Τρίτη 30 Σεπτεμβρίου 2014
Σάββατο 27 Σεπτεμβρίου 2014
Ανακαλύψτε τα ταλέντα του παιδιού σας!!!
Συχνά το ταλέντο είναι κρυφό. Μπορείτε όμως αν
θέλετε να το ανακαλύψετε και να το βοηθήσετε να το «ξεδιπλώσει». Εάν ο τετράχρονος γιος σας ξυπνούσε μια μέρα κι
άρχιζε να παίζει τις δικές του συνθέσεις στο πιάνο, θα ήταν προφανές ότι έχει
ένα εξαιρετικό ταλέντο στη μουσική. Ωστόσο, εάν δεν είστε οι γονείς του Βαγγέλη
Παπαθανασίου (ο οποίος ξεκίνησε πράγματι να συνθέτει σε ηλικία τεσσάρων ετών),
είναι μάλλον απίθανο να δείτε κάτι τέτοιο να συμβαίνει. Αυτό δεν σημαίνει ότι
το παιδί σας δεν έχει κάποιο ταλέντο. Μην ξεχνάτε ότι το ταλέντο δεν είναι
πάντα κάτι οφθαλμοφανές, όπως η ικανότητα να τραγουδάει σε τρεις οκτάβες ή να
φτιάχνει ακριβές αντίγραφο του Πύργου του Άιφελ με πλαστελίνη και μάλιστα σε
ολόσωστη κλίμακα. Μερικά από όσα κάνει το παιδί σας καθημερινά -ναι, ακόμα και
αυτά που θεωρείτε ότι σας εκνευρίζουν- μπορεί να αποτελούν ενδείξεις ενός
διαφαινόμενου ταλέντου στην επικοινωνία, την οργάνωση, τη στρατηγική ή άλλους
τομείς, που σίγουρα μια μέρα θα του φανούν πολύ χρήσιμοι. Δεν έχετε παρά να
παρατηρήσετε τη συμπεριφορά του και, αφού ανακαλύψετε την ιδιαίτερη κλίση του,
να προσφέρετε στο παιδί σας τα απαραίτητα «όπλα» για να την εξελίξει.
Τι ταλέντο
μπορεί να κρύβεται, λοιπόν, πίσω από τη συνήθειά του να…
… μιλάει
ακατάπαυστα;
Τα περισσότερα νήπια δεν σταματούν να μιλούν, παρά μόνο όταν τα έχει πάρει
ο ύπνος (μερικά, ούτε και τότε). Υπάρχουν, όμως, κάποια που δεν τα χαρακτηρίζει
μόνο το γεγονός ότι μιλούν πολύ, αλλά και ο τρόπος με τον οποίο χειρίζονται τη
γλώσσα, το πλούσιο (σε σχέση με τα άλλα παιδιά της ηλικίας τους) λεξιλόγιο και
η ανεπτυγμένη ικανότητα να συνθέτουν φράσεις που εκφράζουν «δύσκολες» και
περίπλοκες έννοιες. Εάν το παιδί σας ανήκει σε αυτή την κατηγορία, τότε ίσως
κρύβει μέσα στις λιλιπούτειες διαστάσεις του ένα μεγάλο ταλέντο.
Το ταλέντο του: Η ευχέρεια στην εκφορά και το χειρισμό του
λόγου είναι συχνά ένα χαρακτηριστικό των ιδιαίτερα προικισμένων παιδιών.
Σηματοδοτεί μια άνεση στην επικοινωνία, που θα το βοηθήσει σίγουρα στις
σχολικές επιδόσεις αλλά και σε πολλούς άλλους τομείς της ζωής του, όπως για
παράδειγμα στις κοινωνικές και αργότερα τις επαγγελματικές του σχέσεις. Οι
άνθρωποι που από μικρή ηλικία μπορούν να εκφράζονται με ευκολία, συνήθως
κατακτούν στην πορεία την ικανότητα της πειθούς και πολύ συχνά ασχολούνται με
επαγγέλματα που απαιτούν άνετο χειρισμό του λόγου και επιχειρηματολογία, όπως η
δικηγορία ή η δημοσιογραφία.
Συμβουλή: Βοηθήστε το παιδί να εξελίξει αυτό το ταλέντο του, ζητώντας του να σας
διηγείται ιστορίες και συζητώντας μαζί του με κάθε ευκαιρία. Όταν μεγαλώσει
αρκετά, ώστε να μπορεί να γράφει, ενθαρρύνετέ το να καταγράφει τις σκέψεις και
τις ιστορίες που σκαρφίζεται, ώστε να μάθει να χειρίζεται εξίσου σωστά και το
γραπτό λόγο.
Τι να προσέξετε: Είναι πολύ σημαντικό να του διδάξετε ότι δεν
αρκεί κανείς να είναι καλός ομιλητής… πρέπει να είναι και εξίσου καλός
ακροατής. Μάθετέ του να σέβεται το συνομιλητή του, να μη διακόπτει τον άλλον
όταν μιλάει και να σκέφτεται αυτό που πρόκειται να πει πριν το ξεστομίσει.
Προσέξτε, επίσης, να μη μετατραπεί από ένα γλυκό παιδί της ηλικίας του σε ένα
μικρομέγαλο ομιλητή!
… μαστορεύει;
Όταν του δίνετε ένα παιχνίδι, ασχολείται μόνο για λίγα δευτερόλεπτα
παίζοντας μαζί του με τον τρόπο που προβλέπει ο κατασκευαστής και στη συνέχεια
προσπαθεί να το διαλύσει για να δει πώς ακριβώς λειτουργεί. Τα αυτοκινητάκια
του είναι συνήθως χωρίς ρόδες, οι κούκλες έχουν τα χέρια κολλημένα εκεί όπου
κανονικά μπαίνουν τα πόδια, ενώ μια φορά έψαχνε στην πλάτη σας για να δει πού
ακριβώς μπαίνουν οι μπαταρίες σας!
Το ταλέντο του: Ο Τόμας Έντισον, όταν ήταν παιδί, περνούσε την
ώρα του στο εργαστήρι των γονιών του μαστορεύοντας. Αν και ήταν ένας μέτριος
μαθητής που είχε μαθησιακές δυσκολίες (πιθανότατα δυσλεξία), έμεινε στην
ιστορία ως μια ιδιοφυΐα που με τις εφευρέσεις του άλλαξε τις καθημερινές
συνήθειες όλης της ανθρωπότητας. Τη στιγμή που ένα παιδί καταφέρει να βάλει δύο
κύβους τον έναν πάνω στον άλλον, αρχίζει να κατακτά τις βασικές αρχές της
Μηχανικής. Κάποια θα αρκεστούν στο να φτιάχνουν πύργους με τουβλάκια. Κάποια
άλλα, όμως, θα συνεχίσουν να αναζητούν την αιτία πίσω από το αποτέλεσμα: Πώς
στέκεται κάτι όρθιο; Πώς κινείται; Πώς μπορώ να αξιοποιήσω το καθετί για την
εξυπηρέτησή μου; Οι μεγαλύτεροι μηχανικοί και εφευρέτες ξεκίνησαν κάποτε να
απαντήσουν σε μερικές τέτοιες απλές ερωτήσεις.
Συμβουλή: Προμηθεύστε το με τα υλικά που «δίνουν ζωή» στις κατασκευές που υπάρχουν
στο μυαλό του, όπως τουβλάκια, πλαστικά ή ξύλινα εργαλεία, αλλά και άδεια
κουτιά από χαρτόνι, πλαστικά δοχεία, κουβαρίστρες και ό,τι άλλο μπορεί να
«δώσει τροφή» στη φαντασία του. Ικανοποιήστε την περιέργειά του για το πώς
λειτουργούν τα πράγματα, δίνοντάς του να εξερευνήσει αντικείμενα που σίγουρα θα
του φανούν ενδιαφέροντα, όπως ένα χαλασμένο ξυπνητήρι, ένα λουκέτο με το κλειδί
του ή ένα παλιό τηλέφωνο.
Τι να προσέξετε: Σε κάθε περίπτωση, καλό είναι να το
παρακολουθείτε στενά σε αυτές τις αναζητήσεις του, για να μπορείτε να παρέμβετε
άμεσα όταν απειλείται η ασφάλειά του, καθώς τέτοιου είδους παιδιά είναι πιθανό
να κάνουν επικίνδυνα πράγματα απλά και μόνο για να δουν τι θα γίνει. Και,
φυσικά, η ανακάλυψη της ανακατασκευής ενός παιχνιδιού είναι ένα δημιουργικό
παιχνίδι, η συνεχής καταστροφή όμως των αντικειμένων για διασκέδαση δεν είναι
ούτε δημιουργική αλλά ούτε και παιχνίδι.
