκολίες που συνάντησαν, καθώς και τη συμμετοχή της κοινωνίας στην πορεία μέχρι την τελική δικαίωση.
Εκτενώς αναφέρθηκε ο Κος Ζουράρις στην παρούσα κοινωνικοοικονομική και πολιτική κατάσταση της χώρας, στο πώς αυτή οδηγεί στη δημιουργία και την ενίσχυση κινήσεων ανεξάρτητων πολιτών ανά την Ελλάδα καθώς και στην ανάδειξη υγιών και δημιουργικών δυνάμεων αντίστασης μέσα από την ίδια την κοινωνία.
Ο Κος Ζουράρις, με τον ιδιαίτερα ευρηματικό και παραστατικό του λόγο κράτησε αμείωτο το ενδιαφέρον του κοινού, το οποίο με δικές του τοποθετήσεις, παρεμβάσεις και ερωτήσεις δημιούργησε ένα ιδιαίτερα ζωντανό κλίμα στην όλη εκδήλωση.
Η Νεολαία του Βελβεντού ευχαριστεί θερμά τον Καθηγητή κ. Ζουράρι για την άμεση ανταπόκριση στην πρόσκλησή της, την ουσιαστική παρουσία του στο Βελβεντό και την έμπρακτη συμπαράσταση στον δίκαιο και δύσκολο αγώνα που κάνουμε για την ανεξαρτησία.
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ και μέσα από παρόμοιες εκδηλώσεις που θα ακολουθήσουν σύντομα …
Δευτέρα 21 Φεβρουαρίου 2011
ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΜΕ
Πέρασαν περίπου τρία χρόνια από τότε που η κοινωνία του Βελβεντού με τις αποφάσεις που πήρε μέσα από λαϊκές συνελεύσεις, που άγγιζαν το 100%, βρίσκεται συνεχώς σε κινητοποιήσεις με μοναδικό στόχο να παραμείνει ο Δήμος μας ανεξάρτητος.
Αρχικά οι κινητοποιήσεις βρήκαν ανταπόκριση απ’ την Πολιτεία, αφού η πρόταση του αρμόδιου Υπουργείου συμπεριλάμβανε και το Δήμο μας στον καινούργιο αυτοδιοικητικό χάρτη της χώρας. Η πρόταση αυτή εγκρίθηκε από το Υπουργικό Συμβούλιο.
Βέβαια, το Υπουργικό Συμβούλιο δεν το έπραξε τυχαία, αλλά εκτίμησε κάποια δεδομένα. Ότι, δηλαδή, ο Δήμος μας είναι ένας Δήμος με άρτια συγκρότηση και οργάνωση, με συνεταιρισμούς που συγκαταλέγονται μέσα στους πρώτους σ’ όλη την Ελλάδα, με συλλόγους και ομάδες πολιτών που συνεργάζονται τέλεια με το Δήμο, με χρηστή οικονομική διαχείριση, γι’ αυτό και δεν υπάρχει χρέος στο Δήμο.
Ο σημερινός Πρωθυπουργός της χώρας ήρθε πριν από τρία και πλέον χρόνια στο Βελβεντό, ξεναγήθηκε στους συνεταιρισμούς και στους άλλους χώρους του Βελβεντού και εντυπωσιάστηκε από την οργάνωση και την πρόοδο της κοινωνίας.
Δόθηκε απ’ το Υπουργείο η πρόταση στους αρμόδιους φορείς για διαβούλευση. Μόλις την πήραν στα χέρια τους οι παράγοντες της δημόσιας ζωής του νομού μας και είδαν ότι το Βελβεντό αποτελούσε ξεχωριστό Δήμο ξεσηκώθηκαν αμέσως. Τους ήθελαν «σώνει και καλά» τέσσερις κι όχι πέντε τους Δήμους. Οι παράγοντες της Νομαρχίας και τα περισσότερα μέλη της ΤΕΔΚ Κοζάνης γιατί αντέδρασαν έτσι; Μήπως δεν τους βγαίνανε τα σχέδιά τους;
Απαίτησαν, λοιπόν, να αποσυρθεί αυτή η πρόταση και να μην υπάρχει το Βελβεντό ως πέμπτος Δήμος. Φαίνεται ότι ξέχασαν το ρόλο τους που είναι να υπηρετούν με όλες τις δυνάμεις τις τοπικές κοινωνίες. Κινήθηκαν ως αφεντικά στο Βελβεντό, διότι αποφάσισαν για μας χωρίς καν να μας ρωτήσουν. Αρνητική ήταν και η στάση των βουλευτών του νομού μας. Αυτοί, λοιπόν, άναψαν το φυτίλι στο Βελβεντό και τώρα ας βρουν τρόπο να το σβήσουν.
Με τη διαγραφή του Δήμου μας απ’ τον αυτοδιοικητικό χάρτη της χώρας γιγαντώθηκε το κίνημα στο Βελβεντό με στόχο να τον ξανακερδίσουμε. Ένα κίνημα στο οποίο συμμετέχουν δημότες όλων των ηλικιών προερχόμενοι απ’ όλα τα κόμματα. Ουδέποτε ήμασταν τόσο ενωμένοι και αποφασισμένοι όσο είμαστε σήμερα, προκειμένου να πετύχουμε το στόχο. Έχει φανεί αυτό απ’ τη συμμετοχή μας στις λαϊκές συνελεύσεις, το δημοψήφισμα, τις κινητοποιήσεις, την αποχή μας απ’ τις διπλές αυτοδιοικητικές εκλογές που έφτασε το 97% και από πολλές άλλες δραστηριότητες της κοινωνίας του Βελβεντού.
Τα πολλά και πειστικά επιχειρήματά μας που κατά καιρούς έχουν σταλεί στους αρμόδιους παράγοντες της δημόσιας ζωής, προκειμένου να μείνει ο Δήμος ανεξάρτητος προς το παρόν δε βρήκαν πρόσφορο έδαφος.
Απ’ τη μεριά μου δε θα τα επαναλάβω, θα περιοριστώ να πω μόνο ότι σύμφωνα με την υπάρχουσα συγκυρία το Μνημόνιο ισχύει και στους υπερχρεωμένους Δήμους. Υπερχρεωμένοι Δήμοι θεωρούνται εκείνοι που τα χρέη τους ξεπερνούν το 20% των ετήσιων τακτικών εσόδων.
Ο Δήμος Σερβίων, για παράδειγμα, είναι ένας υπερχρεωμένος Δήμος, αφού τα χρέη του ανέρχονται σε αρκετά εκατομμύρια ευρώ. Τα όποια δάνεια που θα δοθούν στο μέλλον για την αποπληρωμή αυτών των χρεών, θα δοθούν με αυστηρότατους όρους. Πώς θα γίνει η αποπληρωμή αυτών των δανείων; Μήπως υπάρχουν μαγικές λύσεις;
Εμείς, ως Δήμος που ήμασταν, δε χρωστούσαμε. Ενδεχομένως η καλή πορεία του να «ενοχλούσε» τους παράγοντες της δημόσιας ζωής του νομού μας. Γι’ αυτό επιχείρησαν να ανακόψουν αυτήν την πορεία με την κατάργησή του.
Οι ίδιοι κύκλοι και σήμερα που αγωνιζόμαστε όλοι μαζί για τη σωτηρία του Δήμου μας, προσπαθούν με κάθε τρόπο να αμαυρώσουν τον αγώνα μας. Αυτός είναι ο στόχος τους γιατί υπηρετούν συγκεκριμένα συμφέροντα. Δεν υπάρχει άλλη εξήγηση. Γι’ αυτό στήνουν ανάλογο σκηνικό.
- Δεν είναι τυχαίο που «φούσκωσαν» για τα καλά ένα επεισόδιο που συνέβη σε νυχτερινό κέντρο του Βελβεντού, στις έξι το πρωί, μεταξύ Βελβεντινών και παρέας Δημοτικού συμβούλου απ’ τα Σέρβια. Ήταν ένα μεμονωμένο γεγονός το οποίο καταδικάζουμε. Δεν είναι όμως δυνατόν να παίρνει τόση μεγάλη έκταση με στόχο τη δυσφήμιση του αγώνα που κάνει η κοινωνία μας για την ανεξαρτησία του Δήμου.
- Το Βελβεντό προκρίθηκε σ’ έναν ευρωπαϊκό διαγωνισμό για τις «βιώσιμες πόλεις». Συμμετέχουν 60 πόλεις από 27 κράτη όπως το Μόναχο, το Μπορντώ, η Βιέννη, η Λειψία, η Γλασκώβη, η Κόρτοβα, η Βαρσοβία, η Ουτρέχτη και άλλες ονομαστές πόλεις.
Από ελληνικής πλευράς εκτός από το Βελβεντό συμμετέχουν το Ρέθυμνο και η Σαμοθράκη. Την επιλογή των πόλεων, που είχαν θέσει πάρα πολλές υποψηφιότητα, έκανε επιτροπή της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Μέσα στο 2011 θα ξεκινήσει μια συνεργασία μεταξύ των πόλεων, η οποία θα προωθήσει τη βιώσιμη αστική ανάπτυξη.
Αλήθεια, ένα τόσο σημαντικό γεγονός γιατί το αποσιώπησαν οι παράγοντες της δημόσιας ζωής του νομού μας; Γιατί τέτοια «σιγή ιχθύος» από την ΤΕΔΚ Κοζάνης; Μήπως αυτό η διάκριση δεν τιμά και την ίδια;
Αν αυτοί οι κύκλοι νοιάζονταν για το πρόβλημά μας έπρεπε να ’ρθουν εδώ και να γνωρίσουν το Βελβεντό των κοινωνικών αγώνων. Να δουν το όλο θέμα ως ένα κοινωνικό φαινόμενο, να το εξετάσουν και να το αναλύσουν απ’ όλες τις πλευρές καλοπροαίρετα. Γιατί φτάσαμε σ’ αυτήν την κατάσταση; Μήπως, ξαφνικά, ξυπνήσαμε μια ωραία πρωία και πήραμε μαζικά την απόφαση να γίνουμε τα «άτακτα παιδιά» του συστήματος;
Τα συκοφαντικά δημοσιεύματα που βλέπουμε κατά καιρούς στον τύπο της Κοζάνης αποτελούν μια μορφή επίθεσης στη συλλογική προσπάθεια της κοινωνίας του Βελβεντού. Οι γνωστοί κύκλοι επιχειρούν μια απόπειρα απαξίωσης του αγώνα μας. Σκοπός τους είναι να μας οδηγήσουν στα όρια της απόγνωσης. Δεν πρόκειται όμως να το καταφέρουν. Απλά, ρίχνουν λάδι στη φωτιά.
Απ’ την άλλη μεριά πληθαίνουν καθημερινά οι φωνές συμπαράστασης στον αγώνα που δίνουμε απ’ ανθρώπους που ζουν εκτός Βελβεντού. Είναι άτομα, κατά την εκτίμησή μου, που διαθέτουν ευρύτητα πνεύματος και έχουν πολλές ευαισθησίες στα κοινωνικά ζητήματα. Γι’ αυτό και θαυμάζουν το Βελβεντό των κοινωνικών αγώνων και δηλώνουν την αλληλεγγύη τους. Μπράβο τους.
Όμως εδώ που φτάσαμε πρέπει να δοθεί μια λύση. Αυτή να είναι πολιτική. Ζούμε σε μια εποχή ταχύτατων αλλαγών. Τι πιο καλό να βελτιωθεί και ο Νόμος; Οι Νόμοι πρέπει να βελτιώνονται για να υπηρετούν καλύτερα τις κοινωνίες. Αυτό ας το δουν με την πρέπουσα σοβαρότητα και υπευθυνότητα οι βουλευτές του νομού μας. Εξ άλλου η ζωή είναι κίνηση, ασταμάτητα ρέουσα κίνηση. Είναι δημιουργική κίνηση.
Εμείς, οι Βελβεντινοί, ενωμένοι, αδελφωμένοι και αποφασισμένοι θα συνεχίσουμε τον αγώνα μας μέχρι την επίτευξη του ιερού σκοπού, που δεν είναι άλλος από την ανεξαρτησία του Δήμου μας.
Είμαι πεπεισμένος ότι ενωμένοι θα τα καταφέρουμε.
Μαρμάρης Ευθύμιος
Δημότης Βελβεντού
Κυριακή 20 Φεβρουαρίου 2011
Η λάσπη έφυγε,ο αγώνας μένει και συνεχίζεται...
Μια συντονισμένη επίθεση εναντίον του Βελβεντού και της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης «ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ», ξεκίνησε το τελευταίο διάστημα. Ενοχλεί πολύ η ίδρυση της εταιρείας που με τα 2.400 μέλη, την εμπειρία, τη δυναμική και την ενότητα ,έχει μια διαρκή και σημαντική παρουσία στα τεκταινόμενα του Δήμου Σερβίων.
Αλλά η επίθεση δε σταμάτησε εκεί. Συνεχίστηκε με συκοφαντίες από μεμονωμένα άτομα, που κινούνται στο σκοτάδι της ανωνυμίας, για την εξυπηρέτηση της προσωπικής τους φιλοδοξίας. Άτομα που συμμορφώνονται «στις υποδείξεις». Άτομα που το Βελβεντό τους έκανε στην άκρη, γιατί κατάλαβε τον εγωκεντρικό ρόλο τους. Άτομα που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι τα προσωπικά τους συμφέροντα. Άτομα που ποτέ τους δε σηκώθηκαν από τον καναπέ τους, για να προσφέρουν κάτι, έστω και μικρό, στο Βελβεντό.
Πρώτα έκαναν επίθεση εναντίων του πρώην δημάρχου. Συκοφαντίες χωρίς αποδείξεις, χωρίς στοιχεία. Λάσπη παντού και όπου πέσει. Και συνεχίζουν κατηγορώντας τον, ότι όλες οι ενέργειες του γίνονται γιατί έχασε το «θρόνο του». Αυτό βέβαια καταρρίφτηκε, όπως έχει γραφεί και στην ιστοσελίδα αυτή, αφού ένας από τους βουλευτές, μπροστά σε 20 ανθρώπους που τον συναντήσαμε για τον Καλλικράτη, είπε ότι του έκανε πρόταση να είναι υποψήφιος Δήμαρχος και εκείνος αρνήθηκε, γιατί ο αγώνας της κοινωνίας μας είναι άλλος και όχι οι θέσεις. Κι όταν οι σκοτεινοί κύκλοι είδαν ότι αυτό το επιχείρημά τους έπεσε στο κενό, έριξαν νέα λάσπη.
Κατηγόρησαν τον πρώην αντιδήμαρχο. Ντροπή και θράσος να κατηγορούν έναν άνθρωπο που έδωσε 8 χρόνια από τη ζωή του για το Βελβεντό. Έδωσε 8 χρόνια αγώνα μέρα- νύχτα για να έχουμε εμείς νερό, για να έχουμε εμείς καθαριότητα…Αλλά αυτό ήταν και το λάθος τους. Τους γύρισαν την πλάτη όλοι πια, γιατί ο καθένας μας σ’ αυτόν τον τόπο είναι γνωστός. Και αφού και αυτό δεν έπιασε, έφτασαν στο σημείο να κατηγορήσουν τις γυναίκες τους και ίσως αύριο και τα παιδιά τους. Δυστυχώς γι’ αυτούς θα κινούνται πάντα στο σκοτάδι των υπονόμων τους. Η λάσπη όμως που ρίχνουν δε μας αγγίζει. Αντίθετα μας δυναμώνει και μας ενώνει, αφού κάνει όλους τους Βελβεντινούς να τους αποστρέφονται.
Το μόνο επιχείρημά τους που διάβασα για τη συνένωση με το δήμο Σερβίων είναι: «ε…αφού έγινε νόμος πια ο Καλλικράτης, τι να κάνουμε;» Αυτοί σίγουρα δεν μπορούν να κάνουν τίποτα, γιατί έτσι τους βολεύει. Εμείς όμως μπορούμε. Είμαστε πολλοί και ενωμένοι. Και απαντάμε, ότι αλλάζουν δεκάδες νόμοι καθημερινά. Γι’ αυτό είναι οι νόμοι. Να αλλάζουν όταν αυτοί δεν ωφελούν το λαό. Αλλά γι’ αυτό χρειάζεται αγώνας. Πού να ξέρουν τι σημαίνει αγώνας, καθισμένοι στους καναπέδες τους, καθισμένοι πάνω στο βωμό των συμφερόντων τους;
Ένα άλλο δήθεν επιχείρημά τους που διάβασα, είναι να αγωνιστούμε μέσα στο νέο δήμο. Θα ήταν καλύτερα λέτε;. Με 6 συμβούλους από το Βελβεντό, από τους οποίους οι 3 θα είναι από τον ένα συνδυασμό και οι 3 από τον άλλο; Οι τρεις αντιπολίτευση των άλλων τριών, που θα παίρνουν τις «άνωθεν εντολές»; Αλλά αυτό είναι το καλύτερο γι’ αυτούς, γιατί εξυπηρετεί και πάλι τα συμφέροντά τους.
Οι Βελβεντινοί διάλεξαν το δρόμο του αγώνα. Άφησαν πίσω στη μοναξιά τους όλους τους σκοτεινούς «ανώνυμους» και ακολούθησαν αυτούς που χρόνια τώρα έδωσαν δείγματα γραφής και προσφοράς. Ή όπως τα έζησα μέσα από την Μ.Κ.Ο. :Οι Βελβεντινοί παρότρυναν αυτούς που χρόνια τώρα πρόσφεραν στον τόπο να μπουν μπροστά στον αγώνα, στηριζόμενοι σε όλη την κοινωνία. Στην ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ.
Αλλά η επίθεση δε σταμάτησε εκεί. Συνεχίστηκε με συκοφαντίες από μεμονωμένα άτομα, που κινούνται στο σκοτάδι της ανωνυμίας, για την εξυπηρέτηση της προσωπικής τους φιλοδοξίας. Άτομα που συμμορφώνονται «στις υποδείξεις». Άτομα που το Βελβεντό τους έκανε στην άκρη, γιατί κατάλαβε τον εγωκεντρικό ρόλο τους. Άτομα που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι τα προσωπικά τους συμφέροντα. Άτομα που ποτέ τους δε σηκώθηκαν από τον καναπέ τους, για να προσφέρουν κάτι, έστω και μικρό, στο Βελβεντό.
Πρώτα έκαναν επίθεση εναντίων του πρώην δημάρχου. Συκοφαντίες χωρίς αποδείξεις, χωρίς στοιχεία. Λάσπη παντού και όπου πέσει. Και συνεχίζουν κατηγορώντας τον, ότι όλες οι ενέργειες του γίνονται γιατί έχασε το «θρόνο του». Αυτό βέβαια καταρρίφτηκε, όπως έχει γραφεί και στην ιστοσελίδα αυτή, αφού ένας από τους βουλευτές, μπροστά σε 20 ανθρώπους που τον συναντήσαμε για τον Καλλικράτη, είπε ότι του έκανε πρόταση να είναι υποψήφιος Δήμαρχος και εκείνος αρνήθηκε, γιατί ο αγώνας της κοινωνίας μας είναι άλλος και όχι οι θέσεις. Κι όταν οι σκοτεινοί κύκλοι είδαν ότι αυτό το επιχείρημά τους έπεσε στο κενό, έριξαν νέα λάσπη.
Κατηγόρησαν τον πρώην αντιδήμαρχο. Ντροπή και θράσος να κατηγορούν έναν άνθρωπο που έδωσε 8 χρόνια από τη ζωή του για το Βελβεντό. Έδωσε 8 χρόνια αγώνα μέρα- νύχτα για να έχουμε εμείς νερό, για να έχουμε εμείς καθαριότητα…Αλλά αυτό ήταν και το λάθος τους. Τους γύρισαν την πλάτη όλοι πια, γιατί ο καθένας μας σ’ αυτόν τον τόπο είναι γνωστός. Και αφού και αυτό δεν έπιασε, έφτασαν στο σημείο να κατηγορήσουν τις γυναίκες τους και ίσως αύριο και τα παιδιά τους. Δυστυχώς γι’ αυτούς θα κινούνται πάντα στο σκοτάδι των υπονόμων τους. Η λάσπη όμως που ρίχνουν δε μας αγγίζει. Αντίθετα μας δυναμώνει και μας ενώνει, αφού κάνει όλους τους Βελβεντινούς να τους αποστρέφονται.
Το μόνο επιχείρημά τους που διάβασα για τη συνένωση με το δήμο Σερβίων είναι: «ε…αφού έγινε νόμος πια ο Καλλικράτης, τι να κάνουμε;» Αυτοί σίγουρα δεν μπορούν να κάνουν τίποτα, γιατί έτσι τους βολεύει. Εμείς όμως μπορούμε. Είμαστε πολλοί και ενωμένοι. Και απαντάμε, ότι αλλάζουν δεκάδες νόμοι καθημερινά. Γι’ αυτό είναι οι νόμοι. Να αλλάζουν όταν αυτοί δεν ωφελούν το λαό. Αλλά γι’ αυτό χρειάζεται αγώνας. Πού να ξέρουν τι σημαίνει αγώνας, καθισμένοι στους καναπέδες τους, καθισμένοι πάνω στο βωμό των συμφερόντων τους;
Ένα άλλο δήθεν επιχείρημά τους που διάβασα, είναι να αγωνιστούμε μέσα στο νέο δήμο. Θα ήταν καλύτερα λέτε;. Με 6 συμβούλους από το Βελβεντό, από τους οποίους οι 3 θα είναι από τον ένα συνδυασμό και οι 3 από τον άλλο; Οι τρεις αντιπολίτευση των άλλων τριών, που θα παίρνουν τις «άνωθεν εντολές»; Αλλά αυτό είναι το καλύτερο γι’ αυτούς, γιατί εξυπηρετεί και πάλι τα συμφέροντά τους.
Οι Βελβεντινοί διάλεξαν το δρόμο του αγώνα. Άφησαν πίσω στη μοναξιά τους όλους τους σκοτεινούς «ανώνυμους» και ακολούθησαν αυτούς που χρόνια τώρα έδωσαν δείγματα γραφής και προσφοράς. Ή όπως τα έζησα μέσα από την Μ.Κ.Ο. :Οι Βελβεντινοί παρότρυναν αυτούς που χρόνια τώρα πρόσφεραν στον τόπο να μπουν μπροστά στον αγώνα, στηριζόμενοι σε όλη την κοινωνία. Στην ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ.
Σάββατο 19 Φεβρουαρίου 2011
Ο Κώστας Ζουράρις στο Βελβεντό
ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ «Ο ΦΙΑΚΑΣ»
Το ΘΕΑΤΡΟΔΡΟΜΙΟ ΚΟΖΑΝΗΣ σε συνεργασία με το ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ και το ΜΟ ΒΕΛΒΕΝΤΟΥ σας παρουσιάζει τη του ΔΗΜΟΣΘΕΝΗ ΜΙΣΙΤΖΗ
«Ο ΦΙΑΚΑΣ»
την ΚΥΡΙΑΚΗ 20/2 στις 8.00μμ στην ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΒΕΛΒΕΝΤΟΥ
ΓΕΝ. ΕΙΣΟΔΟΣ 5€
«Ο ΦΙΑΚΑΣ»
την ΚΥΡΙΑΚΗ 20/2 στις 8.00μμ στην ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΒΕΛΒΕΝΤΟΥ
ΓΕΝ. ΕΙΣΟΔΟΣ 5€
Πέμπτη 17 Φεβρουαρίου 2011
Επιμορφωτικό σεμινάριο του Κ.Π.Ε. Βελβεντού
"Λίμνες, πηγή ζωής για τον άνθρωπο"
Το ΚΠΕ Βελβεντού θα υλοποιήσει επιμορφωτικό σεμινάριο με θέμα: «Λίμνες, πηγή ζωής για τον άνθρωπο» για 51 εκπαιδευτικούς των Διευθύνσεων Εκπαίδευσης της εμβέλειάς του (Α΄θμια Εκπ/ση Κοζάνης: 15 εκπ/κοί, Α΄θμια Εκπ/ση Λάρισας: 11 εκπ/κοί, Β΄θμια Εκπ/ση Πιερίας: 11 εκπ/κοί και Β΄θμια Εκπ/ση Ανατολικής Θεσσαλονίκης: 14 εκπ/κοί) από την Παρασκευή 18 έως την Κυριακή 20 Φεβρουαρίου 2011
Το ΚΠΕ Βελβεντού θα υλοποιήσει επιμορφωτικό σεμινάριο με θέμα: «Λίμνες, πηγή ζωής για τον άνθρωπο» για 51 εκπαιδευτικούς των Διευθύνσεων Εκπαίδευσης της εμβέλειάς του (Α΄θμια Εκπ/ση Κοζάνης: 15 εκπ/κοί, Α΄θμια Εκπ/ση Λάρισας: 11 εκπ/κοί, Β΄θμια Εκπ/ση Πιερίας: 11 εκπ/κοί και Β΄θμια Εκπ/ση Ανατολικής Θεσσαλονίκης: 14 εκπ/κοί) από την Παρασκευή 18 έως την Κυριακή 20 Φεβρουαρίου 2011
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟΥ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 18/2/2011
Απόγευμα
17:00-17:30 Προσέλευση των επιμορφούμενων εκπαιδευτικών - εγγραφές
17:30-18:00 «Οι σκοποί του σεμιναρίου. Οι λίμνες του τόπου μας», Σαμαράς Κωνσταντίνος, Υπ. Λειτ. του ΚΠΕ Βελβεντού
18:00-18:50 «Επιχειρησιακό σχέδιο εξυγίανσης, προστασίας, ανάδειξης της λίμνης Καστοριάς», Νικολαϊδης Κωνσταντίνος, Γεωλόγος, Υπεύθυνος Τμήματος Φυσικών Πόρων και Περιβαλλοντικών Μελετών της ΑΝ.ΚΟ.
