Η σύνοψη της ζωής του μια μικρή κιβωτός από θητείες. Δημόσιες και ιδιωτικές. Διευθυντής στο Δημοτικό Σχολείο, Πρόεδρος στον Μορφωτικό Όμιλο Βελβεντού, Δημοτικός Σύμβουλος στη δεκαετία 1980-1990 και διάφορες ακόμα ιδιότητες με κοινό παρονομαστή μια αναγνωρίσιμη από όλους προσφορά στα δημόσια πράγματα. Αλλά και οικογενειάρχης και άνθρωπος και φίλος.
Στην σκέψη μας όμως θα μείνει η θητεία του ως δασκάλου μας στις τάξεις του Δημοτικού Σχολείου. Εκεί όπου μας έμαθε τα πρώτα μας γράμματα, την πατριδογνωσία, την αριθμητική.
Συνήθως κλείναμε τη μέρα στο σχολείο με την ωδική, όπου ο δάσκαλος μάς δίδαξε την αγάπη για την ποιοτική μουσική, με σηκωμένο ψηλά τον πήχη, εκείνα τα χρόνια που η τεχνολογία δεν είχε αρχίσει ακόμη να εισβάλλει καταχρηστικά στις ζωές μας.
Είχαμε κατά βάθος πάρει εφόδια για όλα τα μετέπειτα χρόνια…
Στο πλατύσκαλο του σπιτιού του, στην είσοδο του Βελβεντού δεν θα τον δούμε ξανά να μας γνέφει με εκείνο το πλατύ χαμόγελο. Θα τον σκεφτόμαστε όμως… Έφυγε από κοντά μας πλήρης ημερών, στα ογδόντα οκτώ του χρόνια, ανάμεσα σε παιδιά κι εγγόνια, συγγενείς και φίλους.
Απευθύνουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια στην αγαπημένη του οικογένεια.
Θα τον θυμόμαστε πάντα με εκτίμηση.
Καλό σου ταξίδι, δάσκαλε.
----------------------------
Κείμενο: Μανώλης Στεργίου από την προσωπική του σελίδα στο facebook.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου