Δραστηριότητες για τον σχολικό εκφοβισμό

Δημοτικό Σχολείο Βελβεντού

Δραστηριότητες στην τάξη για την πρόληψη του εκφοβισμού και της βίας μεταξύ των μαθητών

στα πλαίσια του μαθήματος της Θεατρικής Αγωγής*

*συμμετείχαν οι μαθητές των τάξεων της Ε’ και της Στ’ Δημοτικού

Επιλογή και συντονισμός δραστηριοτήτων: Τατιανή-Ιωάννα Θεοδώρου,

                                                                εκπαιδευτικός θεάτρου

Στόχοι των δραστηριοτήτων:

-          Μια πρώτη εισαγωγή των μαθητών στην κατανόηση του εκφοβισμού στο σχολείο και σε κάποιες πιο συγκεκριμένες, συνήθεις μορφές του (άσκηση λεκτικής και σωματικής βίας, κοινωνικός αποκλεισμός κ.α.).

-          Αναγνώριση-παρουσίαση των βασικών χαρακτήρων που συμμετέχουν σε περιστατικά εκφοβισμού (θύτες, θύματα και απλοί «θεατές» που διστάζουν να εμπλακούν).

-          Μέσω της ασφάλειας και της ψυχαγωγίας που παρέχει το θεατρικό παιχνίδι, οι «θεατές» να μπορέσουν να πάρουν ενεργό ρόλο και να παρέμβουν δυναμικά στην τροπή μιας δυσάρεστης ιστορίας.

-          Να διερευνηθούν τα κίνητρα των πρωταγωνιστών της κάθε δράσης και ακολούθως να ανιχνευθούν οι πιθανοί λόγοι της συμπεριφοράς του θύτη/ του θύματος/ του παρατηρητή.

-          Τα παιδιά να συνειδητοποιήσουν μέσω της μικρής «παράστασης» που θα φτιάξουν ή που θα παρακολουθήσουν ποιο είδοςσυμπεριφοράς συνδέεται μετον ρόλο του «κακού»-ανταγωνιστή και ποιο με του «ήρωα»-πρωταγωνιστή. (Μιας και η συντριπτική πλειοψηφία των μαθητών τείνει να ταυτίζεται με τον «ήρωα», μια τέτοια συνειδητοποίηση ενδέχεται να συμβάλλει θετικά στην υιοθέτηση μιας καλύτερης συμπεριφοράς και στη μείωση πιθανών  φαινομένων εκφοβισμού στη σχολική τάξη).

Δραστηριότητα 1^η: Αναπαράσταση φωτογραφίας

Τα παιδιά χωρίστηκαν σε ομάδες των 4-7 ατόμων. Έπειτα δόθηκε στην κάθε ομάδα από μία από τις παρακάτω φωτογραφίες:

Τα παιδιά της κάθε ομάδας ανέλαβαν να αναπαραστήσουν τα ίδια με την κίνηση του σώματός τους και την έκφραση του προσώπου τους όσο το δυνατόν πιο πιστά τη σκηνή της εκάστοτε φωτογραφίας.

Δραστηριότητα 2^η: Αυτοσχεδιασμός με ερέθισμα τη φωτογραφία

Η κάθε ομάδα παιδιών κλήθηκε να δώσει μια συγκεκριμένη ταυτότητα/ χαρακτηριστικά στα πρόσωπα των παραπάνω φωτογραφιών, καθώς και να φανταστεί με λεπτομέρειες το περιστατικό που αυτές απεικονίζουν. Στη συνέχεια τα παιδιά μοιράστηκαν τους ρόλους και παρουσίασαν στους υπόλοιπους συμμαθητές-θεατές τους μια ολιγόλεπτη σκηνή μέσω της μεθόδου του ελεύθερου αυτοσχεδιασμού.

Δραστηριότητα 3^η: Θέατρο Forum

Οι ομάδες ανέλαβαν να επαναλάβουν τις παραπάνω σκηνές τους, μέχρι το σημείο που κάποιο από τα υπόλοιπα παιδιά-θεατές να φωνάξει δυνατά «Στοπ!». Στο άκουσμα του «Στοπ» ο αυτοσχεδιασμός έπρεπε να σταματήσει και οι ηθοποιοί να «παγώσουν» στις θέσεις τους. Στη συνέχεια ο ίδιος μαθητής που διέκοψε τη δράση είχε δύο επιλογές: είτε να αντικαταστήσει έναν από τους ηθοποιούς διαφοροποιώντας τις πράξεις/αντιδράσεις του συγκεκριμένου προσώπου, είτε να υποδυθεί κάποιο νέο πρόσωπο, το οποίο θα παρενέβαινε με έναν νέο τρόπο στη ροή της υπόθεσης. Το ζητούμενο και στις δύο περιπτώσεις ήταν να επέλθει κάποια αλλάγη-εξέλιξη στην ιστορία που διαδραματιζόταν.

Δραστηριότητα 4^η: Η ανακριτική καρέκλα

Κάποια από τα παιδιά-ηθοποιούς που συμμετείχαν στους αυτοσχεδιασμούς κάθησαν με τη σειρά τους σε μια καρέκλα και κλήθηκαν να απαντήσουν στις ερωτήσεις που τους έθεσαν τα υπόλοιπα παιδιά-θεατές σχετικά με τον εαυτό τους και τον ρόλο τους στην εκάστοτε ιστορία.