18:50-19:30 Εθνικό Θεματικό Δίκτυο «Λίμνες, πηγές έμπνευσης για προγράμματα Π.Ε.», Ατζέμη Αμαστασία, μέλος Π.Ο. του ΚΠΕ Καστοριάς
19:30-19:45 Διάλειμμα
19:45-20:15 Σχολικό πρόγραμμα Π.Ε. «Λίμνη Πολυφύτου», Φουντούλη Ερεφίλη, Σκαρκαλάς Βασίλης, μέλη Π.Ο. του ΚΠΕ Βελβεντού
20:15-20:55 «Προστασία λιμνών και υγροτόπων ως προβλήματα διαμεσολάβησης του πολίτη», Ψαλτάκη Μαρία, Φυσικός - Περιβαλλοντολόγος, Bοηθός Συνήγορος του Πολίτη
20:55-21:15 Συζήτηση
ΣΑΒΒΑΤΟ 19/2/2011
Πρωί
09:15-09:55 «Τα πουλιά των υγροβιότοπων», Νίτσας Λουκάς, Δασοπόνος, Ινστιτούτο Δασικών Ερευνών
09:55-10:35 «Η εμπειρία της Εταιρείας προστασίας Πρεσπών από τα είκοσι χρόνια υλοποίησης προγραμμάτων Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης», Λογοθέτη Ανίτα, Περιβαλλοντολόγος, Εταιρία Προστασίας Πρεσπών
10:35-10:55 Διάλειμμα
10:55-11:40 «Λίμνες, πηγές ζωής για τους ανθρώπους», Κατσιάπη Ματίνα, Υδροβιολόγος, υποψ. Διδάκτωρ. ΑΠΘ
11:40-12:30 «Η ποιότητα των νερών της λίμνης Πολυφύτου», Χαραλαμπίδης Γεώργιος, καθηγητής ΤΕΙ, Πρόεδρος ΤΕΙ Δυτ. Μακεδονίας
12:30-13:00 Συζήτηση
Απόγευμα
17:30-19:30 Παράλληλα εργαστήρια
Α) «Λίμνη - Λεκάνη Απορροής - Βιώσιμες Διαχειριστικές Πρακτικές», Ατζέμη Αναστασία, Λιόλιου Κωνσταντίνα μέλη Π.Ο. ΚΠΕ Καστοριάς, Τσιουκαρδάνης Νικόλαος, Aναπλ. Υπ. ΚΠΕ Βελβεντού
Β) «Ζωοπλαγκτόν, φυτοπλαγκτόν λιμνών», Μαρδίρης Θεόδωρος, Yπ. Λειτ. ΚΠΕ Καστοριάς, Γρηγορίου Μαγδαληνή, μέλος Π.Ο. ΚΠΕ Καστοριάς, Σαμαράς Κωνσταντίνος, Yπ. Λειτ. ΚΠΕ Βελβεντού
19:30-19:45 Διάλειμμα
19:45-20:20 «Βιοποικιλότητα και υγρότοποι», Κεμιτζόγλου Δήμητρα, Βιολόγος-Περιβαλλοντολόγος, M.Sc., Ελληνικό Κέντρο Βιοτόπων Υγροβιοτόπων (ΕΚΒΥ)
20:20-21:00 «Τεχνητές Λίμνες», Καρυπίδης Γεώργιος, Yπ. Λειτ. ΚΠΕ Παρανεστίου, Κορμά Αικατερίνη, μέλος Π.Ο. ΚΠΕ Παρανεστίου
21:30 Δείπνο
ΚΥΡΙΑΚΗ 20/2/2011
Πρωί
09:00 Επίσκεψη στο Υδροηλεκτρικό Εργοστάσιο Πολυφύτου
14:30 Λήξη του σεμιναρίου
Δευτέρα 14 Φεβρουαρίου 2011
Κατασκευές με πλαστελίνη
Παρασκευή 11 Φεβρουαρίου 2011
Βράβευση του 2ου Νηπιαγωγείου Βελβεντού
Βράβευση του 2ου Νηπιαγωγείου Βελβεντού, από το περιοδικό REALFOOD για τη συνταγή ΣΟΥΤΖΟΥΚΙΑ. Η συνταγή έγινε από τα παιδιά με τη βοήθεια της κ. Ολυμπίας Δουλδούρα-Μπιάλα. Αφορμή ήταν ένα πρόγραμμα για τον τρύγο.
Τα παιδιά μάζεψαν σταφύλια, τα πάτησαν, έβγαλαν το μούστο. Μετά με τις νηπιαγωγούς μίλησαν για τα προϊόντα που παίρνουμε από το μούστο. Ένα από αυτά είναι και τα ΣΟΥΤΖΟΥΚΙΑ, παραδοσιακό γλυκό με μούστο και καρύδια,που γινόταν από τις γιαγιάδες μας.
Συγχαρητήρια για τη συμμετοχή και τη βράβευση!!!
Τετάρτη 9 Φεβρουαρίου 2011
Βιβλίο Τοπικής Ιστορίας ,για διδασκαλία στα σχολεία
Βιβλίο για την τοπική ιστορία του Βελβεντού, κατάλληλο για σχολική διδασκαλία, ετοιμάστηκε από τις υπεύθυνες καθηγήτριες του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας.Η παρουσίαση του βιβλίου έγινε σε σεμινάριο του ΚΠΕ Βελβεντού, με θέμα την τοπική ιστορία.
Μένει τώρα η χρημαροδότηση της έκδοσης του βιβλίου, για να διατεθεί στους μαθητές και στους εκπαιδευτικούς.
Μια πολύ καλή προσπάθεια, πρωτοπορειακή για την Ελλάδα,που ελπίζουμε να έχει αίσιο τέλος.
---------------
Μερικές από τις σελίδες του βιβλίου
Μένει τώρα η χρημαροδότηση της έκδοσης του βιβλίου, για να διατεθεί στους μαθητές και στους εκπαιδευτικούς.
Μια πολύ καλή προσπάθεια, πρωτοπορειακή για την Ελλάδα,που ελπίζουμε να έχει αίσιο τέλος.
---------------
Μερικές από τις σελίδες του βιβλίου
Ένα μέρος της εισήγησης της κ.Βαμβακίδου, στο σεμινάριο που διοργάνωσε το ΚΠΕ Βελβεντού, με θέμα την τοπική ιστορία.
Ιφιγένεια Βαμβακίδου, αναπλ. Καθηγήτρια Ιστορίας
Παρασκευή Γκόλια, δρ. Διδακτική της Ιστορίας
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ
Η Ιστορία αποβλέπει στην προσέγγιση και κατανόηση της ανθρώπινης δραστηριότητας με βασικές συντεταγμένες τον τόπο και το χρόνο.
Η Τοπική Ιστορία δεν διαφέρει από οποιαδήποτε άλλη ιστοριογραφική δραστηριότητα, απλά δηλώνει ότι η έρευνα και η μελέτη της πραγματοποιείται σε τοπική κλίμακα. Το ενδιαφέρον της τοπικής ιστορίας είναι το γεγονός ότι εστιάζει σε μικρές κοινωνικές ομάδες. Είναι μια μικροϊστορία, που επιχειρεί να κατανοήσει γεγονότα και καταστάσεις, που η αντιμετώπισή τους ήταν αόριστη και ελλιπής.
Σε επίπεδο Α/βάθμιας και Β/βάθμιας εκπαίδευσης, η σύζευξη της Τοπικής Ιστορίας με την Περιβαλλοντική εκπαίδευση είναι δυνατή μέσα από την ολιστική αντιμετώπιση του περιβάλλοντος των μαθητών και μαθητριών και την οργάνωση σχετικών προγραμμάτων περιβαλλοντικής εκπαίδευσης. Πρόκειται για διαθεματικές προσεγγίσεις, που επιτρέπουν την επικοινωνία των διδακτικών αντικειμένων σε ενιαία προγράμματα σπουδών και τη σύλληψη του τοπίου ως πολιτιστικού αγαθού.
Η Τοπική Ιστορία ως σύγχρονη πρόταση για την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση οφείλει να αμφισβητήσει την αφηγηματικότητα και να επιχειρήσει τη σύνδεση της σχολικής γνώσης με την διαχείριση των πηγών με σκοπό την ανανέωση του ιστορικού μαθήματος.
4 Η Τοπική Ιστορία συχνά εκλαμβάνεται ως εννοιολογικά και μεθοδολογικά αυτονόητη, με έμφαση είτε στην ορατότητα της ιστορίας του τοπίου που περιβάλλει τη σχολική μονάδα, είτε στο βιωματικό χαρακτήρα που εμπεριέχει η σχέση του μαθητή με τον τόπο του. Δεν είναι ωστόσο δυνατή η πρόσληψη της ιστορικότητας του τοπίου χωρίς τη νοητική εργασία που θα την αναδείξει, δεν υπάρχει ιστορικότητα του τοπίου από τη στιγμή που οι άνθρωποι δεν την αντιλαμβάνονται.
Θεματογραφία Τοπικής Ιστορίας - Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΒΕΛΒΕΝΤΟΥ
P Πρόκειται ουσιαστικά για την καταγραφή της ανθρώπινης δραστηριότητας στο σύνολό της, στα όρια που θέτει το περιβάλλον του τόπου, ο οικισμός.
P Οι ενδεικτικές θεματικές ενότητες που προτείνονται, δεν εξαντλούν το σύνολο της ιστορίας του τόπου.
P Η εκπαιδευτική τους δυναμική έγκειται στη δυνατότητα της μαθητικής τάξης να υπερβεί τα όρια που θέτει η θεματική, ώστε να οδηγηθεί στην κατανόηση της ιστορίας του τοπίου.
P Το αγροτικό, αστικό και πολιτικό τοπίο του Βελβεντού μας οδηγεί σε ιστορικά ερωτήματα, με βάση τα οποία διαμορφώνουμε τις ασκήσεις/εργασίες για τα παιδιά: όπως οι παραγωγικές σχέσεις, οι αξίες και προσδοκίες των ανθρώπων που το δημιούργησαν, τα τοπωνύμια, την ονοματοδότηση.
Οι οργανωτικές κατηγορίες ως πηγές τοπίου στην ιστορική εκπαίδευση για την τοπική ιστορία είναι:
α) η τοποθεσία, οι χρήσεις της γης, η οδοποιία, οι καλλιέργειες, τα τοπωνύμια, τα οδωνύμια
β) τα δημόσια κτήρια, τα κτίσματα και τα ερείπια (σπήλαια, τάφοι, τείχη, κάστρα, γεφύρια, πηγάδια, δημόσιες βρύσες, υδραγωγεία, στρατώνες, ναοί, εκκλησίες, μοναστήρια, κατοικίες, σχολεία, ταχυδρομεία, τράπεζες, δημόσια κτήρια, βιβλιοθήκες, κέντρα ιστορίας)
γ) μνημεία και μνημειακοί τόποι (ηρώα, ανδριάντες, αγάλματα, προτομές)
δ) μουσεία (μουσεία, εκθέματα, εκπαιδευτικά προγράμματα)
Παρασκευή Γκόλια, δρ. Διδακτική της Ιστορίας
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ
Η Ιστορία αποβλέπει στην προσέγγιση και κατανόηση της ανθρώπινης δραστηριότητας με βασικές συντεταγμένες τον τόπο και το χρόνο.
Η Τοπική Ιστορία δεν διαφέρει από οποιαδήποτε άλλη ιστοριογραφική δραστηριότητα, απλά δηλώνει ότι η έρευνα και η μελέτη της πραγματοποιείται σε τοπική κλίμακα. Το ενδιαφέρον της τοπικής ιστορίας είναι το γεγονός ότι εστιάζει σε μικρές κοινωνικές ομάδες. Είναι μια μικροϊστορία, που επιχειρεί να κατανοήσει γεγονότα και καταστάσεις, που η αντιμετώπισή τους ήταν αόριστη και ελλιπής.
Σε επίπεδο Α/βάθμιας και Β/βάθμιας εκπαίδευσης, η σύζευξη της Τοπικής Ιστορίας με την Περιβαλλοντική εκπαίδευση είναι δυνατή μέσα από την ολιστική αντιμετώπιση του περιβάλλοντος των μαθητών και μαθητριών και την οργάνωση σχετικών προγραμμάτων περιβαλλοντικής εκπαίδευσης. Πρόκειται για διαθεματικές προσεγγίσεις, που επιτρέπουν την επικοινωνία των διδακτικών αντικειμένων σε ενιαία προγράμματα σπουδών και τη σύλληψη του τοπίου ως πολιτιστικού αγαθού.
Η Τοπική Ιστορία ως σύγχρονη πρόταση για την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση οφείλει να αμφισβητήσει την αφηγηματικότητα και να επιχειρήσει τη σύνδεση της σχολικής γνώσης με την διαχείριση των πηγών με σκοπό την ανανέωση του ιστορικού μαθήματος.
4 Η Τοπική Ιστορία συχνά εκλαμβάνεται ως εννοιολογικά και μεθοδολογικά αυτονόητη, με έμφαση είτε στην ορατότητα της ιστορίας του τοπίου που περιβάλλει τη σχολική μονάδα, είτε στο βιωματικό χαρακτήρα που εμπεριέχει η σχέση του μαθητή με τον τόπο του. Δεν είναι ωστόσο δυνατή η πρόσληψη της ιστορικότητας του τοπίου χωρίς τη νοητική εργασία που θα την αναδείξει, δεν υπάρχει ιστορικότητα του τοπίου από τη στιγμή που οι άνθρωποι δεν την αντιλαμβάνονται.
Θεματογραφία Τοπικής Ιστορίας - Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΒΕΛΒΕΝΤΟΥ
P Πρόκειται ουσιαστικά για την καταγραφή της ανθρώπινης δραστηριότητας στο σύνολό της, στα όρια που θέτει το περιβάλλον του τόπου, ο οικισμός.
P Οι ενδεικτικές θεματικές ενότητες που προτείνονται, δεν εξαντλούν το σύνολο της ιστορίας του τόπου.
P Η εκπαιδευτική τους δυναμική έγκειται στη δυνατότητα της μαθητικής τάξης να υπερβεί τα όρια που θέτει η θεματική, ώστε να οδηγηθεί στην κατανόηση της ιστορίας του τοπίου.
P Το αγροτικό, αστικό και πολιτικό τοπίο του Βελβεντού μας οδηγεί σε ιστορικά ερωτήματα, με βάση τα οποία διαμορφώνουμε τις ασκήσεις/εργασίες για τα παιδιά: όπως οι παραγωγικές σχέσεις, οι αξίες και προσδοκίες των ανθρώπων που το δημιούργησαν, τα τοπωνύμια, την ονοματοδότηση.
Οι οργανωτικές κατηγορίες ως πηγές τοπίου στην ιστορική εκπαίδευση για την τοπική ιστορία είναι:
α) η τοποθεσία, οι χρήσεις της γης, η οδοποιία, οι καλλιέργειες, τα τοπωνύμια, τα οδωνύμια
β) τα δημόσια κτήρια, τα κτίσματα και τα ερείπια (σπήλαια, τάφοι, τείχη, κάστρα, γεφύρια, πηγάδια, δημόσιες βρύσες, υδραγωγεία, στρατώνες, ναοί, εκκλησίες, μοναστήρια, κατοικίες, σχολεία, ταχυδρομεία, τράπεζες, δημόσια κτήρια, βιβλιοθήκες, κέντρα ιστορίας)
γ) μνημεία και μνημειακοί τόποι (ηρώα, ανδριάντες, αγάλματα, προτομές)
δ) μουσεία (μουσεία, εκθέματα, εκπαιδευτικά προγράμματα)
Κυριακή 6 Φεβρουαρίου 2011
ΕΠΑΙΝΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΒΕΛΒΕΝΤΟΥ
Έπαινος εστάλη στο σχολείο μας από τον Εθελοντικό Οργανισμό "ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ" για τη συμμετοχή στην προσπάθεια συγκέντρωσης ειδών πρώτης ανάγκης που έκανε ο οργανισμός. Τα είδη συγκεντρώθηκαν από τους μαθητές του σχολείου μας, με τη βοήθεια των δασκάλων και βέβαια των γονέων, λίγο πριν τα Χριστούγεννα. Μεταφέρθηκαν στα γραφεία του Οργανισμού, για να διατεθούν σε παιδιά που έχουν ανάγκη.
Μαζί με τον έπαινο πήραμε και την παρακάτω επιστολή:
Αγαπητοί μας φίλοι
Θα θέλαμε να σας ευχαριστήσουμε θερμά, μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικούς , για τη διάθεση σας να συμμετέχετε στην προσπάθεια συγκέντρωσης ειδών πρώτης ανάγκης για τα παιδιά που βρίσκονται σε ανάγκη. Για άλλη μια φορά η μαθητική κοινότητα έδειξε το ανθρώπινο της πρόσωπο, συνεχίζοντας να δίνει το παρόν σε μια τόσο σημαντική κινητοποίηση του Οργανισμού. Πραγματικά, μας δίνει μεγάλη χαρά όταν βλέπουμε τα παιδιά, παρόλο το δύσκολο καιρό που διανύουμε, να μας δείχνουν το δρόμο και τη δύναμη για να συνεχίσουμε το δύσκολο έργο μας.
Όλα τα είδη τα οποία συγκεντρώνουμε , τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης, είναι για να καλύψουν τις ανάγκες των σπιτιών του Οργανισμού μας αλλά και των οικογενειών που στηρίζουμε.
Η προσφορά σας αυτή σημαίνει για εμάς κατάθεση ψυχής στο δύσκολο έργο μας. Με την ευγενική σας χειρονομία αποδεικνύετε τα θερμά σας αισθήματα για τον Οργανισμό, και να ενισχύετε την προσπάθεια μας να είμαστε κοντά στα παιδιά που τους λείπει το χαμόγελο – και όχι μόνο.
Σας ευχαριστούμε για ακόμη μια φορά για την προσφορά σας και εκ μέρους των παιδιών που εκπροσωπούμε, ελπίζοντας ότι θα είσαστε κοντά μας και στο μέλλον, για να αξιοποιήσουμε όλοι μαζί τη δυνατότητα αυτή που μας δίνεται, να είμαστε δίπλα σε χιλιάδες παιδιά που μας έχουν πραγματικά ανάγκη.
Σας ευχόμαστε ολόψυχα δημιουργική νέα χρονιά με υγεία, αγάπη και αμέτρητα παιδικά χαμόγελα!
Με εκτίμηση
Για το Διοικητικό Συμβούλιο
Κώστας Γιαννόπουλος
Πρόεδρος
Θα θέλαμε να σας ευχαριστήσουμε θερμά, μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικούς , για τη διάθεση σας να συμμετέχετε στην προσπάθεια συγκέντρωσης ειδών πρώτης ανάγκης για τα παιδιά που βρίσκονται σε ανάγκη. Για άλλη μια φορά η μαθητική κοινότητα έδειξε το ανθρώπινο της πρόσωπο, συνεχίζοντας να δίνει το παρόν σε μια τόσο σημαντική κινητοποίηση του Οργανισμού. Πραγματικά, μας δίνει μεγάλη χαρά όταν βλέπουμε τα παιδιά, παρόλο το δύσκολο καιρό που διανύουμε, να μας δείχνουν το δρόμο και τη δύναμη για να συνεχίσουμε το δύσκολο έργο μας.
Όλα τα είδη τα οποία συγκεντρώνουμε , τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης, είναι για να καλύψουν τις ανάγκες των σπιτιών του Οργανισμού μας αλλά και των οικογενειών που στηρίζουμε.
Η προσφορά σας αυτή σημαίνει για εμάς κατάθεση ψυχής στο δύσκολο έργο μας. Με την ευγενική σας χειρονομία αποδεικνύετε τα θερμά σας αισθήματα για τον Οργανισμό, και να ενισχύετε την προσπάθεια μας να είμαστε κοντά στα παιδιά που τους λείπει το χαμόγελο – και όχι μόνο.
Σας ευχαριστούμε για ακόμη μια φορά για την προσφορά σας και εκ μέρους των παιδιών που εκπροσωπούμε, ελπίζοντας ότι θα είσαστε κοντά μας και στο μέλλον, για να αξιοποιήσουμε όλοι μαζί τη δυνατότητα αυτή που μας δίνεται, να είμαστε δίπλα σε χιλιάδες παιδιά που μας έχουν πραγματικά ανάγκη.
Σας ευχόμαστε ολόψυχα δημιουργική νέα χρονιά με υγεία, αγάπη και αμέτρητα παιδικά χαμόγελα!
Με εκτίμηση
Για το Διοικητικό Συμβούλιο
Κώστας Γιαννόπουλος
Πρόεδρος
Σάββατο 5 Φεβρουαρίου 2011
Μια απάντηση στο συντάκτη της επιστολής κατά του Βελβεντού
(Δεν απαντώ στην κομματική οργάνωση του ΚΚΕ, άλλωστε η πλειοψηφία του ΚΚΕ Βελβεντού είναι μαζί μας και μπροστά σε όλες τις συγκεντρώσεις μας, αγωνιστές όπως ξέρουν να είναι. Απαντώ στο συντάκτη του κειμένου κατά του Βελβεντού. Με κόκκινο είναι οι δικές μου σημειώσεις με μαύρο είναι το κείμενο του συντάκτη)
ΚΚΕ Κομματικές Οργανώσεις Σερβίων – Βελβεντού(Μπράβο ενότητα οι δυο κομματικές οργανώσεις.Βγάλατε από κοινού ανακοίνωση και για τις δηλώσεις του αντιδημάρχου για τους συνεταιρισμούς ή παλιότερα για κάποιο άλλο θέμα;Τώρα κατά της ΜΚΟ;Εμείς είμαστε ο ταξικός σας αντίπαλος; Μπράβο!!!) : Για τον ανησυχητικό πολλαπλασιασμό των "μεμονωμένων" περιστατικών(Ναι, είναι μεμονωμένα, και τα καταδικάζουμε. Καταδικάστε κι εσείς αυτούς που οδήγησαν τα πράγματα σ’ αυτήν την κατάσταση. Αυτούς που δεν άφησαν το Βελβεντό ανεξάρτητο Δήμο, αν και ξέρετε πολύ καλά ότι το άξιζε.)
Σε συνθήκες δραματικής όξυνσης των προβλημάτων του εργαζόμενου λαού,(δίκαιο έχετε, συμφωνώ) την ώρα που η εργατική τάξη και τα άλλα εργαζόμενα λαϊκά στρώματα πρέπει να συσπειρωθούν (Συμφωνώ. Γιατί τότε κι εσείς δε συσπειρώνεστε στο 98% του Βελβεντινού λαού; Πόση μεγαλύτερη συσπείρωση θέλετε;), να συμμαχήσουν και να συγκρουστούν με την αντιλαϊκή πολιτική του Μαύρου Μετώπου κυβέρνησης – κεφαλαίου, που έχει τη στήριξη από ΛΑΟΣ και ΝΔ, η ηγετική ομάδα της ΜΚΟ συνεχίζει την αποπροσανατολιστική πολιτική της (Εδώ μάλλον κάνατε τυπογραφικό λάθος και δε θέλατε να γράψετε ΜΚΟ. Εμείς δεν κάνουμε πολιτική-κομματική. Ένα δίκαιο αίτημα του Βελβεντινού λαού υποστηρίζουμε, απλοί στρατιώτες σ’ αυτούς που μας εξέλεξαν, χωρίς καρέκλες…)που οδηγεί σε αδιέξοδα και ανώδυνα μονοπάτια την υπαρκτή λαϊκή δυσαρέσκεια.