… είναι συνέχεια
«στην πρίζα»;
Αυτό το παιδί κινείται, τρέχει, πηδάει και παίζει διαρκώς. Αγαπάει την
άσκηση και τα σπορ και βαριέται εύκολα τις δραστηριότητες που δεν απαιτούν
κίνηση, γι' αυτό -αντίθετα με άλλα παιδιά της ηλικίας του- δύσκολα θα χρειαστεί
να κάνετε καβγά μαζί του για να μην κάθεται με τις ώρες μπροστά στην τηλεόραση.
Το ταλέντο του: Το παιδί σας πιθανώς έχει ανεπτυγμένο ένα
ιδιαίτερο είδος αντίληψης, που ονομάζεται «κιναισθητική». Αυτό σημαίνει ότι
μπορεί να μαθαίνει πράγματα και να αφομοιώνει πληροφορίες καλύτερα, όταν η διαδικασία
της μάθησης περιλαμβάνει κίνηση και δράση. Δεν αποκλείεται να ασχοληθεί
συστηματικά ή και επαγγελματικά με τον αθλητισμό, το χορό ή τη μουσική, ενώ
σίγουρα θα δυσανασχετήσει αργότερα εάν βρεθεί σε «δουλειά γραφείου», γι' αυτό
είναι πιο πιθανό να επιλέξει μια λιγότερο «καθιστική» εργασία.
Συμβουλή: Δώστε του την ευκαιρία να εκτονώνεται σωματικά, εξασφαλίζοντας
δραστηριότητες που απαιτούν κίνηση στο καθημερινό του πρόγραμμα. Η παγίδα είναι
ότι όσο εύκολα ενθουσιάζεται τόσο γρήγορα μπορεί να βαρεθεί κάτι, γι' αυτό
είναι σκόπιμο να εφευρίσκετε νέα ενδιαφέροντα κάθε τόσο. Τα παιδιά που
διαθέτουν καλή κιναισθητική αντίληψη αφομοιώνουν πληροφορίες καλύτερα όταν
συνδυάζουν τη μάθηση με κίνηση, γι' αυτό ίσως είναι προτιμότερο να μην
απαιτείτε από το παιδί να μένει καθισμένο στο γραφείο του μέχρι να τελειώσει τα
μαθήματά του, αλλά να βάλετε π.χ. στο δωμάτιό του ένα μεγάλο πίνακα (ή να
καλύψετε έναν τοίχο με ρολό χαρτιού), ώστε να μπορεί να λύνει τις ασκήσεις του
όρθιο. Στο τέλος της ημέρας, αυτό το παιδί έχει μεγαλύτερη ανάγκη από τα άλλα
για ξεκούραση και ηρεμία, γι' αυτό υιοθετήστε ένα χαλαρωτικό βραδινό πρόγραμμα
και τηρήστε το κατά γράμμα.
Τι να προσέξετε: Η αγάπη για τη σωματική κίνηση είναι πολύ
σημαντική για το παιδί, αρκεί αυτό να μη συμβαίνει σε υπερβολικό βαθμό. Αν
παρατηρήσουμε μεγάλη κινητικότητα και δυσκολία του παιδιού να μείνει σε ένα
σημείο ή να συγκεντρωθεί, τότε καλό θα είναι να βεβαιωθούμε ότι δεν υπάρχει
κάποιο πρόβλημα, όπως για παράδειγμα διαταραχή ελλειμματικής προσοχής /
υπερκινητικότητα.
… είναι ο
αρχηγός της ομάδας;
Έχει άποψη για τα πάντα και επιμένει σε αυτήν. Ακόμα κι αν είναι προφανές
ότι κάνει λάθος, πάντα χρειάζονται επιχειρήματα για να το αποδεχτεί. Του αρέσει
να θέτει τους κανόνες του παιχνιδιού, να είναι ο αρχηγός της ομάδας και να
συντονίζει τη λειτουργία της.
Το ταλέντο του: Ένα παιδί με τα χαρακτηριστικά του γεννημένου
αρχηγού θα μπορούσε να προοδεύσει στο σχολείο, στα αθλήματα και σε πολλούς
άλλους τομείς στη ζωή του. Το παιδί-ηγέτης θέλει πάντα να βοηθά την ομάδα του
να κερδίζει, να ξεχωρίζει από το πλήθος και να παίρνει τα εύσημα. Βοηθήστε το
να εξελίξει αυτό το ταλέντο του, και δεν αποκλείεται μια μέρα να το δείτε
πρωταθλητή, βραβευμένο επιστήμονα ή ακόμα και πρωθυπουργό!
Συμβουλή: Αφήστε το να αναπτύξει τις ηγετικές ικανότητές του. Δώστε του επιλογές και
αρμοδιότητες, όπως για παράδειγμα να αποφασίσει μόνο του για το «θέμα» που θα
έχει το πάρτι ή η διακόσμηση του δωματίου του.
Τι να προσέξετε: Όσο θετικό είναι να γνωρίζει ότι υπολογίζετε
στη γνώμη και τη βοήθειά του, άλλο τόσο σημαντικό είναι να ξέρει πως σε ό,τι
αφορά κάποια βασικά θέματα το «αφεντικό» είστε εσείς. Προσπαθήστε να μη
μετατραπεί το παιδί σε «αφεντικό» που υπερεκτιμά τον εαυτό του, τόσο στο σπίτι
όσο και στο σχολείο του. Βοηθήστε το να μάθει ότι ένας αρχηγός υπακούει πάντα
στους κανόνες και σέβεται τους άλλους, ώστε να μην απομονωθεί από τις παρέες
των συνομηλίκων του. Όσο ικανός κι αν είναι ένας ηγέτης, είναι μισός χωρίς μια
καλή ομάδα στο πλευρό του.
… ταξινομεί τα
αντικείμενα σε κατηγορίες;
Στο δικό του δωμάτιο, τα παιχνίδια δεν είναι πεταμένα δεξιά-αριστερά όπως
συνηθίζεται στα παιδικά δωμάτια. Αντίθετα, τα αυτοκινητάκια είναι τακτοποιημένα
το ένα πίσω από το άλλο σε ίσιες γραμμές και ανά χρώμα, ενώ τα βιβλία σε
ξεχωριστό ράφι ανάλογα με το μέγεθος και το σχήμα τους. Αυτό το παιδί λατρεύει
την τάξη και την οργάνωση.
Το ταλέντο του: Το παιδί σας είναι πιθανό να διαθέτει
οργανωτική σκέψη με αναλυτική ικανότητα, ενώ είναι ιδιαίτερα καλαίσθητο και
δίνει σημασία στις λεπτομέρειες. Είναι, επίσης, πιθανό να έχει πολύ καλή
μαθηματική σκέψη. Θέλει την αρμονία και την ισορροπία στο χώρο του και
παρατηρεί πράγματα που ένα άλλο παιδί δεν θα πρόσεχε ποτέ.
Συμβουλή: Προμηθεύστε το με παιχνίδια που περιλαμβάνουν ή προϋποθέτουν να ταιριάξει
αντικείμενα ή να συνεχίσει ακολουθίες (όπως το memory, οι κατασκευές με
χάντρες). Ζητήστε του να σας βοηθήσει να οργανώσετε το συρτάρι με τα εσώρουχά
του ή τα μαχαιροπίρουνα και ενθαρρύνετέ το να ξεκινήσει μια συλλογή. Τα παιδιά
με αυτά τα χαρακτηριστικά γίνονται φανατικοί συλλέκτες, και αυτή η ενασχόληση
μπορεί να τα βοηθήσει να εξελίξουν την τάση τους για οργάνωση και να οξύνει τη
μαθηματική σκέψη.
Τι να προσέξετε: Η έντονη ενασχόλησή του με τη συγκεκριμένη σειρά
των πραγμάτων ή των χρωμάτων είναι επιθυμητή σε φυσιολογικό επίπεδο. Στο βαθμό,
δηλαδή, που δεν προκαλεί άγχος ή δεν γίνεται αυτοσκοπός για το παιδί. Αρκεί να
μπορεί να δεχτεί ότι ακόμη κι αν μείνει κάτι αταίριαστο ή σε λανθασμένη σειρά,
δεν χάλασε ο κόσμος. Δεν χρειάζεται πάντα όλα να είναι τέλεια!
… έχει
αστείρευτη φαντασία;
Μιλάει μόνο του, έχει φανταστικούς φίλους και ονειροπολεί ακατάπαυστα. Το
παιδί αυτό είναι ανοιχτό σε κάθε νέα ιδέα, εφευρίσκει συνεχώς διαφορετικούς
τρόπους για να χρησιμοποιεί καθημερινά αντικείμενα (π.χ. αποθηκεύει τις
ζωγραφιές του στα κουτιά των κορν φλέικς) και έχει τις πιο περίεργες απορίες,
όπως «Τι κρατάει τα αστέρια στον ουρανό;».
