Δευτέρα 31 Ιουλίου 2017
Πέμπτη 27 Ιουλίου 2017
Τετάρτη 26 Ιουλίου 2017
ΨΗΦΙΣΜΑ ΛΑΪΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ – ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Εμείς οι κάτοικοι και δημότες του Βελβεντού, μέλη της Αστικής Μη Κερδοσκοπικής Εταιρείας «Κοινωνία των Πολιτών του Βελβεντού» και μέλη της άτυπης Επιτροπής Αγώνα για την ανεξαρτησία του Δήμου Βελβεντού, καθώς και απλοί πολίτες, στην λαϊκή συνέλευση-ενημερωτική συνάντηση που πραγματοποιήσαμε στο Πνευματικό Κέντρο Βελβεντού, στις 24 Ιουλίου 2017, σχετικά με το θέμα της εντονότατης και συνεχιζόμενης για πολύ καιρό λειψυδρίας στον οικισμό Βελβεντού και για μερικά ακόμα προβλήματα καθημερινότητας, ενημερώνουμε φορείς, υπηρεσίες και κοινό για τα εξής:
Α. Εδώ και δυο μήνες παρόλο που υπάρχει άφθονο πόσιμο νερό στα Πιέρια, έχουμε φαινόμενα πολύωρων διακοπών νερού εντός του οικισμού Βελβεντού, επειδή ο Καλλικρατικός Δήμος Σερβίων-Βελβεντού, παρά τις πολλαπλές επισημάνσεις μας σε κοινές συναντήσεις, δεν σπεύδει να διορθώσει τις βλάβες του εξωτερικού αγωγού ύδρευσης που υπάρχουν στον ορεινό όγκο αδιαφορώντας για την καθημερινή υγιεινή, και την ποιότητα ζωής σε μια δημοτική κοινότητα, που πληρώνει τα μεγαλύτερα ανταποδοτικά τέλη σε σχέση με άλλες εντός του Δήμου. Σημειωτέον ότι υπάρχει ακόμα σε μερική λειτουργία αμιάντινος εξωτερικός αγωγός νερού, παρόλο που το Βελβεντό διαθέτει καινούργια δημοτική υποδομή μεταφοράς νερού από το έτος 2009.
Για το θέμα της λειψυδρίας εντός του οικισμού διαπιστώσαμε από μόνοι μας τις πλέον πιθανές αιτίες και μέσα από συναντήσεις και κοινές με εκπροσώπους του Δήμου επισκέψεις στις πηγές επισημάναμε τις λύσεις του προβλήματος. Παρόλη την καλή μας διάθεση διαπιστώνουμε από τις 28/6/2017 την ολιγωρία του Δήμου.
Στην σημερινή συνέλευση ομόφωνα αποφασίσαμε τα εξής:
α. Να καλέσουμε εγγράφως και με δημόσια ανακοίνωση στα ΜΜΕ τον Καλλικρατικό Δήμο Σερβίων-Βελβεντού να αντιμετωπίσει το σημερινό άμεσο πρόβλημα, με δύο ενέργειες.
i) Με την αποκατάσταση του σπασμένου αγωγού στο σημείο υδρομάστευσης των πηγών του Μπιτζινίσιου.
ii) Με την τοποθέτηση ενός πρόσθετου αγωγού στο σημείο των κατολισθήσεων του Μπιτζινίσιου για να δεχτεί ο πρόσθετος αυτός αγωγός και την υπόλοιπη ποσότητα πόσιμου νερού που σήμερα χάνεται στο ρέμα. Αυτός ο αγωγός θα αναπληρώσει τον παλιό αγωγό που έσπασε λόγω των κατολισθήσεων, σε οδικό τμήμα της επαρχιακής οδού Βελβεντού-Καταφυγίου και δεν επισκευάστηκε ποτέ και παραμένει θαμμένος κάτω από τα μπάζα.
