Στεφάνια με λουλούδια από τους μαθητές του Δημοτικού Σχολείου Βελβεντού Κοζάνης
Τάξη Δ΄
Παρασκευή 30 Απριλίου 2010
Τετάρτη 28 Απριλίου 2010
ΒΕΛΒΕΝΤΟ-ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ ΔΗΜΟΣ
3.500 υπογραφές κατά της συνένωσης με άλλο δήμο-2.500 προσωπικές επιστολές στον πρωθυπουργό-2.000 άνθρωποι σε ειρηνική συγκέντρωση διαμαρτυρίας και επικεφαλής ο δήμαρχος,έφεραν το αποτέλεσμα που ήταν ο πόθος όλων μας.
ΤΟ ΒΕΛΒΕΝΤΟ ΕΜΕΙΝΕ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ ΔΗΜΟΣ
ΤΟ ΒΕΛΒΕΝΤΟ ΕΜΕΙΝΕ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ ΔΗΜΟΣ
Ένας δήμος που αποτελεί πρότυπο λειτουργίας,σήμερα επιβραβεύτηκε.
Δευτέρα 26 Απριλίου 2010
Γιατρός,Ιπποκράτης Παπαγεωργίου
Συνέντευξη με το γιατρό Ιπποκράτη Παπαγεωργίου
----------------------------------------------
Όταν τελείωσε η συνέντευξη με το γιατρό και έφυγα από το σπίτι του,συνάντησα ένα συγχωριανό μου,μεγάλο σε ηλικία.Όταν του είπα πού ήμουν και τι έκανα,μου λέει:
"Το γιατρό πρέπει να τον στήσουμε έναν ανδριάντα.Ξέρεις πόσο κόσμο έσωσε,όλα αυτά τα χρόνια;"
Δεν ξέρω για τον ανδριάντα.Αυτό που ξέρω είναι ότι έχει την εκτίμηση και το σεβασμό όλων των Βελβεντινών.Κι αυτό ίσως να έχει τη μεγαλύτερη σημασία.
--------------------------------------------
ΘΥΜΑΜΑΙ...
Τον έβλεπα να περνάει από το μαγαζί του πατέρα μου, πάντα με βήμα γοργό και με τη δερμάτινη, φουσκωμένη τσάντα του. Έστριβε γρήγορα στη στροφή του δρόμου και να χάνεται στην επόμενη στροφή. Μια μέρα ρώτησα τη μάνα μου, «ποιος είναι αυτός με την τσάντα;».Ο γιατρός μου απάντησε και ο τόνος της φωνής της έγινε ευλαβικός, λες και μιλούσε για τον άγιο Νικόλαο, που τόσο αγαπούσε.
Κάποτε με πήγε στο σπίτι-ιατρείο του γιατρού. Δε θυμάμαι τι είχα πάθει. Θυμάμαι τις πέτρινες, μεγάλες πλάκες μπαίνοντας στο ισόγειο του σπιτιού και αριστερά το ιατρείο. Ένα μεγάλο δερμάτινο κρεβάτι για την εξέταση του ασθενή και παντού γύρω ντουλάπια με φάρμακα, φάρμακα. Φάρμακα παντού. Αφού με εξέτασε, έκοψε ένα χαπάκι στη μέση, τύλιξε τα δυο κομμάτια σε ένα χαρτάκι, «ένα πρωί και ένα το βράδυ» είπε, «και αύριο θα είναι περδίκι, περδίκι». Η άλλη μέρα με βρήκε στην αλάνα, να παίζω ποδόσφαιρο.
Μεγάλωσα. Είχα πια δικά μου παιδιά και μια μέρα που αρρώστησε ο γιος, τον πήγα στο γιατρό. Αφού τον εξέτασε, έκοψε ένα χαπάκι στη μέση, τύλιξε τα δυο κομμάτια σε ένα χαρτάκι, «ένα πρωί και ένα το βράδυ» είπε, «και αύριο θα είναι περδίκι, περδίκι». Η άλλη μέρα βρήκε τον γιο μου στην αλάνα, να παίζει ποδόσφαιρο.
-------------------------------------
Φωτογραφίες του γιατρού...μιας άλλης εποχής.Ίσως ...καλύτερης...
Κάποτε με πήγε στο σπίτι-ιατρείο του γιατρού. Δε θυμάμαι τι είχα πάθει. Θυμάμαι τις πέτρινες, μεγάλες πλάκες μπαίνοντας στο ισόγειο του σπιτιού και αριστερά το ιατρείο. Ένα μεγάλο δερμάτινο κρεβάτι για την εξέταση του ασθενή και παντού γύρω ντουλάπια με φάρμακα, φάρμακα. Φάρμακα παντού. Αφού με εξέτασε, έκοψε ένα χαπάκι στη μέση, τύλιξε τα δυο κομμάτια σε ένα χαρτάκι, «ένα πρωί και ένα το βράδυ» είπε, «και αύριο θα είναι περδίκι, περδίκι». Η άλλη μέρα με βρήκε στην αλάνα, να παίζω ποδόσφαιρο.
