Όνειρο ήταν...και πέρασε.Ευτυχώς...

Χθες το βράδυ είδα ένα όνειρο και τρόμαξα.Είδα στον ύπνο μου τον πρωθυπουργό,Γιώργο Παπανδρέου.Όχι δεν τρόμαξα επειδή είδα το Γιώργο,αλλά γι' αυτά που μου είπε.
-Γιάννη μου είπε,επειδή ξέρεις το ΠΑ.ΣΟ.Κ. από τότε που κάποιοι νόμιζαν ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι ποδοσφαιρική ομάδα και επειδή έχεις τόσα χρόνια δάσκαλος και γνωρίζεις τα εκπαιδευτικά θέματα,θέλω να σε κάνω υπουργό Παιδείας.
Είναι να μην τρομάξει κανείς;Αλλά αυτό που με τρόμαξε περισσότερο,ήταν ότι εγώ δέχτηκα.Και ναι,έγινα ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ.
Αμέσως πήρα τρεις συνεργάτες:
Ένα δάσκαλο από την Κοζάνη,χρόνια συνδικαλιστή,που ποτέ όμως δεν άφησε τη σχολική τάξη.Τον έβαλα υπεύθυνο για την πρωτοβάθμια εκπαίδευση.
Έναν καθηγητή που μένει στην Κοζάνη,που γνωρίζει τα θέματα της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και έφαγε τα χρόνια του στα σχολικά θρανία.
Και έναν καθηγητή του πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης,μεγάλο σε ηλικία,αλλά με αγάπη προς την παιδεία και τους δασκάλους,έχοντας μια ζωή μέσα στις αίθουσες του Πανεπιστημίου.
Πήρα μαζί μου τρεις ανθρώπους, που δεν ξέρω ούτε με νοιάζει τι ψηφίζουν.Αυτό που με ενδιέφερε ήταν ότι ήταν άνθρωποι της εκπαίδευσης,άνθρωποι της σχολικής τάξης.
Μετά με τους τρεις συνεργάτες βγάλαμε τον πρώτο νόμο για τη στελέχωση των γραφείων εκπαίδευσης και σχολικών συμβούλων.Έχεις ένα,δυο,τρία πτυχία παίρνεις τα ανάλογα μόρια.Έγραψες ένα,δυο,τρία βιβλία παίρνεις τα ανάλογα μόρια.Ήσουν εισηγητής σε σεμινάρια παίρνεις τα ανάλογα μόρια...Ο πιο άξιος παίρνει τη θέση.
Στη συνέχεια καλέσαμε τους εκπροσώπους των δασκάλων και των καθηγητών για να δούμε τις απόψεις τους.Μετά γυρίσαμε στα σχολεία,στην Αθήνα,στη Θράκη,στην Κρήτη, στα νησιά,στη Μακεδονία,παντού.Είδαμε από κοντά τα προβλήματα των σχολείων και ψάξαμε λύσεις.
Ύστερα καθίσαμε να ξεσκονίσουμε τα σχολικά βιβλία.Βγάλαμε τις σελίδες με τις συνταγές μαγειρικής,τις μικρές αγγελίες,τις χρήσεις καφετιέρας και βάλαμε κείμενα του Σολωμού,του Παλαμά,του Παπαντωνίου,του Καρκαβίτσα...
Και τότε...ξύπνησα...Ουφ...Ευτυχώς...
Ντύθηκα γρήγορα και έφυγα για το σχολείο.Μπήκα στην τάξη...και πήρα αέρα.