β. Για την μόνιμη μελλοντική επίλυση του προβλήματος αποφασίσαμε να καλέσουμε τον Καλλικρατικό Δήμο να συνεργαστεί με τις αρμόδιες υπηρεσίες της Περιφέρειας, που έχουν την ευθύνη υλοποίησης του έργου αποκατάστασης του ανωτέρω δρόμου προκειμένου να ανοίξει και πάλι ο βοηθητικός δασικός δρόμος που είναι σκεπασμένος από τα χώματα των κατολισθήσεων και ο οποίος φιλοξενεί τους εξωτερικούς αγωγούς ύδρευσης, που σήμερα είναι θαμμένοι ή να κατασκευαστεί νέα προσπελάσιμη όδευση, όπου να τοποθετηθούν οι απαραίτητοι αγωγοί. Δεν νοείται να μην υπάρχει πρόσβαση στην όδευση των υπόγειων αγωγών στο βουνό διότι σε μια χειμερινή ή μια οποιαδήποτε ακραία ζημιά το Βελβεντό θα απομείνει χωρίς νερό επί πολλές βδομάδες.
γ. Ενημερώνουμε με το παρόν Δελτίο Τύπου τον Καλλικρατικό Δήμο και τους λοιπούς αποδέκτες ότι στην περίπτωση που ο Δήμος δεν ανταποκριθεί άμεσα για την ομαλή αποκατάσταση της ύδρευσης ως το τέλος της τρέχουσας εβδομάδας (ως 30/7/2017), εμείς οι απλοί πολίτες, θα προβούμε σε άλλες ενέργειες για να επανέλθει η καθημερινή ζωή στο Βελβεντό στα φυσιολογικά της όρια.
Οι μέρες είναι ζεστές, οι χειρωνακτικές αγροτικές και άλλες εργασίες στο αποκορύφωμά τους, η επισκεψιμότητα ετεροδημοτών, ομογενών και τουριστών στο καλοκαιρινό Βελβεντό στα ύψη και η λειψυδρία αποτελεί μέγιστο πρόβλημα τόσο στην υγιεινή όσο και στην καθημερινότητα και ποιότητα ζωής των πολιτών. Αν ο Καλλικρατκός Δήμος δεν βούλεται να σπεύσει για την επίλυση του προβλήματος με μια αναβλητικότητα που δεν έχει ιστορικό προηγούμενο στο Βελβεντό, εμείς οι κάτοικοι και δημότες του Βελβεντού δεν μπορούμε να ανεχτούμε άλλο τον πολιτισμό των πρωτόγονων που εκόντες άκοντες βιώνουμε, ούτε τις δικαιολογίες του Δήμου ότι η λειψυδρία οφείλεται σε υπερκατανάλωση, σε διαρροές και υπόγειες βλάβες. Τα αίτια έχουν επισημανθεί και εν πολλοίς έγιναν αποδεκτά από τις συναντήσεις εκπροσώπων μας με εκπροσώπους του Καλλικρατικού Δήμου. Το πόσιμο νερό χύνεται στα ρέματα των Πιερίων.
Β. Στις 16/7/2017 μετά από έντονη βροχόπτωση είχαμε για πολλοστή φορά πλημμυρικά φαινόμενα σε καταστήματα και σπίτια στο κέντρο του Βελβεντού λόγω έμφραξης του κεντρικού αποχετευτικού δικτύου. Οι λύσεις που δόθηκαν από το Δήμο, πριν δυο ακριβώς χρόνια, με ιδιαίτερες μεγαλοστομίες τότε, δεν μπόρεσαν να αποσοβήσουν τα συγκεκριμένα πλημμυρικά φαινόμενα που προκάλεσαν υλικές ζημιές χιλιάδων ευρώ στις περιουσίες των πληγέντων.
Γ. Εδώ και πολύ καιρό με μια άνευ προηγουμένου για το Βελβεντό πρακτική η δημοτική αρχή φρόντισε να απομακρύνει τους 200 και πλέον κάδους απορριμμάτων από όλες τις γειτονιές του Βελβεντού, αφήνοντας ελάχιστους για την εξυπηρέτηση των πολιτών. Επιπλέον τους τελευταίους μήνες η αποκομιδή των απορριμμάτων γίνεται σε ακανόνιστα και αδικαιολόγητα αραιά διαστήματα με συνέπεια να συσσωρεύονται απορρίμματα σε διάφορα σημεία του οικισμού και να αποτελούν σοβαρή εστία μόλυνσης για τους κατοίκους. Σημειωτέον ότι και τα τέλη καθαριότητας των ιδιοκτητών ακινήτων του Βελβεντού που είναι ανταποδοτικά, είναι τα υψηλότερα έως και τριπλάσια από αντίστοιχα λοιπών οικισμών εντός του Δήμου. Ωστόσο η ανταπόδοση των τελών μόνο πραγματική δεν είναι.