Το κλίμα που συντηρούν και αναπτύσσουν οι γνωστοί κύκλοι του Βελβεντού, καλλιεργεί τοπικιστικές προκαταλήψεις, σωβινιστικές απόψεις και συμπεριφορές (Δίδαξα σε περιοχές του Δήμου Σερβίων και έχω αγαπήσει τους ανθρώπους και τον τόπο τους, όπως και πολλοί άλλοι Βελβεντινοί και μέλη της ΜΚΟ. Άστοχη η κατηγορία σας, άλλωστε έχουμε τονίσει πολλές φορές ότι δε μας χωρίζει τίποτα με τους δημότες των Σερβίων) που οδηγούν σε έξαρση και ανησυχητικό πολλαπλασιασμό των “μεμονωμένων περιστατικών”(Ναι, είναι μεμονωμένα. Σε όλες τις εκδηλώσεις μας δεν έγινε επεισόδιο, ακόμα και στον ποδοσφαιρικό αγώνα. Εκτός αν μας ζητάτε να κάνουμε περιπολίες στις 5.30 το πρωί και να ελέγχουμε τον καθένα που πίνει.) τραμπουκισμών, διάρρηξης γραφείων εργατικών σωματείων,(Κανένας Βελβεντινός δεν θα έκανε ζημιά σε γραφεία εργατικών σωματείων γιατί όλοι είμαστε παιδιά εργατών, αγροτών, εμπόρων. Άλλωστε για την μια περίπτωση υπάρχει και μαρτυρία γειτόνισσας, ότι έγινε από παιδιά που έπαιζαν. Πολύ γρήγορα βιαστήκατε να μας κατηγορήσετε για ηθικούς αυτουργούς.) για άθλιων “αθλητικών” συμπεριφορών(Στον ποδοσφαιρικό αγώνα δεν έγινε κανένα επεισόδιο. Εκτός αν εννοείται τις κροτίδες που έπεσαν –κακώς- ή τα υβριστικά συνθήματα και από τις δυο πλευρές-πάλι κακώς- ή αν αναφέρεστε στα επεισόδια στον αγώνα μέσα στα Σέρβια!!! Αλλά εκεί δεν είδα να βγάζετε από κοινού καμιά ανακοίνωση ) κλπ.(το κλπ. Δείχνει αδυναμία. Αν είχατε και άλλα να μας κατηγορήσετε δεν θα τα αφήνατε εσείς. Απλώς βάζετε ένα κλπ. για δημιουργία εντυπώσεων)
Καταδικάζουμε όλες αυτές τις συμπεριφορές αλλά οφείλουμε να καταδείξουμε τις τεράστιες ευθύνες του πρώην δημάρχου Βελβεντού και της ηγετικής ομάδας της ΜΚΟ (δεν υπάρχει ηγετική ομάδα, αλλά ισότιμη ομάδα 3.000 Βελβεντινών) για την εκδήλωσή τους, αλλά και τις ευθύνες της πλειοψηφίας του Δημοτικού Συμβούλιου Σερβίων-Βελβεντού, που όλον αυτόν τον καιρό, συνεχίζει να “χαϊδεύει αυτιά” αδυνατώντας να τους αντιπαρατεθεί γιατί βολεύεται με την αποπροσανατολιστική κατεύθυνση που έχουν πάρει αφού δεν θίγει την κυβερνητική πολιτική και τον “Καλλικράτη”.(Επιτέλους και τρεις σειρές εναντίων του δημάρχου Σερβίων- του ταξικού σας εχθρού δηλαδή. Για να μην ξεχνιόμαστε.)
Καλούμε τον εργαζόμενο λαό της περιοχής να καταδικάσει όλους αυτούς, τους εραστές της εξουσίας, (Εδώ γελάνε. Γιατί άλλοι κάθονται στις καρέκλες της εξουσίας, κοιτάξτε λίγο δίπλα σας, άλλοι κάθονται στα ίδια τραπέζια με δημάρχους και αντιδημάρχους- αυτοί δεν είναι εκπρόσωποι του Καλλικράτη-;Εμείς τις καρέκλες τις αρνηθήκαμε. Ξέρετε ότι έγινε πρόταση σε Βελβεντινό για τη θέση του δημάρχου και αρνήθηκε; Το είπε ο ίδιος ο βουλευτής σε συνάντηση με τη Συντονιστική, παρουσία 20 ανθρώπων. Αυτοί είναι οι εραστές της εξουσίας; Και όσο αφορά το πρόσωπό μου, δεν με ενδιαφέρει καμιά καρέκλα. Αγαπώ τη δουλειά μου και τα παιδιά και θα μείνω στην τάξη μέχρι τη σύνταξη.) που παριστάνουν τους αγωνιστές,(ε, όχι ότι είμαστε και οι μεγαλο-αγωνιστές. Μικρο-αγωνιστές είμαστε. Τουλάχιστον βρεθήκαμε και απέναντι στα ΜΑΤ, όταν κάποιοι άλλοι την ίδια ώρα στις καρέκλες τους έγραφαν καταγγελίες) αλλά που όταν γίνονται δίκαιοι και τίμιοι αγώνες, από τμήματα των εργαζομένων για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους που τα σαρώνει η κυβερνητική πολιτική, περί άλλων τυρβάζουν.(Εμείς δεν κάνουμε πολιτική, είμαστε από όλα τα κόμματα και μαζί και το 98% του ΚΚΕ Βελβεντού).
Αντίπαλος του λαού που μοχθεί και υποφέρει είναι η αντιλαϊκή πολιτική του Μαύρου Μετώπου κυβέρνησης– κεφαλαίου (συμφωνούμε εδώ, αλλά χωρίς τη λέξη «μαύρου»- μαύρη δεν είναι μια κυβέρνηση που ψηφίστηκε από το λαό, αλλά περιπτώσεις που κάποια προσπαθεί να κυβερνήσει χωρίς να έχει την πλειοψηφία) – κεφαλαίου και όχι οι αγρότες,(είδαμε πόσο στηρίξατε τους αγρότες του Βελβεντού με την ανακοίνωση που-δεν- βγάλατε) εργάτες και αυτοαπασχολούμενοι κάτοικοι των γειτονικών οικισμών ή όσοι δε συμμορφώνονται προς τας υποδείξεις της ηγετικής ομάδας της ΜΚΟ.(Δεν υπάρχει ηγετική ομάδα, παρά μια συντονιστική που παίρνει αποφάσεις. Έχω δει προτάσεις του πρώην δημάρχου να απορρίπτονται και προτάσεις απλών πολιτών να πραγματοποιούνται. Αυτή είναι η δημοκρατική λειτουργία μας, για όσους θέλουν και μπορούν να την καταλάβουν.)
Γυρίστε την πλάτη και απομονώστε τους φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς των τραμπουκισμών. Γυρίστε την πλάτη σε όσους προκρίνουν το χωροταξικό (Δεν μας ενδιαφέρει το χωροταξικό. Μας ενδιαφέρει αυτό που κρύβεται πίσω από το χωροταξικό, που είναι το πρώτο άρθρο του νόμου και η αρχή για κλείσιμο σχολείων και άλλων υπηρεσιών του πολίτη) σε βάρος του ταξικού, το γεωγραφικό σε βάρος του κοινωνικού και μας καλούν να ξεχάσουμε πως αυτό που καθορίζει τη ζωή μας δεν είναι το ότι είμαστε Βελβεντινοί ή Σερβιώτες αλλά οικοδόμοι, εργάτες, υπάλληλοι και αγρότες (Εδώ έχουμε ιδεολογική διαφορά. Αυτό που καθορίζει τη ζωή μου είναι ότι είμαι και δάσκαλος και Βελβεντινός και Έλληνας και ό,τι άλλο, με την ίδια αξία. Γι’ αυτό άλλωστε γύρισα στον τόπο μου, να προσφέρω με τις λίγες δυνάμεις μου και δεν πήγα στην Αθήνα) που έχουμε κοινά προβλήματα (εδώ έχετε δίκαιο,) την ανεργία, τη φτώχεια, την ακρίβεια και κοινό αντίπαλο την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης του κεφαλαίου.(Με αυτούς δηλαδή που συζητά το τοπικό σας συμβούλιο)-(Εδώ πρόκειται για ίδιο ακριβώς κείμενο με αυτό που δόθηκε από ιδιώτη στην εφημερίδα «ΤΟ ΒΕΛΒΕΝΤΟ» και θα δημοσιευτεί στο επόμενο φύλλο. Ποιος αντέγραψε; Ξεχάσατε μόνο στο τέλος να γράψετε ότι πρόκειται για «πολιτικό νιάμερο», όπως είναι γραμμένο σε εκείνο το κείμενο. Έτσι θα καταλαβαίναμε ποιος το έγραψε, γιατί κανένας Βελβεντινός ούτε Σερβιώτης δεν χρησιμοποιεί τη λέξη νιάμερο, αλλά πανηγύρι) Ξεκόψτε από αυτούς που θέλουν να αποκρύψουν το ουσιαστικό(ουσιαστικό για μας είναι το ανεξάρτητο Βελβεντό, γιατί διαφορετικά θα χάσουμε σαν κοινωνία και τα λίγα που μας έμειναν. Αύριο θα φύγει το Λύκειο, το Ιατρείο…Είδατε λοιπόν ότι μας ενδιαφέρει το ουσιαστικό, η Υγεία ,η Παιδεία…)
και να στρέψουν την προσοχή σε ανώδυνα για το πολιτικό σύστημα ζητήματα, όμως ιδιαίτερα επικίνδυνα για την αναγκαία λαϊκή ενότητα (σαν την ενότητα του Βελβεντινού λαού) σε συνθήκες επίθεσης κατά του εργαζόμενου λαού.(όπως την επίθεση κατά του Βελβεντινού λαού)
Καλούμε την εργατική τάξη να συσπειρωθεί στο ΠΑΜΕ, τους μικρούς αγρότες στην ΠΑΣΥ, τους αυτοαπασχολούμενους στην ΠΑΣΕΒΕ και όλοι μαζί να συμμετάσχουν μαζικά στα συλλαλητήρια ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης που διοργανώνονται την Πέμπτη 10 Φλεβάρη και να πάρουν μέρος αποφασιστικά στην πανεργατική απεργία της Τετάρτης 23 Φλεβάρη.
(Σε πολλά από τα σημεία του κειμένου σας συμφωνούμε, αλλά δε θέλω το κείμενο να γίνει πολιτικό,γιατί είναι Βελβεντινό. Για όσα διαφωνούμε εμείς συνεχίζουμε τον αγώνα μας. Και θα συνεχίσουμε μέχρι το Βελβεντό να γίνει ανεξάρτητος Δήμος.Ελάτε κι εσείς μαζί μας, δεν είναι αργά.Οι αγωνιστές, όπως εσείς ξέρουν να παραδέχονται τα λάθη και να παίρνουν τη σωστή απόφαση, όταν χρειάζεται.Γιατί ο αγώνας μας είναι αγώνας όλου του λαού του Βελβεντού. Κι από τη γλυκιά γεύση αυτού του αγώνα, δεν πρέπει να λείπετε εσείς)
ΚΚΕ Κομματικές Οργανώσεις Σερβίων – Βελβεντού(Μπράβο ενότητα οι δυο κομματικές οργανώσεις.Βγάλατε από κοινού ανακοίνωση και για τις δηλώσεις του αντιδημάρχου για τους συνεταιρισμούς ή παλιότερα για κάποιο άλλο θέμα;Τώρα κατά της ΜΚΟ;Εμείς είμαστε ο ταξικός σας αντίπαλος; Μπράβο!!!) : Για τον ανησυχητικό πολλαπλασιασμό των "μεμονωμένων" περιστατικών(Ναι, είναι μεμονωμένα, και τα καταδικάζουμε. Καταδικάστε κι εσείς αυτούς που οδήγησαν τα πράγματα σ’ αυτήν την κατάσταση. Αυτούς που δεν άφησαν το Βελβεντό ανεξάρτητο Δήμο, αν και ξέρετε πολύ καλά ότι το άξιζε.)
Σε συνθήκες δραματικής όξυνσης των προβλημάτων του εργαζόμενου λαού,(δίκαιο έχετε, συμφωνώ) την ώρα που η εργατική τάξη και τα άλλα εργαζόμενα λαϊκά στρώματα πρέπει να συσπειρωθούν (Συμφωνώ. Γιατί τότε κι εσείς δε συσπειρώνεστε στο 98% του Βελβεντινού λαού; Πόση μεγαλύτερη συσπείρωση θέλετε;), να συμμαχήσουν και να συγκρουστούν με την αντιλαϊκή πολιτική του Μαύρου Μετώπου κυβέρνησης – κεφαλαίου, που έχει τη στήριξη από ΛΑΟΣ και ΝΔ, η ηγετική ομάδα της ΜΚΟ συνεχίζει την αποπροσανατολιστική πολιτική της (Εδώ μάλλον κάνατε τυπογραφικό λάθος και δε θέλατε να γράψετε ΜΚΟ. Εμείς δεν κάνουμε πολιτική-κομματική. Ένα δίκαιο αίτημα του Βελβεντινού λαού υποστηρίζουμε, απλοί στρατιώτες σ’ αυτούς που μας εξέλεξαν, χωρίς καρέκλες…)που οδηγεί σε αδιέξοδα και ανώδυνα μονοπάτια την υπαρκτή λαϊκή δυσαρέσκεια.
Το κλίμα που συντηρούν και αναπτύσσουν οι γνωστοί κύκλοι του Βελβεντού, καλλιεργεί τοπικιστικές προκαταλήψεις, σωβινιστικές απόψεις και συμπεριφορές (Δίδαξα σε περιοχές του Δήμου Σερβίων και έχω αγαπήσει τους ανθρώπους και τον τόπο τους, όπως και πολλοί άλλοι Βελβεντινοί και μέλη της ΜΚΟ. Άστοχη η κατηγορία σας, άλλωστε έχουμε τονίσει πολλές φορές ότι δε μας χωρίζει τίποτα με τους δημότες των Σερβίων) που οδηγούν σε έξαρση και ανησυχητικό πολλαπλασιασμό των “μεμονωμένων περιστατικών”(Ναι, είναι μεμονωμένα. Σε όλες τις εκδηλώσεις μας δεν έγινε επεισόδιο, ακόμα και στον ποδοσφαιρικό αγώνα. Εκτός αν μας ζητάτε να κάνουμε περιπολίες στις 5.30 το πρωί και να ελέγχουμε τον καθένα που πίνει.) τραμπουκισμών, διάρρηξης γραφείων εργατικών σωματείων,(Κανένας Βελβεντινός δεν θα έκανε ζημιά σε γραφεία εργατικών σωματείων γιατί όλοι είμαστε παιδιά εργατών, αγροτών, εμπόρων. Άλλωστε για την μια περίπτωση υπάρχει και μαρτυρία γειτόνισσας, ότι έγινε από παιδιά που έπαιζαν. Πολύ γρήγορα βιαστήκατε να μας κατηγορήσετε για ηθικούς αυτουργούς.) για άθλιων “αθλητικών” συμπεριφορών(Στον ποδοσφαιρικό αγώνα δεν έγινε κανένα επεισόδιο. Εκτός αν εννοείται τις κροτίδες που έπεσαν –κακώς- ή τα υβριστικά συνθήματα και από τις δυο πλευρές-πάλι κακώς- ή αν αναφέρεστε στα επεισόδια στον αγώνα μέσα στα Σέρβια!!! Αλλά εκεί δεν είδα να βγάζετε από κοινού καμιά ανακοίνωση ) κλπ.(το κλπ. Δείχνει αδυναμία. Αν είχατε και άλλα να μας κατηγορήσετε δεν θα τα αφήνατε εσείς. Απλώς βάζετε ένα κλπ. για δημιουργία εντυπώσεων)
Καταδικάζουμε όλες αυτές τις συμπεριφορές αλλά οφείλουμε να καταδείξουμε τις τεράστιες ευθύνες του πρώην δημάρχου Βελβεντού και της ηγετικής ομάδας της ΜΚΟ (δεν υπάρχει ηγετική ομάδα, αλλά ισότιμη ομάδα 3.000 Βελβεντινών) για την εκδήλωσή τους, αλλά και τις ευθύνες της πλειοψηφίας του Δημοτικού Συμβούλιου Σερβίων-Βελβεντού, που όλον αυτόν τον καιρό, συνεχίζει να “χαϊδεύει αυτιά” αδυνατώντας να τους αντιπαρατεθεί γιατί βολεύεται με την αποπροσανατολιστική κατεύθυνση που έχουν πάρει αφού δεν θίγει την κυβερνητική πολιτική και τον “Καλλικράτη”.(Επιτέλους και τρεις σειρές εναντίων του δημάρχου Σερβίων- του ταξικού σας εχθρού δηλαδή. Για να μην ξεχνιόμαστε.)
Καλούμε τον εργαζόμενο λαό της περιοχής να καταδικάσει όλους αυτούς, τους εραστές της εξουσίας, (Εδώ γελάνε. Γιατί άλλοι κάθονται στις καρέκλες της εξουσίας, κοιτάξτε λίγο δίπλα σας, άλλοι κάθονται στα ίδια τραπέζια με δημάρχους και αντιδημάρχους- αυτοί δεν είναι εκπρόσωποι του Καλλικράτη-;Εμείς τις καρέκλες τις αρνηθήκαμε. Ξέρετε ότι έγινε πρόταση σε Βελβεντινό για τη θέση του δημάρχου και αρνήθηκε; Το είπε ο ίδιος ο βουλευτής σε συνάντηση με τη Συντονιστική, παρουσία 20 ανθρώπων. Αυτοί είναι οι εραστές της εξουσίας; Και όσο αφορά το πρόσωπό μου, δεν με ενδιαφέρει καμιά καρέκλα. Αγαπώ τη δουλειά μου και τα παιδιά και θα μείνω στην τάξη μέχρι τη σύνταξη.) που παριστάνουν τους αγωνιστές,(ε, όχι ότι είμαστε και οι μεγαλο-αγωνιστές. Μικρο-αγωνιστές είμαστε. Τουλάχιστον βρεθήκαμε και απέναντι στα ΜΑΤ, όταν κάποιοι άλλοι την ίδια ώρα στις καρέκλες τους έγραφαν καταγγελίες) αλλά που όταν γίνονται δίκαιοι και τίμιοι αγώνες, από τμήματα των εργαζομένων για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους που τα σαρώνει η κυβερνητική πολιτική, περί άλλων τυρβάζουν.(Εμείς δεν κάνουμε πολιτική, είμαστε από όλα τα κόμματα και μαζί και το 98% του ΚΚΕ Βελβεντού).
Αντίπαλος του λαού που μοχθεί και υποφέρει είναι η αντιλαϊκή πολιτική του Μαύρου Μετώπου κυβέρνησης– κεφαλαίου (συμφωνούμε εδώ, αλλά χωρίς τη λέξη «μαύρου»- μαύρη δεν είναι μια κυβέρνηση που ψηφίστηκε από το λαό, αλλά περιπτώσεις που κάποια προσπαθεί να κυβερνήσει χωρίς να έχει την πλειοψηφία) – κεφαλαίου και όχι οι αγρότες,(είδαμε πόσο στηρίξατε τους αγρότες του Βελβεντού με την ανακοίνωση που-δεν- βγάλατε) εργάτες και αυτοαπασχολούμενοι κάτοικοι των γειτονικών οικισμών ή όσοι δε συμμορφώνονται προς τας υποδείξεις της ηγετικής ομάδας της ΜΚΟ.(Δεν υπάρχει ηγετική ομάδα, παρά μια συντονιστική που παίρνει αποφάσεις. Έχω δει προτάσεις του πρώην δημάρχου να απορρίπτονται και προτάσεις απλών πολιτών να πραγματοποιούνται. Αυτή είναι η δημοκρατική λειτουργία μας, για όσους θέλουν και μπορούν να την καταλάβουν.)
Γυρίστε την πλάτη και απομονώστε τους φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς των τραμπουκισμών. Γυρίστε την πλάτη σε όσους προκρίνουν το χωροταξικό (Δεν μας ενδιαφέρει το χωροταξικό. Μας ενδιαφέρει αυτό που κρύβεται πίσω από το χωροταξικό, που είναι το πρώτο άρθρο του νόμου και η αρχή για κλείσιμο σχολείων και άλλων υπηρεσιών του πολίτη) σε βάρος του ταξικού, το γεωγραφικό σε βάρος του κοινωνικού και μας καλούν να ξεχάσουμε πως αυτό που καθορίζει τη ζωή μας δεν είναι το ότι είμαστε Βελβεντινοί ή Σερβιώτες αλλά οικοδόμοι, εργάτες, υπάλληλοι και αγρότες (Εδώ έχουμε ιδεολογική διαφορά. Αυτό που καθορίζει τη ζωή μου είναι ότι είμαι και δάσκαλος και Βελβεντινός και Έλληνας και ό,τι άλλο, με την ίδια αξία. Γι’ αυτό άλλωστε γύρισα στον τόπο μου, να προσφέρω με τις λίγες δυνάμεις μου και δεν πήγα στην Αθήνα) που έχουμε κοινά προβλήματα (εδώ έχετε δίκαιο,) την ανεργία, τη φτώχεια, την ακρίβεια και κοινό αντίπαλο την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης του κεφαλαίου.(Με αυτούς δηλαδή που συζητά το τοπικό σας συμβούλιο)-(Εδώ πρόκειται για ίδιο ακριβώς κείμενο με αυτό που δόθηκε από ιδιώτη στην εφημερίδα «ΤΟ ΒΕΛΒΕΝΤΟ» και θα δημοσιευτεί στο επόμενο φύλλο. Ποιος αντέγραψε; Ξεχάσατε μόνο στο τέλος να γράψετε ότι πρόκειται για «πολιτικό νιάμερο», όπως είναι γραμμένο σε εκείνο το κείμενο. Έτσι θα καταλαβαίναμε ποιος το έγραψε, γιατί κανένας Βελβεντινός ούτε Σερβιώτης δεν χρησιμοποιεί τη λέξη νιάμερο, αλλά πανηγύρι) Ξεκόψτε από αυτούς που θέλουν να αποκρύψουν το ουσιαστικό(ουσιαστικό για μας είναι το ανεξάρτητο Βελβεντό, γιατί διαφορετικά θα χάσουμε σαν κοινωνία και τα λίγα που μας έμειναν. Αύριο θα φύγει το Λύκειο, το Ιατρείο…Είδατε λοιπόν ότι μας ενδιαφέρει το ουσιαστικό, η Υγεία ,η Παιδεία…)
και να στρέψουν την προσοχή σε ανώδυνα για το πολιτικό σύστημα ζητήματα, όμως ιδιαίτερα επικίνδυνα για την αναγκαία λαϊκή ενότητα (σαν την ενότητα του Βελβεντινού λαού) σε συνθήκες επίθεσης κατά του εργαζόμενου λαού.(όπως την επίθεση κατά του Βελβεντινού λαού)
Καλούμε την εργατική τάξη να συσπειρωθεί στο ΠΑΜΕ, τους μικρούς αγρότες στην ΠΑΣΥ, τους αυτοαπασχολούμενους στην ΠΑΣΕΒΕ και όλοι μαζί να συμμετάσχουν μαζικά στα συλλαλητήρια ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης που διοργανώνονται την Πέμπτη 10 Φλεβάρη και να πάρουν μέρος αποφασιστικά στην πανεργατική απεργία της Τετάρτης 23 Φλεβάρη.