Το ταλέντο του: Εσείς πιστεύετε ότι απλά βρίσκεται στον… κόσμο
του, όμως στο μυαλό του παιδιού σας ενδέχεται την ίδια στιγμή να γεννιέται μια
επαναστατική ιδέα. Ο λόγος για τον οποίο στρέφεται τόσο συχνά στην ονειροπόληση
και τον κόσμο των παραμυθιών ή της φαντασίας μπορεί να είναι το γεγονός ότι η
καθημερινότητα φαντάζει στα δικά του μάτια πεζή και αδιάφορη ή ότι υπάρχουν
πολλές ιδέες στο μικρό κεφαλάκι του, οι οποίες το βοηθούν να εξελίσσει τη
δημιουργική του σκέψη. Κι αυτό είναι χαρακτηριστικό πολλών ανθρώπων που
διοχετεύουν την ανάγκη τους να ξεφύγουν από τη βαρετή πραγματικότητα μέσω της
τέχνης. Ίσως στο σπίτι σας μεγαλώνει ένας σημαντικός ηθοποιός, σκηνοθέτης,
συγγραφέας ή ντιζάινερ.
Συμβουλή: Η δημιουργικότητα και η φαντασία είναι στοιχεία που χαρακτηρίζουν γενικά τα
παιδιά, αλλά έχουν την τάση να χάνονται με το πέρασμα της ηλικίας. Εάν το παιδί
σας έχει ανεπτυγμένη δημιουργική σκέψη, βοηθήστε το να διατηρήσει την αθωότητα
με την οποία αντιμετωπίζει τη ζωή. Μπείτε μαζί του στον κόσμο της φαντασίας
του, ακούστε με ενδιαφέρον τις ιστορίες του -όσο απίθανες κι αν φαντάζουν-,
στρέψτε το ενδιαφέρον του στην τέχνη και βοηθήστε το να ανακαλύψει ποια μορφή
τού ταιριάζει φέρνοντάς το σε επαφή με μουσικά όργανα, θεατρικές παραστάσεις,
μουσεία, βιβλία κλπ.
Τι να προσέξετε: Είναι πολύ καλό να ενισχύουμε στο παιδί την
ανάπτυξη της φαντασίας, αρκεί να υπάρχει και το «πραγματικό» παιχνίδι, καθώς
και να μπορεί να διαχωρίζει τη φαντασία από την πραγματικότητα. Οι φανταστικές
ιστορίες και τα φανταστικά παιχνίδια είναι πολύ δημιουργικά, όμως εξίσου
σημαντικά είναι και τα πραγματικά παιχνίδια με τους πραγματικούς μας φίλους.
Μαρία Ποθητού
Σύμβουλος Γονέων & Ανάπτυξης
Παιδιού
Συντονίστρια Σχολών Γονέων &
Εφήβων
Παιδαγωγός Προσχολικής Αγωγής
Μέλος του Πανελληνίου Συνδέσμου
Σχολών Γονέων
Παρασκευή 26 Σεπτεμβρίου 2014
Απόψε Παρασκευή 26 Σεπτεμβρίου στο TOP CHANNEL
ΜΚΟ «Κοινωνία των Πολιτών του Βελβεντού» και δημοτική αρχή Σερβίων- Βελβεντού απόψε στις 22.30 στην «ΕΚΤΑΚΤΗ ΕΚΔΟΣΗ»- TOP CHANNEL
Με το μεγάλο θέμα του Βελβεντού και της αντιπαράθεσης που έχει ξεσπάσει το τελευταίο διάστημα μεταξύ ΜΚΟ «ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΤΟΥ ΒΕΛΒΕΝΤΟΥ» και της δημοτικής αρχής Σερβίων- Βελβεντού, θα ασχοληθεί σήμερα η εκπομπή του TOP CHANNEL «ΕΚΤΑΚΤΗ ΕΚΔΟΣΗ» η οποία κάνει πρεμιέρα για τη φετινή τηλεοπτική χρονιά.
Εκπρόσωποι της δημοτικής αρχής και μέλης της ΜΚΟ από το Βελβεντό, απαντούν στα ερωτήματα των δημοσιογράφων Ζήση Πιτσιάβα και Παναγιώτη Πλιάτσιου, ξεκαθαρίζοντας μια σειρά ζητημάτων που προέκυψαν μετά και τις καταγγελίες του Δημάρχου Σερβίων- Βελβεντού, Σάκη Κοσματόπουλου.
Απόψε στις 22.30 στο TOP CHANNEL
πηγή:kozanimedia
Τρίτη 23 Σεπτεμβρίου 2014
Αγαπημένε μας γιατρέ Ιπποκράτη...
Αγαπημένε μας γιατρέ Ιπποκράτη,
Την πρώτη φθινοπωρινή μέρα του 2014 ήταν γραφτό να σε αποχαιρετίσουμε, ανέτοιμοι όλοι μας για τη στιγμή αυτή. Διότι παρά τα 97 σου χρόνια κανένας δεν σε είδε ούτε στιγμή αδιάθετο. Ούτε στο κρεβάτι του πόνου ή και των γηρατειών όπως θα ήταν φυσιολογικό να δούμε κάθε άλλον άνθρωπο στο κατώφλι ενός γεμάτου αιώνα ζωής. Μόλις προχτές ανταμώσαμε στο Πνευματικό Κέντρο σε μιαν εκδήλωση.
Πως αλήθεια μπορούσαμε να ετοιμαστούμε για τη στιγμή αυτή;
Την πρώτη φθινοπωρινή μέρα του 2014 ήταν γραφτό να σε αποχαιρετίσουμε, ανέτοιμοι όλοι μας για τη στιγμή αυτή. Διότι παρά τα 97 σου χρόνια κανένας δεν σε είδε ούτε στιγμή αδιάθετο. Ούτε στο κρεβάτι του πόνου ή και των γηρατειών όπως θα ήταν φυσιολογικό να δούμε κάθε άλλον άνθρωπο στο κατώφλι ενός γεμάτου αιώνα ζωής. Μόλις προχτές ανταμώσαμε στο Πνευματικό Κέντρο σε μιαν εκδήλωση.
Πως αλήθεια μπορούσαμε να ετοιμαστούμε για τη στιγμή αυτή;
Ειλικρινά από χτες που ακούσαμε το θλιβερό μαντάτο προσπαθούμε να απαντήσουμε σε δυο υπαρξιακά ερωτήματα.
Τι να είναι άραγε ο άνθρωπος και τι η μνήμη του; Πως καταγράφεται η πορεία του στη συλλογική συνείδηση; Και, βέβαια, η δική σου πορεία και η στάση ζωής μπορεί να δώσει ασφαλείς απαντήσεις.
Τι να είναι άραγε ο άνθρωπος και τι η μνήμη του; Πως καταγράφεται η πορεία του στη συλλογική συνείδηση; Και, βέβαια, η δική σου πορεία και η στάση ζωής μπορεί να δώσει ασφαλείς απαντήσεις.
Το βιογραφικό σου πλούσιο σε προσφορά και αγάπη στον συνάνθρωπο, στον ασθενή, στην επιστήμη… Αεί διδάσκων και αεί διδασκόμενος. Επιγραμματικός και τεκμηριωμένος. Χαρισματικός και ευαίσθητος.
Η προσωπική σου μάχη για την υγεία αξεπέραστη στις κοινωνίες ολόκληρης της περιοχής για περισσότερο από 70 χρόνια. Η πρωτοβουλία σου να στηθεί αγροτικό ιατρείο στο Βελβεντό το 1971 ήταν ένα ευεργέτημα στον τόπο μας.
Η ανταπόκρισή σου σε κάθε τι επείγον υπήρξε αξιοζήλευτη, ακόμη και με τις δυσκολότατες συνθήκες συγκοινωνίας και επικοινωνίας των παλιότερων χρόνων.
Η σχέση σου με τους συμπολίτες, με τους συγχωριανούς, με τους ασθενείς σου ήταν σχέση ανακούφισης και γιατρειάς και στο βάθος απόλυτης εμπιστοσύνης και αλληλοεκτίμησης. Πέρασες από τα σπίτια όλων μας και δεν υπάρχει βελβεντινόπουλο και παιδί της περιοχής που να μην δέχτηκε την αύρα της θεραπείας σου.
Ήσουν επιεικής με τους άλλους και αυστηρός με τον εαυτό σου.
Η ζωή σου άφηνε παντού το αποτύπωμα της ολιγάρκειας.
Το ήθος σου είχε το μέτρο της σεμνότητας και της ταπεινοφροσύνης.
Έχεις το σπάνιο πλεονέκτημα, αγαπημένε μας γιατρέ, να έχεις μπει οριστικά και αμετάκλητα στο μυαλό και την ψυχή πολλών ανθρώπων. Δεν θα μπορεί να διδαχθεί η έννοια της δημόσιας προσφοράς στο πολυτιμότερο αγαθό της ζωής, την υγεία, χωρίς αναφορά στη δική σου συμβολή.