Το Δ.Σ. της «Κοινωνίας των Πολιτών του Βελβεντού»
&
τα μέλη της Συντονιστικής Επιτροπής αγώνα
για την ανεξαρτησία του Δήμου Βελβεντού.
&
Συμμετέχοντες Πολίτες του Βελβεντού.
Δευτέρα 24 Ιουλίου 2017
Κυριακή 23 Ιουλίου 2017
Πέμπτη 20 Ιουλίου 2017
Οι διαφορετικές γλώσσες του σχολικού απολογισμού
Πηγή:giaenadiaforetikosxoleio.wordpress.com
Κλείσιμο του σχολικού έτους και ως συνήθως είναι η ώρα των απολογισμών. Απολογισμό ζητούν οι σύμβουλοι για να δημιουργηθεί κουλτούρα προγραμματισμού και απολογισμού στη σχολική μονάδα. Απολογισμό ζητάει και το Υπουργείο με αφορμή τον εξορθολογισμό της ύλης που ξεκίνησε φέτος. Στις συνελεύσεις των Συλλόγων στο τέλος της χρονιάς οι παρατάξεις των εκπαιδευτικών κάνουν τους δικούς τους απολογισμούς για το πόσες θέσεις εκπαιδευτικών χάθηκαν με την κατάργηση του ολοήμερου και τις συνέπειες του τέταρτου μνημονίου στην εκπαίδευση. Κάνοντας τους δικούς τους απολογισμούς οι ενώσεις ειδικοτήτων (εικαστικών, μουσικών, θεατρολόγων) διεκδικούν να ξεκινήσουν με καλύτερους όρους την επόμενη χρονιά (αύξηση των θέσεων τους στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση). Οι αναπληρωτές όλων των ειδικοτήτων, που έχουν γίνει σχεδόν μόνιμοι (κάποιοι προσλαμβάνονται ως αναπληρωτές για πάνω από δεκαετία, αλλά δεν φαίνεται στον ορίζοντα διορισμός) προσπαθούν να φέρουν το ζήτημα στο προσκήνιο, να εμποδίσουν την μετατροπή του καθεστώτος του αναπληρωτή σε μόνιμη συνθήκη της ζωής τους.
Όλα τα παραπάνω λέγονται τις περισσότερες φορές με μια αφηρημένη απρόσωπη γλώσσα, που εστιάζει στις λειτουργίες της εκπαίδευσης ή στο εργασιακό καθεστώς συγκεκριμένων ομάδων εκπαιδευτικών. Τη γλώσσα αυτή τη συναντάμε στα επίσημα κείμενα της σχολικής μονάδας, στις ανακοινώσεις παρατάξεων, στα κείμενα που αναρτούν διάφορες ενώσεις και άτομα στα εκπαιδευτικά site.
Όμως το σκηνικό αλλάζει όταν οι εκπαιδευτικοί μιλάνε μεταξύ τους για το τι έμεινε από αυτήν την χρονιά. Τότε οι αφηγήσεις επικεντρώνονται σε στιγμές, σε συγκεκριμένα γεγονότα, σε περιστατικά με μαθητές, με γονείς, με συναδέλφους. Σε στιγμές που σε έκαναν να νιώθεις περήφανος που έγινες εκπαιδευτικός, σε καταστάσεις που νιώθεις ότι όλα είναι μάταια, σε στιγμές που θέλεις να ξαναζήσεις, στις μέρες που γυρνάς στο σπίτι εξουθενωμένος κτλ.
Ειδικά φέτος τα θέματα γύρω από τα οποία περιστρέφονται οι αφηγήσεις των εκπαιδευτικών είναι τα παρακάτω:
1)Το πρώτο που θα ακούσεις είναι η εξάντληση – εξουθένωση από την ανάθεση του ολοήμερου προγράμματος σε εκπαιδευτικούς του πρωινού προγράμματος (δεν υπάρχει πια ξεχωριστός δάσκαλος για το ολοήμερο). Το σερί των ωρών από τις 10-4, η αδυναμία να οργανώσεις ένα σταθερό πρόγραμμα (κάθε μέρα και άλλος εκπαιδευτικός ) η ανάγκη να ετοιμάσεις τα μαθήματα της επόμενης μέρας έκαναν τη μέρα που είχες το ολοήμερο τη χειρότερη, τη πιο κουραστική μέρα της εβδομάδας.