(Σε πολλά από τα σημεία του κειμένου σας συμφωνούμε, αλλά δε θέλω το κείμενο να γίνει πολιτικό,γιατί είναι Βελβεντινό. Για όσα διαφωνούμε εμείς συνεχίζουμε τον αγώνα μας. Και θα συνεχίσουμε μέχρι το Βελβεντό να γίνει ανεξάρτητος Δήμος.Ελάτε κι εσείς μαζί μας, δεν είναι αργά.Οι αγωνιστές, όπως εσείς ξέρουν να παραδέχονται τα λάθη και να παίρνουν τη σωστή απόφαση, όταν χρειάζεται.Γιατί ο αγώνας μας είναι αγώνας όλου του λαού του Βελβεντού. Κι από τη γλυκιά γεύση αυτού του αγώνα, δεν πρέπει να λείπετε εσείς)
Σεμινάριο για την τοπική ιστορία
Σάββατο 5 Φεβρουαρίου 2011 στις 6 το απόγευμα στο Πνευματικό Κέντρο Βελβεντού
Το πρόγραμμα του σεμιναρίου
18.00 Προσέλευση, εγγραφές
18.15 Αναφορά στους σκοπούς του σεμιναρίου, Τσακμάκη Σοφία, μέλος της ΠΟ του ΚΠΕ Βελβεντού
18.30 «Γεωμυθολογική και γεωπεριβαλλοντική προσέγγιση των τοπωνυμίων της περιοχής», Σαμαράς Κωνσταντίνος, Υπεύθ. Λειτ. ΚΠΕ Βελβεντού
19.15 «Σύγχρονη καταγραφή της τοπικής ιστορίας». Στεργίου Εμμανουήλ, τέως Δήμαρχος Βελβεντού
20.00 «Βελβεντό, περιβάλλον και τόπος στην ιστορική του διαδρομή», Βαμβακίδου Ιφιγένεια, Επ. Καθηγήτρια Παιδαγωγικού τμ. Πανεπιστημίου Δυτ. Μακεδονίας, Γκόλια Παρασκευή, Διδάκτωρ Δασκάλα
21.00 Λήξη σεμιναρίου
Τηλέφωνα επικοινωνίας : 2464031913 - 2464032265
Το πρόγραμμα του σεμιναρίου
18.00 Προσέλευση, εγγραφές
18.15 Αναφορά στους σκοπούς του σεμιναρίου, Τσακμάκη Σοφία, μέλος της ΠΟ του ΚΠΕ Βελβεντού
18.30 «Γεωμυθολογική και γεωπεριβαλλοντική προσέγγιση των τοπωνυμίων της περιοχής», Σαμαράς Κωνσταντίνος, Υπεύθ. Λειτ. ΚΠΕ Βελβεντού
19.15 «Σύγχρονη καταγραφή της τοπικής ιστορίας». Στεργίου Εμμανουήλ, τέως Δήμαρχος Βελβεντού
20.00 «Βελβεντό, περιβάλλον και τόπος στην ιστορική του διαδρομή», Βαμβακίδου Ιφιγένεια, Επ. Καθηγήτρια Παιδαγωγικού τμ. Πανεπιστημίου Δυτ. Μακεδονίας, Γκόλια Παρασκευή, Διδάκτωρ Δασκάλα
21.00 Λήξη σεμιναρίου
Τηλέφωνα επικοινωνίας : 2464031913 - 2464032265
Πέμπτη 3 Φεβρουαρίου 2011
ΤΟ ΒΕΛΒΕΝΤΟ ΚΑΙ Η ΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
του Νικόλα Μάστορα Γκουλέμα
Δεν είναι εύκολο για μια κοινωνία στην χώρα μας να μπορεί να ξεφεύγει από τον μέσο όρο. Είναι συντριπτικοί οι αρτηριοσκληρωμένοι και διαφόρων χρωμάτων (ανάλογα με την περίοδο) μηχανισμοί που επιβάλλουν κοινωνικές ζυμώσεις και διεργασίες, περιορισμένων δυνατοτήτων και ευθύνης. Στην περιοχή μας έχουμε μια περίπτωση όμως που κατάφερνε να ξεφύγει από τον στενάχωρο αυτό μέσο όρο. Αναφέρομαι στην περίπτωση του Βελβεντού.
Να πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή, θυμίζοντας μερικές ουσιαστικές λεπτομέρειες. Όταν παρόντος του πρωθυπουργού, τον περασμένο Απρίλιο περνούσε από το υπουργικό συμβούλιο ο «Καλλικράτης» και η καινούργια αυτοδιοικητική δομή της χώρας, οι ιθύνοντες είχαν κατ’ αρχήν κρίνει πως η περίπτωση του Βελβεντού χρήζει ξεχωριστής μεταχείρισης και αποφάσισαν για ένα Βελβεντό με σύνορα του δήμου ίδια με αυτά που είχε ορίσει μερικά χρόνια πριν το νομοσχέδιο «Καποδίστριας». Κάποιο λόγο θα είχαν.
Και η αλήθεια είναι πως σε εκείνη την συνεδρίαση τις 28ης του περασμένου Απρίλη, ορθά είχε αποφασίσει το υπουργικό συμβούλιο. Το Βελβεντό είναι μια περίπτωση που αξίζει να σταθεί κάποιος. Μέσα σε μια Ελληνική πραγματικότητα δύσοδων και υπερχρεωμένων ΟΤΑ, η Δημοτική αρχή του Βελβεντού πετύχαινε μονίμως μια χρηστή οικονομική διαχείριση που κατάφερνε και συνδύαζε με μία αξιόλογη αναπτυξιακή πορεία η οποία λειτουργούσε αρθροιστικά στην ποιότητα ζωής των δημοτών, χρόνο με τον χρόνο. Πρώτυπος αγροτικός δήμος, συνδυασμένος με ορεινό όγκο σπάνιας ομορφιάς και με βαθιά γνώση της αξίας του “συνεταιρίζειν”. Ιδανικό επιστέγασμα, ο άγραφος κώδικας λειτουργίας μιας κοινωνίας που ήξερε και μπορούσε να παράγει, όχι μόνο να καταναλώνει.
Τα πράγματα όμως δεν πήγαν όπως θα έπρεπε, οι τοπικοί θεσμικοί και πολιτικοί παράγοντες αδράνησαν (τουλάχιστον), και στον βωμό εξυπηρέτησης των ψηφοθηρικών μαθηματικών ο δήμος Βελβεντού χάθηκε μέσα από τα χέρια τους.
Έκτοτε οι Βελβεντίνοι έχουν ξεκινήσει έναν αγώνα. Έναν πολιτισμένο αγώνα κατά την διάρκεια του οποίου ουδέποτε παρακολλήθηκε ή θίχτηκε το συμφέρον και τα δικαιώματα κάποιας άλλη κοινωνικής ομάδας, γεγονός που έφερε μαζί τους στον ίδιο αγώνα πολλούς από την ευρύτερη περιοχή, απλό κόσμο από άλλα μέρη, οι οποίοι χωρίς δεύτερη σκέψη συντάχθηκαν κι έγιναν πρεσβευτές του δίκαιου αιτήματος της Βελβεντινής κοινωνίας.
Μια κοινωνία που απέδειξε έμπρακτα πως όσο καλά ξέρει να παράγει, να δημιουργεί και να αναπτύσσεται, άλλο τόσο καλά ξέρει και να αγωνίζεται. Ακόμα πιο ηχηρό γίνεται το μήνυμα αν αναλογιστεί κανείς την πλούσια παρακαταθήκη που έχει το Βελβεντό στους φορείς της τοπικής Αυτοδιοίκησης. Μέσα σ’ όλα τ’ άλλα λαϊκές συνελεύσεις σπάνιας δημοκρατικής ουσίας και μία ώριμη συμπεριφορά του εκλογικού σώματος ως προς το ποιους επέλεγε να το εκπροσωπήσει, έκαναν το Βελβεντό ένα από τα κατ’ εξοχήν μέρη όπου οι θεσμοί της τοπικής αυτοδιοίκησης συναντούσαν το νόημα τους.
Τα συντριπτικά ποσοστά αποχής (98%) απο τις τελευταίες αυτοδιοικητικές εκλογές και το συνεχώς αυξανόμενο νούμερο της αστικής Μ.Κ.Ο. (περίπου 2.500 κι ανεβαίνει) δικαίως κάνουν την «Κοινωνία των Πολιτών του Βελβεντου» να διατείνει πως φέρει την φωνή σύσσωμης της τοπικής κοινωνίας, ακόμα κι αν σαν θεσμικός παράγων δεν αναγνωρίζεται από το κράτος. Δεν είναι το γράμμα του νόμου ξέρετε που πραγμάτικα μετράει αλλά η ουσία του κι αυτό καλά θα κάνουν να το «ζυγίσουν» σωστά οι εμπλεκόμενοι πολιτικοί και θεσμικοί παράγοντες.
Τα μεγάλα ποσοστά συμμετοχής και καθολικότητας που αντανακλούν οι αποφάσεις που παίρνει, είναι κραυγές που δεν υπάρχει η πολυτέλεια να μην ακουστούν. Είναι όλα αυτά που έχουν κάνει πολλούς μη Βελβεντινούς, φίλους και συναγωνιστές σε αυτό τον αγώνα για ανεξάρτητο δήμο Βελβεντού, γιατί τελικά το δίλλημα στην περίπτωση του ανεξάρτητου Δήμου Βελβεντού, είναι ίδιο με ένα δίλλημα ανάμεσα στο σωστό και το λάθος.
«Μόνο τα ντουβάρια δεν αλλάζουν» έλεγε η συγχωρεμένη η γιαγιά μου, και ντουβάρια δεν είμαστε. Αν έγινε ένα λάθος με τον Καλλικράτη τον περασμένο Μάη, οφείλει να διορθωθεί. Η ιστορία δεν θα γράψει με τόσο έντονα γράμματα πως ήταν η πορεία του θέματος, όσο το ποια ήταν τελικά η κατάληξη του. Το Βελβεντό ήταν, είναι και μπορεί να παραμείνει ένα στολίδι για την περιοχή μας και την Δυτική Μακεδονία ολόκληρη. Τώρα αν κάποιοι θέλουν να συνδέσουν το όνομα τους με μια ιστορία που θα αφήνει τον τόπο μας φτωχότερο ... ας είναι. Η ιστορία θα γράψει.
ΥΓ: Άνευ ουσίας και αποπροσανατολιστική η κουβέντα που ξεκίνησε τις τελευταίες μέρες μεταξύ Βελβεντινών και Σερβιωτών γύρω από το συμβάν στο Όσιρις, μέσα από αντικρουόμενες μαρτυρίες, τραβηγμένα από τα μαλλιά συμπεράσματα και εκνευριστικούς ισοπεδωτισμούς. Αποκορύφωμα το αμφίβολης χρησιμότητας δελτίο τύπου του Δήμου Σερβίων που αναφέρεται σε «κάποιους» αόριστους που δρουν ανάρμοστα και που τελικά δεν κατονομάζει. Τακτική που δεν αρμόζει σε σοβαρό δελτίο τύπου Δήμου, αλλά μάλλον σε καφενειακή κουβέντα. Η δράση προκαλεί αντίδραση, κι έτσι λογικά μάλλον ήρθε η απάντηση από την «Κοινωνία των Πολιτών του Βελβεντού».
Δεν είναι εύκολο για μια κοινωνία στην χώρα μας να μπορεί να ξεφεύγει από τον μέσο όρο. Είναι συντριπτικοί οι αρτηριοσκληρωμένοι και διαφόρων χρωμάτων (ανάλογα με την περίοδο) μηχανισμοί που επιβάλλουν κοινωνικές ζυμώσεις και διεργασίες, περιορισμένων δυνατοτήτων και ευθύνης. Στην περιοχή μας έχουμε μια περίπτωση όμως που κατάφερνε να ξεφύγει από τον στενάχωρο αυτό μέσο όρο. Αναφέρομαι στην περίπτωση του Βελβεντού.
Να πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή, θυμίζοντας μερικές ουσιαστικές λεπτομέρειες. Όταν παρόντος του πρωθυπουργού, τον περασμένο Απρίλιο περνούσε από το υπουργικό συμβούλιο ο «Καλλικράτης» και η καινούργια αυτοδιοικητική δομή της χώρας, οι ιθύνοντες είχαν κατ’ αρχήν κρίνει πως η περίπτωση του Βελβεντού χρήζει ξεχωριστής μεταχείρισης και αποφάσισαν για ένα Βελβεντό με σύνορα του δήμου ίδια με αυτά που είχε ορίσει μερικά χρόνια πριν το νομοσχέδιο «Καποδίστριας». Κάποιο λόγο θα είχαν.
Και η αλήθεια είναι πως σε εκείνη την συνεδρίαση τις 28ης του περασμένου Απρίλη, ορθά είχε αποφασίσει το υπουργικό συμβούλιο. Το Βελβεντό είναι μια περίπτωση που αξίζει να σταθεί κάποιος. Μέσα σε μια Ελληνική πραγματικότητα δύσοδων και υπερχρεωμένων ΟΤΑ, η Δημοτική αρχή του Βελβεντού πετύχαινε μονίμως μια χρηστή οικονομική διαχείριση που κατάφερνε και συνδύαζε με μία αξιόλογη αναπτυξιακή πορεία η οποία λειτουργούσε αρθροιστικά στην ποιότητα ζωής των δημοτών, χρόνο με τον χρόνο. Πρώτυπος αγροτικός δήμος, συνδυασμένος με ορεινό όγκο σπάνιας ομορφιάς και με βαθιά γνώση της αξίας του “συνεταιρίζειν”. Ιδανικό επιστέγασμα, ο άγραφος κώδικας λειτουργίας μιας κοινωνίας που ήξερε και μπορούσε να παράγει, όχι μόνο να καταναλώνει.
Τα πράγματα όμως δεν πήγαν όπως θα έπρεπε, οι τοπικοί θεσμικοί και πολιτικοί παράγοντες αδράνησαν (τουλάχιστον), και στον βωμό εξυπηρέτησης των ψηφοθηρικών μαθηματικών ο δήμος Βελβεντού χάθηκε μέσα από τα χέρια τους.
Έκτοτε οι Βελβεντίνοι έχουν ξεκινήσει έναν αγώνα. Έναν πολιτισμένο αγώνα κατά την διάρκεια του οποίου ουδέποτε παρακολλήθηκε ή θίχτηκε το συμφέρον και τα δικαιώματα κάποιας άλλη κοινωνικής ομάδας, γεγονός που έφερε μαζί τους στον ίδιο αγώνα πολλούς από την ευρύτερη περιοχή, απλό κόσμο από άλλα μέρη, οι οποίοι χωρίς δεύτερη σκέψη συντάχθηκαν κι έγιναν πρεσβευτές του δίκαιου αιτήματος της Βελβεντινής κοινωνίας.
Μια κοινωνία που απέδειξε έμπρακτα πως όσο καλά ξέρει να παράγει, να δημιουργεί και να αναπτύσσεται, άλλο τόσο καλά ξέρει και να αγωνίζεται. Ακόμα πιο ηχηρό γίνεται το μήνυμα αν αναλογιστεί κανείς την πλούσια παρακαταθήκη που έχει το Βελβεντό στους φορείς της τοπικής Αυτοδιοίκησης. Μέσα σ’ όλα τ’ άλλα λαϊκές συνελεύσεις σπάνιας δημοκρατικής ουσίας και μία ώριμη συμπεριφορά του εκλογικού σώματος ως προς το ποιους επέλεγε να το εκπροσωπήσει, έκαναν το Βελβεντό ένα από τα κατ’ εξοχήν μέρη όπου οι θεσμοί της τοπικής αυτοδιοίκησης συναντούσαν το νόημα τους.
Τα συντριπτικά ποσοστά αποχής (98%) απο τις τελευταίες αυτοδιοικητικές εκλογές και το συνεχώς αυξανόμενο νούμερο της αστικής Μ.Κ.Ο. (περίπου 2.500 κι ανεβαίνει) δικαίως κάνουν την «Κοινωνία των Πολιτών του Βελβεντου» να διατείνει πως φέρει την φωνή σύσσωμης της τοπικής κοινωνίας, ακόμα κι αν σαν θεσμικός παράγων δεν αναγνωρίζεται από το κράτος. Δεν είναι το γράμμα του νόμου ξέρετε που πραγμάτικα μετράει αλλά η ουσία του κι αυτό καλά θα κάνουν να το «ζυγίσουν» σωστά οι εμπλεκόμενοι πολιτικοί και θεσμικοί παράγοντες.
Τα μεγάλα ποσοστά συμμετοχής και καθολικότητας που αντανακλούν οι αποφάσεις που παίρνει, είναι κραυγές που δεν υπάρχει η πολυτέλεια να μην ακουστούν. Είναι όλα αυτά που έχουν κάνει πολλούς μη Βελβεντινούς, φίλους και συναγωνιστές σε αυτό τον αγώνα για ανεξάρτητο δήμο Βελβεντού, γιατί τελικά το δίλλημα στην περίπτωση του ανεξάρτητου Δήμου Βελβεντού, είναι ίδιο με ένα δίλλημα ανάμεσα στο σωστό και το λάθος.
«Μόνο τα ντουβάρια δεν αλλάζουν» έλεγε η συγχωρεμένη η γιαγιά μου, και ντουβάρια δεν είμαστε. Αν έγινε ένα λάθος με τον Καλλικράτη τον περασμένο Μάη, οφείλει να διορθωθεί. Η ιστορία δεν θα γράψει με τόσο έντονα γράμματα πως ήταν η πορεία του θέματος, όσο το ποια ήταν τελικά η κατάληξη του. Το Βελβεντό ήταν, είναι και μπορεί να παραμείνει ένα στολίδι για την περιοχή μας και την Δυτική Μακεδονία ολόκληρη. Τώρα αν κάποιοι θέλουν να συνδέσουν το όνομα τους με μια ιστορία που θα αφήνει τον τόπο μας φτωχότερο ... ας είναι. Η ιστορία θα γράψει.
ΥΓ: Άνευ ουσίας και αποπροσανατολιστική η κουβέντα που ξεκίνησε τις τελευταίες μέρες μεταξύ Βελβεντινών και Σερβιωτών γύρω από το συμβάν στο Όσιρις, μέσα από αντικρουόμενες μαρτυρίες, τραβηγμένα από τα μαλλιά συμπεράσματα και εκνευριστικούς ισοπεδωτισμούς. Αποκορύφωμα το αμφίβολης χρησιμότητας δελτίο τύπου του Δήμου Σερβίων που αναφέρεται σε «κάποιους» αόριστους που δρουν ανάρμοστα και που τελικά δεν κατονομάζει. Τακτική που δεν αρμόζει σε σοβαρό δελτίο τύπου Δήμου, αλλά μάλλον σε καφενειακή κουβέντα. Η δράση προκαλεί αντίδραση, κι έτσι λογικά μάλλον ήρθε η απάντηση από την «Κοινωνία των Πολιτών του Βελβεντού».
Για τον ανησυχητικό πολλαπλασιασμό των «συνενωμένων» υποκρισιών
Του Τσιουκαρδάνη Νικολάου-Πολίτη
Με αφορμή την ανακοίνωση των κομματικών οργανώσεων του ΚΚΕ Σερβίων – Βελβεντού με τίτλο: «Για τον ανησυχητικό πολλαπλασιασμό των «μεμονωμένων» περιστατικών»
Τίποτε το ανθρώπινο δεν μου είναι ξένο. Καρλ Μαρξ.
Φίλες και φίλοι, ο Τζον Λοκ είχε πει κάποτε ότι «οι άνθρωποι αφήνουν την κατάσταση της φύσης και ενώνονται σε κοινωνία για την αμοιβαία διατήρηση των ζωών τους, των ελευθεριών και των περιουσιών τους...». Δεν υπάρχουν άτομα αλλά κοινωνικές σχέσεις, υποστήριζε και ο οξυδερκής και πολυμαθής Κάρολος Μαρξ, αλλά απ’ ότι φαίνεται δεν είναι απαραίτητο να ισχύει πάντα. Όχι τουλάχιστον για την Τοπική Οργάνωση Βελβεντού του ΚΚΕ. Περί της κοινωνίας του Βελβεντού λοιπόν ο λόγος, των… εκλογών, και της στάσης της Τοπικής Οργάνωσης Βελβεντού του ΚΚΕ (του κομματικής γραμμής τουλάχιστον).
Φίλες και φίλοι,
Για πρώτη ίσως φορά τόσο απροκάλυπτα μια τοπική οργάνωση ενός κόμματος – και μάλιστα «του κόμματος του λαού» όπως αρέσκεται να αυτοαποκαλείται – επιτίθεται εναντίον του ίδιου του λαού! Της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού του Βελβεντού, των πολιτών του Βελβεντού. Δεν ξέρω τι ακριβώς συμβαίνει τελευταία με τις δύο αυτές κομματικές οργανώσεις του ΚΚΕ, Βελβεντού και Σερβίων, αλλά πρέπει να έχουν μεγάλο πρόβλημα και μάλλον να βρίσκονται σε μεγάλη σύγχυση. Δεν μπορούμε να το εξηγήσουμε διαφορετικά. Δεν θέλουμε δηλαδή να πιστέψουμε ότι τα έβαλαν με τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών του Βελβεντού για το λόγο ότι δεν στράφηκε προς αυτούς αλλά επέλεξε συνειδητά την αποχή στις περασμένες «αυτοδιοικητικές εκλογές». Όπως τελικά επέλεξαν και οι μισοί σχεδόν ψηφοφόροι για διαφορετικούς σε κάθε περίπτωση λόγους. Την αποχή στην οποία αναφερθήκαμε αναλυτικά πριν ένα μήνα, κάνοντας λόγο, ανάμεσα σε άλλα, για συνειδητή αντίσταση και μήνυμα αλλαγής πολιτικής.
«Είναι ολοφάνερο ότι καμία ελπίδα δεν υπάρχει από τα σημερινά κόμματα της αριστεράς. Το μόνο που φαίνεται να ενδιαφέρει τις ηγεσίες τους είναι να παραμείνουν αφεντικά στα μαγαζιά τους, τα οποία θέλουν μικρά για να τα ελέγχουν. Το ΚΚΕ μεταθέτει τη λύση στη δευτέρα παρουσία της επανάστασης…
…Οι πρόσφατες δημοτικές εκλογές ήταν η τελευταία τους ευκαιρία και την ξόδεψαν. Χιλιάδες οργισμένοι με την εξουσία πολίτες προτίμησαν ν' απέχουν, παρά να τους ψηφίσουν, ακόμα και ως πράξη διαμαρτυρίας.
Δεν είναι τυχαίο που όλο και περισσότερα στελέχη της κυβέρνησης δηλώνουν στις συζητήσεις τους ότι «όσο υπάρχουν η ΓΣΕΕ, η ΑΔΕΔΥ, το ΠΑΜΕ, το ΚΚΕ και ο Συνασπισμός δεν φοβόμαστε, γιατί τα πράγματα θα κινούνται εντός πλαισίου».
Τι φοβούνται; Το άγνωστο. Τρέμουν το καινούριο που αναζητά η κοινωνία, αλλά που ακόμα δεν έχει γεννηθεί. Γι' αυτό και η εξουσία, σαν τον Ηρώδη, σφάζει κάθε νήπιο που μοιάζει ύποπτο. Γεμίζουν τις φυλακές με τους Ρομπέν των σουπερμάρκετ, που κλέβουν μακαρόνια και τα μοιράζουν στους φτωχούς, και με τους εικοσάχρονους με τα καψούλια που παρουσιάζουν ως αδίστακτους τρομοκράτες (αλλά κι αυτή τη φορά το νήπιο που φοβούνται θα γεννηθεί αλλού).
Κατέστρεψαν τους νέους που πλέον δεν ελπίζουν τίποτα. Η επόμενη φάση θα είναι να μην φοβούνται τίποτα. Σε λίγο, ίσως δεν θα έχουν και τίποτα να χάσουν». Η εξουσία ως Ηρώδης, της Βασιλικής Σιούτη
Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, 12 Δεκεμβρίου 2010
Σε συνέντευξή της, στις 26/10/2010 στον Περισσό, ως απάντηση στη διακαναλική συνέντευξη του πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου που έθεσε το γνωστό δίλημμα, η Γ.Γ. της Κ.Ε. του ΚΚΕ κ. Αλέκα Παπαρήγα, τόνισε ότι «για μας δεν είναι το παν (οι εκλογές), για μας το παν είναι η οργάνωση του λαού» και αναρωτήθηκε: «Είναι δυνατόν οι εκλογές από μόνες τους να είναι μοχλός λύσεων; Καλοδεχούμενες είναι. Μολών λαβέ, θα λέγαμε. Ας τις κάνει, αν θέλει. Ο αγώνας του λαού είναι αυτός που θα φέρει λύσεις. Προτείνουμε στο λαό το δρόμο της λαϊκής εξουσίας…». Εξάλλου, το ΚΚΕ, τα τελευταία χρόνια σε όλους τους τόνους διακηρύττει: «Θα απειθαρχήσουμε στη νομιμότητα της αδικίας… Είμαστε στην υπηρεσία του λαού…»(!)