Σήμερα, είναι απλά η ώρα ενός αποχαιρετισμού.
Το σημείωμα που άφηνες στη βαρειά ξύλινη πόρτα του ιατρείου σου άλλαξε. Αντί για το γνωστό «Επιστρέφω αμέσως», γράφει από σήμερα «Αναχωρώ» και ήδη ταξιδεύεις για την «ποθεινήν πατρίδα» για να συναντήσεις τους γονείς σου, τ’ αδέρφια σου, τους φίλους, τα μπρατίμια σου, συμφοιτητές και καθηγητάδες σου, πολλούς από τους ασθενείς σου, αλλά και τον πατέρα της ιατρικής τον Ιπποκράτη, τον συνονόματό σου και περήφανο για σένα μαθητή του.
Από σήμερα η φυσική σου σιωπή θα υπογραμμίζει στη σκέψη μας αλλά και στη τοπική ιστορία την αξία του έργου και της προσωπικότητάς σου. Αν η απώλεια είναι συνάρτηση της προσφοράς, τότε το κενό που αφήνεις δύσκολα θα αναπληρωθεί.
Αγαπημένε μας γιατρέ υποκλινόμαστε. Υπήρξαμε τυχεροί που ζήσαμε μαζί σου στο ίδιο χώρο και χρόνο.
Σε ευχαριστούμε για αυτό…. και μας συγχωρείς, γιατί ακόμη και τώρα μας διαφεύγει όλο το μέγεθος σου.
Αιωνία σου η μνήμη…
(ΤΑΠΕΙΝΗ ΑΦΙΕΡΩΣΗ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΓΙΑΤΡΟΥ ΤΗ ΜΕΡΑ ΤΗΣ ΕΞΟΔΟΥ ΤΟΥ)
Η προσωπική σου μάχη για την υγεία αξεπέραστη στις κοινωνίες ολόκληρης της περιοχής για περισσότερο από 70 χρόνια. Η πρωτοβουλία σου να στηθεί αγροτικό ιατρείο στο Βελβεντό το 1971 ήταν ένα ευεργέτημα στον τόπο μας.
Η ανταπόκρισή σου σε κάθε τι επείγον υπήρξε αξιοζήλευτη, ακόμη και με τις δυσκολότατες συνθήκες συγκοινωνίας και επικοινωνίας των παλιότερων χρόνων.
Η σχέση σου με τους συμπολίτες, με τους συγχωριανούς, με τους ασθενείς σου ήταν σχέση ανακούφισης και γιατρειάς και στο βάθος απόλυτης εμπιστοσύνης και αλληλοεκτίμησης. Πέρασες από τα σπίτια όλων μας και δεν υπάρχει βελβεντινόπουλο και παιδί της περιοχής που να μην δέχτηκε την αύρα της θεραπείας σου.
Ήσουν επιεικής με τους άλλους και αυστηρός με τον εαυτό σου.
Η ζωή σου άφηνε παντού το αποτύπωμα της ολιγάρκειας.
Το ήθος σου είχε το μέτρο της σεμνότητας και της ταπεινοφροσύνης.
Έχεις το σπάνιο πλεονέκτημα, αγαπημένε μας γιατρέ, να έχεις μπει οριστικά και αμετάκλητα στο μυαλό και την ψυχή πολλών ανθρώπων. Δεν θα μπορεί να διδαχθεί η έννοια της δημόσιας προσφοράς στο πολυτιμότερο αγαθό της ζωής, την υγεία, χωρίς αναφορά στη δική σου συμβολή.
Σήμερα, είναι απλά η ώρα ενός αποχαιρετισμού.
Το σημείωμα που άφηνες στη βαρειά ξύλινη πόρτα του ιατρείου σου άλλαξε. Αντί για το γνωστό «Επιστρέφω αμέσως», γράφει από σήμερα «Αναχωρώ» και ήδη ταξιδεύεις για την «ποθεινήν πατρίδα» για να συναντήσεις τους γονείς σου, τ’ αδέρφια σου, τους φίλους, τα μπρατίμια σου, συμφοιτητές και καθηγητάδες σου, πολλούς από τους ασθενείς σου, αλλά και τον πατέρα της ιατρικής τον Ιπποκράτη, τον συνονόματό σου και περήφανο για σένα μαθητή του.
Από σήμερα η φυσική σου σιωπή θα υπογραμμίζει στη σκέψη μας αλλά και στη τοπική ιστορία την αξία του έργου και της προσωπικότητάς σου. Αν η απώλεια είναι συνάρτηση της προσφοράς, τότε το κενό που αφήνεις δύσκολα θα αναπληρωθεί.
Αγαπημένε μας γιατρέ υποκλινόμαστε. Υπήρξαμε τυχεροί που ζήσαμε μαζί σου στο ίδιο χώρο και χρόνο.
Σε ευχαριστούμε για αυτό…. και μας συγχωρείς, γιατί ακόμη και τώρα μας διαφεύγει όλο το μέγεθος σου.
Αιωνία σου η μνήμη…
(ΤΑΠΕΙΝΗ ΑΦΙΕΡΩΣΗ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΓΙΑΤΡΟΥ ΤΗ ΜΕΡΑ ΤΗΣ ΕΞΟΔΟΥ ΤΟΥ)
--------------------------------------------------------------
Κείμενο:Μανώλης Στεργίου, πρόεδρος της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης ¨Κοινωνία των Πολιτών Βελβεντού"-
πρώην δήμαρχος Βελβεντού.Ιπποκράτης Παπαγεωργίου: Έφυγε στα 97 του χρόνια ο γιατρός-σύμβολο του Βελβεντού.
Κείμενο:Μανώλης Στεργίου,από την προσωπική του σελίδα στο facebook.
Έφυγε από κοντά μας ο συμπατριώτης μας γιατρός Ιπποκράτης Παπαγεωργίου, που γεννήθηκε το 1917. Αποτέλεσε για την κοινωνία των Βελβεντινών ζωντανό σύμβολο προσφοράς και χρέους στο συνάνθρωπο αλλά και στον τόπο μας.
Ο Ιπποκράτης Παπαγεωργίου, που ήταν το πέμπτο τέκνο του γιατρού Θωμά Παπαγεωργίου και της Αναστασίας, το γένος Αντωνιάδη, τελείωσε το Δημοτικό Σχολείο στο Βελβεντό. Εισήλθε με εξετάσεις στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Στρατεύθηκε και συμμετείχε σε όλες τις πολεμικές επιχειρήσεις. Υπηρέτησε μεταξύ άλλων και στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο στα Καμένα Βούρλα ως βοηθός γιατρού. Το Φεβρουάριο του 1946 επανήλθε στην Αθήνα όπου έλαβε το πτυχίο της Ιατρικής. Παρέμεινε εκεί και παρακολούθησε την ειδικότητα του παιδιάτρου καθώς και άλλες κλινικές ειδικότητες στο Νοσοκομείο «Αγλαΐα Κυριακού» μέχρι την επιστράτευσή του στις 2 Ιουλίου 1948.
Υπηρέτησε στο στράτευμα άλλα δυο χρόνια με το βαθμό του Ανθυπιάτρου, παίρνοντας μέρος σε επικίνδυνες αποστολές και επιχειρήσεις. Για τις πολύτιμες υπηρεσίες του αυτές η πατρίδα τον προήγαγε στον μεγαλύτερο βαθμό που μπορεί να πάρει έφεδρος αξιωματικός, του Επιάτρου, Ταγματάρχη Υγειονομικού. Τα πάμπολλα μετάλλια και οι διακρίσεις που έλαβε για τη συμμετοχή του στο στράτευμα υπογραμμίζουν την ανδραγαθία και το υψηλό του φρόνημα. Το 1999 του απονεμήθηκε από το Γενικό Επιτελείο Στρατού δίπλωμα και μετάλλιο για τις υπηρεσίες του την περίοδο 1940-1941.
Από τον Ιούλιο του 1950 εγκαταστάθηκε στο Βελβεντό και από το 1957 ως το 1982 υπηρέτησε στο Αγροτικό Ιατρείο Βελβεντού, προσφέροντας ακούραστα και πάντοτε με θαυμαστή αμεσότητα, μέγιστες υπηρεσίες στο κοινωνικό σύνολο, στους συνανθρώπους του όχι μόνο του Βελβεντού αλλά και όλης της γύρω δυσπρόσιτης περιοχής, από το ορεινό Καταφύγι και το Πολύφυτο μέχρι και τα χωριά του Τσιαρτσιαμπά.
Μετεκπαιδεύτηκε πάμπολλες φορές στη ιατρική επιστήμη προσθέτοντας πολύτιμες γνώσεις για την καθημερινή άσκηση του λειτουργήματός του. Η εμπεριστατωμένη κατάρτισή του αλλά και η τεράστια πείρα του ήταν τα όπλα του για να σώσει άπειρες φορές ανθρώπινες ζωές, την ύστατη στιγμή.