2)Το δεύτερο σημείο ήταν η παρουσία σχεδόν σε όλα τα πολυθέσια σχολεία (τετραθέσια και άνω) εκπαιδευτικών ειδικοτήτων (θεατρολόγοι, μουσικοί, πληροφορικοί). Η παρουσία τους ήταν για πολλούς δίκοπο μαχαίρι. Από τη μία η συνεργασία μαζί τους μεταμόρφωσε γιορτές και εκδηλώσεις, βοήθησε να αντιμετωπιστούν προβλήματα συμπεριφοράς, έδωσαν ευκαιρίες για να εκδηλωθούν κρυμμένες δυνατότητες μαθητών, βελτίωσαν τις υποδομές των σχολείων (οι πληροφορικοί έλυσαν σε πολλές περιπτώσεις προβλήματα των υπολογιστών και των εργαστηρίων).
Από την άλλη ο δάσκαλος έχασε τις ώρες που μπορούσε να διαμορφώσει μια άλλη παιδαγωγική σχέση με τους μαθητές, πέρα αυτής της καθημερινής εξέταση παράδοση εμπέδωση. Η διδασκαλία έχασε το χρόνο που είχε για συζήτηση διερεύνηση θεμάτων χωρίς την πίεση του χρόνου. (πιο αναλυτικά για το ΕΑΕΠ)
3)Ένα θέμα που παρόλο που υπήρχε και τα προηγούμενα χρόνια φέτος εκδηλώθηκε με μεγαλύτερη ένταση ήταν οι “επιθέσεις” γονιών εναντίον εκπαιδευτικών. Το είδος της επίθεσης είχε μεγάλη ποικιλία: φραστικοί διαπληκτισμοί, αναφορές, μηνύσεις, δημοσιεύματα στον τοπικό τύπο. Πέρα από το βάσιμο ή αβάσιμο των ισχυρισμών, το ότι τα θέματα αυτά δεν λύνονται εντός του σχολείου, δείχνει ότι οι γονείς δεν έρχονται για να ακούσουν αλλά για να επιβάλλουν την άποψη τους. Η δράση έχει αντίδραση. Οι δάσκαλοι οχυρώνονται στην τάξη και στα προβλεπόμενα, φροντίζουν να ξεφορτωθούν το τμήμα που έχει τα προβλήματα αναζητώντας άλλη τάξη ή άλλο σχολείο.
4)Και βέβαια υπάρχει πάντα το ζήτημα της ύλης. Που φτάνεις; Σε ποιο κεφάλαιο; Οι αντιφατικές απαιτήσεις των γονιών (δίνεις λίγες φωτοτυπίες, δίνεις πολλές δεν έχουν χρόνο να παίξουν) η δυσκολία να συντονίσεις μαθητές με τελείως διαφορετικές δυνατότητες και υποστήριξη από το σπίτι κτλ.
Συνοψίζοντας βλέπουμε να υπάρχουν δύο γλώσσες από την σκοπιά των εκπαιδευτικών που χρησιμοποιούνται όταν κάνουμε απολογισμούς ή μιλάμε για το σχολείο γενικότερα.Η μία αφηρημένη και απρόσωπη εστιάζει στα δικαιώματα, στις κατακτήσεις, στην εργασιακή προοπτική συγκεκριμένων κομματιών εκπαιδευτικών. Η άλλη πολύ πιο προσωπική μιλάει με ιστορίες. Αναφέρεται σε γεγονότα και σε συγκρούσεις. Εστιάζει στον αντίκτυπο της εκπαιδευτικής πολιτικής στην καθημερινή ζωή των εκπαιδευτικών.