Κάτι δεν πάει καλά λοιπόν με τις δύο αυτές κομματικές οργανώσεις του ΚΚΕ, Βελβεντού και Σερβίων. Ενώ η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών του Δήμου Βελβεντού κάνει πράξη τα λόγια της ίδιας της Γ.Γ. της Κ.Ε. του ΚΚΕ αλλά και τη ρητορική του ίδιου του κόμματος, αυτοί επιτίθενται στο… λαό. Ίσως θα πρέπει να τους επαναφέρει στην… τάξη το ίδιο το κόμμα τους. Γιατί, όπως όλοι γνωρίζουμε, «Το μέτρο της ποιότητάς σου ως δημοσίου προσώπου, ως πολίτη, είναι η απόσταση ανάμεσα σ’ αυτό που κάνεις και σ’ αυτό που λες».
Αιχμάλωτοι -και χαμένοι στη μετάφραση- οι σημερινοί πρωταγωνιστές (εντολοδόχοι και συγγραφείς) - του Δελτίου Τύπου ή Ανακοίνωσης(;) - προσπαθούν σπασμωδικά να υπάρξουν, παρακολουθώντας τον σφυγμό της Κοινωνίας των Πολιτών του Βελβεντού και διεκπεραιώνοντας στη σκιά έναν ρόλο που δεν ανταποκρίνεται στις «υψηλές θερμοκρασίες» του χώρου.
Στις 10 Νοεμβρίου 2010, τρεις μόλις μέρες μετά την πρώτη Κυριακή των «αυτοδιοικητικών εκλογών», η «Λαϊκή Συσπείρωση Σερβίων – Βελβεντού» σε δελτίο Τύπου έγραφε: «Η ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΣΕΡΒΙΩΝ-ΒΕΛΒΕΝΤΟΥ ευχαριστεί και χαιρετίζει όλους εκείνους και εκείνες που έδωσαν την ψήφο τους στα ψηφοδέλτια που στήριξε το ΚΚΕ, ιδιαίτερα σε όσους και όσες αναμετρήθηκαν και άντεξαν τα φοβικά διλήμματα, τους προκλητικούς εκβιασμούς. Ιδιαίτερα ευχαριστούμε και τιμούμε τους συντρόφους, οπαδούς και φίλους στο Βελβεντό που έδωσαν την εκλογική μάχη σε πολύ δύσκολες συνθήκες…
…Εκτιμούμε ότι ένα μεγάλο μέρος αποχής που σημειώθηκε, ιδιαίτερα στο Βελβεντό, εκφράζει, έστω και με στρεβλό τρόπο, τη λαϊκή δυσαρέσκεια και καταδίκη τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και της ΝΔ, και έχει σχετικά μεγαλύτερο πολιτικό βάθος, που ακόμα δεν έχει ολοκληρωθεί, για απεγκλωβισμό από τα αστικά κόμματα και τη λογική της διαχείρισης της κρίσης του συστήματος».
Άθελά τους(;) επαληθεύουν αυτό που είχε πει ο αμερικανός ιστορικός Χένρι Άνταμς: «Πολιτική είναι η συστηματική οργάνωση της εμπάθειας».
Ποια ήταν λοιπόν, φίλες και φίλοι, τα… φοβικά διλήμματα, οι… προκλητικοί εκβιασμοί και οι… πολύ δύσκολες συνθήκες; Μα φυσικά ο αγώνας των πολιτών του Βελβεντού για αυτονομία και ανεξαρτησία! Η αταλάντευτη και αδιαπραγμάτευτη απόφαση της συντριπτικής πλειοψηφίας της κοινωνίας του Δήμου Βελβεντού να αγωνιστούμε μέχρι τελικής δικαίωσης του στόχου μας! Μόνο που… Μόνο που αποφασίσαμε όλοι μαζί από την αρχή της προσπάθειάς μας να παραμερίσουμε χρώματα, κόμματα και ιδεολογίες, δηλαδή αποφασίσαμε να… μην τους ρωτήσουμε! Και όπως είναι ευρύτερα γνωστό πια ότι δεν «καπελώνεται» από αυτούς απλά δεν… υπάρχει!
Μας παροτρύνουν ίσως, με τον τρόπο τους, να ξαναθυμηθούμε το Μάη του '68 που ήταν βέβαια, ένα μοναδικό γεγονός. Το Κομμουνιστικό Κόμμα, για παράδειγμα, πάντοτε έλεγε «όχι εδώ, όχι τώρα, όχι εσείς», όμως για πρώτη φορά οι νέοι είπαν «τώρα, εδώ, εμείς». Υπήρχε ένα αίσθημα αθάνατης νιότης στον αέρα εκείνες τις ημέρες…
Υπό μια έννοια, λοιπόν, χαλούσαμε και χαλάμε την «πιάτσα». Κι αυτό, μάλλον εκνευρίζει κάποιους ακόμα.
Αυτό, για μας βέβαια είναι καλό. Το μεγάλο μας πλεονέκτημα ήταν πάντα οι εχθροί μας. Αρκεί να δούμε ποιοι μας επιτίθενται ακόμη και τώρα, από διάφορους ανώνυμους συκοφάντες και υβριστές στα ηλεκτρονικά ΜΜΕ έως μία μερίδα του «κόσμου» της δημοσιογραφίας (τελευταία και από πιο «επίσημα» χείλη αλλά θα ασχοληθούμε προσεχώς με αυτούς), για να αντιληφθούμε ότι πρέπει να έχουμε κάνει καλά πράγματα και μάλλον στη σωστή κατεύθυνση για τον τόπο. Η κομματική οργάνωση του ΚΚΕ Βελβεντού, αντιθέτως, θα πρέπει να το κοιτάξει το θέμα. Δεν είναι λογικό ακόμη και ύστερα από τόσους μήνες να μην μπορεί να συμβιβαστεί με έναν απολογισμό – ο οποίος, ανεξαρτήτως από τα θετικά και τα αρνητικά του, ανήκει ουσιαστικά στον χώρο της ιστορίας και στην αρμοδιότητα των ιστορικών.
Τους φταίει η ελευθερία, και κυρίως η ελευθερία των άλλων. Τους φταίει ακόμα και η ελευθερία διατύπωσης μιας άλλης γνώμης και το θεωρούν κι αυτό απειλή για τη στρατευμένη ξύλινη άποψή τους. Για όλους αυτούς η δημοκρατία και η ελευθερία σταματούν μπροστά στη δική τους θλιβερή εξουσία.
Υπάρχουν όμως ευτυχώς ακόμα κι εκείνοι που θυμούνται αυτό το παλιό καλό σχολικό σλόγκαν περί της ελευθερίας του ενός που σταματάει εκεί που αρχίζει η ελευθερία του άλλου. Υπάρχουν όμως ευτυχώς ακόμα κι εκείνοι που σήμερα σκέπτονται, προτείνουν, συζητούν και παλεύουν για λύσεις, ώστε να διασφαλιστεί η δημοκρατία και η ευημερία του τόπου. Αυτοί που έχουν εμπεδώσει δηλαδή το σλόγκαν περί ελευθερίας και θεωρούν χρέος τους να το υπερασπιστούν και να το εμπλουτίσουν, με την υπογεγραμμένη και από τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών όλων των οικισμών του Δήμου Βελβεντού, συμφωνία τιμής και αξιοπρέπειας για την ανεξαρτησία και την αυτονομία του Δήμου Βελβεντού.
Διαρκής φλυαρία, ανακοινώσεις, συνθήματα και μη ξεκάθαρες θέσεις συνθέτουν την επιτυχημένη – κατ’ αυτούς - επικοινωνιακή τακτική που, υποβοηθούμενη από την ευρεσιτεχνία των αριθμητικών καταξιώσεων του νόμου του «Καλλικράτη», οδηγεί σ' ένα νευρώδη τρόπο λειτουργίας, αποστερημένο αρκετά από συναισθηματικές ανατάσεις. Να λοιπόν πώς ένας οικουμενικός ουμανισμός αντικαθίσταται από έναν κομματικό ουμανισμό, πώς οι υποσυνείδητες βεβαιότητες περί συμμετοχής στην παγκόσμια εξέλιξη αντικαθίστανται από την άρνηση και την αδιαφορία.
Ο ατομικισμός, το να λειτουργεί κανείς σαν να μην υπάρχουν άλλοι, καταργεί την ίδια την έννοια της κοινωνίας, χωρίς την ύπαρξη της οποίας όμως δεν μπορεί να υπάρξει ούτε το άτομο.
«Για μένα η Αριστερά δεν σημαίνει τίποτε από τη στιγμή που δείχνει μόνο αρνητική διάθεση. Το τεράστιο πρόβλημα της Αριστεράς σήμερα είναι ότι δεν έχει πρόταση. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν και εγώ δεν ξέρω πόσες συνιστώσες στη μία πλευρά. Στην άλλη πλευρά υπάρχει μόνο ένα «όχι» σε όλα τα πράγματα. Δεν σημαίνουν τίποτε αυτά χωρίς πρόταση. Και η πρόταση δεν είναι να ευνοούμε μόνο ένα μέρος της κοινωνίας αλλά ΤΗΝ κοινωνία. Είμαστε ένα σύνολο και δεν θα ήθελα να πιστέψω ότι τα κόμματα έχουν καταντήσει μαγαζιά με τους δικούς του πελάτες το καθένα».
Θόδωρος Αγγελόπουλος, στο ΒΗΜΑ της Κυριακής, 23 Ιανουαρίου 2011
Και η μεγαλύτερη απόδειξη των παραπάνω είναι το λαμπρό Δημοψήφισμα της 4ης Ιουλίου που επιβεβαίωσε πανηγυρικά τη βούληση και την αποφασιστικότητα των πολιτών του Βελβεντού να παλέψουμε για έναν ανεξάρτητο και αυτόνομο Δήμο με το εκπληκτικό 95,64% των συμμετεχόντων ξεπερνώντας κάθε προσδοκία! Ένα Δημοψήφισμα που προσπάθησε να μποϊκοτάρει η Τοπική Οργάνωση Βελβεντού του ΚΚΕ συνεπικουρούμενη από τη Νομαρχιακή Οργάνωση του ΚΚΕ! Ποιος θα το ‘λεγε! Και ενώ η θέση της ήταν εξαρχής κατά του «Καλλικράτη»!
Και για να τελειώνουμε επιτέλους και με τα διάφορα ψευδοεπιχειρήματα που προβάλλουν και υποστηρίζουν ορισμένοι εκ της Τοπικής Οργάνωσης του ΚΚΕ αλλά και ορισμένοι άλλοι, ελάχιστοι. Λένε ότι δεν είμαστε εναντίον του «Καλλικράτη» παρά μόνον εναντίον των συνενώσεων. Επαναλαμβάνουν μέχρι σήμερα, ότι η Συντονιστική Επιτροπή Πολιτών δεν ήταν ενάντια στον «Καλλικράτη» αλλά μόνο στο κομμάτι του χωροταξικού. Και προσπαθούν με αυτό το ψευδοεπιχείρημα να διχάσουν τις δύο κοινωνίες, τους ανθρώπους που τόσα χρόνια συμβιώνουν αρμονικά. Ότι δεν μας ενδιαφέρει ο «Καλλικράτης». Ότι μας ενδιαφέρει μόνο η δια της βίας και αναγκαστική συνένωση του Δήμου μας.
Δεν έχουν ακόμα αντιληφθεί – δεν θέλουν, δεν μπορούν, δεν ξέρουμε τι από τα δυο ισχύει – ότι ο «Καλλικράτης» είναι οι Συνενώσεις! Ότι ο «Καλλικράτης» είναι το άρθρο 1. Το 1ο άρθρο του παραπειστικού αυτού Νόμου! Όλη η πραγματική ουσία του «Καλλικράτη» είναι η σφαγή της Τοπικής Αυτοδιοίκησης! Το τσουβάλιασμα όλων των Δήμων σε Τερατώδεις Δήμους, σε Δήμους αχανείς και ακυβέρνητους στην ουσία! Και όλα αυτά χωρίς κανένα πραγματικά αντικειμενικό κριτήριο! Ή καλύτερα, με κάποια κριτήρια αλλά όπου αυτά βόλευαν! Όπου ήθελαν κάποιοι, κυρίως της Κυβέρνησης! Η πραγματική πρόφαση και όχι αιτία αυτής της σάρωσης κυριολεκτικά των Δήμων, βέβαια, είναι η οικονομική κατάσταση της χώρας και η διαφθορά. Ωσάν να μην είναι οι ίδιοι άνθρωποι που κυβερνούσαν τους Δήμους μέχρι χθες και ως τις εκλογές προσπαθούσαν να μας πείσουν να τους ξαναψηφίσουμε. Στις περισσότερες τουλάχιστον των περιπτώσεων. Τι θα αλλάξει λοιπόν με τον «Καλλικράτη»;
Ο βαθύτερος και ανομολόγητος στόχος του «Καλλικράτη» είναι ο πλήρης έλεγχος των Τοπικών Κοινωνιών. Και τα πρώτα αποτελέσματα της εφαρμογής του νόμου του «Καλλικράτη» είναι πια ορατά δια γυμνού οφθαλμού: Συνενώσεις, Συγχωνεύσεις, Καταργήσεις… Δίπλα μας, όχι μακριά.
Όσο λιγότεροι Δήμοι τόσο πιο εύκολα ελεγχόμενοι από το Πολιτικό Σύστημα και τα Κόμματα. Λιγότερη δημοκρατία, μικρότερη συμμετοχή του πολίτη. Για να μην αναφερθούμε και σε άλλες… λεπτομέρειες του νόμου. Που βέβαια μόνο λεπτομέρειες δεν είναι.
Αλλά, για να επανέλθουμε γιατί ξεφύγαμε, δεν τους έφτανε βέβαια μόνο αυτό. Είναι δυνατόν οι πολίτες του Βελβεντού να αγωνίζονται μόνοι τους χωρίς τους συνήθεις «προστάτες» του λαού; Και κατάφεραν τελικά στις «αυτοδιοικητικές εκλογές του Νοέμβρη να «πείσουν» 60 ψηφοφόρους να τους υποστηρίξουν. 60! Ναι! Από τους 4.821 εγγεγραμμένους ψηφοφόρους ή αν θέλετε από τους 3.500 ψηφοφόρους περίπου που συμμετείχαν στις προηγούμενες αυτοδιοικητικές και νομαρχιακές εκλογές. Από Δελτίο Τύπου διαβάζουμε: «Με βάση τον αριθμό των 4821 εγγεγραμμένων ψηφοφόρων του Δήμου η αποχή ανέρχεται στο επίσημο ποσοστό του 95,77%. Αν μάλιστα εξαιρέσουμε τον οικισμό του Καταφυγίου, που ακολούθησε δική του πορεία, στον υπόλοιπο Δήμο Βελβεντού η αποχή αγγίζει το 97%.
Αν, τέλος, υπολογίσουμε τα αριθμητικά δεδομένα με βάση την ψηφοφορία στις προηγούμενες Δημοτικές & Νομαρχιακές εκλογές του 2006 και πάλι το ποσοστό αποχής είναι 95%.».
Και με την αφορμή αυτού του άρθρου να δώσουμε και σήμερα ξανά, εδώ, την απάντησή μας στην Τοπική Οργάνωση του μοναδικού κόμματος της Τοπικής μας Κοινωνίας που υπακούει – ωσάν να μην έχει βούληση, ή έχει; – στην κεντρική γραμμή του ΚΚΕ που λέει όπως πάντα, δυστυχώς, με απροκάλυπτο λαϊκισμό: να εκμεταλλευθούμε τη λαϊκή δυσαρέσκεια όσο μπορούμε!
Η απάντησή μας λοιπόν δεν αφορά τους απλούς κομμουνιστές. Όχι τους πραγματικούς κομμουνιστές. Αφορά στην Τοπική Οργάνωση του ΚΚΕ! Γιατί οι πραγματικοί κομμουνιστές είναι αγωνιστές! Ναι, είναι αγωνιστές της δημοκρατίας! Ναι, είναι αγωνιστές της Κοινωνίας τους! Ναι, είναι αγωνιστές της πατρίδας τους! Ναι, ήταν και είναι μαζί με τους συμπολίτες τους σε όλους τους αγώνες που κάναμε μέχρι σήμερα! Ναι, πιστεύουν στο Βελβεντό και στις αστείρευτες δυνάμεις μας! Ναι, πιστεύουν στην ουσιαστική Τοπική Αυτοδιοίκηση! Ναι, είναι Συναγωνιστές μας!!!
Αλήθεια «σύντροφοι» και συμπολίτες της Τοπικής Οργάνωσης του ΚΚΕ, μήπως πρέπει να σας θυμίσουμε – λέμε μήπως - τον Σαραμάγκου; Έναν από τους μεγαλύτερους Κομμουνιστές - και νομπελίστα συγγραφέα - που δυστυχώς δεν ζει πια;
Λέει λοιπόν ο Σαραμάγκου: «Παραδόξως, είμαι ένας κομμουνιστής που υπερασπίζεται τη δημοκρατία. Δεν πιστεύω στον συγκεντρωτισμό ούτε στο μοναδικό κόμμα. Θεωρώ ότι η δημοκρατία είναι το μικρότερο κακό, μόνον που έπρεπε να προσπαθεί να γίνει όλο και καλύτερη. Αντιθέτως όμως δεν το κάνει».
Αυτός που ως ενεργός (με πείσμα ως το τέλος) κομμουνιστής δεν δίσταζε να φωνάξει ότι «η Αριστερά δεν έχει την παραμικρή ιδέα σε ποιον κόσμο ζει», ενώ ταυτόχρονα παραπονιόταν ότι κανένα κομμουνιστικό κόμμα, ξεκινώντας από αυτό του οποίου είναι μέλος, δεν βγήκε στις επάλξεις για να τον αντικρούσει. Κι ως το θάνατό του, πριν από λίγους μήνες, ούτε ένας αριστερός ηγέτης δεν σήκωσε το γάντι για να του απαντήσει...
Όλοι μας, καθημερινά σχεδόν, αντιμετωπίζουμε αντικρουόμενες επιθυμίες. Κανένας μας, όσο «φιλοσοφημένος» και αν είναι, δεν ξεφεύγει από τη σύγκρουση αυτή.
Καλούσαμε λοιπόν, μέχρι και τις εκλογές, την Τοπική Οργάνωση του ΚΚΕ Βελβεντού να επανεξετάσει τη στάση της. Να προτάξει την πραγματική ανυπακοή στο αντιλαϊκό πλαίσιο, στο οποίο περιλαμβάνεται και ο «Καλλικράτης» και να μην επιμείνει στην κάθοδο στις εκλογές με υποψηφίους που, ήδη, είχαν ανακοινωθεί, γιατί με την κίνησή της αυτή θα έκανε ίσως ένα ανεπανόρθωτο και μη αναστρέψιμο λάθος στον αγώνα για τη διεκδίκηση της αυτονομίας του Δήμου Βελβεντού. Ό,τι και να γινόταν στις εκλογές, οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων και συμπολιτών – φίλων, συγγενών – είναι που μετράνε και αξίζουν περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Αλλά δεν μας άκουσαν. Δεν άκουσαν τη φωνή της συντριπτικής πλειοψηφίας των συμπολιτών τους. Δεν σεβάστηκαν την Δημοκρατία! Και τι αλήθεια καταφέρατε κυρίες και κύριοι υποψήφιοι και εκλεγμένοι Βελβεντινοί της Τοπικής Οργάνωσης του ΚΚΕ; Καταφέρατε να «πείσετε», με δεν ξέρουμε και μεις ποια ψευδοεπιχειρήματα, συμπολίτες μας και συναγωνιστές μας ότι πρέπει να σας ψηφίσουν. Και στο τέλος «καταφέρατε» να έχετε το προαναφερθέν αποτέλεσμα. «Καταφέρατε» να εκλέξετε το «Τοπικό σας Συμβούλιο» στο Βελβεντό με 60 ψήφους. Και υποτίθεται ότι τώρα μας εκπροσωπείτε; Ποιοι και ποιους; Οι 60 τους 3.500 χιλιάδες; Και αυτό το ονομάζετε Δημοκρατία; Νομίζουμε ότι δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά, αγαπητοί φίλοι. Δεν εκπροσωπείτε κανέναν πέρα από τους εαυτούς σας. Το μόνο που κάνετε είναι να δίνετε άλλοθι στην κυβέρνηση. Και στο επιχείρημα που ακούστηκε προ των εκλογών από μέρους σας ότι «θα κάνουμε συνδυασμό όπου είμαστε δυνατοί, όπου έχουμε κάποια δύναμη», η απάντηση ήταν και είναι μία. Αν πραγματικά σας ενδιέφερε ποτέ η αυτονομία του Βελβεντού, αν πραγματικά σας ενδιέφερε ο αγώνας της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών εναντίον του «Καλλικράτη» τότε δεν θα είχατε υποψηφίους και δεν θα ψηφίζατε. Αλλά κι αν ακόμη επιμένατε, για λόγους καταμέτρησης της δύναμης του ΚΚΕ όπως υποστηρίζατε, τότε μπορούσατε να πάτε όσοι από σας θέλετε να ψηφίσετε, όπως και πράξατε σε ένα απόλυτα δημοκρατικό κλίμα, το συνδυασμό σας χωρίς να έχετε υποψήφιους στο Κεντρικό ή στο Τοπικό Συμβούλιο. Όλα τ’ άλλα παραπλανητικά που λέτε ακόμα και σήμερα αφήστε τα.
Λένε πως η ψήφος είναι βόλι. Μόνο που μερικά δολοφονούν, ενώ άλλα σώζουν. Αρκετά ρίχνονται στο γάμο του Καραγκιόζη. Κι άλλα, πάλι, στρέφονται αποκλειστικά σ’ εκείνον που πυροβολεί…
Αλλά και αν πάλι σας ένοιαζε πραγματικά το Βελβεντό και όχι το κόμμα, θα είχατε πλήρη συνδυασμό, δηλαδή πέντε τοπικούς συμβούλους και όχι τρεις για να προσφέρετε και κάτι ουσιαστικό σ’ αυτόν τον τόπο που λέτε ότι τον αγαπάτε. Δεν συνεχίζουμε για τις επιλογές που κάνατε στο Τοπικό και στο Κεντρικό Συμβούλιο γιατί θα μας κατηγορήσετε ίσως και για… φασισμό. Από όλα τα παραπάνω φαίνεται ξεκάθαρα πόσο δεν αγαπάτε το Βελβεντό. Αποδείξατε ότι δε σας νοιάζει το Βελβεντό. Σας νοιάζει μόνο το κόμμα σας.
Εν κατακλείδι, με τη συμμετοχή σας στο ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ, αποδείξατε μόνοι σας όλους τους παραπάνω ισχυρισμούς μας. Αποδείξατε, δυστυχώς, ότι περιφρονείτε τους συμπολίτες σας, δεν σέβεστε τη δημοκρατία και εντέλει βάζετε το κόμμα και τους εαυτούς σας πάνω από το Βελβεντό. Και αυτό ισχύει, βέβαια, για να μην παρεξηγηθούμε, όχι μόνο για την Τοπική Οργάνωση του ΚΚΕ αλλά για όλους όσους είχαν εμπλακεί ως υποψήφιοι στις διπλές εκλογές της 7ης και 14ης του Νοέμβρη. Όπως το είχαμε ξεκαθαρίσει και στα Δελτία Τύπου της Συντονιστικής Επιτροπής που είχαμε ανακοινώσει το διάστημα προ των εκλογών. Τελεία και παύλα.
Πώς είναι δυνατόν να μέμφεστε σήμερα – και μάλιστα δημοσίως – τη συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας μας για την απόφασή της και από την άλλη να καλείτε το λαό σε αντίσταση; Πολύ περίεργα μας φαίνονται όλα αυτά.