Από το 1972 κατέχει τον τίτλο της ειδικότητας της Γενικής Ιατρικής. Ήταν από τους εμψυχωτές για τη ιδέα της εθελοντικής αιμοδοσίας στο Βελβεντό, για την οποία τιμήθηκε από την πολιτεία.
Παντρεύτηκε τον Δεκέμβρη του 1971 με την Ιωάννα Λουκοπούλου από το Βέλο Κορινθίας και απέκτησε δυο παιδιά, τον Θωμά και τον Γιώργο.
Για την διαχρονική προσφορά του γιατρού Ιπποκράτη Παπαγεωργίου στην ιδιαίτερη πατρίδα του, αλλά και στην ίδια του την επιστήμη, που υπηρέτησε με πάθος και αυταπάρνηση, το ΔημοτικόΣυμβούλιο Βελβεντού τον Οκτώβρη του 2005 αποφάσισε, ως ελάχιστη τιμή στο πρόσωπό του, την απονομή του μεταλλίου του Δήμου Βελβεντού, σύμφωνα και με τον εγκεκριμένο Κανονισμό Απονομής Μεταλλίων και Τιμητικών Διακρίσεων του πρ. Δήμου σε ειδική τελετή την Παρασκευή 30 Δεκεμβρίου 2005 που θα οργάνωνε ο Δήμος Βελβεντού σε συνεργασία με το Πνευματικό Κέντρο, τη Μονάδα Κοινωνικής Μέριμνας, το ΚΑΠΗ και τον Μορφωτικό Όμιλο Βελβεντού.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει…
Δευτέρα 22 Σεπτεμβρίου 2014
Τα έντεκα πράγματα που ζητούν οι μαθητές από τον δάσκαλό τους
Είμαστε, πολλές φορές, άδικοι απέναντι στα παιδιά.
Είτε είμαστε δάσκαλοι, είτε είμαστε γονείς, συγγενείς ή μέλη της ίδιας κοινότητας, έχουμε ένα κοινό χαρακτηριστικό: είμαστε άδικοι απέναντι στα παιδιά.
Ζητάμε από τα παιδιά να τηρούν τις υποχρεώσεις τους, να κινούνται μέσα στα προκαθορισμένα, από εμάς, πλαίσια, να διακρίνονται σε κάθε τους δραστηριότητα, όμως ποτέ δεν ρωτήσαμε τι ζητούν τα παιδιά από μας.
Τι νομίζεται λοιπόν ότι ενδιαφέρουν περισσότερο τα παιδιά;
Είτε είμαστε δάσκαλοι, είτε είμαστε γονείς, συγγενείς ή μέλη της ίδιας κοινότητας, έχουμε ένα κοινό χαρακτηριστικό: είμαστε άδικοι απέναντι στα παιδιά.
Ζητάμε από τα παιδιά να τηρούν τις υποχρεώσεις τους, να κινούνται μέσα στα προκαθορισμένα, από εμάς, πλαίσια, να διακρίνονται σε κάθε τους δραστηριότητα, όμως ποτέ δεν ρωτήσαμε τι ζητούν τα παιδιά από μας.
Τι νομίζεται λοιπόν ότι ενδιαφέρουν περισσότερο τα παιδιά;
Για περισσότερο από τριάντα χρόνια με βασανίζει το ερώτημα αυτό. Στην αρχή κάθε σχολικής χρονιάς ήθελα να ζητήσω από τους μαθητές μου να μου δώσουν συμβουλές για το πώς θα είμαι καλύτερη δασκάλα. Δεν το έκανα ποτέ. Ούτε στο τέλος της χρονιάς τους ρώτησα να μου πουν ποιες ήταν οι πιο ευτυχισμένες στιγμές της χρονιάς που πέρασε και γιατί οι στιγμές αυτές ήταν πράγματι ευτυχισμένες.
Το έκανα όμως φέτος.
Το έκανα και η αίθουσα έγινε αμέσως ήσυχη για πολύ ώρα, περισσότερη από όση, αρχικά, υπολόγισα. Τα χαμόγελα στα πρόσωπά τους αντικατόπτριζαν τις ευχάριστες εμπειρίες που είχαν να θυμηθούν και είχαν πολλές. Τόσες πολλές που έγραψαν τόσα όσα δεν έγραψαν άλλη φορά.
Μετά από την ανάγνωση όλων των απαντήσεων θα ήθελα να σας αναφέρω όλες τις ιδέες που καταγράφηκαν. Ιδέες που ήταν τόσο διαφορετικές αλλά και τόσο ίδιες, και ένα ήταν το συμπέρασμα ή καλύτερα το μήνυμα:
Τα μικρά πράγματα είναι που κάνουν τη διαφορά μέσα στην τάξη. Αυτά είναι που θυμούνται τα παιδιά. Αυτά είναι που έχουν σημασία.
Το έκανα και η αίθουσα έγινε αμέσως ήσυχη για πολύ ώρα, περισσότερη από όση, αρχικά, υπολόγισα. Τα χαμόγελα στα πρόσωπά τους αντικατόπτριζαν τις ευχάριστες εμπειρίες που είχαν να θυμηθούν και είχαν πολλές. Τόσες πολλές που έγραψαν τόσα όσα δεν έγραψαν άλλη φορά.
Μετά από την ανάγνωση όλων των απαντήσεων θα ήθελα να σας αναφέρω όλες τις ιδέες που καταγράφηκαν. Ιδέες που ήταν τόσο διαφορετικές αλλά και τόσο ίδιες, και ένα ήταν το συμπέρασμα ή καλύτερα το μήνυμα:
Τα μικρά πράγματα είναι που κάνουν τη διαφορά μέσα στην τάξη. Αυτά είναι που θυμούνται τα παιδιά. Αυτά είναι που έχουν σημασία.
Εδώ είναι λοιπόν και παρατίθενται τα 11 πιο σπουδαία πράγματα που προέκυψαν από την ενδιαφέρουσα καταγραφή των μαθητών.
Να μας λέτε καλημέρα κάθε πρωίΚάθε πρωί να μας εύχεστε να έχουμε μία καλή ημέρα, και όταν σχολάμε να μας λέτε αντίο και ένα «τα λέμε αύριο».
Να μας χαμογελάτεΌταν μας κοιτάτε αφήστε μας να δούμε τη χαρά στα μάτια σας!
Δώστε μας λίγη προσοχήΚαθίστε και μιλήστε μαζί μας, ιδιωτικά, προσωπικά, ακόμη και για λίγα δευτερόλεπτα.
Ονειρευτείτε μαζί μαςΒοηθήστε μας να ονειρευτούμε πράγματα που θέλουμε να κάνουμε και όχι μόνον αυτά που πρέπει να κάνουμε. Ονειρευτείτε μαζί μας!
Αναθέστε μας καθήκοντα που να μας προκαλούνΑναθέστε μας δύσκολα πράγματα, αλλά μην μας αφήνετε μόνους. Δείξτε μας πώς να τα χειριστούμε, διδάξτε μας τι και πώς πρέπει να κάνουμε και εμείς θα το κάνουμε.
Ρωτήστε μας για μαςΡωτήστε μας πώς περάσαμε το Σαββατοκύριακο, τι παιχνίδι παίξαμε, σε ποια μέρη πήγαμε. Δείξτε ότι νοιάζεστε για τη ζωή μας.
Δώστε μας λίγο χρόνοΔώστε μας χρόνο να σκεφτούμε, δώστε μας χρόνο να ονειροπολήσουμε, χρόνο να δράσουμε πάνω σε κάτι που μας ευχαριστεί.
Ενημερώστε μαςΠείτε μας τι μπορούμε να κάνουμε καλά και τι όχι. Δώστε μας χρόνο να βελτιωθούμε, θέλουμε να βελτιωθούμε.
Αφήστε μας να κάνουμε ερωτήσειςΑκόμη και αν οι ερωτήσεις είναι εκτός θέματος, επιτρέψτε μας να ρωτήσουμε. Τότε θα καταλάβετε ότι θέλουμε να μάθουμε, ότι υπάρχουν πράγματα που μας ενδιαφέρουν. Αφήστε μας να σας παραθέσουμε τις προοπτικές μας. Δώστε μας την ευκαιρία να σας πούμε τι μας απασχολεί και όχι μόνο τι ξέρουμε.
Δώστε μας θάρροςΉρθαμε σε σας γεμάτοι όρεξη να μάθουμε. Κρατήστε ζωντανό το ενδιαφέρον μας. Δώστε φτερά στον ενθουσιασμό μας.