Οι ιστορίες αυτές εμφανίζουν το εξής παράδοξο. Ενώ η αφετηρία των ζητημάτων στα οποία οι ιστορίες αυτές επικεντρώνονται είναι κοινή (ζητήματα αναλυτικού προγράμματος, συμπεριφορές παιδιών και γονέων, ζητήματα χρηματοδότησης) ο καθένας την βιώνει μόνος του. Εκλαμβάνει τα συγκεκριμένα ζητήματα ως ατομικό πρόβλημα, ως προσωπική περιπέτεια ή ως κακοτυχία. Αυτή η εξατομίκευση των εκπαιδευτικών ζητημάτων κάνει αδύνατη τη συλλογική συνάντησή μας για την αντιμετώπισή τους. Είναι πολύ πιο ορατό να αλλάξεις σχολείο παρά να συνεργαστείς με συναδέλφους για να αντιμετωπίσεις ένα γονιό που μονίμως δημιουργεί πρόβλημα. Ο καθένας βιώνει μόνος του τα καλά και τα κακά που του έτυχαν.
Ίσως πάνω σ’ αυτή την απομόνωση των εκπαιδευτικών πατάει και η λογική της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών. Ο καθένας μόνος του πρέπει να αποδείξει την αξία του εναντίον των άλλων, να αποδείξει ότι είναι πολύ πιο ικανός να διαχειριστεί τα ίδια προβλήματα που αντιμετωπίζουν όλοι.
Είναι επιτακτική ανάγκη να υπερβούμε αυτήν την εξατομικευμένη κατανόηση των συλλογικών μας προβλημάτων. Μάλλον χρειαζόμαστε μια καινούρια γλώσσα για την εκπαίδευση, που θα ξεκινάει από αυτό που ζούμε κάθε μέρα και θα προσπαθεί να διεκδικήσει συλλογικά ένα διαφορετικό πλαίσιο για την επίλυση των κοινών μας προβλημάτων.
Τετάρτη 19 Ιουλίου 2017
Πέμπτη 13 Ιουλίου 2017
Εργαλεία επιτυχίας η γνώση και το συνεταιρίζεσθαι.
Σύγχρονος Αγρότης: Εργαλεία επιτυχίας η γνώση και το συνεταιρίζεσθαι. Αντώνης Ζίγκος αντιπρόεδρος του ΑΣΕΠΟΠ Βελβεντού
Ο Αντώνης Ζίγκος, ροδακινοπαραγωγός, συνέβαλε στην ανάδειξη του ΑΣΕΠΟΠ Βελβεντού σε έναν από τους πιο πρωτοπόρους και υγιείς αγροτικούς συνεταιρισμούς στην Ελλάδα
Την απόφασή του να ασχοληθεί αποκλειστικά με τον πρωτογενή τομέα δεν την μετάνιωσε ποτέ. «Ένα μόνο θα άλλαζα, αν μπορούσα να γυρίσω τον χρόνο πίσω. Να σπουδάσω το αντικείμενο που επέλεξα, όχι μόνο θεωρητικά, αλλά κυρίως πρακτικά, όπως συμβαίνει στο εξωτερικό», τονίζει στην «ΥΧ» ο Αντώνης Ζίγκος, ροδακινοπαραγωγός και αντιπρόεδρος του ΑΣΕΠΟΠ Βελβεντού. «Η γνώση και η πληροφορία», σημειώνει, «είναι πολύ σημαντικά για έναν αγρότη. Τον βοηθάνε να εξελίσσεται συνεχώς».
Αν και δεν φοίτησε στα έδρανα κάποιου ανώτατου ιδρύματος, ο 50χρονος παραγωγός δεν περιορίστηκε στην οικογενειακή του εκμετάλλευση, αλλά την εξέλιξε σημαντικά. Καλλιεργεί 80 στρέμματα στο Βελβεντό, κυρίως με ροδάκινα και νεκταρίνια, αλλά και λίγα μήλα. Ο Συνεταιρισμός έχει διαδραματίσει πρωτεύοντα ρόλο στην όλη προσπάθεια. Ο ίδιος όμως δεν εφησυχάστηκε, καθώς στην πορεία του παρακολούθησε και σεμινάρια, ειδικά σχεδιασμένα για αγρότες.
«Σήμερα, οι νέοι άνθρωποι μπορούν να έχουν μια κατάρτιση στο γεωργικό κομμάτι, αλλά λείπει να είναι σε πιο επαγγελματικό επίπεδο», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Εκτός από τη σημασία που ο ίδιος δίνει για την εκπαίδευση, προτρέποντας τους νεότερους να κυνηγούν την γνώση, η κινητήριος δύναμη για έναν αγρότη είναι να αγαπά την εργασία του. «Είναι επιλογή μου και αγαπώ αυτό που κάνω. Και, ειδικά στη δενδροκαλλιέργεια, δεν υπάρχει μονοτονία, γιατί είναι εξελίξιμη, και έτσι εξελίσσεσαι και εσύ», αναφέρει. «Αυτό σημαίνει πως αν κάποιος είναι εφοδιασμένος και με τις κατάλληλες τεχνικές γνώσεις, θα έχει όλα τα εργαλεία για να δουλέψει και να αναπτυχθεί ακόμη περισσότερο».