Πάντως, όλο αυτό φέρνει λίγο από… Στάλιν, ο οποίος, όταν οι επιτελείς του τον ενημέρωσαν ότι ο λαός δεν συμφωνεί με τις πρακτικές του, φέρεται να είπε το περιβόητο «ν’ αλλάξουμε λαό»! Συνιστάται ψυχραιμία…
Σε μια κατάσταση όπως αυτή, γίνεται αμέσως φανερό ότι, στα μάτια των οπαδών μιας τέτοιας κίνησης, μπορεί να υπάρξει ένα, και μόνο ένα έγκλημα, αυτό της απείθειας απέναντι στο κόμμα, και μία και μόνη αρετή, αυτή της απόλυτης υπακοής. Κάθε διαταγή που μπορεί να φέρει το ποθητό αποτέλεσμα πιο κοντά, ακόμα κι αν παραβιάζει τους κανόνες ανθρωπισμού, πρέπει να ακολουθείται. Βέβαια έχουν υπάρξει κι άλλα αντίστοιχα παραδείγματα στην ιστορία της ανθρωπότητας…
Το να μένει λοιπόν κανείς κολλημένος σε μια άποψη, είναι σκέτος δογματισμός.
Φίλες και φίλοι, εάν το κοινωνικό μας υλικό επιτρέπει την υπέρβαση μιας εποχής, αυτή νομίζουμε πρέπει να είναι η εποχή του κομματισμού. Εποχή της επικυριαρχίας του κομματικού συμφέροντος πάνω στους θεσμούς, εποχή του κομματικού κράτους. Και εάν απέμεινε κοινωνική ορμή για το πέρασμα σε μια καινούρια, αυτή δεν μπορεί παρά να είναι η εποχή της Κοινωνίας, η εποχή της Κοινωνίας των Πολιτών.
Παρακολουθώντας στενά την πολιτική κατάσταση στη χώρα μας, πιστεύουμε, ότι ήρθε η ώρα ο Έλληνας να σηκώσει κεφάλι και να διεκδικήσει τα προφανή. Παρόλο που η πολιτική σκέψη ήταν και είναι εξαιρετικά χρήσιμη, ήρθε η εποχή για δράση. Ήρθε η στιγμή για μια μεγάλη ανοιχτή κουβέντα αλληλεγγύης.
Φίλες και φίλοι, η σοβαρότητα και η αξιοπιστία όλων μας, δεν εξαρτάται από τη δημόσια εικόνα μας, αλλά από τη στάση μας έναντι της αλήθειας και της δημοκρατίας. Γιατί η αλήθεια είναι στοιχείο της δημοκρατίας. Γιατί η πάλη ενάντια στον κάθε λογής αυταρχισμό είναι η πάλη της μνήμης ενάντια στη λήθη…
Παραμένουμε σταθερά και αταλάντευτα ενάντια σε «κάθε είδους ολοκληρωτισμό», ενάντια σε «περιορισμούς των θεμελιωδών ελευθεριών και δικαιωμάτων», ενάντια σε «κάθε μορφή αυταρχισμού».
Για μας λοιπόν, σε καμία περίπτωση, οι αλλαγές δεν μπορεί να έχουν ως προωθητική δύναμη τη βία, αλλά την πλατιά ενότητα των πολιτών πάνω σε ώριμους στόχους. Δεν μπορεί να στηρίζονται στον κρατικισμό, στον δογματισμό και στην αυταρχική κομματική εξουσία.
Δεν πρόκειται ποτέ να υποταχθούμε σε λογικές που επιδιώκουν να εκχωρήσουμε (ιδίως σε κόμματα) το δικαίωμά μας να αποφασίζουμε.
Όπως λέει ο Μίκης Θεοδωράκης αλλά και άλλοι άνθρωποι του πνεύματος και του πολιτισμού, ζούμε σε μια εποχή που το ένα σοκ διαδέχεται το άλλο. Οι περιστάσεις απαιτούν ενότητα, αδελφότητα και σκληρό αγώνα. Η Ελλάδα μάς χρειάζεται όλους. Παραφράζοντάς τον μπορούμε να πούμε ότι: Το Βελβεντό μας χρειάζεται όλους!
Δικό μας το αύριο, δική μας η απόφαση!
«Κι εσύ τι έκανες κυρ Παντελή / Πες μας τι έκανες σ' αυτή τη γη / Πες μας τι άφησες κληρονομιά / Που να εμπνέει τη νέα γενιά», τραγουδούσε ο Πάνος Τζαβέλλας, που «έφυγε» πριν από δύο χρόνια (27 Ιανουαρίου 2009) στα 84 του. Γεννημένος στην Κοζάνη…
Τσιουκαρδάνης Νικόλαος
Πολίτης
Με αφορμή την ανακοίνωση των κομματικών οργανώσεων του ΚΚΕ Σερβίων – Βελβεντού με τίτλο: «Για τον ανησυχητικό πολλαπλασιασμό των «μεμονωμένων» περιστατικών»
Τίποτε το ανθρώπινο δεν μου είναι ξένο. Καρλ Μαρξ.
Φίλες και φίλοι, ο Τζον Λοκ είχε πει κάποτε ότι «οι άνθρωποι αφήνουν την κατάσταση της φύσης και ενώνονται σε κοινωνία για την αμοιβαία διατήρηση των ζωών τους, των ελευθεριών και των περιουσιών τους...». Δεν υπάρχουν άτομα αλλά κοινωνικές σχέσεις, υποστήριζε και ο οξυδερκής και πολυμαθής Κάρολος Μαρξ, αλλά απ’ ότι φαίνεται δεν είναι απαραίτητο να ισχύει πάντα. Όχι τουλάχιστον για την Τοπική Οργάνωση Βελβεντού του ΚΚΕ. Περί της κοινωνίας του Βελβεντού λοιπόν ο λόγος, των… εκλογών, και της στάσης της Τοπικής Οργάνωσης Βελβεντού του ΚΚΕ (του κομματικής γραμμής τουλάχιστον).
Φίλες και φίλοι,
Για πρώτη ίσως φορά τόσο απροκάλυπτα μια τοπική οργάνωση ενός κόμματος – και μάλιστα «του κόμματος του λαού» όπως αρέσκεται να αυτοαποκαλείται – επιτίθεται εναντίον του ίδιου του λαού! Της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού του Βελβεντού, των πολιτών του Βελβεντού. Δεν ξέρω τι ακριβώς συμβαίνει τελευταία με τις δύο αυτές κομματικές οργανώσεις του ΚΚΕ, Βελβεντού και Σερβίων, αλλά πρέπει να έχουν μεγάλο πρόβλημα και μάλλον να βρίσκονται σε μεγάλη σύγχυση. Δεν μπορούμε να το εξηγήσουμε διαφορετικά. Δεν θέλουμε δηλαδή να πιστέψουμε ότι τα έβαλαν με τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών του Βελβεντού για το λόγο ότι δεν στράφηκε προς αυτούς αλλά επέλεξε συνειδητά την αποχή στις περασμένες «αυτοδιοικητικές εκλογές». Όπως τελικά επέλεξαν και οι μισοί σχεδόν ψηφοφόροι για διαφορετικούς σε κάθε περίπτωση λόγους. Την αποχή στην οποία αναφερθήκαμε αναλυτικά πριν ένα μήνα, κάνοντας λόγο, ανάμεσα σε άλλα, για συνειδητή αντίσταση και μήνυμα αλλαγής πολιτικής.
«Είναι ολοφάνερο ότι καμία ελπίδα δεν υπάρχει από τα σημερινά κόμματα της αριστεράς. Το μόνο που φαίνεται να ενδιαφέρει τις ηγεσίες τους είναι να παραμείνουν αφεντικά στα μαγαζιά τους, τα οποία θέλουν μικρά για να τα ελέγχουν. Το ΚΚΕ μεταθέτει τη λύση στη δευτέρα παρουσία της επανάστασης…
…Οι πρόσφατες δημοτικές εκλογές ήταν η τελευταία τους ευκαιρία και την ξόδεψαν. Χιλιάδες οργισμένοι με την εξουσία πολίτες προτίμησαν ν' απέχουν, παρά να τους ψηφίσουν, ακόμα και ως πράξη διαμαρτυρίας.
Δεν είναι τυχαίο που όλο και περισσότερα στελέχη της κυβέρνησης δηλώνουν στις συζητήσεις τους ότι «όσο υπάρχουν η ΓΣΕΕ, η ΑΔΕΔΥ, το ΠΑΜΕ, το ΚΚΕ και ο Συνασπισμός δεν φοβόμαστε, γιατί τα πράγματα θα κινούνται εντός πλαισίου».
Τι φοβούνται; Το άγνωστο. Τρέμουν το καινούριο που αναζητά η κοινωνία, αλλά που ακόμα δεν έχει γεννηθεί. Γι' αυτό και η εξουσία, σαν τον Ηρώδη, σφάζει κάθε νήπιο που μοιάζει ύποπτο. Γεμίζουν τις φυλακές με τους Ρομπέν των σουπερμάρκετ, που κλέβουν μακαρόνια και τα μοιράζουν στους φτωχούς, και με τους εικοσάχρονους με τα καψούλια που παρουσιάζουν ως αδίστακτους τρομοκράτες (αλλά κι αυτή τη φορά το νήπιο που φοβούνται θα γεννηθεί αλλού).
Κατέστρεψαν τους νέους που πλέον δεν ελπίζουν τίποτα. Η επόμενη φάση θα είναι να μην φοβούνται τίποτα. Σε λίγο, ίσως δεν θα έχουν και τίποτα να χάσουν». Η εξουσία ως Ηρώδης, της Βασιλικής Σιούτη
Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, 12 Δεκεμβρίου 2010
Σε συνέντευξή της, στις 26/10/2010 στον Περισσό, ως απάντηση στη διακαναλική συνέντευξη του πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου που έθεσε το γνωστό δίλημμα, η Γ.Γ. της Κ.Ε. του ΚΚΕ κ. Αλέκα Παπαρήγα, τόνισε ότι «για μας δεν είναι το παν (οι εκλογές), για μας το παν είναι η οργάνωση του λαού» και αναρωτήθηκε: «Είναι δυνατόν οι εκλογές από μόνες τους να είναι μοχλός λύσεων; Καλοδεχούμενες είναι. Μολών λαβέ, θα λέγαμε. Ας τις κάνει, αν θέλει. Ο αγώνας του λαού είναι αυτός που θα φέρει λύσεις. Προτείνουμε στο λαό το δρόμο της λαϊκής εξουσίας…». Εξάλλου, το ΚΚΕ, τα τελευταία χρόνια σε όλους τους τόνους διακηρύττει: «Θα απειθαρχήσουμε στη νομιμότητα της αδικίας… Είμαστε στην υπηρεσία του λαού…»(!)
Κάτι δεν πάει καλά λοιπόν με τις δύο αυτές κομματικές οργανώσεις του ΚΚΕ, Βελβεντού και Σερβίων. Ενώ η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών του Δήμου Βελβεντού κάνει πράξη τα λόγια της ίδιας της Γ.Γ. της Κ.Ε. του ΚΚΕ αλλά και τη ρητορική του ίδιου του κόμματος, αυτοί επιτίθενται στο… λαό. Ίσως θα πρέπει να τους επαναφέρει στην… τάξη το ίδιο το κόμμα τους. Γιατί, όπως όλοι γνωρίζουμε, «Το μέτρο της ποιότητάς σου ως δημοσίου προσώπου, ως πολίτη, είναι η απόσταση ανάμεσα σ’ αυτό που κάνεις και σ’ αυτό που λες».
Αιχμάλωτοι -και χαμένοι στη μετάφραση- οι σημερινοί πρωταγωνιστές (εντολοδόχοι και συγγραφείς) - του Δελτίου Τύπου ή Ανακοίνωσης(;) - προσπαθούν σπασμωδικά να υπάρξουν, παρακολουθώντας τον σφυγμό της Κοινωνίας των Πολιτών του Βελβεντού και διεκπεραιώνοντας στη σκιά έναν ρόλο που δεν ανταποκρίνεται στις «υψηλές θερμοκρασίες» του χώρου.
Στις 10 Νοεμβρίου 2010, τρεις μόλις μέρες μετά την πρώτη Κυριακή των «αυτοδιοικητικών εκλογών», η «Λαϊκή Συσπείρωση Σερβίων – Βελβεντού» σε δελτίο Τύπου έγραφε: «Η ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΣΕΡΒΙΩΝ-ΒΕΛΒΕΝΤΟΥ ευχαριστεί και χαιρετίζει όλους εκείνους και εκείνες που έδωσαν την ψήφο τους στα ψηφοδέλτια που στήριξε το ΚΚΕ, ιδιαίτερα σε όσους και όσες αναμετρήθηκαν και άντεξαν τα φοβικά διλήμματα, τους προκλητικούς εκβιασμούς. Ιδιαίτερα ευχαριστούμε και τιμούμε τους συντρόφους, οπαδούς και φίλους στο Βελβεντό που έδωσαν την εκλογική μάχη σε πολύ δύσκολες συνθήκες…
…Εκτιμούμε ότι ένα μεγάλο μέρος αποχής που σημειώθηκε, ιδιαίτερα στο Βελβεντό, εκφράζει, έστω και με στρεβλό τρόπο, τη λαϊκή δυσαρέσκεια και καταδίκη τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και της ΝΔ, και έχει σχετικά μεγαλύτερο πολιτικό βάθος, που ακόμα δεν έχει ολοκληρωθεί, για απεγκλωβισμό από τα αστικά κόμματα και τη λογική της διαχείρισης της κρίσης του συστήματος».
Άθελά τους(;) επαληθεύουν αυτό που είχε πει ο αμερικανός ιστορικός Χένρι Άνταμς: «Πολιτική είναι η συστηματική οργάνωση της εμπάθειας».
Ποια ήταν λοιπόν, φίλες και φίλοι, τα… φοβικά διλήμματα, οι… προκλητικοί εκβιασμοί και οι… πολύ δύσκολες συνθήκες; Μα φυσικά ο αγώνας των πολιτών του Βελβεντού για αυτονομία και ανεξαρτησία! Η αταλάντευτη και αδιαπραγμάτευτη απόφαση της συντριπτικής πλειοψηφίας της κοινωνίας του Δήμου Βελβεντού να αγωνιστούμε μέχρι τελικής δικαίωσης του στόχου μας! Μόνο που… Μόνο που αποφασίσαμε όλοι μαζί από την αρχή της προσπάθειάς μας να παραμερίσουμε χρώματα, κόμματα και ιδεολογίες, δηλαδή αποφασίσαμε να… μην τους ρωτήσουμε! Και όπως είναι ευρύτερα γνωστό πια ότι δεν «καπελώνεται» από αυτούς απλά δεν… υπάρχει!
Μας παροτρύνουν ίσως, με τον τρόπο τους, να ξαναθυμηθούμε το Μάη του '68 που ήταν βέβαια, ένα μοναδικό γεγονός. Το Κομμουνιστικό Κόμμα, για παράδειγμα, πάντοτε έλεγε «όχι εδώ, όχι τώρα, όχι εσείς», όμως για πρώτη φορά οι νέοι είπαν «τώρα, εδώ, εμείς». Υπήρχε ένα αίσθημα αθάνατης νιότης στον αέρα εκείνες τις ημέρες…
Υπό μια έννοια, λοιπόν, χαλούσαμε και χαλάμε την «πιάτσα». Κι αυτό, μάλλον εκνευρίζει κάποιους ακόμα.
Αυτό, για μας βέβαια είναι καλό. Το μεγάλο μας πλεονέκτημα ήταν πάντα οι εχθροί μας. Αρκεί να δούμε ποιοι μας επιτίθενται ακόμη και τώρα, από διάφορους ανώνυμους συκοφάντες και υβριστές στα ηλεκτρονικά ΜΜΕ έως μία μερίδα του «κόσμου» της δημοσιογραφίας (τελευταία και από πιο «επίσημα» χείλη αλλά θα ασχοληθούμε προσεχώς με αυτούς), για να αντιληφθούμε ότι πρέπει να έχουμε κάνει καλά πράγματα και μάλλον στη σωστή κατεύθυνση για τον τόπο. Η κομματική οργάνωση του ΚΚΕ Βελβεντού, αντιθέτως, θα πρέπει να το κοιτάξει το θέμα. Δεν είναι λογικό ακόμη και ύστερα από τόσους μήνες να μην μπορεί να συμβιβαστεί με έναν απολογισμό – ο οποίος, ανεξαρτήτως από τα θετικά και τα αρνητικά του, ανήκει ουσιαστικά στον χώρο της ιστορίας και στην αρμοδιότητα των ιστορικών.
Τους φταίει η ελευθερία, και κυρίως η ελευθερία των άλλων. Τους φταίει ακόμα και η ελευθερία διατύπωσης μιας άλλης γνώμης και το θεωρούν κι αυτό απειλή για τη στρατευμένη ξύλινη άποψή τους. Για όλους αυτούς η δημοκρατία και η ελευθερία σταματούν μπροστά στη δική τους θλιβερή εξουσία.
Υπάρχουν όμως ευτυχώς ακόμα κι εκείνοι που θυμούνται αυτό το παλιό καλό σχολικό σλόγκαν περί της ελευθερίας του ενός που σταματάει εκεί που αρχίζει η ελευθερία του άλλου. Υπάρχουν όμως ευτυχώς ακόμα κι εκείνοι που σήμερα σκέπτονται, προτείνουν, συζητούν και παλεύουν για λύσεις, ώστε να διασφαλιστεί η δημοκρατία και η ευημερία του τόπου. Αυτοί που έχουν εμπεδώσει δηλαδή το σλόγκαν περί ελευθερίας και θεωρούν χρέος τους να το υπερασπιστούν και να το εμπλουτίσουν, με την υπογεγραμμένη και από τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών όλων των οικισμών του Δήμου Βελβεντού, συμφωνία τιμής και αξιοπρέπειας για την ανεξαρτησία και την αυτονομία του Δήμου Βελβεντού.
Διαρκής φλυαρία, ανακοινώσεις, συνθήματα και μη ξεκάθαρες θέσεις συνθέτουν την επιτυχημένη – κατ’ αυτούς - επικοινωνιακή τακτική που, υποβοηθούμενη από την ευρεσιτεχνία των αριθμητικών καταξιώσεων του νόμου του «Καλλικράτη», οδηγεί σ' ένα νευρώδη τρόπο λειτουργίας, αποστερημένο αρκετά από συναισθηματικές ανατάσεις. Να λοιπόν πώς ένας οικουμενικός ουμανισμός αντικαθίσταται από έναν κομματικό ουμανισμό, πώς οι υποσυνείδητες βεβαιότητες περί συμμετοχής στην παγκόσμια εξέλιξη αντικαθίστανται από την άρνηση και την αδιαφορία.
Ο ατομικισμός, το να λειτουργεί κανείς σαν να μην υπάρχουν άλλοι, καταργεί την ίδια την έννοια της κοινωνίας, χωρίς την ύπαρξη της οποίας όμως δεν μπορεί να υπάρξει ούτε το άτομο.
«Για μένα η Αριστερά δεν σημαίνει τίποτε από τη στιγμή που δείχνει μόνο αρνητική διάθεση. Το τεράστιο πρόβλημα της Αριστεράς σήμερα είναι ότι δεν έχει πρόταση. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν και εγώ δεν ξέρω πόσες συνιστώσες στη μία πλευρά. Στην άλλη πλευρά υπάρχει μόνο ένα «όχι» σε όλα τα πράγματα. Δεν σημαίνουν τίποτε αυτά χωρίς πρόταση. Και η πρόταση δεν είναι να ευνοούμε μόνο ένα μέρος της κοινωνίας αλλά ΤΗΝ κοινωνία. Είμαστε ένα σύνολο και δεν θα ήθελα να πιστέψω ότι τα κόμματα έχουν καταντήσει μαγαζιά με τους δικούς του πελάτες το καθένα».
Θόδωρος Αγγελόπουλος, στο ΒΗΜΑ της Κυριακής, 23 Ιανουαρίου 2011
Και η μεγαλύτερη απόδειξη των παραπάνω είναι το λαμπρό Δημοψήφισμα της 4ης Ιουλίου που επιβεβαίωσε πανηγυρικά τη βούληση και την αποφασιστικότητα των πολιτών του Βελβεντού να παλέψουμε για έναν ανεξάρτητο και αυτόνομο Δήμο με το εκπληκτικό 95,64% των συμμετεχόντων ξεπερνώντας κάθε προσδοκία! Ένα Δημοψήφισμα που προσπάθησε να μποϊκοτάρει η Τοπική Οργάνωση Βελβεντού του ΚΚΕ συνεπικουρούμενη από τη Νομαρχιακή Οργάνωση του ΚΚΕ! Ποιος θα το ‘λεγε! Και ενώ η θέση της ήταν εξαρχής κατά του «Καλλικράτη»!
Και για να τελειώνουμε επιτέλους και με τα διάφορα ψευδοεπιχειρήματα που προβάλλουν και υποστηρίζουν ορισμένοι εκ της Τοπικής Οργάνωσης του ΚΚΕ αλλά και ορισμένοι άλλοι, ελάχιστοι. Λένε ότι δεν είμαστε εναντίον του «Καλλικράτη» παρά μόνον εναντίον των συνενώσεων. Επαναλαμβάνουν μέχρι σήμερα, ότι η Συντονιστική Επιτροπή Πολιτών δεν ήταν ενάντια στον «Καλλικράτη» αλλά μόνο στο κομμάτι του χωροταξικού. Και προσπαθούν με αυτό το ψευδοεπιχείρημα να διχάσουν τις δύο κοινωνίες, τους ανθρώπους που τόσα χρόνια συμβιώνουν αρμονικά. Ότι δεν μας ενδιαφέρει ο «Καλλικράτης». Ότι μας ενδιαφέρει μόνο η δια της βίας και αναγκαστική συνένωση του Δήμου μας.
Δεν έχουν ακόμα αντιληφθεί – δεν θέλουν, δεν μπορούν, δεν ξέρουμε τι από τα δυο ισχύει – ότι ο «Καλλικράτης» είναι οι Συνενώσεις! Ότι ο «Καλλικράτης» είναι το άρθρο 1. Το 1ο άρθρο του παραπειστικού αυτού Νόμου! Όλη η πραγματική ουσία του «Καλλικράτη» είναι η σφαγή της Τοπικής Αυτοδιοίκησης! Το τσουβάλιασμα όλων των Δήμων σε Τερατώδεις Δήμους, σε Δήμους αχανείς και ακυβέρνητους στην ουσία! Και όλα αυτά χωρίς κανένα πραγματικά αντικειμενικό κριτήριο! Ή καλύτερα, με κάποια κριτήρια αλλά όπου αυτά βόλευαν! Όπου ήθελαν κάποιοι, κυρίως της Κυβέρνησης! Η πραγματική πρόφαση και όχι αιτία αυτής της σάρωσης κυριολεκτικά των Δήμων, βέβαια, είναι η οικονομική κατάσταση της χώρας και η διαφθορά. Ωσάν να μην είναι οι ίδιοι άνθρωποι που κυβερνούσαν τους Δήμους μέχρι χθες και ως τις εκλογές προσπαθούσαν να μας πείσουν να τους ξαναψηφίσουμε. Στις περισσότερες τουλάχιστον των περιπτώσεων. Τι θα αλλάξει λοιπόν με τον «Καλλικράτη»;
Ο βαθύτερος και ανομολόγητος στόχος του «Καλλικράτη» είναι ο πλήρης έλεγχος των Τοπικών Κοινωνιών. Και τα πρώτα αποτελέσματα της εφαρμογής του νόμου του «Καλλικράτη» είναι πια ορατά δια γυμνού οφθαλμού: Συνενώσεις, Συγχωνεύσεις, Καταργήσεις… Δίπλα μας, όχι μακριά.
Όσο λιγότεροι Δήμοι τόσο πιο εύκολα ελεγχόμενοι από το Πολιτικό Σύστημα και τα Κόμματα. Λιγότερη δημοκρατία, μικρότερη συμμετοχή του πολίτη. Για να μην αναφερθούμε και σε άλλες… λεπτομέρειες του νόμου. Που βέβαια μόνο λεπτομέρειες δεν είναι.