Εμπιστευτείτε μαςΔώστε μας ευκαιρίες και ας είναι απαιτητικές. Θα τα καταφέρουμε, αρκεί να μην μας αποτρέψετε να κάνουμε αυτό που μπορούμε να κάνουμε και που ξέρετε ότι είμαστε ικανοί να το κάνουμε καλά. Αλλά και αν δεν μπορούμε, υποσχόμαστε ότι θα προσπαθήσουμε μέχρι να μπορέσουμε.
Να μας χαμογελάτεΌταν μας κοιτάτε αφήστε μας να δούμε τη χαρά στα μάτια σας!
Δώστε μας λίγη προσοχήΚαθίστε και μιλήστε μαζί μας, ιδιωτικά, προσωπικά, ακόμη και για λίγα δευτερόλεπτα.
Ονειρευτείτε μαζί μαςΒοηθήστε μας να ονειρευτούμε πράγματα που θέλουμε να κάνουμε και όχι μόνον αυτά που πρέπει να κάνουμε. Ονειρευτείτε μαζί μας!
Αναθέστε μας καθήκοντα που να μας προκαλούνΑναθέστε μας δύσκολα πράγματα, αλλά μην μας αφήνετε μόνους. Δείξτε μας πώς να τα χειριστούμε, διδάξτε μας τι και πώς πρέπει να κάνουμε και εμείς θα το κάνουμε.
Ρωτήστε μας για μαςΡωτήστε μας πώς περάσαμε το Σαββατοκύριακο, τι παιχνίδι παίξαμε, σε ποια μέρη πήγαμε. Δείξτε ότι νοιάζεστε για τη ζωή μας.
Δώστε μας λίγο χρόνοΔώστε μας χρόνο να σκεφτούμε, δώστε μας χρόνο να ονειροπολήσουμε, χρόνο να δράσουμε πάνω σε κάτι που μας ευχαριστεί.
Ενημερώστε μαςΠείτε μας τι μπορούμε να κάνουμε καλά και τι όχι. Δώστε μας χρόνο να βελτιωθούμε, θέλουμε να βελτιωθούμε.
Αφήστε μας να κάνουμε ερωτήσειςΑκόμη και αν οι ερωτήσεις είναι εκτός θέματος, επιτρέψτε μας να ρωτήσουμε. Τότε θα καταλάβετε ότι θέλουμε να μάθουμε, ότι υπάρχουν πράγματα που μας ενδιαφέρουν. Αφήστε μας να σας παραθέσουμε τις προοπτικές μας. Δώστε μας την ευκαιρία να σας πούμε τι μας απασχολεί και όχι μόνο τι ξέρουμε.
Δώστε μας θάρροςΉρθαμε σε σας γεμάτοι όρεξη να μάθουμε. Κρατήστε ζωντανό το ενδιαφέρον μας. Δώστε φτερά στον ενθουσιασμό μας.
Εμπιστευτείτε μαςΔώστε μας ευκαιρίες και ας είναι απαιτητικές. Θα τα καταφέρουμε, αρκεί να μην μας αποτρέψετε να κάνουμε αυτό που μπορούμε να κάνουμε και που ξέρετε ότι είμαστε ικανοί να το κάνουμε καλά. Αλλά και αν δεν μπορούμε, υποσχόμαστε ότι θα προσπαθήσουμε μέχρι να μπορέσουμε.
Τρίτη 16 Σεπτεμβρίου 2014
10 συμβουλές για το διάβασμα στο σπίτι
Τα παιδιά έχουν μεγαλύτερη επιτυχία στο
σχολείο όταν οι γονείς έχουν ενεργό ρόλο και ενδιαφέρονται για την μελέτη στο
σπίτι. Βοηθώ το παιδί δεν σημαίνει ότι είμαι με τις ώρες από πάνω του, του λέω
τις απαντήσεις και διορθώνω τα λάθη, αλλά δίνω βοήθεια κυρίως στην οργάνωση του
διαβάσματος, με υπομονή και ενθάρρυνση.
1. Γνωρίστε τους
δασκάλους και έχετε συχνή επαφή μαζί τους για να
ελέγχετε την πρόοδο του παιδιού σας.
2. Φτιάξτε ένα χώρο ιδανικό για διάβασμα. Καλός φωτισμός, κατάλληλη καρέκλα και γραφείο, χαρούμενος και
τακτοποιημένος χώρος.
3. Βρείτε την κατάλληλη
ώρα για το καθημερινό διάβασμα. Δείξτε στο
παιδί πόσο σημαντικό είναι να τελειώνει γρήγορα τις εργασίες του ώστε να έχει
περισσότερο ελεύθερο χρόνο για παιχνίδι και βόλτες.
4. Βοηθήστε τα παιδιά να
φτιάξουν ένα πλάνο μελέτης. Δείτε μαζί το πρόγραμμα της επόμενης
μέρας, βοηθήστε τα να οργανώσουν τα βιβλία και τα τετράδια αλλά και από τι
πρέπει να ξεκινήσουν να διαβάζουν. Σε μια πολύ φορτωμένη μέρα, εμψυχώστε το
παιδί, δείξτε του πως να οργανωθεί αλλά φροντίστε να κάνει και τα απαραίτητα
μικρά διαλείμματα (περίπου 10-15 λεπτά ανά ώρα).
5. Μειώστε τους
περισπασμούς στο ελάχιστο. Αυτό σημαίνει ότι η τηλεόραση, τα
τηλεφωνήματα και οι συνομιλίες δεν πρέπει να ακούγεται στο δωμάτιο του παιδιού.
6. Διδάξτε στο παιδί να
σκέφτεται και να κάνει μόνο του τις ασκήσεις. Αυτό σημαίνει ότι δεν κάνετε εσείς τις ασκήσεις! Αν δυσκολεύεται πολύ ας
ενημερώσει τον εκπαιδευτικό για αυτό, ότι δεν μπόρεσε να λύσει στην άσκηση. Τα
βοηθήματα δεν πρέπει να είναι προσβάσιμα στα παιδιά γιατί θα μπουν στον
πειρασμό να βρουν έτοιμες λύσεις. Αυτό που μπορείτε να κάνετε είναι να δώσετε
κάποια μικρή βοήθεια ή ιδέα για να βοηθήσετε το παιδί.
7. Επιβραβεύστε την
προσπάθεια! Μην περιμένετε να πείτε μπράβο μόνο σε
ένα τέλειο αποτέλεσμα, επιβραβεύστε την καθημερινή προσπάθεια του παιδιού,
ακόμα και αν γράψει κάτι λάθος.
8. Επικοινωνία με
συμμαθητές. Φροντίστε να υπάρχει κάποιος συμμαθητής που το παιδί μπορεί να
επικοινωνήσει αν έχει αμφιβολίες για τις ασκήσεις ή δεν έχει σημειώσει κάτι
σωστά.
9. Να είστε ήρεμοι και
ψύχραιμοι, ακόμα και σε δύσκολες μέρες! Αν το παιδί σας
αρνείται να διαβάσει ή αγχώνεται ή το αφήνει για αργότερα, μην θυμώνετε! Δώστε
του λίγο χρόνο, προσπαθήστε να μπείτε στην θέση του,ενθαρρύνετε το και
αποφύγετε φωνές και εντάσεις που θα κάνουν την κατάσταση ακόμα χειρότερη.
10. Αν το παιδί παρουσιάζει επίμονες
δυσκολίες στο σχολείο, ελέγξτε για ύπαρξη μαθησιακών δυσκολιών και ξεκινήστε πρόγραμμα παρέμβασης ειδικής αγωγής το συντομότερο.
Σοφία Τσιντσικλόγλου
Ειδική Παιδαγωγός
sofiatsin@gmail.com
paidagwgos.blogspot.gr
Δευτέρα 15 Σεπτεμβρίου 2014
ΕΦΥΓΕ Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΜΑΣ, Ο ΝΙΚΟΣ ΔΑΛΑΜΠΗΣ.
Η σύνοψη της ζωής του μια μικρή κιβωτός από θητείες. Δημόσιες και ιδιωτικές. Διευθυντής στο Δημοτικό Σχολείο, Πρόεδρος στον Μορφωτικό Όμιλο Βελβεντού, Δημοτικός Σύμβουλος στη δεκαετία 1980-1990 και διάφορες ακόμα ιδιότητες με κοινό παρονομαστή μια αναγνωρίσιμη από όλους προσφορά στα δημόσια πράγματα. Αλλά και οικογενειάρχης και άνθρωπος και φίλος.
Στην σκέψη μας όμως θα μείνει η θητεία του ως δασκάλου μας στις τάξεις του Δημοτικού Σχολείου. Εκεί όπου μας έμαθε τα πρώτα μας γράμματα, την πατριδογνωσία, την αριθμητική.
Συνήθως κλείναμε τη μέρα στο σχολείο με την ωδική, όπου ο δάσκαλος μάς δίδαξε την αγάπη για την ποιοτική μουσική, με σηκωμένο ψηλά τον πήχη, εκείνα τα χρόνια που η τεχνολογία δεν είχε αρχίσει ακόμη να εισβάλλει καταχρηστικά στις ζωές μας.