Κύριο χαρακτηριστικό ενός σύγχρονου αγρότη, όμως, είναι να μετέχει και σε κάποιο συλλογικό σχήμα. «Είναι το πιο σημαντικό για μένα», επισημαίνει. «Διότι στην Ελλάδα έχουμε μικρό και πολυτεμαχισμένο κλήρο, σε αντίθεση με τους ανταγωνιστές μας στο εξωτερικό. Αυτό, όμως, το μειονέκτημα μετατρέπεται σε πλεονέκτημα, μέσα από τις οργανώσεις». Όπως εξηγεί, «με αυτόν τον τρόπο μπορούν να επιτευχθούν οικονομίες κλίμακος. Μικροί παραγωγοί μαζί κάνουν έναν μεγάλο, με την ποιότητα των προϊόντων τους να είναι σαφώς ανώτερη από τους άλλους, καθώς εμείς στην Ελλάδα έχουμε να φροντίσουμε ένα μικρό μέγεθος εκμετάλλευσης, σε αντίθεση με τον ανταγωνιστή, που δεν τον ενδιαφέρει τόσο η ποιότητα».
Φέτος, ο ΑΣΕΠΟΠ Βελβεντού κλείνει 100 χρόνια λειτουργίας και έχει αναδειχθεί σε έναν από τους πιο πρωτοπόρους και υγιείς αγροτικούς συνεταιρισμούς της χώρας μας, με σημαντική παρουσία στην εγχώρια αγορά και με εξαγωγική δραστηριότητα.
Ο Αντώνης Ζίγκος είναι ένας από τους ροδακινοπαραγωγούς της περιοχής που συνέβαλε σε αυτή την προσπάθεια, καθώς, εκτός από την παραγωγή, ασχολείται ενεργά από το 1997 με τα διοικητικά του συνεταιρισμού και, μετά τις τελευταίες εκλογές, εξελέγη αντιπρόεδρος.
«Ιδιαίτερα σήμερα, με την οικονομική κρίση, ο συνεταιρισμός μας αποτελεί μεγάλο χρηματοδοτικό εργαλείο», αναφέρει ο κ. Ζίγκος. Για παράδειγμα, παρέχει στους παραγωγούς – μέλη του τα γεωργικά εφόδια με πίστωση, που τους βοηθάει να ανταπεξέλθουν, μιας και πληρώνονται μία φορά
στο τέλος κάθε χρόνου.
Από την άλλη, έχει συμβάλει σημαντικά στην παροχή των απαραίτητων εργαλείων για αποδοτικότερη και πιο βιώσιμη καλλιέργεια. Σε σχέση με το παρελθόν, που η καλλιέργεια του ροδάκινου στην περιοχή γινόταν με παραδοσιακό κύπελο, «πλέον, με τους σύμβουλους γεωπόνους του συνεταιρισμού, πάμε σε γραμμικά σχήματα, με ό,τι πιο σύγχρονο υπάρχει στον χώρο», αναφέρει. Και συμπληρώνει πως καλό είναι ένας παραγωγός να προχωράει με σταθερά βήματα, «να χτίζει σιγά – σιγά, γιατί είναι ένα επάγγελμα χωρίς σταθερότητα, πόσω μάλλον τώρα με την κρίση».
Ο σύγχρονος αγρότης, όμως, δεν πρέπει να είναι αποκομμένος από την αγορά. «Πρέπει να ξέρουμε τι θέλει ο καταναλωτής», σημειώνει ο κ. Ζίγκος, εξηγώντας πως οι νέες ποικιλίες –πάντα μετά από έρευνα αγοράς– που να ανταποκρίνονται στις ανάγκες και προτιμήσεις των καταναλωτών έχουν θετικό και άμεσο αντίκτυπο και στον παραγωγό. «Δεν γίνεται να συνεχιστεί στην Ελλάδα η συνήθεια να καλλιεργούν πρώτα και μετά να μην ξέρουν πού να διαθέσουν τα προϊόντα».
