Το ιστορικό του Ορειβατικού Συλλόγου Βελβεντού-30 χρόνια εθελοντικής προσφοράς

ΟΡΕΙΒΑΤΙΚΟΣ

ΣΥΛΛΟΓΟΣ

ΒΕΛΒΕΝΤΟΥ

Η εισήγηση του προέδρου του Ορειβατικού Συλλόγου Βελβεντού κ.Κώστα Σιώμου, στην εκδήλωση για τα 30 χρόνια της δράσης του Συλλόγου.

30 ΧΡΟΝΙΑ ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΣΥΛΛΟΓΟΥ

  Ο Ορειβατικός Σύλλογος γιορτάζει φέτος τα 30 χρόνια δράσης του. Ήταν το 1983 όταν οργανώθηκε η πρώτη προγραμματισμένη ορειβασία στο μοναστήρι της Αγίας Τριάδας. Γυμνοί στ’ αγκάθια, χωρίς εξοπλισμό, χωρίς εμπειρίες, μα με έκδηλη την αγάπη μας για το βουνό και την ορεινή φύση πορευθήκαμε τις ανηφοριές, ανύποπτοι για το τι θα ακολουθήσει. Βέβαια, πριν το 1983 είχαν προηγηθεί κάποιες μεμονωμένες αναβάσεις στα Πιέρια που είχαν για πυρήνα την βελβεντινή παρέα. Θυμάμαι μια απ’ αυτές, όταν το καλοκαίρι του 1976 διανυκτερεύσαμε στα Κατσαράθκα και την άλλη μέρα πολύ πρωί ανεβήκαμε στο Φλάμπουρο για να απολαύσουμε την ανατολή του ήλιου.

  Από το 1983 ως το 1993 η ορειβατική ομάδα λειτούργησε ως τμήμα του ΜΟΒ και γρήγορα οργανώθηκε σ’ ένα σύνολο με όραμα, απαιτήσεις και ανησυχίες, βάζοντας ως στόχο την απόκτηση της απαραίτητης ορειβατικής εμπειρίας. Έτσι πολύ νωρίς δραστηριοποιηθήκαμε και έξω από τα στενά γεωγραφικά όρια του Βελβεντού με αναβάσεις σ’ όλα τα ψηλά βουνά. Συνεργαστήκαμε με συλλόγους, όπως ο ΣΕΟ Κοζάνης, ο ΣΕΟ Θεσ/νίκης, αντλώντας τα βασικά οργανωτικά στοιχεία αυτών των ιστορικών συλλόγων. Σε μια απ’ αυτές τις κοινές πορείες ανεβήκαμε για πρώτη φορά, το 1986, στον Όλυμπο και τότε ήταν μάλιστα που οι πρώτοι βελβεντινοί ορειβάτες Γιώργος Σιόμος, Γιώργος Κουτσοφτίκης, Γιώργος Ζέρβας, κατέκτησαν την ψηλότερη ελληνική κορφή, τον Μύτικα.

  Μετά το ηθικό μας αναπτερώθηκε και μόνοι πια επιχειρήσαμε τις πρώτες αναβάσεις στα 5 – 6 ψηλότερα ελληνικά βουνά (Σμόλικας, Βόρας, Γράμμος, Γκιώνα, Γκαμήλα). Καθιερώσαμε την ετήσια ανάβαση στον Όλυμπο, την διάσχιση του φαραγγιού του Βίκου, όπως και το προσκυνηματικό οδοιπορικό στο Άγιο Όρος. Βασισθήκαμε στην τόλμη, στο ανήσυχο πνεύμα να γνωρίσουμε την ξεχασμένη, την ορεινή Ελλάδα και στην αποφασιστικότητα. Στηριχτήκαμε στην αυτοοργάνωση, στην αυτοχρηματοδότηση και στην εθελοντική εργασία. Οργανώσαμε το πρώτο καταφύγιο στο Μπιτζινίσιο, ένα ξύλινο οίκημα της Δασικής Υπηρεσίας, που όμως γρήγορα καταλάβαμε ότι δεν μπορεί να εξυπηρετήσει την αυξανόμενη δραστηριότητά μας, αλλά και την διεύρυνση της ορειβατικής ομάδας. Οπότε, σε κάποια εξερεύνηση των Πιερίων – 1986 – πέσαμε στα πέτρινα κτίρια στα Γιούρτια. Αυτά τα δύο ιστορικά κτίσματα της Δασικής Υπηρεσίας έμελλε να γίνουν η κυψέλη του Ορειβατικού για τα επόμενα χρόνια. Με πολλή εθελοντική δουλειά, μεράκι και ενεργητική διάθεση τα μετατρέψαμε σε ορειβατικό καταφύγιο, που περιλαμβάνει καθιστικό με τζάκι, κουζίνα και ξεχωριστό κοιτώνα. Φέραμε νερό, διαμορφώσαμε τον περιβάλλοντα χώρο, το οργανώσαμε, βγάλαμε υπηρεσία και το λειτουργήσαμε με κανονισμό. Και γύρω απ’ αυτό διατρέξαμε όλες τις ακτινωτές ορεινές διαδρομές στα Πιέρια.