Είχαμε κατά βάθος πάρει εφόδια για όλα τα μετέπειτα χρόνια…
Στο πλατύσκαλο του σπιτιού του, στην είσοδο του Βελβεντού δεν θα τον δούμε ξανά να μας γνέφει με εκείνο το πλατύ χαμόγελο. Θα τον σκεφτόμαστε όμως… Έφυγε από κοντά μας πλήρης ημερών, στα ογδόντα οκτώ του χρόνια, ανάμεσα σε παιδιά κι εγγόνια, συγγενείς και φίλους.
Απευθύνουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια στην αγαπημένη του οικογένεια.
Θα τον θυμόμαστε πάντα με εκτίμηση.
Καλό σου ταξίδι, δάσκαλε.
----------------------------
Κείμενο: Μανώλης Στεργίου από την προσωπική του σελίδα στο facebook.
Σάββατο 13 Σεπτεμβρίου 2014
Δελτίο τύπου της Συντονιστικής
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ
ΓΙΑ ΤΗΝ
ΕΠΑΝΑΣΥΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ
ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ
ΒΕΛΒΕΝΤΟΥ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Τη θητεία της
η νέα δημοτική αρχή Σερβίων-Βελβεντού ή τουλάχιστον μέρος των αιρετών της
ξεκίνησε με μια προσβολή της συλλογικής μνήμης των Βελβεντινών.
Δεν υπήρχαν
άλλα προβλήματα, δεν υπήρχε άλλη ανάγκη ή προτεραιότητα στο Βελβεντό. Δεν τους
απασχόλησε, για παράδειγμα, το κλειστό επί 20ήμερο(!) Αγροτικό Ιατρείο. Όχι. Προείχε
η αποξήλωση των πανό με τα συνθήματα του αγώνα της αυτονομίας που ήταν αναρτημένα στα δυο κεντρικά δημοτικά
κτίρια του Βελβεντού. Το πρωί της 1ης Σεπτεμβρίου (δηλαδή την πρώτη
μέρα και την πρώτη ώρα της θητείας τους!), κατέβασαν τα πανό που συμβολίζουν το
αίτημα ολόκληρης της βελβεντινής κοινωνίας για την επανασύσταση του Δήμου Βελβεντού.
Κατέβασαν τα δυο πανό-σύμβολα ενός αγώνα απέναντι στην μεγάλη αδικία και
κοροϊδία που επεφύλαξε ο «Καλλικράτης»
σε τούτο τον τόπο. Τα δυο πανό, που αναρτήθηκαν με ομόφωνες αποφάσεις λαϊκών συνελεύσεων.
Με μια
παράδοξη για το Βελβεντό επίδειξη ισχύος, πρόσβαλαν οι κύριοι της τοπικής
συμπολίτευσης τη βούληση του βελβεντινού λαού, την οποία μέχρι και τις
δημοτικές εκλογές επικαλούνταν και υπόσχονταν ότι θα «υποστηρίξουν». Προφανώς
δεν τον πίστευαν αυτόν τον αγώνα. Δήλωναν «υποστήριξη» μόνο και μόνο για ψηφοθηρία. Μερικοί μάλιστα εκ των
σημερινών δημοτικών συμβούλων «ξέχασαν» ότι συμμετείχαν και οι ίδιοι στην
ανάρτηση των πανό. «Ξέχασαν» ότι αυτός ο αγώνας δεν ευοδώθηκε ακόμα. «Ξέχασαν» ότι δεν υπάρχει
βελβεντινός που να μη θέλει την ανεξαρτησία του Δήμου. Πλην των εκλεγμένων
που το απέδειξαν με την πρώτη τους προκλητική
ενέργεια.
Τη Δευτέρα 8/9,
με επιστολή μας προς τον δήμαρχο και το δημοτικό συμβούλιο - κατόπιν απόφασης
της Συντονιστικής Επιτροπής της Παρασκευής 5/9 - ζητήσαμε εγγράφως να
τοποθετήσουν τα πανό στα δυο δημοτικά κτίρια του Βελβεντού ή να μας τα
επιστρέψουν ώστε να τα αναρτήσουμε εμείς.
Μέχρι σήμερα, καμία απάντηση δεν πήραμε στο αίτημά μας. Την Πέμπτη 11/9 συνήλθε
η Συντονιστική Επιτροπή και αποφάσισε να αναρτήσουμε, μαζί με τους πολίτες, τις επόμενες ημέρες, τα πανό που υπογραμμίζουν τον διαρκή και δίκαιο
αγώνα μας.
Η κοινωνία του
Βελβεντού αγωνίζεται αδιαπραγμάτευτα και
αταλάντευτα για την επανασύσταση του Δήμου Βελβεντού. Οι επιλήσμονες των
δημόσιων λόγων και υποσχέσεών τους θα μας βλέπουν να αγωνιζόμαστε για την
ανεξαρτησία μας όχι με ευχολόγια αλλά με πράξεις και σταθεροί στον στόχο μας.
Δεν πρόκειται να μεταβληθεί το DNA μας, για να διευκολυνθούν κάποιοι.
Ο Καλλικράτης απέτυχε και αυτό αποδείχτηκε
περίτρανα. Ο αγώνας μας εναρμονίζεται πλέον και με τον αγώνα αρκετών κοινωνιών
που θα ήθελαν να απαλλαγούν από αυτό το μόρφωμα της ετεροδιοίκησης που μας
επέβαλαν ως μνημονιακή δέσμευση. Μπροστά στις αλλαγές που προβλέπονται να
επέλθουν ραγδαίες εμείς δηλώνουμε παρόντες.
Ο αγώνας μας συνεχίζεται…
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΥΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ
ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΒΕΛΒΕΝΤΟΥ
Ετικέτες
Δελτίο τύπου Συντονιστικής
Πέμπτη 11 Σεπτεμβρίου 2014
Τρίτη 9 Σεπτεμβρίου 2014
Αυτή η πρώτη μέρα στο σχολείο
Πρώτη φορά
στο σχολείο. Σημαντικό βήμα για το παιδί αυτό το νέο ξεκίνημα σε έναν κόσμο
θαυμαστό μα άγνωστο. Είναι η είσοδος επισήμως σε έναν κόσμο των μεγάλων, σοβαρό
και αλλιώτικο που ίσως και θα το τρομάζει. Είναι ένα βήμα, μια αρχή που θα το
σημαδέψει ίσως και για όλη του τη ζωή.
Η πρώτη τάξη
είναι πάντα μια πολύ σημαντική εμπειρία του παιδιού και τα θετικά ή αρνητικά
που θα αποκομίσει θα μείνουν χαραγμένα και ανεξίτηλα μέσα του. Όσο όμως σημαντικό είναι αυτό το νέο
περιβάλλον για το παιδί άλλο τόσο σημαντικό είναι για την οικογένεια του
παιδιού.
Η σωστή πάντα προετοιμασία ξεκινάει
από το σπίτι και συνεχίζεται με την είσοδο του παιδιού στο σχολείο σε
συνεργασία πάντα μετά με το σχολείο και τους δασκάλους του παιδιού.
Είναι μια νέα αρχή για όλους και
όπως κάθε αρχή έχει τις ομορφιές αλλά και τις δυσκολίες της. Δεν είναι όμως μια
τραγική κατάσταση και δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται ούτε ως κάτι το τραγικό,
ούτε να υπερμεγεθύνεται και να διογκώνεται. Το δικό σας άγχος είναι το
μεγαλύτερο και να είστε σίγουροι ότι θα μεταφερθεί στο παιδί σας.
Μερικές συμβουλές θα σας βοηθήσουν
να γίνει περισσότερο ομαλά το νέο ξεκίνημα και για εσάς και για το παιδί σας
·
Προετοιμάστε το μιλώντας του για το νέο περιβάλλον που θα πάει. Να είστε
θετικοί, αισιόδοξοι και όσο μπορείτε αληθινοί και ειλικρινείς. Μιλήστε του για
τη δική σας πρώτη φορά.
·
Δημιουργήστε του θετικά κίνητρα για το σχολείο. Όπως κάθε επιτυχημένη
προσπάθεια πρέπει να γίνεται γιατί το θέλει το ίδιο το παιδί και όχι γιατί του
το επιβάλλουμε. Πείτε του ότι θα κάνει νέους φίλους, θα παίζει ωραία παιχνίδια,
θα μάθει να διαβάζει μόνο του τα αγαπημένα του παραμύθια και τους υπότιτλους
στις ταινίες. Θα είναι πια ένας μεγάλος, μεγάλη!