Όμως, πρέπει και η πολιτεία να ανταποκρίνεται επαρκώς στον ρόλο της. «Όλοι λένε πως θέλουν να βοηθήσουν τον πρωτογενή τομέα, αλλά όλα τα μέτρα που έχουν ληφθεί στρέφονται εναντίον των συνεταιριζόμενων παραγωγών», τονίζει ο κ. Ζίγκος. «Δεν γίνεται το κράτος να βάζει στους αγρότες τρικλοποδιές, και με τα μέτρα που επιβάλλει να αποτρέπει τον κόσμο, και ειδικά τη νέα γενιά, να ασχοληθεί με την πρωτογενή παραγωγή. Εμείς, ως συνεταιριζόμενοι, συμβάλλουμε στο κράτος με την φορολογία μας κ.λπ., αλλά πρέπει ταυτόχρονα και το κράτος να μας προστατεύει. Δεν μπορεί μόνο να ζητά από εμάς, και όλα τα υπόλοιπα να τα αφήνει ανεξέλεγκτα», προσθέτει, σημειώνοντας ότι πρέπει να γίνει σοβαρή δουλειά για να σταματήσουν οι ελληνοποιήσεις προϊόντων, οι «μαύρες» πωλήσεις κ.ά.
Την απόφασή του να ασχοληθεί αποκλειστικά με τον πρωτογενή τομέα δεν την μετάνιωσε ποτέ. «Ένα μόνο θα άλλαζα, αν μπορούσα να γυρίσω τον χρόνο πίσω. Να σπουδάσω το αντικείμενο που επέλεξα, όχι μόνο θεωρητικά, αλλά κυρίως πρακτικά, όπως συμβαίνει στο εξωτερικό», τονίζει στην «ΥΧ» ο Αντώνης Ζίγκος, ροδακινοπαραγωγός και αντιπρόεδρος του ΑΣΕΠΟΠ Βελβεντού. «Η γνώση και η πληροφορία», σημειώνει, «είναι πολύ σημαντικά για έναν αγρότη. Τον βοηθάνε να εξελίσσεται συνεχώς».
Αν και δεν φοίτησε στα έδρανα κάποιου ανώτατου ιδρύματος, ο 50χρονος παραγωγός δεν περιορίστηκε στην οικογενειακή του εκμετάλλευση, αλλά την εξέλιξε σημαντικά. Καλλιεργεί 80 στρέμματα στο Βελβεντό, κυρίως με ροδάκινα και νεκταρίνια, αλλά και λίγα μήλα. Ο Συνεταιρισμός έχει διαδραματίσει πρωτεύοντα ρόλο στην όλη προσπάθεια. Ο ίδιος όμως δεν εφησυχάστηκε, καθώς στην πορεία του παρακολούθησε και σεμινάρια, ειδικά σχεδιασμένα για αγρότες.
«Σήμερα, οι νέοι άνθρωποι μπορούν να έχουν μια κατάρτιση στο γεωργικό κομμάτι, αλλά λείπει να είναι σε πιο επαγγελματικό επίπεδο», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Εκτός από τη σημασία που ο ίδιος δίνει για την εκπαίδευση, προτρέποντας τους νεότερους να κυνηγούν την γνώση, η κινητήριος δύναμη για έναν αγρότη είναι να αγαπά την εργασία του. «Είναι επιλογή μου και αγαπώ αυτό που κάνω. Και, ειδικά στη δενδροκαλλιέργεια, δεν υπάρχει μονοτονία, γιατί είναι εξελίξιμη, και έτσι εξελίσσεσαι και εσύ», αναφέρει. «Αυτό σημαίνει πως αν κάποιος είναι εφοδιασμένος και με τις κατάλληλες τεχνικές γνώσεις, θα έχει όλα τα εργαλεία για να δουλέψει και να αναπτυχθεί ακόμη περισσότερο».
Συνέργειες
Φέτος, ο ΑΣΕΠΟΠ Βελβεντού κλείνει 100 χρόνια λειτουργίας και έχει αναδειχθεί σε έναν από τους πιο πρωτοπόρους και υγιείς αγροτικούς συνεταιρισμούς της χώρας μας, με σημαντική παρουσία στην εγχώρια αγορά και με εξαγωγική δραστηριότητα.