  Το 1993 γίναμε Σύλλογος, όταν τα 44 ιδρυτικά μέλη ψήφισαν το πρώτο καταστατικό του συλλόγου. Σας αναφέρω κάποιους  από τους καταστατικούς σκοπούς του συλλόγου.

  Ο Ορειβατικός Σύλλογος Βελβεντού απευθύνεται κυρίως στη νεολαία και σκοπό έχει:

-         την διάδοση των μορφών της ορειβασίας.

-         την προστασία της ορεινής φύσης

-         την διάδοση της αγάπης και του σεβασμού των βουνών γενικότερα.

Οι δραστηριότητες του Ο.Σ.Β. διακρίνονται σε ορειβατικές και φιλοπεριβαλλοντικές.     

Στα 20 χρόνια που ακολούθησαν ο Σύλλογος πέρασε από διάφορες φάσεις. Τα πρώτα χρόνια οργανώσαμε το γραφείο, καθιερώσαμε το ετήσιο πρόγραμμα αναβάσεων και εκδηλώσεων, στηρίξαμε και αναδείξαμε το καταφύγιο και συνεχίσαμε με μεγαλύτερη δυναμική πια τις αναβάσεις στα ψηλότερα ελληνικά βουνά. Εντάξαμε στα προγράμματα τις οικολογικές – εναλλακτικές διαδρομές  και θεσμοθετήσαμε νέους ελκυστικούς προορισμούς (Βάλια Κάλντα, Δρακόλιμνη). Μετά ο Σύλλογος έπεσε σε παρακμή για κάποια χρόνια, κάποια παλιά μέλη αποχώρησαν και το καταφύγιο έχασε τη ζεστασιά της ορειβατικής ενέργειας. Ευτυχώς οι λίγοι που παρέμειναν ενεργοί στους κόλπους του συλλόγου ζήτησαν την βοήθεια και την στήριξη κάποιων παλιών – ιδρυτικών μελών κι έτσι από την περίοδο 2004 – 2005 και μετά ο Σύλλογος ξαναζωντάνεψε.

  Μπήκαν νέες καινοτόμες προϋποθέσεις, που απογείωσαν το σύλλογο για τα καλά.

-         Ο πρώτος στόχος, η ηλικιακή ανανέωση της ορειβατικής ομάδας,  πέτυχε σταδιακά.

-         Η διάνοιξη, η συντήρηση, η βελτίωση, η σήμανση και η καταγραφή των μονοπατιών στα Πιέρια ήταν η επόμενη βασική στόχευση του συλλόγου.

-         Η βελτίωση του καταφυγίου επίσης, σε συνεργασία με το Δήμο Βελβεντού.

-         Η σύσφιξη των σχέσεων με όλους τους συλλόγους της Περιφέρειας Κ/Δ Μακεδονίας.

-         Η ετήσια ορειβατική – τουριστική εκδρομή που γινόταν συνέχεια στο φαράγγι του Βίκου μπήκε σε διαφορετική λογική. Κάθε χρόνο πλέον οργανώνουμε την ετήσια μαζική εκδρομή σε διαφορετικό προορισμό, είτε ορεινό, είτε παράκτιο. Και μόνο μια φορά την πενταετία πάμε πια στο Βίκο.

-         Καθιερώσαμε στο πρόγραμμα, πέρα από τις αναβάσεις στις ψηλότερες ελληνικές κορφές (Βαρδούσια, Κακαρδίτσα, Τζουμέρκα, Παρνασσός, Περιστέρι), τις διασχίσεις ιστορικών διαδρομών (στα μονοπάτια του Άρη, στο μονοπάτι των σιδηροδρομικών, στο μονοπάτι του Εφιάλτη, στον Αώο ποταμό τιμώντας το Έπος του ’40).

-         Επίσης δώσαμε βαρύτητα στις εναλλακτικές διαδρομές, χωρίς απαραίτητα να υπάρχει ανάβαση σε κορφή (διασχίσεις φαραγγιών, προσέγγιση αθέατων καταρρακτών, αλπικών λιμνών σπηλαιοβάραθρων).