·
Διαβάστε μαζί του παιδικά βιβλία με θέματα την πρώτη μέρα στο σχολείο. Θα
δώσουν αφορμή για ωραίες συζητήσεις με το παιδί σας. Μερικοί τίτλοι «Η Μίλι η
Μόλι και η πρώτη τους μέρα στο σχολείο», «Πρώτη μέρα στο σχολείο», «Πάκι το
αρκουδάκι. Η πρώτη μέρα στο σχολείο», «Μαυρούλα. Πρώτη μέρα στο σχολείο»,
«Τριδυμούλες. Πρώτη μέρα στο σχολείο», «Αχ αυτή η πρώτη μέρα στο
σχολείο|, «΄Ενας αρκούδος στο σχολείο» και πολλοί άλλοι.
·
Μια επίσκεψη στον νέο του χώρο, το καινούριο σχολείο ίσως θα ήταν
καλό να γίνει πιο μπροστά. Περιηγηθείτε μαζί του, εξηγήστε του τη λειτουργία
του χώρου. Ίσως γνωρίσετε και τη νέα του δασκάλα ή δάσκαλο.
·
Το μεγάλο άγχος των παιδιών σχετικά με το νέο περιβάλλον ενισχύεται αν δεν
γνωρίζει άλλα παιδιά. Συνήθως βέβαια όλο και κάποιο γειτονόπουλο θα υπάρχει ή
θα γνωρίζονται από το νηπιαγωγείο. Αν όχι καλό θα ήταν να μάθετε κάποιο παιδάκι
και να βοηθήσετε να γνωριστούν, να πάτε μαζί ενδεχομένως στο σχολείο ή να
ενημερώσετε τη δασκάλα ώστε να καθίσει μαζί με κάποιο που γνωρίζει.
·
Ψωνίστε μαζί του τα απαραίτητα που πρέπει να έχει και τακτοποιήστε τα μαζί.
Δεν χρειάζετε να είστε υπερβολικοί με τα ψώνια καθώς η δασκάλα/ος θα σας
ενημερώσει τι ακριβώς θα χρειαστείτε περαιτέρω. Να έχετε υπόψη σας και να μην
αγοράζετε πράγματα με μεγάλο βάρος γιατί όλα αυτά θα χρειαστούν να μπουν στη
σάκα του παιδιού. την οποία θα πρέπει να κουβαλάει μόνο του και σε καμία
περίπτωση εσείς.
·
Δείτε τα ρούχα που θα χρειαστεί και ενδεχομένως να ψωνίσετε μαζί και κάποια
καινούρια. Φροντίστε να είναι άνετα (φόρμες), πρακτικά, να πλένονται εύκολα. Το
ίδιο σε σχέση και με τα παπούτσια του. Να θυμάστε ότι το σχολείο δεν είναι
χώρος επίδειξης και υπερβολών. Είναι ο χώρος εργασίας του παιδιού και επομένως
πρέπει να φροντίσετε να έχει τα ρούχα που θα τον βοηθήσουν να κάνει άνετα την
εργασία του.
·
Ετοιμάστε στο σπίτι τον χώρο μελέτης του. Συζητήστε μαζί του πού προτιμάει
να είναι το γραφείο του, η βιβλιοθήκη του και ότι άλλο χρειάζεται. Η
τακτοποίηση του χώρου αυτού πρέπει να μάθει σιγά σιγά ότι θα είναι δική του
υποχρέωση όπως και να ετοιμάζει την τσάντα του για το σχολείο. Φροντίστε ο
χώρος αυτός να έχει ησυχία και να είναι λίγο απομονωμένος. Το παιδί δεν
μπορεί να διαβάζει με την τηλεόραση ανοιχτή ή με κόσμο να μπαινοβγαίνει.
Αργότερα θα συζητήσετε τις ώρες που προτιμάει να διαβάζει και πώς προτιμάει.
·
Το τελευταίο διάστημα πριν ανοίξουν τα σχολεία αρχίστε να βάζετε το παιδί
σε κανονικές ώρες για ύπνο ώστε να συνηθίσει το πρωινό ξύπνημα και καθορίστε
και κανονικές ώρες για τα γεύματα.
·
Φροντίστε την πρώτη μέρα αλλά και κάθε μέρα να ξυπνάτε νωρίς ώστε η
προετοιμασία να γίνεται με ηρεμία. Καλό είναι τα ρούχα του και η τσάντα του να
ετοιμάζονται από την προηγούμενη μέρα ώστε να μην αγχώνεστε και οι δύο.
Βοηθήστε το να αυτονομηθεί και δείξτε του πώς να τα ετοιμάζει. Πάρτε του δώρο
ένα όμορφο ξυπνητήρι με τον αγαπημένο του ήρωα και δείξτε του πώς λειτουργεί
και βοηθήστε το σιγά σιγά να ξυπνάει μόνο του.
·
Δείξτε του την καθημερινή πρωινή διαδικασία της προετοιμασίας για το
σχολείο ώστε να του γίνει καθημερινή ρουτίνα: ξύπνημα, πλύσιμο προσώπου,
δοντιών, ντύσιμο, πρωινό, έλεγχος τσάντας, κολατσιό, τσάντα με φαγητό για
ολοήμερο αν θα παραμένει και στο ολοήμερο.
·
Το πρωινό είναι απαραίτητο όπως βέβαια και το κολατσιό του. Συζητήστε μαζί
του τι προτιμάει (στο σχολείο θα κάνουν και προγράμματα υγιεινής διατροφής)
αλλά επιτρέψτε πού και πού καμιά παρασπονδία. Ιδίως την πρώτη μέρα πάρτε του
την αγαπημένη του λιχουδιά. Την δικαιούται με όλο το ζόρι που θα τραβήξει.
·
Καλό είναι την πρώτη μέρα να συνοδεύσετε εσείς το παιδί σας. Πιθανά θα σας
ενημερώσουν και για πρακτικά θέματα στο σχολείο. Όταν έρθει η κρίσιμη στιγμή να
φύγετε μην παρασυρθείτε σε υπερβολικούς συναισθηματισμούς. Ένα φιλί, μια
αγκαλιά ένα χαμόγελο και αποφασιστικά φύγετε ακόμα και αν κλαίει και σας
θερμοπαρακαλάει. Μην λυγίσετε Αλλά και μην φύγετε κρυφά όταν δεν σας βλέπει.
Δεν θα σας το συγχωρέσει.
·
Αν δεν μπορείτε εσείς καλό είναι να το συνοδέυσει ένα πρόσωπο που το αγαπά
και το εμπιστεύεται. Αλλά προς Θεού μην το κάνετε πανηγύρι. Δεν χρειάζεται να
έρθει όλο το σόι και ειδικά οι γιαγιάδες που είναι ευσυγκίνητες και θα το
κάνουνε μελό. Σχολείο ξεκινάει όπως όλα τα παιδιά του κόσμου. Τίποτε λιγότερο,
τίποτε περισσότερο.
·
Μην ξεχάσετε να έχετε στην τσάντα του γράψει όλα τα τηλέφωνα και τις
διευθύνσεις για να σας βρουν αν χρειαστεί οτιδήποτε.
·
Εμπιστευθείτε τους εκπαιδευτικούς. Είναι επαγγελματίες και γνωρίζουν πώς να
συμπεριφερθούν σε κάθε περίπτωση και σε κάθε πρόβλημα που θα παρουσιαστεί. Αν
υπάρχει κάτι που πρέπει να ξέρουν για το παιδί (κάποια ιδιαίτερη συμπεριφορά,
αρρώστια κλπ) ή κάποιο οικογενειακό πρόβλημα (ερχομός νέου αδερφού, διαζύγιο,
απώλεια, θάνατος, κρίση) καλό είναι να τα συζητήσετε με τον δάσκαλο/α
καθώς όλα αυτά πιθανά να επηρεάσουν τη συναισθηματική κατάσταση του παιδιού και
να επηρεάσουν και τις επιδόσεις του στο γνωστικό κομμάτι.
Να έχετε πάντα στο μυαλό σας
ότι στόχος είναι να βοηθήσετε το παιδί σας να αυτονομηθεί και το ίδιο θα κάνει
και το σχολείο. Όμως πρέπει πρώτα εσείς να το πάρετε απόφαση και να σταματήσετε
να συμπεριφέρεστε στο παιδί σας σαν να είναι μωρό. Φερθείτε του σαν μεγάλος και
θα εκπλαγείτε ότι σε λίγο θα αρχίσει να συμπεριφέρεται σαν μεγάλος άνθρωπος και
αυτό.
Τις
περισσότερες φορές τα παιδιά δεν απογαλακτίζονται γιατί δεν τα βοηθάμε
εμείς ενεργώντας προς την αντίθετη κατεύθυνση της προσκόλλησης περισσότερο παρά
του απογαλακτισμού και της στήριξης της αυτονομίας.
Πηγή:http://culture.thessaloniki-portal.gr/
Κείμενο: Ευαγγελία Κανταρτζή
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)