Αλλά, για να επανέλθουμε γιατί ξεφύγαμε, δεν τους έφτανε βέβαια μόνο αυτό. Είναι δυνατόν οι πολίτες του Βελβεντού να αγωνίζονται μόνοι τους χωρίς τους συνήθεις «προστάτες» του λαού; Και κατάφεραν τελικά στις «αυτοδιοικητικές εκλογές του Νοέμβρη να «πείσουν» 60 ψηφοφόρους να τους υποστηρίξουν. 60! Ναι! Από τους 4.821 εγγεγραμμένους ψηφοφόρους ή αν θέλετε από τους 3.500 ψηφοφόρους περίπου που συμμετείχαν στις προηγούμενες αυτοδιοικητικές και νομαρχιακές εκλογές. Από Δελτίο Τύπου διαβάζουμε: «Με βάση τον αριθμό των 4821 εγγεγραμμένων ψηφοφόρων του Δήμου η αποχή ανέρχεται στο επίσημο ποσοστό του 95,77%. Αν μάλιστα εξαιρέσουμε τον οικισμό του Καταφυγίου, που ακολούθησε δική του πορεία, στον υπόλοιπο Δήμο Βελβεντού η αποχή αγγίζει το 97%.
Αν, τέλος, υπολογίσουμε τα αριθμητικά δεδομένα με βάση την ψηφοφορία στις προηγούμενες Δημοτικές & Νομαρχιακές εκλογές του 2006 και πάλι το ποσοστό αποχής είναι 95%.».
Και με την αφορμή αυτού του άρθρου να δώσουμε και σήμερα ξανά, εδώ, την απάντησή μας στην Τοπική Οργάνωση του μοναδικού κόμματος της Τοπικής μας Κοινωνίας που υπακούει – ωσάν να μην έχει βούληση, ή έχει; – στην κεντρική γραμμή του ΚΚΕ που λέει όπως πάντα, δυστυχώς, με απροκάλυπτο λαϊκισμό: να εκμεταλλευθούμε τη λαϊκή δυσαρέσκεια όσο μπορούμε!
Η απάντησή μας λοιπόν δεν αφορά τους απλούς κομμουνιστές. Όχι τους πραγματικούς κομμουνιστές. Αφορά στην Τοπική Οργάνωση του ΚΚΕ! Γιατί οι πραγματικοί κομμουνιστές είναι αγωνιστές! Ναι, είναι αγωνιστές της δημοκρατίας! Ναι, είναι αγωνιστές της Κοινωνίας τους! Ναι, είναι αγωνιστές της πατρίδας τους! Ναι, ήταν και είναι μαζί με τους συμπολίτες τους σε όλους τους αγώνες που κάναμε μέχρι σήμερα! Ναι, πιστεύουν στο Βελβεντό και στις αστείρευτες δυνάμεις μας! Ναι, πιστεύουν στην ουσιαστική Τοπική Αυτοδιοίκηση! Ναι, είναι Συναγωνιστές μας!!!
Αλήθεια «σύντροφοι» και συμπολίτες της Τοπικής Οργάνωσης του ΚΚΕ, μήπως πρέπει να σας θυμίσουμε – λέμε μήπως - τον Σαραμάγκου; Έναν από τους μεγαλύτερους Κομμουνιστές - και νομπελίστα συγγραφέα - που δυστυχώς δεν ζει πια;
Λέει λοιπόν ο Σαραμάγκου: «Παραδόξως, είμαι ένας κομμουνιστής που υπερασπίζεται τη δημοκρατία. Δεν πιστεύω στον συγκεντρωτισμό ούτε στο μοναδικό κόμμα. Θεωρώ ότι η δημοκρατία είναι το μικρότερο κακό, μόνον που έπρεπε να προσπαθεί να γίνει όλο και καλύτερη. Αντιθέτως όμως δεν το κάνει».
Αυτός που ως ενεργός (με πείσμα ως το τέλος) κομμουνιστής δεν δίσταζε να φωνάξει ότι «η Αριστερά δεν έχει την παραμικρή ιδέα σε ποιον κόσμο ζει», ενώ ταυτόχρονα παραπονιόταν ότι κανένα κομμουνιστικό κόμμα, ξεκινώντας από αυτό του οποίου είναι μέλος, δεν βγήκε στις επάλξεις για να τον αντικρούσει. Κι ως το θάνατό του, πριν από λίγους μήνες, ούτε ένας αριστερός ηγέτης δεν σήκωσε το γάντι για να του απαντήσει...
Όλοι μας, καθημερινά σχεδόν, αντιμετωπίζουμε αντικρουόμενες επιθυμίες. Κανένας μας, όσο «φιλοσοφημένος» και αν είναι, δεν ξεφεύγει από τη σύγκρουση αυτή.
Καλούσαμε λοιπόν, μέχρι και τις εκλογές, την Τοπική Οργάνωση του ΚΚΕ Βελβεντού να επανεξετάσει τη στάση της. Να προτάξει την πραγματική ανυπακοή στο αντιλαϊκό πλαίσιο, στο οποίο περιλαμβάνεται και ο «Καλλικράτης» και να μην επιμείνει στην κάθοδο στις εκλογές με υποψηφίους που, ήδη, είχαν ανακοινωθεί, γιατί με την κίνησή της αυτή θα έκανε ίσως ένα ανεπανόρθωτο και μη αναστρέψιμο λάθος στον αγώνα για τη διεκδίκηση της αυτονομίας του Δήμου Βελβεντού. Ό,τι και να γινόταν στις εκλογές, οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων και συμπολιτών – φίλων, συγγενών – είναι που μετράνε και αξίζουν περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Αλλά δεν μας άκουσαν. Δεν άκουσαν τη φωνή της συντριπτικής πλειοψηφίας των συμπολιτών τους. Δεν σεβάστηκαν την Δημοκρατία! Και τι αλήθεια καταφέρατε κυρίες και κύριοι υποψήφιοι και εκλεγμένοι Βελβεντινοί της Τοπικής Οργάνωσης του ΚΚΕ; Καταφέρατε να «πείσετε», με δεν ξέρουμε και μεις ποια ψευδοεπιχειρήματα, συμπολίτες μας και συναγωνιστές μας ότι πρέπει να σας ψηφίσουν. Και στο τέλος «καταφέρατε» να έχετε το προαναφερθέν αποτέλεσμα. «Καταφέρατε» να εκλέξετε το «Τοπικό σας Συμβούλιο» στο Βελβεντό με 60 ψήφους. Και υποτίθεται ότι τώρα μας εκπροσωπείτε; Ποιοι και ποιους; Οι 60 τους 3.500 χιλιάδες; Και αυτό το ονομάζετε Δημοκρατία; Νομίζουμε ότι δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά, αγαπητοί φίλοι. Δεν εκπροσωπείτε κανέναν πέρα από τους εαυτούς σας. Το μόνο που κάνετε είναι να δίνετε άλλοθι στην κυβέρνηση. Και στο επιχείρημα που ακούστηκε προ των εκλογών από μέρους σας ότι «θα κάνουμε συνδυασμό όπου είμαστε δυνατοί, όπου έχουμε κάποια δύναμη», η απάντηση ήταν και είναι μία. Αν πραγματικά σας ενδιέφερε ποτέ η αυτονομία του Βελβεντού, αν πραγματικά σας ενδιέφερε ο αγώνας της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών εναντίον του «Καλλικράτη» τότε δεν θα είχατε υποψηφίους και δεν θα ψηφίζατε. Αλλά κι αν ακόμη επιμένατε, για λόγους καταμέτρησης της δύναμης του ΚΚΕ όπως υποστηρίζατε, τότε μπορούσατε να πάτε όσοι από σας θέλετε να ψηφίσετε, όπως και πράξατε σε ένα απόλυτα δημοκρατικό κλίμα, το συνδυασμό σας χωρίς να έχετε υποψήφιους στο Κεντρικό ή στο Τοπικό Συμβούλιο. Όλα τ’ άλλα παραπλανητικά που λέτε ακόμα και σήμερα αφήστε τα.
Λένε πως η ψήφος είναι βόλι. Μόνο που μερικά δολοφονούν, ενώ άλλα σώζουν. Αρκετά ρίχνονται στο γάμο του Καραγκιόζη. Κι άλλα, πάλι, στρέφονται αποκλειστικά σ’ εκείνον που πυροβολεί…
Αλλά και αν πάλι σας ένοιαζε πραγματικά το Βελβεντό και όχι το κόμμα, θα είχατε πλήρη συνδυασμό, δηλαδή πέντε τοπικούς συμβούλους και όχι τρεις για να προσφέρετε και κάτι ουσιαστικό σ’ αυτόν τον τόπο που λέτε ότι τον αγαπάτε. Δεν συνεχίζουμε για τις επιλογές που κάνατε στο Τοπικό και στο Κεντρικό Συμβούλιο γιατί θα μας κατηγορήσετε ίσως και για… φασισμό. Από όλα τα παραπάνω φαίνεται ξεκάθαρα πόσο δεν αγαπάτε το Βελβεντό. Αποδείξατε ότι δε σας νοιάζει το Βελβεντό. Σας νοιάζει μόνο το κόμμα σας.
Εν κατακλείδι, με τη συμμετοχή σας στο ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ, αποδείξατε μόνοι σας όλους τους παραπάνω ισχυρισμούς μας. Αποδείξατε, δυστυχώς, ότι περιφρονείτε τους συμπολίτες σας, δεν σέβεστε τη δημοκρατία και εντέλει βάζετε το κόμμα και τους εαυτούς σας πάνω από το Βελβεντό. Και αυτό ισχύει, βέβαια, για να μην παρεξηγηθούμε, όχι μόνο για την Τοπική Οργάνωση του ΚΚΕ αλλά για όλους όσους είχαν εμπλακεί ως υποψήφιοι στις διπλές εκλογές της 7ης και 14ης του Νοέμβρη. Όπως το είχαμε ξεκαθαρίσει και στα Δελτία Τύπου της Συντονιστικής Επιτροπής που είχαμε ανακοινώσει το διάστημα προ των εκλογών. Τελεία και παύλα.
Πώς είναι δυνατόν να μέμφεστε σήμερα – και μάλιστα δημοσίως – τη συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας μας για την απόφασή της και από την άλλη να καλείτε το λαό σε αντίσταση; Πολύ περίεργα μας φαίνονται όλα αυτά.
Πάντως, όλο αυτό φέρνει λίγο από… Στάλιν, ο οποίος, όταν οι επιτελείς του τον ενημέρωσαν ότι ο λαός δεν συμφωνεί με τις πρακτικές του, φέρεται να είπε το περιβόητο «ν’ αλλάξουμε λαό»! Συνιστάται ψυχραιμία…
Σε μια κατάσταση όπως αυτή, γίνεται αμέσως φανερό ότι, στα μάτια των οπαδών μιας τέτοιας κίνησης, μπορεί να υπάρξει ένα, και μόνο ένα έγκλημα, αυτό της απείθειας απέναντι στο κόμμα, και μία και μόνη αρετή, αυτή της απόλυτης υπακοής. Κάθε διαταγή που μπορεί να φέρει το ποθητό αποτέλεσμα πιο κοντά, ακόμα κι αν παραβιάζει τους κανόνες ανθρωπισμού, πρέπει να ακολουθείται. Βέβαια έχουν υπάρξει κι άλλα αντίστοιχα παραδείγματα στην ιστορία της ανθρωπότητας…
Το να μένει λοιπόν κανείς κολλημένος σε μια άποψη, είναι σκέτος δογματισμός.
Φίλες και φίλοι, εάν το κοινωνικό μας υλικό επιτρέπει την υπέρβαση μιας εποχής, αυτή νομίζουμε πρέπει να είναι η εποχή του κομματισμού. Εποχή της επικυριαρχίας του κομματικού συμφέροντος πάνω στους θεσμούς, εποχή του κομματικού κράτους. Και εάν απέμεινε κοινωνική ορμή για το πέρασμα σε μια καινούρια, αυτή δεν μπορεί παρά να είναι η εποχή της Κοινωνίας, η εποχή της Κοινωνίας των Πολιτών.
Παρακολουθώντας στενά την πολιτική κατάσταση στη χώρα μας, πιστεύουμε, ότι ήρθε η ώρα ο Έλληνας να σηκώσει κεφάλι και να διεκδικήσει τα προφανή. Παρόλο που η πολιτική σκέψη ήταν και είναι εξαιρετικά χρήσιμη, ήρθε η εποχή για δράση. Ήρθε η στιγμή για μια μεγάλη ανοιχτή κουβέντα αλληλεγγύης.
Φίλες και φίλοι, η σοβαρότητα και η αξιοπιστία όλων μας, δεν εξαρτάται από τη δημόσια εικόνα μας, αλλά από τη στάση μας έναντι της αλήθειας και της δημοκρατίας. Γιατί η αλήθεια είναι στοιχείο της δημοκρατίας. Γιατί η πάλη ενάντια στον κάθε λογής αυταρχισμό είναι η πάλη της μνήμης ενάντια στη λήθη…
Παραμένουμε σταθερά και αταλάντευτα ενάντια σε «κάθε είδους ολοκληρωτισμό», ενάντια σε «περιορισμούς των θεμελιωδών ελευθεριών και δικαιωμάτων», ενάντια σε «κάθε μορφή αυταρχισμού».
Για μας λοιπόν, σε καμία περίπτωση, οι αλλαγές δεν μπορεί να έχουν ως προωθητική δύναμη τη βία, αλλά την πλατιά ενότητα των πολιτών πάνω σε ώριμους στόχους. Δεν μπορεί να στηρίζονται στον κρατικισμό, στον δογματισμό και στην αυταρχική κομματική εξουσία.
Δεν πρόκειται ποτέ να υποταχθούμε σε λογικές που επιδιώκουν να εκχωρήσουμε (ιδίως σε κόμματα) το δικαίωμά μας να αποφασίζουμε.
Όπως λέει ο Μίκης Θεοδωράκης αλλά και άλλοι άνθρωποι του πνεύματος και του πολιτισμού, ζούμε σε μια εποχή που το ένα σοκ διαδέχεται το άλλο. Οι περιστάσεις απαιτούν ενότητα, αδελφότητα και σκληρό αγώνα. Η Ελλάδα μάς χρειάζεται όλους. Παραφράζοντάς τον μπορούμε να πούμε ότι: Το Βελβεντό μας χρειάζεται όλους!
Δικό μας το αύριο, δική μας η απόφαση!
«Κι εσύ τι έκανες κυρ Παντελή / Πες μας τι έκανες σ' αυτή τη γη / Πες μας τι άφησες κληρονομιά / Που να εμπνέει τη νέα γενιά», τραγουδούσε ο Πάνος Τζαβέλλας, που «έφυγε» πριν από δύο χρόνια (27 Ιανουαρίου 2009) στα 84 του. Γεννημένος στην Κοζάνη…
Τσιουκαρδάνης Νικόλαος
Πολίτης
Τετάρτη 2 Φεβρουαρίου 2011
«ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΤΟΥ ΒΕΛΒΕΝΤΟΥ» ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΜΒΑΝ ΤΗΣ 30ΗΣ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
Αφού συγκεντρώσαμε στοιχεία και δεδομένα για το συμβάν της 30ης Ιανουαρίου στο Βελβεντό, καταλήξαμε στα εξής:
Όταν ένα μεμονωμένο περιστατικό μεταξύ πολιτών ανάγεται σε «Καλλικρατικό» συμβάν από τον ίδιο τον Δήμο στο εκδοθέν δελτίο τύπου,
Όταν την ίδια μέρα έχει προηγηθεί ένας ποδοσφαιρικός αγώνας με την παρουσία εκατοντάδων φιλάθλων ανάμεσα στα Σέρβια και το Βελβεντό, που εξελίχθηκε ομαλά κατά κοινή ομολογία, όπως το επιβεβαίωσαν και όλα τα Μ.Μ.Ε.
Όταν η νυχτερινή ιδιωτική έξοδος ενός πολίτη ανάγεται σε θεσμική παρουσία με την ιδιότητα του Δημοτικού Συμβούλου,
Όταν η ειλικρινής συγγνώμη, που ζητήθηκε από τον συμπολίτη μας για το λάθος, «πέφτει στα ψιλά» ή αγνοείται,
Όταν στοχοποιείται η φιλοξενία και η διασκέδαση ενός τόπου της «καλλικρατικής» χωρικής δικαιοδοσίας του διευρυμένου Δήμου, από την ίδια τη Δημοτική Αρχή, τότε εμείς τι άλλο μένει να προσθέσουμε;
Ως «ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΤΟΥ ΒΕΛΒΕΝΤΟΥ» καταδικάζουμε κατηγορηματικά το ατυχές γεγονός της 30ης Ιανουαρίου, όπως και κάθε ανάλογο γεγονός. Και επειδή συνδέθηκε, άνευ λόγου πιστεύουμε, με τον «Καλλικράτη», θέλουμε να θυμίσουμε στη Δημοτική Αρχή Σερβίων-Βελβεντού τα εξής:
Η Μ.Κ.Ο. έθεσε με συλλογικές αποφάσεις τις δυνάμεις της στην υπηρεσία της κοινωνίας του Βελβεντού και ζήτησε τη αποδοχή συνεργασίας της νέας Δημοτικής Αρχής, αναμένοντας και την τήρηση των προεκλογικών της δεσμεύσεων.
Θεωρούμε ότι για τα θέματα του Βελβεντού δεν είναι αντιπροσωπευτική η διαχείρισή τους από το τοπικό συμβούλιο που εξέλεξε μόνο το 2% των πολιτών από το σύνολο των 3000 και πλέον δημοτών, οι οποίοι σε ποσοστό 98% απείχαν από τις κάλπες για να αντιδράσουν όχι στις γειτονικές κοινωνίες αλλά στην αδικία που υπέστη το Βελβεντό από τον «Καλλικράτη».
Παρά την «Καλλικρατική» αδικία δεν έχουμε να μοιράσουμε τίποτα με τους γείτονές μας, οι οποίοι εδώ και πολλά χρόνια τιμούν την πατροπαράδοτη φιλοξενία του Βελβεντού, τη διασκέδαση και την συνεργασία σε διάφορους τομείς. Γνωρίζουν όλοι ότι το Βελβεντό από την πλευρά του συνεργάστηκε αρμονικά με τους γείτονές του των Σερβίων σε πολλά επίπεδα (οικονομικές και επαγγελματικές συναλλαγές, συνεργασία με τους συνεταιρισμούς, διαδημοτική συνεργασία για προμήθεια λεωφορείων, για τη λειτουργία κοινού τηλεοπτικού αναμεταδότη, κοινοί αγώνες για το δρόμο Κοζάνης-Λάρισας, κοινές διαμαρτυρίες για το κλείσιμο των γραφείων του ΟΤΕ, της ΔΕΗ, της ΔΟΥ, των σχολείων, τις προσλήψεις και τη στάση της ΔΕΗ κ.λ.π.).
Γι’ αυτό ευχόμαστε τέτοια περιστατικά να μην ξανασυμβούν γιατί δεν βοηθούν σε τίποτα και κυρίως γιατί δεν αντιπροσωπεύουν τη συλλογική συμπεριφορά των κοινωνιών μας.
Όμως παράλληλα θέλουμε να εκφράσουμε και την θλίψη μας γιατί στο Δελτίο Τύπου του Δήμου για το συμβάν, οι αγώνες της κοινωνίας του Βελβεντού για την μεγάλη κοροϊδία του «Καλλικράτη» που προεκλογικά θεωρούνταν «σεβαστοί», μετά τις εκλογές βαφτίστηκαν «προσωπικά αδιέξοδα ορισμένων».
Το γνωρίζουν όλοι καλά ότι η περιπέτεια που ζει σήμερα το Βελβεντό οφείλεται πρωτίστως σε εκείνους, που κορόιδεψαν αυτή την κοινωνία με τις παλινωδίες των απόψεων και των αποφάσεών τους.
«ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΤΟΥ ΒΕΛΒΕΝΤΟΥ»
Όταν ένα μεμονωμένο περιστατικό μεταξύ πολιτών ανάγεται σε «Καλλικρατικό» συμβάν από τον ίδιο τον Δήμο στο εκδοθέν δελτίο τύπου,
Όταν την ίδια μέρα έχει προηγηθεί ένας ποδοσφαιρικός αγώνας με την παρουσία εκατοντάδων φιλάθλων ανάμεσα στα Σέρβια και το Βελβεντό, που εξελίχθηκε ομαλά κατά κοινή ομολογία, όπως το επιβεβαίωσαν και όλα τα Μ.Μ.Ε.
Όταν η νυχτερινή ιδιωτική έξοδος ενός πολίτη ανάγεται σε θεσμική παρουσία με την ιδιότητα του Δημοτικού Συμβούλου,
Όταν η ειλικρινής συγγνώμη, που ζητήθηκε από τον συμπολίτη μας για το λάθος, «πέφτει στα ψιλά» ή αγνοείται,
Όταν στοχοποιείται η φιλοξενία και η διασκέδαση ενός τόπου της «καλλικρατικής» χωρικής δικαιοδοσίας του διευρυμένου Δήμου, από την ίδια τη Δημοτική Αρχή, τότε εμείς τι άλλο μένει να προσθέσουμε;
Ως «ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΤΟΥ ΒΕΛΒΕΝΤΟΥ» καταδικάζουμε κατηγορηματικά το ατυχές γεγονός της 30ης Ιανουαρίου, όπως και κάθε ανάλογο γεγονός. Και επειδή συνδέθηκε, άνευ λόγου πιστεύουμε, με τον «Καλλικράτη», θέλουμε να θυμίσουμε στη Δημοτική Αρχή Σερβίων-Βελβεντού τα εξής:
Η Μ.Κ.Ο. έθεσε με συλλογικές αποφάσεις τις δυνάμεις της στην υπηρεσία της κοινωνίας του Βελβεντού και ζήτησε τη αποδοχή συνεργασίας της νέας Δημοτικής Αρχής, αναμένοντας και την τήρηση των προεκλογικών της δεσμεύσεων.
Θεωρούμε ότι για τα θέματα του Βελβεντού δεν είναι αντιπροσωπευτική η διαχείρισή τους από το τοπικό συμβούλιο που εξέλεξε μόνο το 2% των πολιτών από το σύνολο των 3000 και πλέον δημοτών, οι οποίοι σε ποσοστό 98% απείχαν από τις κάλπες για να αντιδράσουν όχι στις γειτονικές κοινωνίες αλλά στην αδικία που υπέστη το Βελβεντό από τον «Καλλικράτη».
Παρά την «Καλλικρατική» αδικία δεν έχουμε να μοιράσουμε τίποτα με τους γείτονές μας, οι οποίοι εδώ και πολλά χρόνια τιμούν την πατροπαράδοτη φιλοξενία του Βελβεντού, τη διασκέδαση και την συνεργασία σε διάφορους τομείς. Γνωρίζουν όλοι ότι το Βελβεντό από την πλευρά του συνεργάστηκε αρμονικά με τους γείτονές του των Σερβίων σε πολλά επίπεδα (οικονομικές και επαγγελματικές συναλλαγές, συνεργασία με τους συνεταιρισμούς, διαδημοτική συνεργασία για προμήθεια λεωφορείων, για τη λειτουργία κοινού τηλεοπτικού αναμεταδότη, κοινοί αγώνες για το δρόμο Κοζάνης-Λάρισας, κοινές διαμαρτυρίες για το κλείσιμο των γραφείων του ΟΤΕ, της ΔΕΗ, της ΔΟΥ, των σχολείων, τις προσλήψεις και τη στάση της ΔΕΗ κ.λ.π.).
Γι’ αυτό ευχόμαστε τέτοια περιστατικά να μην ξανασυμβούν γιατί δεν βοηθούν σε τίποτα και κυρίως γιατί δεν αντιπροσωπεύουν τη συλλογική συμπεριφορά των κοινωνιών μας.
Όμως παράλληλα θέλουμε να εκφράσουμε και την θλίψη μας γιατί στο Δελτίο Τύπου του Δήμου για το συμβάν, οι αγώνες της κοινωνίας του Βελβεντού για την μεγάλη κοροϊδία του «Καλλικράτη» που προεκλογικά θεωρούνταν «σεβαστοί», μετά τις εκλογές βαφτίστηκαν «προσωπικά αδιέξοδα ορισμένων».
Το γνωρίζουν όλοι καλά ότι η περιπέτεια που ζει σήμερα το Βελβεντό οφείλεται πρωτίστως σε εκείνους, που κορόιδεψαν αυτή την κοινωνία με τις παλινωδίες των απόψεων και των αποφάσεών τους.
«ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΤΟΥ ΒΕΛΒΕΝΤΟΥ»
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΒΕΛΒΕΝΤΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΟ ΣΧΟΛΙΚΟ "ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ"
Οι επικείμενες αλλαγές στο καθεστώς των σχολικών μονάδων προκαλούν κάτι περισσότερο από απλό προβληματισμό. Το μέλλον της ελληνικής υπαίθρου, μετά τον σαρωτικό "Καλλικράτη" στην αυτοδιοίκηση, δέχεται ακόμη ένα καίριο πλήγμα από τα θεσμοθετημένα όργανα της συντεταγμένης πολιτείας.
Μετά τις κάθε λογής βίαιες και αναγκαστικές συνενώσεις και συγχωνεύσεις στο δημόσιο τομέα, με αποκορύφωμα τη διοικητική μεταρρύθμιση, η κυβέρνηση προχωρά, με τα ψευδεπίγραφα επιχειρήματα της εξοικονόμησης πόρων και της ποιοτικής αναβάθμισης των παρεχόμενων υπηρεσιών εκπαίδευσης, στο κλείσιμο και τις συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων, όλων των βαθμίδων, ορθώνοντας ανυπέρβλητα εμπόδια στην ελεύθερη, προσιτή και δωρεάν εκπαίδευση για τους νέους και τις νέες της ελληνικής υπαίθρου.
Αλήθεια, για ποιά ποιοτική αναβάθμιση της παιδείας μιλάμε όταν οι μαθητές θα είναι αναγκασμένοι να διανύουν καθημερινά πολλά επικίνδυνα και πολλές φορές κάτω από αντίξοες συνθήκες χιλιόμετρα για να φτάσουν στο σχολείο τους; Είναι τα παιδιά της υπαίθρου, παιδιά δεύτερης και τρίτης κατηγορίας σε σχέση με αυτά των αστικών κέντρων; Και τότε για ποιες ίσες ευκαιρίες μόρφωσης και εκπαίδευσης μιλάμε; Αυτοί που κόπτονται για το δημόσιο σχολείο ας αναβαθμίσουν τις ήδη υπάρχουσες σχολικές μονάδες ανά την ελληνική επικράτεια. Είναι δυνατόν να τίθεται ζήτημα εξοικονόμησης πόρων όσον αφορά θέματα παιδείας;
Κατά συνέπεια, όπως αποδεικνύεται, ο διοικητικός "Καλλικράτης" υπήρξε πρόδρομος πολλών δυσάρεστων εξελίξεων. Η κοινωνία του Βελβεντού αντιστάθηκε και συνεχίζει να αντιστέκεται σθεναρά στο "Νόμο της Διοικητικής Μεταρρύθμισης", γιατί για μας το χωροταξικό δεν αποτελεί απλά την αφορμή ή είναι θέμα τοπικιστικού χαρακτήρα, όπως πολλοί μας καταλογίζουν, αλλά αποδεικνύεται πως έχει ουσία και περιεχόμενο. Ακούγοντας από τα επίσημα χείλη της διευθύντριας περιφερειακής διεύθυνσης εκπαίδευσης Δυτ. Μακεδονίας, κ. Ζυγούρη, για τα κριτήρια που θα ισχύσουν στις τελικές προτάσεις που θα γίνουν προς το υπουργείο παιδείας (ποιοτικά χαρακτηριστικά, τοπικές και γεωγραφικές ιδιαιτερότητες κ.α.), ήχησαν στ'αυτιά μας οι ίδιες εκείνες φωνές των υπευθύνων για το σχεδιασμό της αυτοδιοικητικής μεταρρύθμισης, που διαβεβαίωναν για συνυπολογισμό στις τελικές τους αποφάσεις παρόμοιων κριτηρίων. Γιατί λοιπόν η ανακολουθία των υπευθύνων του υπουργείου εσωτερικών να μην αποτελέσει προπομπό για μια επερχόμενη ανακολουθία και στο θέμα των σχολικών συνενώσεων;
Με τις διαρκώς αυξανόμενες συνενώσεις σε πολλούς τομείς και υπηρεσίες της καθημερινότητας (χθες ήταν οι Δήμοι, σήμερα τα σχολεία, αύριο τα νοσοκομεία και τα ιατρεία, μεθαύριο ποιός ξέρει τί άλλο), η ελληνική ύπαιθρος οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια στην υποβάθμιση, στη συρρίκνωση, στην ερήμωση, αστικοποιείται και εν τέλει σβήνει. Αυτού του είδους την αποκέντρωση επιθυμούμε; Αφαιρώντας από τους κατοίκους της κάθε δυνατότητα ποιοτικής διαβίωσης; Γιατί το σχολείο είναι αυτό που αποτελεί την ειδοποιό διαφορά ανάμεσα στην ποιοτική διαβίωση και στην απλή διαβίωση.
Η υποβάθμιση της δικής μας περιοχής, που ξεκίνησε με το χωροταξικό σχεδιασμό του "Καλλικράτη" και συνεχίζεται με το προαποφασισμένο κλείσιμο της ΔΟΥ Σερβίων και με την υποβάθμιση της λειτουργίας των γραφείων ΟΤΕ και ΔΕΗ, κορυφώνεται με τις διαφαινόμενες καταργήσεις σχολικών μονάδων (εκτός αν έρχονται κι άλλα χειρότερα!).
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί και η σχεδιαζόμενη κατάργηση του Γυμνασίου Λιβαδερού, που είναι ίσως και προπομπός για μεγαλύτερες αλλαγές στο σχολικό χάρτη της περιοχής μας. Δηλώνουμε απερίφραστα, την αμέριστη συμπαράστασή μας στον αγώνα της τοπικής κοινωνίας του Λιβαδερού και θα είμαστε αρωγοί στις όποιες προσπάθειές της για την αποτροπή μιας τέτοιας δυσάρεστης εξέλιξης.
Η νεολαία του Βελβεντού, δηλώνει υπεύθυνα και κατηγορηματικά, ότι θα συνεχίσει τον αγώνα για να παραμείνει η περιοχή μας ένας ζωντανός οργανισμός και όχι ένα απομονωμένο και υποβαθμισμένο τμήμα της ελληνικής επαρχίας. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε σε κανέναν να σχεδιάζει ανεμπόδιστα και κατά το δοκούν το μέλλον αυτού του τόπου στον οποίο αποφασίσαμε να ζήσουμε, να δημιουργήσουμε και να τον πάμε ακόμα πιο ψηλά. Απαιτούμε απ'όλους τους υπεύθυνους φορείς, να συνειδητοποιήσουν επιτέλους, ότι η κατάσταση στην περιοχή έχει φτάσει στο απροχώρητο. Και δεν μπορεί να συνεχιστεί. ΣΟΒΑΡΕΣ ΚΑΙ ΑΜΕΣΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΩΡΑ! Με γνώμονα το συμφέρον της περιοχής και τη βούληση των τοπικών κοινωνιών. ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, "ΠΡΩΤΑ Ο ΠΟΛΙΤΗΣ"!
Μετά τις κάθε λογής βίαιες και αναγκαστικές συνενώσεις και συγχωνεύσεις στο δημόσιο τομέα, με αποκορύφωμα τη διοικητική μεταρρύθμιση, η κυβέρνηση προχωρά, με τα ψευδεπίγραφα επιχειρήματα της εξοικονόμησης πόρων και της ποιοτικής αναβάθμισης των παρεχόμενων υπηρεσιών εκπαίδευσης, στο κλείσιμο και τις συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων, όλων των βαθμίδων, ορθώνοντας ανυπέρβλητα εμπόδια στην ελεύθερη, προσιτή και δωρεάν εκπαίδευση για τους νέους και τις νέες της ελληνικής υπαίθρου.
Αλήθεια, για ποιά ποιοτική αναβάθμιση της παιδείας μιλάμε όταν οι μαθητές θα είναι αναγκασμένοι να διανύουν καθημερινά πολλά επικίνδυνα και πολλές φορές κάτω από αντίξοες συνθήκες χιλιόμετρα για να φτάσουν στο σχολείο τους; Είναι τα παιδιά της υπαίθρου, παιδιά δεύτερης και τρίτης κατηγορίας σε σχέση με αυτά των αστικών κέντρων; Και τότε για ποιες ίσες ευκαιρίες μόρφωσης και εκπαίδευσης μιλάμε; Αυτοί που κόπτονται για το δημόσιο σχολείο ας αναβαθμίσουν τις ήδη υπάρχουσες σχολικές μονάδες ανά την ελληνική επικράτεια. Είναι δυνατόν να τίθεται ζήτημα εξοικονόμησης πόρων όσον αφορά θέματα παιδείας;
Κατά συνέπεια, όπως αποδεικνύεται, ο διοικητικός "Καλλικράτης" υπήρξε πρόδρομος πολλών δυσάρεστων εξελίξεων. Η κοινωνία του Βελβεντού αντιστάθηκε και συνεχίζει να αντιστέκεται σθεναρά στο "Νόμο της Διοικητικής Μεταρρύθμισης", γιατί για μας το χωροταξικό δεν αποτελεί απλά την αφορμή ή είναι θέμα τοπικιστικού χαρακτήρα, όπως πολλοί μας καταλογίζουν, αλλά αποδεικνύεται πως έχει ουσία και περιεχόμενο. Ακούγοντας από τα επίσημα χείλη της διευθύντριας περιφερειακής διεύθυνσης εκπαίδευσης Δυτ. Μακεδονίας, κ. Ζυγούρη, για τα κριτήρια που θα ισχύσουν στις τελικές προτάσεις που θα γίνουν προς το υπουργείο παιδείας (ποιοτικά χαρακτηριστικά, τοπικές και γεωγραφικές ιδιαιτερότητες κ.α.), ήχησαν στ'αυτιά μας οι ίδιες εκείνες φωνές των υπευθύνων για το σχεδιασμό της αυτοδιοικητικής μεταρρύθμισης, που διαβεβαίωναν για συνυπολογισμό στις τελικές τους αποφάσεις παρόμοιων κριτηρίων. Γιατί λοιπόν η ανακολουθία των υπευθύνων του υπουργείου εσωτερικών να μην αποτελέσει προπομπό για μια επερχόμενη ανακολουθία και στο θέμα των σχολικών συνενώσεων;
Με τις διαρκώς αυξανόμενες συνενώσεις σε πολλούς τομείς και υπηρεσίες της καθημερινότητας (χθες ήταν οι Δήμοι, σήμερα τα σχολεία, αύριο τα νοσοκομεία και τα ιατρεία, μεθαύριο ποιός ξέρει τί άλλο), η ελληνική ύπαιθρος οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια στην υποβάθμιση, στη συρρίκνωση, στην ερήμωση, αστικοποιείται και εν τέλει σβήνει. Αυτού του είδους την αποκέντρωση επιθυμούμε; Αφαιρώντας από τους κατοίκους της κάθε δυνατότητα ποιοτικής διαβίωσης; Γιατί το σχολείο είναι αυτό που αποτελεί την ειδοποιό διαφορά ανάμεσα στην ποιοτική διαβίωση και στην απλή διαβίωση.
Η υποβάθμιση της δικής μας περιοχής, που ξεκίνησε με το χωροταξικό σχεδιασμό του "Καλλικράτη" και συνεχίζεται με το προαποφασισμένο κλείσιμο της ΔΟΥ Σερβίων και με την υποβάθμιση της λειτουργίας των γραφείων ΟΤΕ και ΔΕΗ, κορυφώνεται με τις διαφαινόμενες καταργήσεις σχολικών μονάδων (εκτός αν έρχονται κι άλλα χειρότερα!).
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί και η σχεδιαζόμενη κατάργηση του Γυμνασίου Λιβαδερού, που είναι ίσως και προπομπός για μεγαλύτερες αλλαγές στο σχολικό χάρτη της περιοχής μας. Δηλώνουμε απερίφραστα, την αμέριστη συμπαράστασή μας στον αγώνα της τοπικής κοινωνίας του Λιβαδερού και θα είμαστε αρωγοί στις όποιες προσπάθειές της για την αποτροπή μιας τέτοιας δυσάρεστης εξέλιξης.
Η νεολαία του Βελβεντού, δηλώνει υπεύθυνα και κατηγορηματικά, ότι θα συνεχίσει τον αγώνα για να παραμείνει η περιοχή μας ένας ζωντανός οργανισμός και όχι ένα απομονωμένο και υποβαθμισμένο τμήμα της ελληνικής επαρχίας. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε σε κανέναν να σχεδιάζει ανεμπόδιστα και κατά το δοκούν το μέλλον αυτού του τόπου στον οποίο αποφασίσαμε να ζήσουμε, να δημιουργήσουμε και να τον πάμε ακόμα πιο ψηλά. Απαιτούμε απ'όλους τους υπεύθυνους φορείς, να συνειδητοποιήσουν επιτέλους, ότι η κατάσταση στην περιοχή έχει φτάσει στο απροχώρητο. Και δεν μπορεί να συνεχιστεί. ΣΟΒΑΡΕΣ ΚΑΙ ΑΜΕΣΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΩΡΑ! Με γνώμονα το συμφέρον της περιοχής και τη βούληση των τοπικών κοινωνιών. ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, "ΠΡΩΤΑ Ο ΠΟΛΙΤΗΣ"!
Τρίτη 1 Φεβρουαρίου 2011
Αποκατάσταση της εικόνας του ΑΣΕΠΟΠ Βελβεντού από ανακριβείς δηλώσεις.
Ημερομηνία: 26 Ιανουαρίου 2011
Αρ. πρωτ.: 3
Προς: Δήμο Σερβίων – Βελβεντού
Υπ’ όψιν: Αντιδημάρχου κ. Νικόλαου Λαζαριώτη,
Κοινοποίηση: Δήμαρχο Σερβίων – Βελβεντού,
Επιτροπή Αγροτικής Πολιτικής της «Κοινωνίας των Πολιτών» Βελβεντού.
Θέμα: Αποκατάσταση της εικόνας του ΑΣΕΠΟΠ Βελβεντού από ανακριβείς δηλώσεις.
κ. Λαζαριώτη,
κατά την διάρκεια ενημέρωσής μας από το site “live-avles”, μετά λύπης μας, βλέποντας το ακόλουθο video http://www.youtube.com/user/LiveAvlesgr?hl=en#p/u/0/-N9Rig7N7o4 ακούσαμε από το στόμα σας να ενημερώνετε νέους της περιοχής, αναφερόμενος στους Συνεταιρισμούς του Βελβεντού ότι, «οι Συν/σμοί του Βελβεντού είναι μικροί, αλλά επειδή δε υπάρχει κάτι άλλο στο Νομό, μας φαίνονται μεγάλοι» επίσης «οι Συν/σμοί του Βελβεντού τα τελευταία χρόνια στηρίζονται στην περιοχή του Πλατανορεύματος κυρίως».
Μετά από όλα αυτά, όσον αφορά τον ΑΣΕΠΟΠ, θα ήθελα να σας ενημερώσω στα εξής:
1. είναι μέσα στους 28 από τους 6.500 Συν/σμούς της Ελλάδας που έχουν τζίρο πάνω από 12.000.000 Euro,
2. είναι μέσα στους 5 από τους παραπάνω που είναι οικονομικά υγιείς και βιώσιμοι,
3. έχουμε βραβευθεί πολλές φορές ως υπόδειγμα καλής λειτουργίας και διαχείρισης,
4. τα τελευταία χρόνια κερδίσαμε 4 διεθνείς διακρίσεις (2 στη Μόσχα, 1 στην Αγ. Πετρούπολη και 1 στο Κίεβο.
5. είμαστε από τα ιδρυτικά μέλη της Κοινοπραξίας Ομάδων Παραγωγών Οπωροκηπευτικών Μακεδονίας «ELFRUT»,
6. συμμετέχουμε κάθε χρόνο ως εκθέτες, σε 5 μεγάλες εκθέσεις του εξωτερικού (Γερμανία, Ρωσία, Ουκρανία, UAE – DUBAI), κάνοντας γνωστή (εκτός από τα προϊόντα μας) και την περιοχή μας σε όλο τον κόσμο,
7. ο Συνεταιρισμός μας αυτήν την εποχή χρησιμοποιείται ως «ΠΙΛΟΤΟΣ» στην επικείμενη τροποποίηση του νομοσχεδίου που αφορά την ανασυγκρότηση του Συνεταιριστικού κινήματος,
8. το 2004, παραγωγοί από το Πλατανόρευμα (15), φθάνοντας σε οικονομικό και παραγωγικό αδιέξοδο λόγω της μη καλής αλλά και αδιαφανής λειτουργίας του συνεταιρισμού της περιοχής σας, αιτήθηκαν και έγιναν μέλη μας,
9. τα μέλη μας παράγουν 12.000 τόνους προϊόντων (κυρίως ροδάκινα-νεκταρίνια), ποσότητα στην οποία, η παραγωγή του Πλατανορεύματος αντιστοιχεί μετά βίας στο 2%
Αυτά είναι λίγα από τα χαρακτηριστικά του ΑΣΕΠΟΠ Βελβεντού, μιας οργάνωσης που έχει κερδίσει με την αξία της την πανελλαδική αλλά και την παγκόσμια αναγνώριση ως ένας ΥΓΙΕΙΣ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΣ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΣ
Ελπίζουμε ότι μετά τις παραπάνω διευκρινίσεις να μη θεωρείτε πλέον το Συνεταιρισμό μας «μικρό» ή ότι στηρίζεται στην παραγωγή των γειτόνων μας, με τους οποίους παρεμπιπτόντως υπάρχει μια άριστη συνεργασία που δεν είναι πρέπων να «δυναμιτίζεται».
Επίσης, θα πρέπει να ξέρετε ότι, αν ως ορισμένος Αντιδήμαρχος που είστε, υπεύθυνος για την αγροτική πολιτική της περιοχής, ζητούσατε ενημέρωση για την επιχείρησή μας, να είστε σίγουρος ότι και θα την είχατε αλλά και θα αντιλαμβανόσασταν ότι το «Συνεταιρίζεστε» δεν είναι απλά ένα αποτέλεσμα ενός σχεδίου μιας τοπικής αυτοδιοίκησης (όπως αναφέρεστε στην ομιλία σας), αντίθετα είναι αποτέλεσμα ισχυρής θέλησης, ομαδικής δουλειάς και κοπιαστικών αγώνων.
Ελπίζοντας ότι το συγκεκριμένο γεγονός απαξίωσης του Συν/σμού μας, είναι αποτέλεσμα άγνοιας ή κακής ενημέρωσης και όχι σκοπιμότητας, θα θέλαμε να αποκαταστήσετε τη φήμη και την εικόνα που γενιές ολόκληρες μόχθησαν και αγωνίστηκαν για να δημιουργηθεί, να διατηρηθεί και να συνεχιστεί.
Για τον ΑΣΕΠΟΠ Βελβεντού
Ο Πρόεδρος
Νικόλαος Α. Κουτλιάμπας
Αρ. πρωτ.: 3
Προς: Δήμο Σερβίων – Βελβεντού
Υπ’ όψιν: Αντιδημάρχου κ. Νικόλαου Λαζαριώτη,
Κοινοποίηση: Δήμαρχο Σερβίων – Βελβεντού,
Επιτροπή Αγροτικής Πολιτικής της «Κοινωνίας των Πολιτών» Βελβεντού.
Θέμα: Αποκατάσταση της εικόνας του ΑΣΕΠΟΠ Βελβεντού από ανακριβείς δηλώσεις.
κ. Λαζαριώτη,
κατά την διάρκεια ενημέρωσής μας από το site “live-avles”, μετά λύπης μας, βλέποντας το ακόλουθο video http://www.youtube.com/user/LiveAvlesgr?hl=en#p/u/0/-N9Rig7N7o4 ακούσαμε από το στόμα σας να ενημερώνετε νέους της περιοχής, αναφερόμενος στους Συνεταιρισμούς του Βελβεντού ότι, «οι Συν/σμοί του Βελβεντού είναι μικροί, αλλά επειδή δε υπάρχει κάτι άλλο στο Νομό, μας φαίνονται μεγάλοι» επίσης «οι Συν/σμοί του Βελβεντού τα τελευταία χρόνια στηρίζονται στην περιοχή του Πλατανορεύματος κυρίως».
Μετά από όλα αυτά, όσον αφορά τον ΑΣΕΠΟΠ, θα ήθελα να σας ενημερώσω στα εξής:
1. είναι μέσα στους 28 από τους 6.500 Συν/σμούς της Ελλάδας που έχουν τζίρο πάνω από 12.000.000 Euro,
2. είναι μέσα στους 5 από τους παραπάνω που είναι οικονομικά υγιείς και βιώσιμοι,
3. έχουμε βραβευθεί πολλές φορές ως υπόδειγμα καλής λειτουργίας και διαχείρισης,
4. τα τελευταία χρόνια κερδίσαμε 4 διεθνείς διακρίσεις (2 στη Μόσχα, 1 στην Αγ. Πετρούπολη και 1 στο Κίεβο.
5. είμαστε από τα ιδρυτικά μέλη της Κοινοπραξίας Ομάδων Παραγωγών Οπωροκηπευτικών Μακεδονίας «ELFRUT»,
6. συμμετέχουμε κάθε χρόνο ως εκθέτες, σε 5 μεγάλες εκθέσεις του εξωτερικού (Γερμανία, Ρωσία, Ουκρανία, UAE – DUBAI), κάνοντας γνωστή (εκτός από τα προϊόντα μας) και την περιοχή μας σε όλο τον κόσμο,
7. ο Συνεταιρισμός μας αυτήν την εποχή χρησιμοποιείται ως «ΠΙΛΟΤΟΣ» στην επικείμενη τροποποίηση του νομοσχεδίου που αφορά την ανασυγκρότηση του Συνεταιριστικού κινήματος,
8. το 2004, παραγωγοί από το Πλατανόρευμα (15), φθάνοντας σε οικονομικό και παραγωγικό αδιέξοδο λόγω της μη καλής αλλά και αδιαφανής λειτουργίας του συνεταιρισμού της περιοχής σας, αιτήθηκαν και έγιναν μέλη μας,
9. τα μέλη μας παράγουν 12.000 τόνους προϊόντων (κυρίως ροδάκινα-νεκταρίνια), ποσότητα στην οποία, η παραγωγή του Πλατανορεύματος αντιστοιχεί μετά βίας στο 2%
Αυτά είναι λίγα από τα χαρακτηριστικά του ΑΣΕΠΟΠ Βελβεντού, μιας οργάνωσης που έχει κερδίσει με την αξία της την πανελλαδική αλλά και την παγκόσμια αναγνώριση ως ένας ΥΓΙΕΙΣ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΣ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΣ
Ελπίζουμε ότι μετά τις παραπάνω διευκρινίσεις να μη θεωρείτε πλέον το Συνεταιρισμό μας «μικρό» ή ότι στηρίζεται στην παραγωγή των γειτόνων μας, με τους οποίους παρεμπιπτόντως υπάρχει μια άριστη συνεργασία που δεν είναι πρέπων να «δυναμιτίζεται».
Επίσης, θα πρέπει να ξέρετε ότι, αν ως ορισμένος Αντιδήμαρχος που είστε, υπεύθυνος για την αγροτική πολιτική της περιοχής, ζητούσατε ενημέρωση για την επιχείρησή μας, να είστε σίγουρος ότι και θα την είχατε αλλά και θα αντιλαμβανόσασταν ότι το «Συνεταιρίζεστε» δεν είναι απλά ένα αποτέλεσμα ενός σχεδίου μιας τοπικής αυτοδιοίκησης (όπως αναφέρεστε στην ομιλία σας), αντίθετα είναι αποτέλεσμα ισχυρής θέλησης, ομαδικής δουλειάς και κοπιαστικών αγώνων.
Ελπίζοντας ότι το συγκεκριμένο γεγονός απαξίωσης του Συν/σμού μας, είναι αποτέλεσμα άγνοιας ή κακής ενημέρωσης και όχι σκοπιμότητας, θα θέλαμε να αποκαταστήσετε τη φήμη και την εικόνα που γενιές ολόκληρες μόχθησαν και αγωνίστηκαν για να δημιουργηθεί, να διατηρηθεί και να συνεχιστεί.
Για τον ΑΣΕΠΟΠ Βελβεντού
Ο Πρόεδρος
Νικόλαος Α. Κουτλιάμπας
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)