-         Περάσαμε και μπολιάσαμε στην ορειβατική αντίληψη την πολιτισμική γνωριμία των περιοχών και των προορισμών που επισκεπτόμαστε (μουσεία, βυζαντινά μνημεία, ιστορικοί τόποι).

-         Καθώς αυξήθηκε η συμμετοχή του κόσμου στις πορείες και τις αναβάσεις, μισθώνουμε πλέον σε πολλές εξορμήσεις τουριστικά λεωφορεία για την καλύτερη και μεγαλύτερη εξυπηρέτηση και την οικονομικότερη συμμετοχή των ορειβατών.

-         Δημιουργήσαμε διασυνδέσεις με όλες τις γνωστές οικολογικές οργανώσεις της Ελλάδας και συνδιοργανώσαμε εκδηλώσεις (7^η πανελλήνια συνάντηση ορειβατών και οικολόγων στο Βελβεντό, συμμετείχαμε στην Ιδρυτική Συνδιάσκεψη του Δικτύου των Φίλων της Φύσης για το Περιβάλλον).

-         Με παρεμβάσεις στο Δημοτικό Συμβούλιο και στα ΜΜΕ αναδείξαμε αρκετά περιβαλλοντικά προβλήματα της περιοχής του Βελβεντού (ματαίωση της δημιουργίας μικρού υδροηλεκτρικού στη Λάφιστα από ιδιώτη), αλλά και της ευρύτερης περιοχής (διάσωση του ασκηταριού του Οσίου Νικάνορα).

-         Αδελφοποίηση με τον Ορειβατικό Σύλλογο Λάιστας Ζαγορίου.

-         Τιμήσαμε (2 φορές) τους βελβεντινούς που εργάστηκαν στα φράγματα του Άσπρου Όχτου.

-         Ανεβάσαμε και σταθεροποιήσαμε με την συμμετοχή και τη δράση το επίπεδο του Συλλόγου στον πίνακα αξιολόγησης της Ομοσπονδίας.

-         Έμπειρα μέλη του Συλλόγου αναλαμβάνουν συχνά τον ρόλο οδηγού των Πιερίων για νέους και άπειρους πεζοπόρους, ή την ξενάγηση επισκεπτών.

-         Τα τελευταία χρόνια αξιοποιήσαμε την τεχνολογία δημιουργώντας σελίδες στο διαδίκτυο για την ανάδειξη και την προβολή του Συλλόγου.

  Σήμερα είμαστε στην ευχάριστη θέση να χειριζόμαστε τις τύχες ενός καλά οργανωμένου συλλόγου, αναγνωρισμένου απ’ όλους, βάζοντας όλο και ψηλότερους στόχους, όπως αναβάσεις στο εξωτερικό και αξιοποιώντας όλες τις δυνατότητες συνεργασίας με ορειβατικούς φορείς, περιβαλλοντικούς φορείς, με τα σχολεία και τις εθελοντικές ομάδες, για το καλό του Ορειβατικού μας συλλόγου, αλλά και γενικότερα της κοινωνίας του Βελβεντού.

  Αυτό που εγώ θέλω να τονίσω είναι ότι ο Σύλλογος υπήρξε ο πρώτος φορέας του τόπου που πριν 30 χρόνια αποτέλεσε την πηγή της κίνησης του εναλλακτικού τουρισμού στο Βελβεντό. Σήμερα έχουμε στους κόλπους μας παλιούς έμπειρους ορειβάτες, που σε συνδυασμό με το νέο αίμα που αγκάλιασε τον σύλλογο, δημιουργούμε ένα σύνολο δυναμικό και απαιτητικό για μια περαιτέρω εξέλιξη του Συλλόγου. Τα ενενήντα και πλέον μέλη του Συλλόγου που πλαισιώνουν τις δραστηριότητες του Ο.Σ.Β. έχουν να δώσουν πολλά στο Σύλλογο και στον τόπο. Το πιστεύουμε ακράδαντα.

  Θέλουμε να ευχαριστήσουμε όλους τους φορείς που μας βοήθησαν να πάμε τον Σύλλογο ψηλά (τον Δήμο Βελβεντού, τον ΜΟΒ, την Δασική Υπηρεσία, τους Δασικούς Συνεταιρισμούς). Και φυσικά όλους εσάς, που με την εθελοντική προσφορά, την ανιδιοτέλεια, μα προπαντός με όρεξη, πάθος και μεράκι στηρίξατε την ανοδική πορεία του Συλλόγου και διαφυλάξατε στην ψυχή σας τις ορειβατικές αξίες και τις φιλοπεριβαλλοντικές ευαισθησίες (συμμετοχή στην κατάσβεση των δασικών πυρκαγιών).Και αποδείξατε ότι η ζωή είναι μια συνεχής ορειβασία. Σας ευχαριστώ.