Μεγάλωσα. Είχα πια δικά μου παιδιά και μια μέρα που αρρώστησε ο γιος, τον πήγα στο γιατρό. Αφού τον εξέτασε, έκοψε ένα χαπάκι στη μέση, τύλιξε τα δυο κομμάτια σε ένα χαρτάκι, «ένα πρωί και ένα το βράδυ» είπε, «και αύριο θα είναι περδίκι, περδίκι». Η άλλη μέρα βρήκε τον γιο μου στην αλάνα, να παίζει ποδόσφαιρο.
-------------------------------------
Φωτογραφίες του γιατρού...μιας άλλης εποχής.Ίσως ...καλύτερης...
Παρασκευή 23 Απριλίου 2010
Άγιος Γεώργιος ο Τροπαιοφόρος
Ο Άγιος Γεώργιος γνώρισε την πίστη στο Χριστό από τη μητέρα του. Ως αξιωματικός του στρατού αρνείται να συλλάβει και να βασανίσει χριστιανούς. Ομολογεί την πίστη του και γι’ αυτό βασανίζεται φρικτά. Υπομένει τα βασανιστήρια με θερμή προσευχή. Θεραπεύεται θαυματουργικά από το Θεό. Ήταν το τρόπαιο του Χριστού για την υπομονή, το θάρρος και την αγάπη του Γεωργίου προς αυτόν. Το γεγονός αυτό κάνει τη σύζυγο του αυτοκράτορα χριστιανή. Ο αυτοκράτορας διατάζει να αποκεφαλιστεί ο Άγιος, ο οποίος προχωρά στο μαρτύριο με χαρά.
Η μνήμη τιμάται στις 23 Απριλίου και είναι πολύ αγαπητός Άγιος.
---------------------------------------
Τα παιδιά γίνονται αγιογράφοι-Ζωγραφίζουν τον Άγιο Γεώργιο.
-----------------------------
Η μνήμη τιμάται στις 23 Απριλίου και είναι πολύ αγαπητός Άγιος.
---------------------------------------
Τα παιδιά γίνονται αγιογράφοι-Ζωγραφίζουν τον Άγιο Γεώργιο.
-----------------------------
Τετάρτη 21 Απριλίου 2010
Επίσκεψη στο Κέντρο περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Βελβεντού-Πρόγραμμα:Σπόροι και καρποί
Η Γ΄ Τάξη του Δημοτικού Σχολείου, επισκέφτηκε το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Βελβεντού και παρακολούθησε το ημερήσιο εκπαιδευτικό, περιβαλλοντικό πρόγραμμα «ΣΠΟΡΟΙ ΚΑΙ ΚΑΡΠΟΙ- με τον Σιταράκι στου Μύλου το δρομάκι.»
Το πρόγραμμα αυτό περιλαμβάνει: Επίσκεψη στο Λαογραφικό Μουσείο Βελβεντού, όπου τα παιδιά βλέπουν εργαλεία που χρησιμοποιούσαν παλιά οι άνθρωποι, σχετικά με την καλλιέργεια του σιταριού και την παρασκευή του ψωμιού. Μέσα από το παραμύθι μαθαίνουν την ιστορία του Σπόρου Σιταράκι και τις περιπέτειές του, από το σταροχώραφο, μέχρι το νερόμυλο, όπου ξεναγούνται από τον μυλωνά-υπεύθυνο του Κ.Π.Ε.
Παρακολουθούν και συμμετέχουν σε όλη τη διαδικασία παραγωγής του ψωμιού. Ο μυλωνάς ψήνει στο φούρνο το ψωμί και τα παιδιά απολαμβάνουν το μοσχομυριστό ψωμί που έφτιαξαν μαζί με τυρί και ελιές. Ακολουθούν παιχνίδια στην αυλή του νερόμυλου και επιστροφή στο Κέντρο, όπου συμπληρώνονται διάφορες εργασίες.
Ένα πολύ ωραίο και δημιουργικό πρόγραμμα, ανάμεσα σε άλλα, του Κ.Π.Ε. Βελβεντού, που απευθύνεται σε παιδιά Νηπιαγωγείου και μικρότερων τάξεων του Δημοτικού. Ένα πρόγραμμα που το χάρηκαν οι μαθητές και οι δάσκαλοι που συμμετείχαν.