Ο Αντώνης Ζίγκος είναι ένας από τους ροδακινοπαραγωγούς της περιοχής που συνέβαλε σε αυτή την προσπάθεια, καθώς, εκτός από την παραγωγή, ασχολείται ενεργά από το 1997 με τα διοικητικά του συνεταιρισμού και, μετά τις τελευταίες εκλογές, εξελέγη αντιπρόεδρος.
«Ιδιαίτερα σήμερα, με την οικονομική κρίση, ο συνεταιρισμός μας αποτελεί μεγάλο χρηματοδοτικό εργαλείο», αναφέρει ο κ. Ζίγκος. Για παράδειγμα, παρέχει στους παραγωγούς – μέλη του τα γεωργικά εφόδια με πίστωση, που τους βοηθάει να ανταπεξέλθουν, μιας και πληρώνονται μία φορά
στο τέλος κάθε χρόνου.
Νέες ποικιλίες και τεχνικές
Ο σύγχρονος αγρότης, όμως, δεν πρέπει να είναι αποκομμένος από την αγορά. «Πρέπει να ξέρουμε τι θέλει ο καταναλωτής», σημειώνει ο κ. Ζίγκος, εξηγώντας πως οι νέες ποικιλίες –πάντα μετά από έρευνα αγοράς– που να ανταποκρίνονται στις ανάγκες και προτιμήσεις των καταναλωτών έχουν θετικό και άμεσο αντίκτυπο και στον παραγωγό. «Δεν γίνεται να συνεχιστεί στην Ελλάδα η συνήθεια να καλλιεργούν πρώτα και μετά να μην ξέρουν πού να διαθέσουν τα προϊόντα».
Όμως, πρέπει και η πολιτεία να ανταποκρίνεται επαρκώς στον ρόλο της. «Όλοι λένε πως θέλουν να βοηθήσουν τον πρωτογενή τομέα, αλλά όλα τα μέτρα που έχουν ληφθεί στρέφονται εναντίον των συνεταιριζόμενων παραγωγών», τονίζει ο κ. Ζίγκος. «Δεν γίνεται το κράτος να βάζει στους αγρότες τρικλοποδιές, και με τα μέτρα που επιβάλλει να αποτρέπει τον κόσμο, και ειδικά τη νέα γενιά, να ασχοληθεί με την πρωτογενή παραγωγή. Εμείς, ως συνεταιριζόμενοι, συμβάλλουμε στο κράτος με την φορολογία μας κ.λπ., αλλά πρέπει ταυτόχρονα και το κράτος να μας προστατεύει. Δεν μπορεί μόνο να ζητά από εμάς, και όλα τα υπόλοιπα να τα αφήνει ανεξέλεγκτα», προσθέτει, σημειώνοντας ότι πρέπει να γίνει σοβαρή δουλειά για να σταματήσουν οι ελληνοποιήσεις προϊόντων, οι «μαύρες» πωλήσεις κ.ά.
Τετάρτη 12 Ιουλίου 2017
Δευτέρα 10 Ιουλίου 2017
Πρόσκληση - 6ο αντάμωμα απανταχού Παλαιογρατσανιτών
Το Δ.Σ. του Μορφωτικού Ομίλου Παλαιογρατσιανιτών "Η Γρατσάνη",
καλεί τα μέλη και τους φίλους του
στο 6ο αντάμωμα των απανταχού Παλαιογρατσανιτών
την Κυριακή 23 Ιουλίου 2017
με τόπο συνάντησης τον Προφήτη Ηλία.
Πρόγραμμα εκδηλώσεων
07.30 πμ Εκκλησιασμός στο εξωκλήσι του Προφήτη Ηλία
10.30 πμ Κέρασμα από τον ΜΠΟ
11.00 πμ Τοπικοί χοροί & τραγούδια του Παλαιογρατσάνου
12.00 μμ Επίσκεψη στα αξιοθέατα του χωριού
Πληροφορίες
Μυλωνάς Ι. - 6973800481
Χατζηνικολάου Μ. - 6937486443
palaiogratsano.gr
Ετικέτες
Μορφωτικός Παλαιογρατσάνου
Κυριακή 9 Ιουλίου 2017
Τετάρτη 5 Ιουλίου 2017
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)