Να ευχαριστήσουμε, για άλλη μια φορά, τους υπεύθυνους του Κέντρου Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Βελβεντού που μας παρουσίασαν την εξαιρετική δουλειά τους. Χάρη στο μεράκι και την προσπάθειά τους, το Κ.Π.Ε. έγινε πόλος έλξης για πολλά σχολεία απ’ όλη την Ελλάδα.
Το πρόγραμμα αυτό περιλαμβάνει: Επίσκεψη στο Λαογραφικό Μουσείο Βελβεντού, όπου τα παιδιά βλέπουν εργαλεία που χρησιμοποιούσαν παλιά οι άνθρωποι, σχετικά με την καλλιέργεια του σιταριού και την παρασκευή του ψωμιού. Μέσα από το παραμύθι μαθαίνουν την ιστορία του Σπόρου Σιταράκι και τις περιπέτειές του, από το σταροχώραφο, μέχρι το νερόμυλο, όπου ξεναγούνται από τον μυλωνά-υπεύθυνο του Κ.Π.Ε.
Παρακολουθούν και συμμετέχουν σε όλη τη διαδικασία παραγωγής του ψωμιού. Ο μυλωνάς ψήνει στο φούρνο το ψωμί και τα παιδιά απολαμβάνουν το μοσχομυριστό ψωμί που έφτιαξαν μαζί με τυρί και ελιές. Ακολουθούν παιχνίδια στην αυλή του νερόμυλου και επιστροφή στο Κέντρο, όπου συμπληρώνονται διάφορες εργασίες.
Ένα πολύ ωραίο και δημιουργικό πρόγραμμα, ανάμεσα σε άλλα, του Κ.Π.Ε. Βελβεντού, που απευθύνεται σε παιδιά Νηπιαγωγείου και μικρότερων τάξεων του Δημοτικού. Ένα πρόγραμμα που το χάρηκαν οι μαθητές και οι δάσκαλοι που συμμετείχαν.
Να ευχαριστήσουμε, για άλλη μια φορά, τους υπεύθυνους του Κέντρου Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Βελβεντού που μας παρουσίασαν την εξαιρετική δουλειά τους. Χάρη στο μεράκι και την προσπάθειά τους, το Κ.Π.Ε. έγινε πόλος έλξης για πολλά σχολεία απ’ όλη την Ελλάδα.
Παρασκευή 16 Απριλίου 2010
Ένα γεγονός...και λίγες σκέψεις.
ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ
Μόλις χτύπησε το κουδούνι για τη λήξη των μαθημάτων του σχολείου, μαζί με έναν συνάδελφο που είχε αγροτικό αυτοκίνητο, μεταφέραμε έξω από το σχολείο ποδήλατα. Ήταν τα βραβεία των παιδιών για τη συμμετοχή τους σε περιβαλλοντική εργασία. Ένας παππούς που περίμενε να πάρει τον εγγονό του μας «πειράζει» λέγοντας: «Πόσα πήρατε για να κάνετε αυτή τη δουλειά;».
«Α…,λέει ο συνάδερφός μου, αυτά είναι αγγαρείες, δεν πληρώνονται».
«Δεν μπορεί. Κανένας δεν κάνει τίποτα σήμερα, χωρίς λεφτά» απάντησε ο παππούς.
ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ
Τι να απαντήσω σ’ αυτόν τον άνθρωπο; Εγώ…που βλέπω τον καθημερινό αγώνα του δασκάλου. Βλέπω…
Το δάσκαλο ως ΔΑΣΚΑΛΟ της τάξης.
Το δάσκαλο ως ψυχολόγο.
Το δάσκαλο ως θεολόγο.
Το δάσκαλο ως νοσοκόμο.
Το δάσκαλο ως περιβαλλοντολόγο.
Το δάσκαλο ως χειριστή υπολογιστή.
Το δάσκαλο ως ξυλουργό.
Το δάσκαλο ως δικαστή.
Το δάσκαλο ως ταμία.
Το δάσκαλο ως ζωγράφο.
Το δάσκαλο ως ηλεκτρολόγο.
Το δάσκαλο ως ποιητή.
Το δάσκαλο ως τραυματιοφορέα.
Το δάσκαλο ως τραγουδιστή.
Το δάσκαλο ως σκηνοθέτη.
Το δάσκαλο ως ερευνητή.
Το δάσκαλο ως σκηνογράφο.
........
........
........
Το δάσκαλο ως ΑΝΘΡΩΠΟ.
Τι να απαντήσει κανείς σ’ αυτόν τον παππού; Τίποτα. Μάλλον την ερώτηση θα πρέπει να την κάνει στο …μέντορά μου, που έχει απαντήσεις για όλους και για όλα.
Εμείς θα συνεχίσουμε τις προσπάθειές μας μέσα στην τάξη, μαζί με τους μαθητές μας.
Σάββατο 10 Απριλίου 2010
Χρήστος Αγουράτσιος-Μέλος της Ελληνικής Ομάδας Διάσωσης
Ο Χρήστος Αγουράτσιος κατάγεται από το Βελβεντό Κοζάνης. Είναι μέλος της Ελληνικής Ομάδας Διάσωσης και από τα ιδρυτικά μέλη του Παραρτήματος της Ομάδας Διάσωσης του Νομού Κοζάνης. Σκοπός της Ομάδας αυτής είναι η διάσωση συνανθρώπων μας που βρίσκονται σε κίνδυνο. Πήγε στο σεισμό της Αϊτής και συμμετείχε στην ομάδα η οποία έσωσε ένα νέο 24 ετών που βρισκόταν κάτω από τα συντρίμμια, 12 μέρες μετά το σεισμό. Το γεγονός έκανε το γύρω του κόσμου από όλα τα μεγάλα τηλεοπτικά δίκτυα.
Από το Χρήστο πήρα μια μικρή συνέντευξη που μπορείτε να δείτε στο παρακάτω video και μια παρουσίαση της Ελληνικής Ομάδας Διάσωσης από τις προσπάθειές τους στο σεισμό της Αϊτής. Μου έδειξε ακόμα πλήθος φωτογραφιών από τις δύσκολες στιγμές των επιχειρήσεων διάσωσης που έκαναν.
Αυτό όμως που μου έκανε μεγάλη εντύπωση, ήταν τα τελευταία του λόγια φεύγοντας: «Να βάλεις το σήμα της ομάδας μας, γιατί ότι κάνουμε, το κάνουμε σαν ομάδα. Τίποτα δε θα μπορούσε να κάνει ο καθένας από μόνος του».
Σύγχρονοι άνθρωποι προσφοράς, με μόνο κίνητρο την αγάπη προς το συνάνθρωπό τους.
---------------------------
Από το Χρήστο πήρα μια μικρή συνέντευξη που μπορείτε να δείτε στο παρακάτω video και μια παρουσίαση της Ελληνικής Ομάδας Διάσωσης από τις προσπάθειές τους στο σεισμό της Αϊτής. Μου έδειξε ακόμα πλήθος φωτογραφιών από τις δύσκολες στιγμές των επιχειρήσεων διάσωσης που έκαναν.
Αυτό όμως που μου έκανε μεγάλη εντύπωση, ήταν τα τελευταία του λόγια φεύγοντας: «Να βάλεις το σήμα της ομάδας μας, γιατί ότι κάνουμε, το κάνουμε σαν ομάδα. Τίποτα δε θα μπορούσε να κάνει ο καθένας από μόνος του».
Σύγχρονοι άνθρωποι προσφοράς, με μόνο κίνητρο την αγάπη προς το συνάνθρωπό τους.
---------------------------
Τρίτη 6 Απριλίου 2010
Παλιά βιβλία Γλώσσας για το Δημοτικό Σχολείο
Στη βιβλιοθήκη του υπογείου του σπιτιού μου,βρισκόταν τα παλιά βιβλία της Γλώσσας."ΑΝΑΓΝΩΣΤΙΚΟΝ" όπως τα ονόμαζαν εκείνα τα χρόνια.Αφού τα ξεσκόνισα,άρχισα να τα ξεφυλλίζω.Ένας ολόκληρος θησαυρός απλώθηκε μπροστά μου.Κείμενα των Γρ.Ξενόπουλου,Α.Καρκαβίτσα,Ι.Πολέμη,
Γ.Δροσίνη,Α.Προβελέγγιου,
Κ.Παλαμά,Κ.Κρυστάλλη,Δ.Σολωμού,Γ.Βιζυηνού,Ζ.Παπαντωνίου,
Σ.Μυριβήλη και πλήθος από παροιμίες,παραδόσεις και δημοτικά τραγούδια.
Μάλλον η θέση τους είναι στη βιβλιοθήκη στο σαλόνι,σκέφτηκα,και όχι στο υπόγειο.Στο υπόγειο θα πρέπει να κατεβάσω... τα σημερινά βιβλία της Γλωσσας,που περιέχουν συνταγές μαγειρικής, μικρές αγγελίες,κείμενα από εφημερίδες και χρήση καφετιέρας.
Κυριακή 4 Απριλίου 2010
Ευχές για το Πάσχα με ζωγραφιές των μαθητών
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)